ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2249 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (13) / ตอนที่ 2250 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (14)
ตอนที่ 2249 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (13)
‘สหาย’ ที่นางพูดถึงคือตัวนางในชาติที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะอวิ๋นลั่วเฟิง นางก็คงไม่กลายเป็นเด็กกำพร้าและโดนรังแกอยู่หลายปี
“เจ้าพูดว่าอะไรนะ” หวังเฮ่าเทียนหน้าซีดด้วยความกลัว “เด็กหนุ่มคนนั้นมีมารดาที่ชั่วร้ายแบบนั้นจริงหรือ ถ้าอวิ๋นชูเทียนแต่งเข้าตระกูลแบบนั้นไม่ใช่ว่านางจะทุกข์ทรมานหรอกหรือ…
…เสวี่ยเหลียน ข้าควรทำอย่างไรดี ข้าไม่ยอมให้ชูเทียนถูกหลอกเข้าไปในรังหมาป่าแน่!”
“ท่านพี่” หวังเสวี่ยเหลียนยิ้มเยาะและพูดว่า “ท่านแอบเอายานี้ให้อวิ๋นชูเทียนกิน และหลังจากที่ท่านจัดการกับนางแล้ว นางก็จะกลายเป็นภรรยาของท่าน”
หวังเฮ่าเทียนมองด้วยสายตาว่างเปล่าแล้วขมวดคิ้ว “ข้าไม่คิดว่านี่จะเป็นความคิดที่ดี อีกอย่างอวิ๋นชูเทียนพูดนางต้านพิษได้”
“สามารถต้านพิษได้ไม่ได้หมายความว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกพิษ ยิ่งไปกว่านั้นยานี้ก็ไม่ใช่ยาพิษและจะแสดงผลเมื่อใช้กับนาง” ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นหวังเสวี่ยเหลียนก็ไม่เชื่อว่าจะมีใครสามารถต้านพิษได้จริงๆ
“นี่ไม่ดีหรอก ข้าจะไปบอกอวิ๋นชูเทียนเกี่ยวกับนิสัยที่แท้จริงของแม่สามีนางแทน” หวังเฮ่าเทียนขมวดคิ้ว เขาไม่อยากทำร้ายเด็กสาวที่ดีแบบนาง
“ท่านพี่ที่รัก ท่านคิดว่านางจะเชื่อท่านหรือ ความฉลาดของสตรีที่มีความรักน้อยจนติดลบ และนางก็ไม่มีทางเชื่อสิ่งที่ท่านพูดแน่ ท่านเอายานี้ไปก่อนและข้าก็เชื่อว่าท่านจะรู้เองว่าอะไรที่ดีต่อท่าน”
หวังเฮ่าเทียนไม่เข้าใจคำว่า ’ติดลบ’ หมายความว่าอย่างไรแต่เขาก็สรุปได้ว่าอวิ๋นชูเทียนจะไม่เชื่อเขา
“ข้าต้องลองดูก่อน แต่ข้าไม่อยากทำร้ายนาง” หวังเฮ่าเทียนมองผงยาที่หวังเสวี่ยเหลียนมอบให้เขาแล้วไม่ยอมรับมา ก่อนจะรีบเดินออกนอกประตูไปแทน
“ไอ้ขยะไร้ประโยชน์!” หวังเสวี่ยเหลียนมองหวังเฮ่าเทียนจากไปแล้วยิ้มเยาะ “ในเมื่อเจ้าไม่กล้าพอ ข้าก็จะช่วยเจ้าเอง”
ดวงตาของนางสว่างวาบและเผยรอยยิ้มมุ่งมั่น
ย้อนกลับไปตอนที่อยู่หวาเซี่ย ที่นั่นมีนิยายเกี่ยวกับการมาเกิดใหม่ต่างโลกมากมายที่นางได้อ่านและคนที่มาเกิดใหม่ต่างโลกทุกคนก็คือตัวเอก! ในเมื่อนางเป็นตัวเอก อวิ๋นเนี่ยนเฟิงก็ต้องเป็นคู่ในโชคชะตาของนาง
ส่วนคนที่เป็นคู่หมั้น…นางก็เป็นแค่ตัวประกอบที่ขวางทางพวกเขาและไม่ช้าก็เร็วก็จะต้องจากไป
