เสน่ห์รักร้ายคุณบอสเพลย์บอย - ตอนที่ 568 ฉันไม่เคยทำแบบนั้น / ตอนที่ 569 เอาชีวิตลูกสาวฉันกลับคืนมา

ตอนที่ 568 ฉันไม่เคยทำแบบนั้น 

           “โง่!” ฉีหย่วนเหิงปลายตามองเขา ริมฝีปากก็พูดคำคำนั้นออกมาด้วยความเย็นชา 

           ทำเอาเจิ้งไห่ชะงักไปจากนั้นก็หน้าแดงไปทั้งหน้า  

           เมื่อฉีหย่วนเหิงเห็นว่าเรื่องทุกอย่างมันเป็นไปได้ด้วยดีแล้ว อารมณ์ของเขาก็เริ่มดีขึ้นด้วยเช่นกัน เขาพิงหลังลงกับเก้าอีนุ่มๆ ด้วยความเกียจคร้าน มือทั้งสองข้าประสานเข้าหากันแล้วมองไปที่เขา “คงไม่ต้องพูดว่าข้างตัวจิ้นหยวนมีคนมากมายแค่ไหน มันจะสำเร็จหรือเปล่ามันก็อีกเรื่อง แล้วถ้ามันสำเร็จ แกคิดว่าใจของเธอก็จะเป็นของฉันอย่างนั้นเหรอ เป็นไปไม่ได้ ผู้หญิงอย่างเธอน่ะ จิตใจแข็งแกร่งอย่างกับอะไรดี ต่อให้คนในใจของเธอตายจากไปเธอก็คงจะจดจำไปตลอดชีวิตอยู่ดี เพราะฉะนั้น ก็เหลือแค่ทางเดียวเท่านั้นที่จะใช้ได้” 

           เจิ้งไห่ได้ยินเขาพูดออกมาแบบนั้นก็รู้สึกเลื่อมใสในตัวเจ้านายมากกว่าเดิม ไม่คิดว่าจะใช้วิธีนี้มาครองใจผู้หญิง และดูเหมือนว่าผลของมันจะออกมาได้ดีด้วย 

           ฉีหย่วนเหิงยิ้มอ่อน ดวงตาเผยแววถึงความมั่นใจ “ฉันไม่เชื่อหรอกว่าตัวเองจะต้องแพ้ให้จิ้นหยวนไปตลอด” 

           “เจ้านายดีที่สุดอยู่แล้วครับ” เจิ้งไห่ไม่เคยกังขาในเรื่องนี้เลย สำหรับเขาแล้วความเชื่อมั่นที่มีต่อฉีหย่วนเหิงมันเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน และไม่มีทางที่จะเปลี่ยนไปเด็ดขาด 

           แต่สำหรับเรื่องที่ทำไปเขาถึงต้องส่งถังจิ้งเหวินไปด้วย เรื่องนี้เขาเองก็ยังไม่เข้าใจ แต่ว่าไม่เป็นไร แค่เจ้านายมีแผนก็พอแล้ว 

           แต่ในคฤหาสน์ของจิ้นหยวนในตอนนี้ จิ้นหยวนกำลังขมวดคิ้วมองไปยังผู้หญิงสองสามคนที่อยู่ตรงหน้า สายตาเยือกเย็นจนแทบจะทำคนแข็งตายได้อยู่แล้ว ถ้าเป็นหญิงสาวทั่วไปก็คงจะตื่นตกใจ และคนร้องไห้วิ่งหนีไปแล้ว 

           เพราะยังไงคนที่จะสามารถทนรับกับสีหน้าท่าทางที่น่าหวาดกลัวของเขาได้มันก็มีน้อยอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงเลย 

           แต่ทว่า ไม่คิดเลยว่าหญิงสาวสองคนตรงหน้านี้จะไม่ใช่คนทั่วไป คนหนึ่งคือแม่ของเขา ส่วนอีกคนคือแม่ของเจียงจื่อเสียน  

           ตั้งแต่วันนั้นที่ได้เห็นรูปแอบถ่ายตอนที่ตัวเองเดินออกมาจากบ้านของเจียงจื่อเสียนในข่าว เขาก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองหลงกลอุบายเข้าให้แล้ว 

           เขาเป็นคนคอแข็ง แต่ทำไมวันนั้นดื่มแค่ไม่กี่แก้วก็เมาแล้วล่ะ? แล้วทำไมเจียงจื่อเสียนถึงได้บังเอิญไปอยู่ที่นั่นด้วย? แถมยังโดนถ่ายในมุมที่พอเหมาะพอเจาะสุดๆ แบบนั้น? 

