ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2245 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (9) / ตอนที่ 2246 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (10)
ตอนที่ 2245 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (9)
อวิ๋นชูเทียนตั้งใจจะพูดบางอย่างแต่อวิ๋นเนี่ยนเฟิงก็เดินตรงมาโอบเอวอุ้มนางขึ้นแล้วกระโดดออกจากหน้าต่าง
“เฮ้ย!” คนที่เดินผ่านไปมาบนถนนก็ตะลึงเพราะฉากที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งกระโดดลงมาจากหน้าต่างโดยที่อุ้มเด็กสาวไว้ด้วย แม้ว่าพวกเขาจะจากไปแล้วแต่คนแถวนั้นก็ยังไม่หายจากอาการสับสน
ไกลจากจุดนั้นมีสตรีในชุดสีเหลืองผู้หนึ่งจ้องไปยังทิศทางที่อวิ๋นเนี่ยนเฟิงจากไปอย่างโง่งม ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความคะนึงหาและผ่านไปพักใหญ่กว่านางจะได้สติ…
เมื่อเห็นใบหน้าในตอนนี้ของเด็กสาว บ่าวรับใช้ที่ยืนอยู่ด้านหลังนางก็เผลอกังวลขณะที่ถามว่า “คุณหนูเจ้าคะ เป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ”
เด็กสาวในชุดสีเหลืองส่ายหน้า แต่สายตาของนางไม่ได้ละไปไหนแล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของนาง “ในที่สุดข้าก็พบเจ้า…”
ถึงแม้ว่าจะผ่านไปสิบปีแล้วและใบหน้าของเจ้าก็เปลี่ยนแปลงไป แต่ข้าก็ยังจำเจ้าได้แม้เหลือบมองเพียงครั้งเดียว…
เด็กสาวในชุดเหลืองหลับตา และสีหน้าของนางก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
นางไม่เคยลืมว่ามารดาของนางถูกใส่ร้ายแล้วตายลงไปได้อย่างไร เหนือสิ่งอื่นใดนางไม่มีทางลืมว่ามารดาของนางมอบหมายให้นางแก้แค้น! แต่ว่าหลังจากที่บิดามารดาของนางเสียชีวิต คนผู้นั้นก็หายตัวไป
เมื่อย้อนกลับไป นางติดตามกลุ่มเพื่อนเข้าไปสำรวจหุบเขาลึกและนางก็หลงทาง ขณะนั้นเองที่บังเอิญชนเข้ากับผนัง ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่นางผลักประตูเข้าไปนางก็มายังโลกนี้ เมื่อนางตื่นขึ้น นางก็กลายเป็น…บุตรสาวของเจ้าเมือง โชคดีที่วันนี้นางรู้สึกไม่ดีและไม่ได้เข้าร่วมงานสมรสของพี่ชายเพราะนางกลัวว่าจะนำพาโชคร้ายไปให้ ไม่อย่างนั้นนางคงหาเขาไม่พบท่ามกลางฝูงชนเช่นนี้
ต่อให้เขาเป็นบุตรชายของศัตรูนางแล้วอย่างไร ตั้งแต่ที่ได้พบเขาเมื่อหลายปีก่อน นางก็สาบานว่านางจะไม่แต่งงานถ้าเจ้าบ่าวไม่ใช่เขา! ต่อให้นางจะต้องยอมแพ้เรื่องการแก้แค้น นางก็ต้องเป็นภรรยาของเขาให้ได้!
โรงเตี้ยม
อวิ๋นเนี่ยนเฟิงผลักประตูเข้าไปแล้วโยนอวิ๋นชูเทียนลงบนเตียง
อวิ่นชูเทียนหดตัวอยู่ด้านข้างเตียงอย่างอ่อนแรงจนดูน่าสงสาร “ท่านแม่สัญญาแล้วว่าท่านแม่จะไม่บอกท่านพี่เรื่องที่อยู่ของข้า”
“การที่เจ้ามานครจักรพรรดิแห่งสวรรค์ด้วยตัวเองแบบนี้ เจ้าคิดว่าท่านแม่จะสบายใจหรือ ถ้าเจ้าโดนบุรุษไม่รู้จักหลอกไปล่ะ ข้าสงสัยว่าเจ้าจะได้กลับมาหรือไม่”
“ข้าไม่ได้ถูกหลอกนะเจ้าคะ” อวิ๋นชูเทียนทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ และจู่ๆ ดวงตาของนางก็สว่างวาบ “ท่านพี่เนี่ยนเฟิง ท่านหึงหรือเจ้าคะ”
หึง? ใบหน้าหล่อเหลาของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงแข็งค้างแล้วเขาก็เผลอหันหน้าหนีเพื่อหลบดวงตาใสกระจ่างของนางโดยไม่ตั้งใจ
“ข้าแค่กลัวว่าเจ้าจะถูกหลอก ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ข้าไปถามรอบๆ มาแล้วว่าบุรุษที่ชื่อหวังเฮ่าเทียนเกือบจะได้แต่งงานกับองค์หญิงของราชวงศ์! บุรุษที่ไม่สนใจงานสมรสของตัวเองจะเป็นคนดีได้อย่างไร ที่สำคัญกว่านั้นเขายังมีอนุภรรยาอีกตั้งหลายคน!”