…
ภายในพระราชวัง
อวิ๋นชูเทียนถือขนมอบขณะที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วยกขาขึ้น เท้าเปลือยเปล่าของนางดูเล็กบอบบางและน่ารัก ขณะที่มุมปากของนางเปื้อนเศษขนม นางก็แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากเบาๆ
“เหตุใดท่านพี่เนี่ยนเฟิงถึงยังไม่กลับมานะ” นางทำปากยื่นอย่างไม่พอใจแล้วคิดออกมาเสียงดัง
“แม่นางชูเทียน” จู่ๆ เสียงของหวังเฮ่าเทียนก็ดังขึ้นจากด้านนอก “ข้าเข้าไปได้หรือไม่”
ถึงแม้ว่าเขาจะถามแต่เขาก็ไม่ได้รอให้นางอนุญาตแล้วเข้ามาเลย
“เจ้าเข้ามาทำไม” อวิ๋นชูเทียนลุกขึ้นจากเตียงแล้วถามอย่างไม่สบอารมณ์
หวังเฮ่าเทียนมองด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของพวกเขายังดีอยู่หรือ เหตุใดเขาถึงรู้สึกว่า…อวิ๋นชูเทียนปฏิเสธที่จะเข้าใกล้เขา
ความรู้สึกนี้ทำให้หวังเฮ่าเทียนไม่พอใจ “ข้า…ข้ามาที่นี่เพื่อหาท่าน”
“แต่ท่านพี่เนี่ยนเฟิงไม่ชอบเจ้า” อวิ๋นชูเทียนกะพริบดวงตาโตของนาง “ข้าไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนที่ท่านพี่เนี่ยนเฟิงไม่ชอบ” ถึงอย่างไรความรู้สึกของท่านพี่เนี่ยนเฟิงก็สำคัญที่สุด
“แม่นางชูเทียน” หวังเฮ่าเทียนยิ่งไม่พอใจมากขึ้น “ข้าแค่มาที่นี่เพื่อบอกบางอย่างกับท่าน ข้าได้ยินมาว่ามารดาของคู่หมั้นท่านชั่วร้ายมากและทำเรื่องเลวทรามไปมากมาย ข้ากลัวว่าท่านจะถูกปิดบังและเรื่องนี้จะทำลายชีวิตทั้งชีวิตของท่าน ดังนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อบอกความจริงกับท่านโดยเฉพาะ”
อวิ๋นชูเทียนโกรธจัด ประกายสีแดงพาดผ่านดวงตาดวงตาของนางขณะที่นางตะโกนขึ้นอย่างเดือดดาล “ตอนแรกข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนดีอยู่บ้าง และถึงแม้ว่าท่านพี่เนี่ยนเฟิงจะไม่ชอบเจ้า ข้าก็ไม่ได้รังเกียจเจ้า แต่ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกล้าพูดจาใส่ร้ายท่านแม่ของข้า! ไสหัวไป! ออกไปจากห้องของข้าเดี๋ยวนี้!”
ตอนที่ 2250 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (14)
“แม่นางอวิ๋น!” หวังเฮ่าเทียนไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไรผิดและพุ่งเข้าไปหวังจะจับมือของอวิ๋นชูเทียน
แต่ไม่คาดเลยว่านางจะใช้ฝ่ามือผลักเขาจนทำให้เขากระเด็นลอยออกไปทันที
“ไสหัวไป ที่นี่ไม่ต้อนรับเจ้า! คนที่พูดแย่ๆ ถึงท่านแม่ของข้าไม่ใช่คนดี ดังนั้นไสหัวไป!”
ทุกคนมีขอบเขต และขอบเขตของนางก็คือท่านพี่เนี่ยนเฟิงและท่านพ่อท่านแม่ที่นางรักมาก นางไม่ยอมให้ใครพูดถึงพวกเขาไม่ดีแม้แต่คำเดียว!