           แต่ว่าเรื่องนี้เขาก็ไม่สามารถที่จะสั่งให้คนเก็บมันไว้เอาไว้ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะมีคอนเนคชั่นที่ดีกับเจ้าของเว็บไซต์มากมายจนสามารถตกลงว่าจะไม่ลงข่าวได้ แต่พวกเว็บไซต์เล็กๆ ที่เหลือนั่นกลับทำตัวเหมือนกินยาผิด ทั้งๆ ที่ต่อหน้าจิ้นซื่อก็เอาแต่ตอบได้ครับๆ  ตอบตกลงเอาไว้อย่างดี แต่พอมาอีกทีก็ดันลงข่าว พอไปหาก็ยังไม่ยอมรับ 

           ตั้งแต่ต้นยันท้ายเรื่องมีแต่กลิ่นแผนร้ายอย่างชัดเจน ถ้าเขาไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังการทำเรื่องพวกนี้ขึ้นมาคือใครก็คงจะเสียดายชีวิตที่อุตส่าห์อยู่มาถึงขนาดนี้ 

           สองสามวันนี้เป็นเพราะมัวแต่จัดการเรื่องพวกนี้จนหัวหมุนไปหมด ไม่ง่ายเลยกว่าที่มันจะสงบลงจึงคิดว่าจะกลับมาพักผ่อนเสียหน่อย แต่ไม่คิดเลยว่าพอกลับมาแล้วจะเจอกับภาพนี้  

           เขาเบนสายตาไปมองที่ผู้ดูแลบ้าน ก็เห็นว่าเขากำลังตัวสั่นไปหมด เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้ามองมาที่เขา 

           ในใจของเขาก็พอจะรู้ คงเป็นเพราะว่าถูกแม่ของเขากดดันจนต้องปล่อยให้เข้ามานั่งรอเขาแน่ๆ  แบบนี้ก็คงจะไปโทษเขาไม่ได้ ใครก็ใครให้หล่อนเป็นแม่ของเขากันล่ะ? 

           ฉินเพ่ยหรงจ้องลูกตัวเองเขม็ง อารมณ์บนใบหน้ามันบูดบึ้งสุดๆ  “พูดสิ กล้าทำเรื่องแบบนี้แล้วทำไปถึงไม่กล้ายอมรับล่ะ” 

           จิ้นหยวนมองไปที่มารดาแล้วพูดเบาๆ  “ก็ไม่เคยทำอะไรสักหน่อยจะให้ผมยอมรับอะไร” 

           “นี่เธอยังจะมาเถียงอีกเหรอ!” ฝานหลานหลานแม่ของเจียงจื่อเสียนถลันตัวออกมา อีกนิดก็จะชนตัวเขาอยู่แล้ว ผู้ดูแลที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปดันหล่อนออกทันที “คุณผู้หญิงอย่าใจร้อนไปเลยครับ…” 

        ตอนที่ 569 เอาชีวิตลูกสาวฉันกลับคืนมา 

           “ฉันร้อนใจไม่ได้อย่างนั้นเหรอ” ฝานหลานหลานสะบัดมือเขาออกอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็หันไปพูดกับจิ้นหยวนด้วยความร้อนใจ “เธอยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า ทำเรื่องอะไรไว้ก็ต้องรับผิดชอบสิ เธอคิดว่าจื่อเสียนของพวกเราจะเป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบออกไปเที่ยวเล่นกลางคืนอย่างนั้นหรือ ฉันจะบอกให้นะ อย่าหวังว่าจะไม่รับผิดชอบเลย!” 

           จิ้นหยวนมองหล่อนด้วยท่าทางสงบ ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสุขุม “ก่อนจะมาที่นี่คุณไม่ได้ไปหาลูกสาวตัวเองก่อนหรือไงครับ” 

           “เธอหมายความว่ายังไง” ฝานหลานหลานชะงักไป  

           “เหมือนว่าคุณจะยังไม่ได้เจอนะ ถ้าหากว่าคุณไปหาเธอละก็ เธอก็จะบอกคุณเอง ว่าระหว่างพวกเราไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย ผมก็แค่นอนอยู่บนเตียงของเธอครู่หนึ่ง และออกมาจากที่นั่นทันที” จิ้นหยวนอธิบายความจริงออกไปอย่างสงบ 

           ฝานหลานหลานยิ้มเยาะ “เธอคิดว่าฉันปัญญาอ่อนหรือไง เธอแค่นอนอยู่บนเตียงของเธออย่างนั้นเหรอ คำแก้ตัวแบบนี้ถ้าเป็นเธอเธอจะเชื่อไหม”  

           “ถ้าคุณไม่เชื่อก็ควรจะเชื่อลูกสาวตัวเองนะครับ คุณไปถามเธอได้เลย ลองดูว่าเธอจะตอบคุณว่าอะไร” จิ้นหยวนในตอนนี้ยังถือว่าสงบมากๆ 

           พอเห็นว่าเขามั่นใจขนาดนั้น มันก็ทำให้ฝานหลานหลานอดไม่ได้ที่จะเริ่มลังเลขึ้นมา ตอนแรกหล่อนมั่นใจว่าจิ้นหยวนจะต้องทำเรื่องแย่ๆ ต่อลูกสาวของตัวเองแน่ๆ แต่ทว่าตอนนี้เหมือนดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างไม่ถูกต้องใช่ไหม 