อาจจะเป็นเพราะเขาได้รับอิทธิพลจากอวิ๋นเซียวทำให้อวิ๋นเนี่ยนเฟิงต้องการมีคู่ชีวิตเพียงคนเดียวตลอดไป ส่วนบุรุษอย่างหวังเฮ่าเทียน เขาก็รู้สึกดูถูกอีกฝ่ายอย่างแน่นอน
“ชูเทียน เจ้ายังเด็กและข้าก็กลัวว่าเจ้าจะถูกหลอก เมื่อใดก็ตามที่เจ้าโตขึ้น ข้าก็จะไม่กังวลเรื่องเจ้าอีกแล้ว”
“จริงหรือเจ้าคะ” อวิ๋นชูเทียนขยับลงจากเตียงแล้วใช้แขนโอบรอบคอของอวิ๋นเนี่ยนเฟิง “ถ้าข้าโตขึ้น ท่านพี่จะยอมให้ข้าแต่งงานกับบุรุษอื่นหรือเจ้าคะ”
หัวใจของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงบีบรัดแน่น เขาเอาแต่พูดว่าอวิ๋นชูเทียนยังเด็กและเขาก็กลัวว่าในอนาคตนางจะเสียใจจึงไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์กับนางไปไกลกว่านี้ แต่ถ้านางแต่งงานกับบุรุษอื่นจริงๆ …
ก็เป็นไปสูงที่เขาจะจบชีวิตบุรุษผู้นั้น!
“ท่านพี่เนี่ยนเฟิง ยอมรับมาเถอะเจ้าคะว่าท่านหึงข้า” ริมฝีปากนุ่มของอวิ๋นชูเทียนขยับเข้ามาใกล้ใบหน้าของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงมากขึ้น ขณะที่นางหัวเราะอย่างมีความสุข “แต่ท่านพี่เนี่ยนเฟิงสบายใจได้ว่าข้าจะแต่งงานกับท่านเท่านั้น บุรุษคนอื่นเทียบกับท่านไม่ได้เลยเจ้าคะ”
ตอนที่ 2246 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (10)
ถ้าบอกว่าเขาไม่รู้สึกดีที่ได้ยินนางพูดแบบนั้นก็คงจะโกหก สีหน้าของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงค่อยๆ ผ่อนคลายแล้วเขาก็ดึงอวิ๋นชูเทียนให้มานั่งข้างๆ
“ท่านแม่ไม่ได้เปิดเผยเรื่องราวเจาะจงมากนัก บอกข้ามาสิว่าพวกเขารังแกเจ้าอย่างไร” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงลูบเส้นผมเงางามของนางเบาๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
อวิ๋นชูเทียนหันหน้าหนี “อันที่จริงเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่ข้ายังเด็ก…
…ก่อนที่ข้าจะอายุห้าปี ข้าอาศัยอยู่ในตำหนักเย็นกับเสด็จแม่ของข้ามาตลอด ยิ่งไปกว่านั้นข้าได้ถ่ายทอดความรู้วิชาแพทย์ให้โอวหยางเยว่ไปมากมาย เมื่อตอนนั้นนางเป็นคนเดียวที่มาหาข้าที่ตำหนักเย็นจึงเป็นธรรมดาที่ข้าจะเชื่อใจนาง…
…แต่ว่า นางใช้ตำรับยาที่ข้าให้นางไปช่วยคนไข้ที่เป็นโรคระบาดมากมาย สุดท้ายนางก็กลายเป็นผู้มีพระคุณในสายตาทุกคน และเพราะนางกลัวว่าข้าจะเปิดโปงนาง นางจึงจงใจวางยาพิษตัวเองเพื่อใส่ร้ายข้า…
…ท่านพี่เนี่ยนเฟิง ท่านรู้หรือไม่ว่าเมื่อตอนที่ข้าเรียนรู้วิชาแพทย์ ข้าไปหาบุรุษที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรแต่เขาไม่เชื่อข้าเพราะเขาคิดว่าเด็กอายุห้าปีไม่มีทางที่จะรู้วิชาแพทย์ ยิ่งไปกว่านั้นในระหว่างห้าปีนั้น ข้าไม่เคยได้ติดต่อกับใครในตำหนักเย็นเลยแล้วเหนือสิ่งอื่นใด ข้าก็ไม่สามารถเป็นแพทย์ฝึกหัดได้…