“แค่กๆ!” หวังเฮ่าเทียนร่วงลงไปที่พื้นแล้วกระอักเลือดออกมา ใบหน้าของเขาดูซีดเล็กน้อยขณะที่มองสีหน้าเดือดดาลของนางด้วยความเจ็บปวด
“ชูเทียน เกิดอะไรขึ้น” จู่ๆ สายลมเบาๆ ก็พัดเข้ามาในห้องแล้วอวิ๋นเนี่ยนเฟิงก็เดินมาหาอวิ๋นชูเทียนอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นใบหน้าแดงก่ำของนางเขาก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจโดยไม่รู้ตัว “บอกพี่มาสิว่าใครรังแกเจ้า” สายตาของเขาตวัดไปมองหวังเฮ่าเทียนที่อยู่บนพื้นและเจตนาสังหารก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
“ท่านพี่เนี่ยนเฟิง บอกเขาให้ออกไป ข้าไม่อยากเห็นหน้าเขา!” อวิ๋นชูเทียนทำปากยื่นแล้วพูดอย่างโมโห
“ได้ ข้าจะไล่เขาออกไปเดี๋ยวนี้” สายตาของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงเย็นเยียบมากขณะที่เขาเดินไปหวังเฮ่าเทียนทีละก้าว
“ชูเทียนเป็นคนควบคุมอารมณ์ได้ดีและไม่ได้โกรธใครง่ายๆ ในเมื่อเจ้าทำให้นางโกรธได้ ก็ถือว่าเจ้าเก่งกาจทีเดียว” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงยิ้มเยาะ “เจ้าจะออกไปด้วยตัวเองหรือจะให้ข้าโยนเจ้าออกไป
หวังเฮ่าเทียนพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น เขามองอวิ๋นชูเทียนอย่างหมดหวัง แล้วสุดท้ายก็หันหลังเดินกลับออกไป มือของเขาที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่นโดยไม่รู้ตัวและหลังจากที่สูดหายใจเข้าลึกๆ เขาก็สามารถระงับความทุกข์ทรมานของเขาได้
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชอบใครสักคน และกลายเป็นว่าการชอบใครนั้นเจ็บปวดถึงขนาดนี้…
หวังเฮ่าเทียนเดินไปไม่ไกลก็เห็นหวังเสวี่ยเหลียนรอเขาอยู่ใกล้ๆ ทันทีที่นางเห็นหวังเฮ่าเทียน นางก็ยกยิ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าก็บอกแล้วว่า นางจะไม่มีทางเชื่อท่าน แล้วท่านยังต้องการยาของข้าอยู่หรือไม่”
หวังเฮ่าเทียนตัวสั่นแล้วหลับตา “ข้าไม่อยากทำร้ายนาง ตอนนี้นางรังเกียจข้าแล้ว”
“นางจะรังเกียจท่านเพียงชั่วคราว และหลังจากที่นางรู้นิสัยที่แท้จริงของอวิ๋นลั่วเฟิง นางก็จะมีแต่ความซาบซึ้งในตัวท่าน เมื่อถึงตอนที่ท่านกับภรรยาก็จะรักกัน นางจะยังจำความผิดพลาดในอดีตของท่านอีกหรือ” หวังเสวี่ยเหลียนยกริมฝีปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ท่านต้องรู้ว่าถ้าท่านไม่ช่วยนางวันนี้ ไม่แน่…อนาคตทั้งชีวิตของนางก็จะถูกทำลาย”
หวังเฮ่าเทียนเงียบ และหลังจากผ่านไปสักพักเขาก็เงยหน้าขึ้น “นางไม่ต้อนรับข้าอีกต่อไปแล้ว ข้าไม่สามารถวางยาในอาหารนางได้”
“เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง ข้ามอบหมายให้คนไปจัดการแล้ว เมื่อถึงตอนนั้น ข้าจะส่งคนไปล่ออวิ๋นเนี่ยนเฟิงออกมา และท่านก็แค่ต้องเข้าไป”
นางไม่ต้องการให้อวิ๋นชูเทียนฉวยโอกาสจากอวิ๋นเนี่ยนเฟิงดังนั้นเขาต้องถูกไล่ออกไปก่อน ไม่อย่างนั้นครั้งแรกของผู้ชายของนางจะถูกสตรีป่าเถื่อนคนนั้นขโมยไปไม่ใช่หรือ หวังเสวี่ยเหลียนมีความคิดเพ้อฝันกับเรื่องนี้ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปครั้งแรกของอวิ๋นเนี่ยนเฟิงต้องมีกับนางเท่านั้นและเขาก็ต้องมีนางเป็นผู้หญิงของเขาแค่คนเดียว นางไม่มีทางใช้สามีร่วมกับคนอื่น!
“ได้” หวังเฮ่าเทียนลืมตา “ข้ายอมรับ ตราบใดที่นางไม่ถูกหลอก ข้าก็ยินดีแม้ว่าจะต้องถูกเกลียดก็ตาม!”
“ท่านแค่รอแต่งงานกับภรรยาคนสวยที่น่ารักของท่าน” หวังเสวี่ยเหลียนยิ้มอย่างพึงพอใจ ในโลกนี้ไม่มีใครเอาชนะนางได้
ตกกลางคืน แสงจันทร์ก็สาดส่องลงมา
อวิ๋นชูเทียนอยู่เงียบๆ ภายในพระราชวังของนาง และอาจจะเป็นเพราะว่าผู้คนกลัวนางจึงไม่มีใครมารบกวนนาง
YOU MAY ALSO LIKE
