เช่าท่านประธานมาปิ๊งรัก - ตอนที่ 637 เติมเต็มความเข้าใจ / ตอนที่ 638 ผลลัพธ์ที่พอใจที่สุด

ตอนที่ 637 เติมเต็มความเข้าใจ

ตอนที่เหยียนเค่อจัดการเรื่องเสร็จแล้วเดินลงมาข้างล่างก็เห็นว่าซย่าเสี่ยวมั่วนั่งพิงโซฟาหลับไปแล้ว

ในใจรู้สึกโมโหอยู่ แต่ว่าใบหน้าของซย่าเสี่ยวมั่วที่ดูบริสุทธิ์ไร้เดียงสาก็โมโหไม่ลง เขาค่อยๆเดินเข้าไปหาหล่อนจากนั้นก็ค่อยๆอุ้มหล่อนขึ้นไปวางบนโซฟา แต่ว่าพออุ้มขึ้นมาไออุ่นและลำตัวนุ่มนิ่มของคนในอ้อมแขนทำเอาเขาไม่อยากจะปล่อย

“อื้อ” เล็บของซย่าเสี่ยวมั่วตะปบไปที่จมูกของชายหนุ่ม น้ำตาของเหยียนเค่อไหลลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อกี้ก็ถูกชนจนเจ็บจมูกตอนนี้ยังมาเจ็บเพราะฝ่ามือของหล่อนอีก เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ

ซย่าเสี่ยวมั่วสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบนโซฟา หันไปมองเหยียนเค่อที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง จากนั้นไปหน้าก็ถูกทับด้วยแฟ้มเอกสารแข็ง

“อะไรเนี่ย” เธอหยิบออกจากใบหน้า แต่คนที่นั่งอยู่ข้างๆเมื่อครู่กลับไม่รู้ว่าลุกไปไหนแล้ว ซย่าเสี่ยวมั่วสะบัดสิ่งที่รกรุงรังออก เททุกอย่างออกมาจากแฟ้ม

โซฟาสีดำเต็มไปด้วยกระดาษเอสี่สีขาวหลายแผ่น ด้านข้างก็มีคนที่นั่งคุกเข่ารื้อหานู่นนี่อยู่

เหยียนเค่อเดินไปรินน้ำผึ้งในครัวออกมาสองแก้ว ตอนออกมาก็เห็นว่าซย่าเสี่ยวมั่วอ่านจบไปแล้วบ้าง แล้วกองไว้อยู่ข้างลำตัว

“เป็นอย่างไร ละเอียดพอไหม”

ซย่าเสี่ยวมั่วมองหน้าชายหนุ่มโดยไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ในใจก็บ่น ผู้ชายคนนี้จะปัญญาอ่อนไปถึงไหนนะ เอาข้อมูลพวกนี้มาให้เธอทำไม ประวัติส่วนตัว วันเกิด รางวัลที่เคยได้รับ มีธุรกิจอะไรบ้าง ทรัพย์สินอะไรบ้าง…ไม่ใช่มาตรวจสอบทรัพย์สินเสียหน่อย ต้องทำถึงขนาดเอาเรื่องพวกนี้มาบอกเธอหรือไง

“ยังไม่พอใจเหรอ” น้ำเสียงของเหยียนเค่อยังคงนิ่งๆ ไม่ได้มีแววตำหนิ

ซย่าเสี่ยวมั่วนึกไดว่าเมื่อครู่ขับชนจนจมูกชายหนุ่มบาดเจ็บ “มาให้ฉันดูหน่อย”

“ไม่ เธออ่านพวกนี้ให้หมดก่อน” เหยียนเค่อยืนกราน บังจมูกไม่ให้หล่อนมอง

ซย่าเสี่ยวมั่ววางเอกสารลง “ฉันอ่านหมดแล้ว ฉันไม่สนใจ”

“เธอจะทะเลาะกับฉันให้ได้ใช่ไหม” เหยียนเค่อไม่รู้ว่าปัญหามันอยู่ที่ตรงไหนแต่ดูจากท่าทีของหล่อนก็รู้ว่าหล่อนไม่พอใจกับคำตอบของเขา

ซย่าเสี่ยวมั่วปัดมือชายหนุ่มออก เห็นรอยเขียวที่จมูกของชายหนุ่มก็รู้สึกปวดใจ “นายจัดการแล้วเหรอ”

“เปล่า” เหยียนเค่อหันหน้าหนีไม่อยากให้หล่อนทำให้ “เธอใช้ห้องที่สองฝั่งซ้ายมือด้านบนนะ ฉันขึ้นไปด้านบนก่อน”