           หล่อนหันไปมองฉินเพ่ยหรง แววตาเต็มไปด้วยความเคลือบแคลงสงสัย “ที่เขาพูดมันคือเรื่องจริงหรือเปล่า” 

           ฉินเพ่ยหรงยิ้มเฝื่อน “ฉันบอกเธอแล้วว่าให้ใจเย็นๆ ก่อน บอกแล้วว่าลูกชายฉันต้องมีคำอธิบายให้เธอแน่นอน แต่เธอก็ยังทำแบบนี้ เฮ้อ” พูดจบก็ส่ายหัว ทำสีหน้าเหมือนจนปัญญา 

           ยิ่งเป็นแบบนั้นก็ยิ่งทำให้ฝานหลานหลานลังเล หรือว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็นเรื่องจริง บนโลกใบนี้ยังมีผู้ชายแบบนี้อยู่อีกหรือ ถ้าอย่างนั้นไอ้ข่าวที่ออกมันคืออะไรกันล่ะ 

           จิ้นหยวนอธิบายจบ ก็เห็นว่าหล่อนเอาแต่ยืนนิ่งๆไม่พูดอะไรจึงพูดออกไปเบาๆ “แทนที่คุณจะมายืนสงสัยตรงนี้สู้คุณไปถามลูกสาวตัวเองเลยไม่ดีกว่าหรือว่ามันเกิดอะไรขึ้น” 

           ประโยคเดียวก็ทำให้คนตื่นจากฝัน ฝานหลานหลานได้สติขึ้นมาทันที จากนั้นก็รีบหยิบมือถือขึ้นมา แต่ไม่คิดเลยว่าพอเพิ่งจะหยิบขึ้นมา เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นมาก่อนแล้ว 

           หล่อนมองไปที่หน้าจอ ก็พบว่ามันเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก แต่ก็ต้องกดรับสายดู เพิ่งจะเอามือถือแนบหูก้ได้ยินน้ำเสียงที่ฟังดูสุขุมของผู้ชายดังเข้ามาในหู “ใช่ญาติของคุณเจียงหรือเปล่าครับ” 

           “ใช่ค่ะ ฉันเอง” ฝานหลานหลานงงไปหมด “คุณเป็นใครคะ รู้จักเบอร์ของฉันได้ยังไง” 

           “คืออย่างนี้ครับ ผมคือแพทย์ของโรงพยาบาล…เมื่อสักครู่นี้ได้รับผู้ป่วยหญิงที่พยายามฆ่าตัวตายมา ผมได้เบอร์นี้มาจากตำรวจที่ได้ทำการตรวจสอบมือถือของเธอครับ ขอสอบถามได้ไหมครับว่าคุณมีความเกี่ยงข้องอย่างไรกับเธอ สะดวกมาที่โรงพยาบาลไหมครับ” 

           ตั้งแต่ที่หมอบอกว่าตัวเองเป็นใคร ฝานหลานหลานก็นิ่งงันไปแล้ว ยิ่งพอได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งมีท่าทางที่แย่ลงไปใหญ่ “คุณว่ายังไงนะ เธอฆ่าตัวตายอย่างนั้นเหรอ” 

           “จากการตรวจสอบเบื้องต้นของทางเรา คิดว่าเป็นอย่างนั้นครับ ขอสอบถาม…” 

           ยังไม่ทันที่หมอจะได้พูดจบ ฝานหลานหลานก็จ้องมองไปที่จิ้นหยวนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโมโหถึงขีดสุดเสียแล้ว ความโกรธแค้นที่ส่งออกมาจากแววตานั่นทำให้เขาตกใจไม่น้อย 

           จิ้นหยวนเองก็ได้ยินในสิ่งที่หล่อนพูดแล้ว ในใจก็รู้สึกอึ้งไม่น้อย หล่อนฆ่าตัวตายอย่างนั้นหรือ เป็นแบบนั้นไปได้ยังไงกัน 

           เรื่องนี้มันกะทันหันเกินไปแล้ว คนที่สงบเยือกเย็นและฉลาดอย่างเขาเมื่อได้ยินแบบนนั้นก็ยังรู้สึกตกใจไม่น้อย    

           ฝานหลานหลานรู้สึกอยากจะเป็นบ้าให้ได้ วินาทีที่ได้ยินว่าลูกสาวตัวเองฆ่าตัวตาย สติที่ยังเหลืออยู่ก็ค่อยๆ สบายหายไปทันที เธอถลันตัวเข้าหาจิ้นหยวน ใช้พลังที่มีอยู่ทั้งหมดด่าเขาออกไปอย่างโมโห “แกมันหน้าไม่อาย แกเอาชีวิตลูกสาวของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้ แกมันไอ้หลอกลวง คืนชีวิตของลูกสาวฉันมาเดี๋ยวนี้!”