เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 963 แนะนําให้พี่ชายของแก

ตอนที่ 963 แนะนําให้พี่ชายของแก

หยางโปเหลือบมองพ่อหยางแต่ไม่ได้สนใจเขา จากนั้นก็หันมองไปที่ทุกคนแทน “ ผมหยางโปเป็นเถ้าแก่ร้านสืออี้ถาง ร้านนี้แอบอ้างเอาชื่อร้านและถือวิสาสะนําป้ายชื่อร้านของผมมาใช้สําหรับของโบราณวัตถุในร้านจะเป็นของจริงหรือของปลอมผมไม่สามารถรับประกันใดๆได้หวังว่าทุกท่านจะรับรู้เอาไว้โดยทั่วถึงกันด้วย ”

เพราะคําพูดนี้ของหยางโป จึงเกิดความโกลาหลขึ้นในร้านทันที ทุกคนต่างก็พากันหันหน้าไปมองที่พ่อหยาง

“ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? เถ้าแก่หยาง คุณไม่ใช่เหรอที่รับประกันว่าคุณมาดูแลร้านแทนลูกชาย ?ทําไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ ?”

” ฉันต้องการคืนสินค้า รีบคืนเงินให้ฉันเร็วเข้า ! ”

“ ไอ้แก่ต้มตุ้น โชคดีนะที่ฉันไม่ได้ซื้อ ! ยังมีไอ้คนที่กล่าวอ้างว่าเป็นพี่ชายของถ้าแก่หยางนั่นอีกคนล่ะ ? เขาไปไหนแล้ว ?”

“ ผู้ชายคนนั้นหนีไปแล้ว !”

หยางโปถูกผู้คนดันให้เข้าไปอยู่กลางฝูงชน รอบด้านรายล้อมไปด้วยชายชราและหญิงชรา

เขาจึงใช้แรงไม่ได้ จึงถูกฝูงชนเบียดให้เข้าไปอยู่ในร้าน เมื่อได้ยินเสียงของฝูงชน เขาจึงเงยหน้าขึ้นมองออกไปด้านนอก และได้เห็นว่าหยางหลางวิ่งหลบหนีออกไปอยู่ข้างนอกแล้ว !

หยางโปมองเข้าไปด้านในอีกครั้ง เห็นพ่อหยางนั่งอยู่หน้าเครื่องคิดเงิน ผมเผ้ารุงรัง รายล้อมไปด้วยกลุ่มคน หัวของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ปิดลิ้นชักที่ใส่เงินไว้แล้วตะโกนเสียงดังออกมา

“ ในเมื่อซื้อไปแล้ว ต่างฝ่ายต่างยินยอมซื้อขายไม่คืนเงิน พวกคุณไม่ต้องมาบังคับขอเงินจากฉัน ฉันไม่รับของคืนแน่นอน ! ”

พ่อหยางนอนราบลงบนโต๊ะทันที พยายามที่จะปกป้องลิ้นชักเอาไว้

เวลานี้ทุกคนในร้านต่างก็ไม่พอใจกันขึ้นมาแล้ว พวกเขาพากันตะโกนโวยวายว่าให้ “ เถ้าแก่หยาง ถ้าคุณไม่คืนสินค้าให้อีก ฉันจะแจ้งความแล้วนะ คุณมันเป็นคนหลอกลวง ! ”

หยางโปยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ถูกโอบล้อมไปด้วย หลายคนพากันยื่นมือออกมาขอเงินคืนจากเขา

ในร้านเกิดเหตุการณ์ชุลมุนเอะอะเสียงดัง และทันใดนั้นก็มีคนตะโกนเสียงดังออกมาว่า

“ ไม่ได้การแล้ว ผู้เฒ่าหยางเป็นลมหมดสติไปแล้ว เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดด้วย ! ”

หยางโปหันมองไปที่พ่อหยางทันที และเห็นว่าเขานอนอยู่บนโต๊ะโดยมีเลือดไหลเล็กน้อยออกมาตรงมุมปาก !