ซย่าเสี่ยวมั่วนั่งลงบนโซฟาอย่างเศร้าสร้อย เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้ไม่มีผิด มีคู่รักที่ไหนบ้างที่เพิ่งคบกันได้แค่วันเดียวก็ทะเลาะทำสงครามเย็นใส่กันแล้ว แล้วแบบนี้ยังมีหน้าจะให้เธอมาอยู่ด้วยกันอีก

เธอขยี้ผมตัวเองอย่างหงุดหงิด ไม่อยากถอยให้แต่ก็ไม่อยากทำสงครามเย็นกับชายหนุ่ม นั่งบึ้งตึงอยู่พักหนึ่งก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกเรื่องที่คบกันให้สวีรั่วชีรู้

สวีรั่วชีเอาแต่นั่งรอโทรศัพท์จากซย่าเสี่ยวมั่ว แต่รออยู่ตั้งนานก็ไม่ได้รับแม้แต่ข้อความใดๆ หญิงสาวจึงทนไม่ไหวเป็นฝ่ายโทรไปหาซย่าเสี่ยวมั่วเอง ทำเอาซย่าเสี่ยวมั่วที่กำลังลังเลว่าจะโทรหาหล่อนดีหรือไม่ต้องตกใจรีบรับโทรศัพท์

“เสี่ยวชี”

“อือ” สวีรั่วชีรับคำด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าหล่อนไม่พอใจที่ซย่าเสี่ยวมั่วไม่ยอมบอกเรื่องที่ไม่ได้โสดแล้วกับเธอ

 ซย่าเสี่ยวมั่วเดาว่าเพื่อนตนคงรู้มาจากสวีอันหรานแล้ว ไม่อย่างนั้นไม่มีทางโทรมาหาเธอก่อนแน่ๆ

“สวีอันหรานบอกเธอหมดแล้วใช่ไหม” ซย่าเสี่ยวมั่วค่อยๆเลียบเคียงถาม

“อือ” น้ำเสียงเย็นๆของสวีรั่วชีทำเอาคนฟังกลัวจริงๆ “เธอกะว่าจะบอกฉันเมื่อไหร่”

ซย่าเสี่ยวมั่วเหนื่อยใจ เธอเพิ่งทะเลาะกับเหยียนเค่อมา ตอนนี้ความสัมพันธ์ยังไม่มั่นคง ถ้าบอกสวีรั่วชีตอนนี้แล้วถ้าต่อไปเกิดเลิกกันจะทำอย่างไร

ตอนที่ 638 ผลลัพธ์ที่พอใจที่สุด

“ฉันเพิ่งทะเลาะกับเหยียนเค่อ เขาอยากจะให้ฉันไปอยู่ด้วย”

“มันไม่ใช่เรื่องปกติหรือไง เมื่อก่อนเธอสองคนก็อยู่ด้วยกันตั้งนาน” สวีรั่วชีได้ยินว่าเพื่อนกำลังมีปัญหาเลยไม่ได้ถือสาหาความต่อ “ถ้าฉันเป็นเหยียนเค่อ รอเธอมาตั้งนานขนาดนั้นก็อดไม่ไหวอยากจะให้เธอมาอยู่ในอ้อมกอดทุกวันเหมือนกัน”

“ทำไมพวกเธอเป็นแบบนี้นะ เราเพิ่งจะคบกันเอง” ซย่าเสี่ยวมั่วไม่เข้าใจ ทำไมพวกเขาถึงเอาแต่คิดว่าสุดท้ายตนกับเหยียนเค่อก็ต้องได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี เธอก็อยากให้เป็นแบบนั้น แต่ว่ายังมีเรื่องปัญหาของครอบครัวทั้งคู่อีก กว่าจะได้อยู่ด้วยกันจริงๆมันอีกยาวไกลนัก

สวีรั่วชีคิดว่าซย่าเสี่ยวมั่วยังคงไม่รู้ว่าเหยียนเค่อชอบหล่อนขนาดไหน แต่ว่าด้วยนิสัยของซย่าเสี่ยวมั่วแล้วหล่อนไม่น่าที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้นี่นา “เธอก็ชอบเหยียนเค่อไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ถึงจะถอยเสียล่ะ เธอไม่ควรให้เหยียนเค่อเป็นคนเริ่มอยู่ฝ่ายเดียวนะ เธอชอบเขาไม่น้อยกว่าที่เขาชอบเธอ แต่เธอก็ต้องแสดงออกมาให้เห็นด้วยสิ”