…ดังนั้นเขาจึงเชื่อโอวหยางเยว่อย่างหนักแน่นโดยไร้ข้อกังขา และเผยแพร่ออกไปว่าโอวหยางเยว่เป็นเทพธิดาที่สวรรค์ส่งลงมาช่วยพวกเขาขณะที่ข้าเป็นปีศาจที่มาเพื่อทำลายเทพธิดา บุรุษผู้นั้นไม่ได้สืบสวนและสั่งให้คนของเขาจับข้ามัดแล้วให้เผาจนตาย”
เสียงของอวิ๋นชูเทียนสงบนิ่งมาก เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นนานแล้วและความทรงจำเหล่านั้นก็จางหายไป ตอนนี้นางมีบิดา มารดาและท่านพี่อวิ๋นก็เพียงพอแล้ว
“เมื่อปีนั้น ท่านพ่อท่านแม่ปรากฏตัวและช่วยชีวิตข้าได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นข้าเกรงว่า…ข้าคงไม่ได้เห็นท่านในช่วงสุดท้ายของชีวิต” อวิ๋นชูเทียนหลุบตาและยกยิ้มอย่างเฉยชา
หัวใจของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงเจ็บปวดแล้วเขาก็ดึงอวิ๋นชูเทียนเข้ามากอดขณะที่ใช้นิ้วลูบศีรษะนางเบาๆ “เทียนเอ๋อร์ ข้าจะปกป้องเจ้าเอง และข้าจะสังหารคนพวกนั้นที่ทำร้ายเจ้าด้วย!” ดวงตาของเขาเป็นประกายอำมหิต
ถึงแม้ว่าเขาจะถูกอวิ๋นลั่วเฟิงและอวิ๋นเซียวปกป้องอย่างดี แต่อวิ๋นเนี่ยนเฟิงก็ยังเป็นบุตรของพวกเขาและนิสัยอำมหิตในสายเลือดเขาก็ไม่ได้หายไปไหน
โดยเฉพาะเมื่ออวิ๋นชูเทียนเกือบถูกคนอื่นสังหาร เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้เปลวเพลิงก็ลุกโชนขึ้นในหัวใจ
“ท่านพี่เนี่ยนเฟิงเจ้าคะ” อวิ๋นชูเทียนฝังศีรษะลงกับแผงอกของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงแล้วเงยหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาของเขา “ตอนนี้ข้าพอใจแล้วเจ้าค่ะ ท่านพ่อกับท่านแม่รักข้าเสมอมาเหมือนข้าเป็นบุตรของพวกท่านจริงๆ คนอื่นๆ ก็ไม่ใช่เรื่องที่ข้าสนใจ”
นางไม่เคยคิดว่าบุรุษผู้นั้นเป็นบิดา และอวิ๋นเซียวก็เป็นบิดาคนเดียวของนาง!
“เทียนเอ๋อร์ เจ้ารู้อะไรหรือไม่” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงยิ้ม “นี่เป็นสิ่งที่ท่านแม่เคยบอกข้าก่อนที่เจ้าจะเข้ามา และข้าก็จดจำไว้ในใจตลอด”
“คืออะไรเจ้าคะ”
“อันที่จริงแล้วการที่ท่านแม่ไปหาเจ้าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เมื่อชีวิตที่แล้วเจ้าเป็นบุตรสาวของนาง ถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่ได้เป็นบุตรตามสายโลหิตแต่ท่านแม่เป็นคนแรกที่เจ้าเห็นตอนที่เจ้าลืมตา หลังจากนั้น…เจ้าก็ยกชีวิตของตัวเองให้ท่านแม่ ดังนั้นท่านแม่ก็เลยออกตามหาเจ้าหลังจากที่เจ้ากลับมาเกิดใหม่”
อวิ๋นชูเทียนชะงักไปชั่วครู่ นางเงยหน้าแล้วกะพริบตา “กลายเป็นว่า นี่คือโชคชะตาของข้ากับท่านแม่สินะเจ้าคะ ไม่แปลกใจเลยที่ข้ารักท่านมาก”
YOU MAY ALSO LIKE