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ หยางโปก็ปล่อยผ่านไปไม่ได้ เขาตะโกนเสียงดังออกมา

“ ทุกคนไม่ต้องเป็นกังวลไป ผมหยางโปอยู่นี่ขอสัญญาว่าผมจะคืนเงินให้ทุกคน ในเมื่อทุกคนไม่เชื่อใจเขา แล้วยังจะไม่เชื่อใจผมอีกหรือไง ? ทุกคน ได้โปรดรอสักครู่ ผมจะไปส่งเขาที่โรงพยาบาลก่อนและจะคืนเงินพวกนี้ให้ทุกคนทันที ! ”

ทุกคนจึงหลีกทางให้ แต่ก็ยังมีคนมาขว้างเขาไว้แล้วพูดว่า “ คุณแน่ใจนะว่าจะคืนเงินให้พวกเรา ? ”

หยางโปค่อนข้างที่จะร้อนใจ “ มันจะเป็นอย่างนั้นอย่างแน่นอน”

เมื่อแยกตัวออกมาจากฝูงชนได้ หยางโปก็เข้าไปประคองพ่อหยางลุกขึ้นและเอามือไปไว้ตรงปลายจมูกของเขาเล็กน้อย เมื่อพบว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก เขาจึงไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้แล้ว

จึงจําเป็นต้องแบกร่างของพ่อหยางไว้บนหลังพาเดินออกไปข้างนอกพร้อมกับพูดเสียงดัง

” ทุกคนหลบทางหน่อย หลบหน่อย ! “

หยางโปเดินแบกพ่อหยางออกไป แต่เพิ่งเดินออกประตูมา ก็พบเข้ากับหลิวเหลียงอี้พอดี เขาจึงรีบเอ่ยทักไปว่า “ ช่วยผมดูร้านหน่อยนะ และถือโอกาสช่วยผมคืนสินค้าทั้งหมดที่ทุกคนซื้อให้หน่อย ”

หลิวเหลียงอึ้มองเข้าไปในร้าน และมีนงงไปทันที “ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?”

หยางโปส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “ เดี๋ยวคุณเข้าไปแล้วก็รู้เอง ”

หลิวเหลียงอ จึงจําเป็นที่จะต้องเดินเข้าไปในร้านเพื่อไปทําความเข้าใจกับสถานการณ์

หยางโปแบกพ่อหยางเข้าไปนั่งเบาะหลัง เหยียนหรูหยุถึงหันกลับมาชายตามองไปทางด้านหลังรถแต่ไม่พูดอะไร

หยางโปรีบเดินไปที่ประตูหน้าทันที เปิดประตู และสตาร์ทรถ รีบขับมุ่งหน้าตรงไปที่โรงพยาบาล

แต่รถเพิ่งขับมาได้ไม่ไกล หยางโปก็ได้ยินเสียงถอนหายใจดังมาจากด้านหลัง เขาจึงเหลือบมองไปทางเบาะหลัง ก็เห็นพ่อหยางที่ลุกขึ้นนั่งแล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

หยางโปชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆขับรถไปหยุดลงข้างถนน

“ ตื่นแล้วเหรอ ? ” หยางโปเอ่ยปากถาม

พ่อหยางยิ้มเหยเก “ ตื่นแล้ว ”

หยางโปจึงเหลือบมองไปทางเบาะหลังอีกครั้ง เขาเห็นว่ามุมปากของพ่อหยางถูกทําความสะอาดแล้ว เห็นได้ชัดว่าเมื่อสักครู่เขาเสแสร้งทําออกมาเท่านั้น!

“ สนุกไหม ? ” หยางโปถาม

ใบหน้าของพ่อหยางเย็นชา “ แกไปส่งฉันกลับ ฉันจะไปตามหาหยางหลาง”

“ เขาไปแล้ว ไม่รู้ว่าไปไหน คุณมีเบอร์โทรเขาไหม ? ” หยางโปมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เหตุการณ์เมื่อสักครู่ ถ้าควบคุมไว้ไม่ดีกลัวพ่อหยางคงจะตกอยู่ในอันตราย คิดไม่ถึงว่าหยางหลาง จะเป็นคนแรกที่หนีไป ลูกชายแบบนี้คิดไม่ถึงว่าพ่อหยางจะเห็นค่าเอามากๆถึงขนาดนี้ !

“ เสี่ยวหลางเป็นคนกตัญญูรู้คุณมาตลอด เหตุผลที่เขาหนีไปตั้งแต่เนิ่นๆ ก็เพื่อรักษาสายเลือดให้ตระกูลหยางของเรา ! ” พ่อหยางเอ่ยปากพูดออกมา

หยางโปนั่งประจําตําแหน่งคนขับ นิ่งอึ้งไปทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าพ่อหยางจะคิดหาข้อแก้ต่างให้หยางหลางแล้ว !