“แสดงออกอย่างไร ที่ฉันทำนี่ยังแสดงออกไม่พออีกเหรอ” ซย่าเสี่ยวมั่วไม่เข้าใจ เธออยากคบกับเหยียนเค่อ ยอมรับเหตุผลที่ยังไม่ชัดเจนว่าทำไมเขาถึงคบกับหล่อน นี่มันยังไม่เพียงพออีกเหรอ

“ที่รัก เหยียนเค่อให้เธอมันยังไม่มากพออีกเหรอ เธออาจจะคิดว่าเหยียนเค่อจัดการทุกอย่างเอาไว้ให้เธอหมดแล้ว เธอเลยรู้สึกหงุดหงิด แต่เขาก็แค่อยากได้รับคำตอบตกลงจาเธอเท่านั้นเอง เขาทำอะไรลับหลังเพื่อเธอตั้งมากมายขนาดที่ฉันยังคิดว่ามันไม่คุ้มเลย แต่เขาก็ยังยินดีจะทำเพื่อเธอ แต่เธอเคยรู้อะไรบ้างไหม เธอไม่เคยรู้อะไรเลย”

ช่วงนี้สวีรั่วชีอารมณ์ไม่ค่อยดี เลยพูดอะไรที่มันตรงและแรงไปหน่อย แต่ว่าก็ทำเอาซย่าเสี่ยวมั่วชะงักไปได้จริงๆ

ซย่าเสี่ยวมั่วเกาหน้า “แต่ว่านี่มันเพิ่งวันแรก แต่เราก็ดันมาทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ เธอว่าจะทำอย่างไรดี หรือว่าฉันต้องตอบตกลง”

“สำหรับเธออาจคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่สำหรับเหยียนเค่อมันคือเรื่องสำคัญมาก” สวีรั่วชีพูดตรงๆ

“ในเมื่อเธออย่างไรก็ได้ อย่างนั้นทำไมไม่ยอมทำตามใจเหยียนเค่อล่ะ เธอมีเขาได้ มันก็คือผลลัพธ์ที่น่าพอที่สุดแล้วไม่ใช่หรือไง”

ซย่าเสี่ยวมั่วเหมือนจะเข้าใจแล้ว แต่เธอก็ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่ดี คนสองคนต้องมีระยะห่างบ้างมันถึงะรู้สึกถึงความสดใหม่ตลอดเวลาไม่ใช่หรือไง

“ถึงแม้ฉันจะอย่างไรก็ได้ แต่ว่าความสัมพันธ์ของเรามันไม่ได้เร็วขนาดนั้น ถ้าเกิดต่อไปเขาอยู่กับฉันจนเบื่อแล้วขึ้นมาจะทำอย่างไร”

“หึหึ เหยียนเค่ตอนนี้คงแทบอยากจะลากเธอไปจดทะเบียนสมรส มีแต่เธอนั่นแหล่ะที่คิดว่าช้า” สวีรั่วชีเอ่ยแซะความคิดที่ไม่เข้าท่าของเพื่อน “ถ้าเหยียนเค่อชอบความสดใหม่ เขาเปลี่ยนแฟนไปทุกวนก็สิ้นเรื่องแล้ว จะมาจมอยู่กับไม้ตายซากอย่างเธอทำไม”

คนที่อยู่รอบข้างดูรู้หมดว่าเหยียนเค่อชอบซย่าเสี่ยวมั่วขนาดไหน มีแต่ซย่าเสี่ยวมั่วนี่แหล่ะที่คิดว่าเขารำคาญตน คิดได้แบบนี้ก็มีแค่หล่อนคนเดียวนี่แหล่ะ

แม้ซย่าเสี่ยวมั่วจะไม่อยยากได้ยินประโยคนี้ แต่ที่สวีรั่วชีพูดมาก็ล้วนแต่คือความจริง

“เอาถอะ อย่างนั้นเธอกับสวีอันหรานตอนนี้ไม่มีความรู้สึกสดใหม่แล้วหรือไง ทำไมเธอต้องทำกับสวีอันหรานแบบนี้” พอแก้ปัญหาของตัวเองเสร็จแล้วก็เริ่มถามกลับไปที่คนให้คำปรึกษาบ้าง

พวกเธอสองคนตอนสั่งสอนคนอื่นก็ดูมีเหตุผลด้วยกันทั้งนั้น แต่พอมาเป็นเรื่องของตัวเองก็ต่างกลัวนั่นระแวงนี่กันอยู่ได้ ต่างมีความกลัวต่อเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

ซย่าเสี่ยวมั่วสอนสวีรั่วชีไปสองสามประโยค แล้วก็นัดวันไปตรวจครรภ์กันเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นก็แยกกันไปหาผู้ชายของตัวเองอย่างอารมณ์ดี