“ พวกเราจะไม่กลับไปแล้วใช่ไหม ? ” จู่ๆเหยียนหรูหยูก็พูดขัดขึ้นมา

พ่อหยางที่นั่งเบาะหลังไม่ทันสังเกตเห็น เวลานี้ถึงเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่เบาะหน้ารถ เขาเอียงตัวมอง ก็เห็นว่าหญิงสาวสวมเดรสขาวถ้ามองจากด้านข้าง สวยไร้ที่ติมาก จู่ๆเขาก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมาทันที

พ่อหยางเอ่ยปากถาม “ เสี่ยวโป ถ้าฉันจําไม่ผิด แกน่าจะมีแฟนแล้วใช่ไหม ? ”

หยางโปพยักหน้า “ มีแล้ว ”

“ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ? ” พ่อหยางถามต่อ

หยางโปขมวดคิ้ว เขาหันหน้ามองไปที่เหยียนหรูหยู “ คนนี้คือเพื่อนของผม ”

พ่อหยางยิ้มเจ้าเล่ห์ “ นี่เพื่อนแกเหรอ ? เพื่อนกันน่ะดี คนอยู่ในสังคม ก็ต้องมีเพื่อนหลายๆคน ! ”

พอพูดจบ พ่อหยางก็หัวเราะออกมาทันที “ เสี่ยวโป แกว่า เสี่ยวหลางก็อายุมากแล้วแต่ยังไม่มีแฟน แม่แกกับฉันก็ร้อนใจกันมากๆ ทําไมฉันกับเสี่ยวหลางถึงได้ทําแบบนี้ นั่นไม่ใช่เพราะอยากจะหาเงินเยอะๆหรอกหรือไง ? หาเงินมาเยอะหน่อย เพื่อเก็บเป็นเงินสินสอดให้เขาไง ! “

หยางโปที่นั่งอยู่ตําแหน่งคนขับ ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เขาจําได้ที่หยางหลางพูดเมื่อกี้ได้ชัดเจนว่า ต้องการหาเงินเป็นค่าสินสอดให้เขาต่างหากล่ะ !

“ อ้อ งั้นเลยทําแบบนี้ได้งั้นเหรอ ? ” หยางโปพูด

พ่อหยางหัวเราะอย่างแห้งๆ “ แกฟังที่ฉันพูดไม่เข้าใจหรือไง ฉันอยากจะบอกว่า ในเมื่อแกมีแฟนอยู่แล้ว และยังมีเพื่อนผู้หญิงที่สวยอย่างนี้ แกดูสิ พอจะลองแนะนําเพื่อนผู้หญิงคนนี้ให้กับ

เสี่ยวหลางได้ไหม ถ้าสามารถนัดดูตัวกับสาวสวยคนนี้ได้ เขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ !”

สายตาของหยางโปทอดมองไปเบื้องหน้า รถหยุดนิ่งลงบนถนนอย่างเงียบๆ เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าอุณหภูมิภายในรถลดลงหลายองศา แม่คุณทูนหัวที่นั่งอยู่ข้างๆเขาไม่ได้จะหยอกล้อเล่นได้ง่ายๆนะ !

หยางโปขมวดคิ้วและหันไปมองหน้าเหยียนหรูหยู อ้าปากขึ้นเหมือนจะพูดอะไร แต่แค่เห็นใบหน้าที่สวยงามของเหยียนหรูหยูที่เย็นชาราวกับน้ําแข็งพันปี เขาก็กลืนคําพูดทั้งหมดลงคอ

“ เป็นไปไม่ได้ ! ” หยางโปตอบอย่างมุ่งมั่นเด็ดขาด

พ่อหยางไม่พอใจขึ้นมาทันที “ เสี่ยวโป แกเป็นน้องนะ ไม่ว่าก่อนจะทําอะไร แกก็ต้องคิดถึงพ่อแม่และพี่ชายของแก้ให้มากกว่านี้ ไม่ว่าเรื่องอะไร แกก็ต้องยอมให้พี่แกเล็กน้อย เขาลําบาก ไม่ได้เป็นคนมีการศึกษา ตอนนี้ไม่ได้มีหน้าที่การงานดีๆทําเลย ! ”

“ แกเป็นคนมีแฟนแล้ว แกยังพูดเองเลยว่า คนนี้เป็นเพื่อนผู้หญิงของแก ต่อให้แกแนะนําให้รู้จักกับพี่ชายของแก แล้วมันจะยังไง ? เสี่ยวโป แกจะเห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่ได้ !”