สมาคมแลกเปลี่ยนทราฟฟอร์ด - บทที่ 4 ตอนที่ 10 คุณเคพูดโพล่งออกมาเต็มๆ
แอนดริวรีบวิ่งเข้าไปในห้องที่ใช้เป็นห้องสังเกตการณ์ด้วยท่าทางดุร้าราวกับสัตว์ป่า
แอนดริวต่อสู้ดิ้นรนอยู่ภายในเมืองใหญ่ จนมาถึงจุดที่ยืนอยู่ตอนนี้ได้ ย่อมต้องมีสิ่งที่เหนือกว่าคนอื่นและวิธีการที่ยอดเยี่ยม
เงินทองเป็นของที่ดีมากอย่างหนึ่ง เพราะมันสามารถซื้อบริการของนักการเมืองมากมายได้ เพราะมัน…แอนดริวถึงทำเรื่องที่อยู่เหนือขอบเขตได้มากมาย
บางทีบนตัวของเขาอาจจะมีกลิ่นคาวเลือดที่แม้แต่โคโลญจน์ก็ปกปิดไว้ไม่ได้
“เจ้านี่เองเหรอ?” สายตาแอนดริวราวกับเหยี่ยวล่าเนื้อไม่มีผิด
“ใช่ครับบอส ตอนนี้เขาชนะรอบที่สามสิบเอ็ดแล้วครับ นอกจากนี้ที่แปลกก็คือ ทุกครั้งเขาจะลงเงินน้อยที่สุด และก็ไม่เคยลงเพิ่มเลย” สีหน้าของผู้จัดการย่อมดูย่ำแย่เป็นธรรมดา “สิ่งที่เราต้องรู้สึกโชคดีก็คือ ที่เขาเล่นไม่ใช่บาคาร่า*…ไม่อย่างนั้นล่ะก็ แม้ว่าทุกครั้งเขาจะลงเดิมพันขั้นต่ำสุด ก็เกรงว่าพวกเราจะแพ้ให้กับนักพนันคนอื่น จนถึงกับล้มละลาย”
“เชิญคุณคนนี้ไปที่ห้องวีไอพี” แอนดริวพูดเสียงสงบเยือกเย็น
…
มันมักจะถูกพูดถึงในโรงหนัง ว่าพล็อตแบบนี้เหมือนอยู่ในนิยาย แต่เหมือนว่าจะมีสถานการณ์แบบนี้จริงๆ
บอกว่าเป็นห้องสำหรับแขกพิเศษสินะ ความจริงแล้วคือห้องที่เงียบกว่าข้างนอก ที่นั่งตรงข้ามมีเพียงแค่บอสเจ้าของบ่อนพนันนี้และคนติดตามหนึ่งคนเท่านั้น
แน่นอนว่าอีกฝั่งหนึ่งก็มีแค่ลั่วชิวและโยวเย่สองคน
“ควรจะเรียกคุณว่ายังไงดีครับ?” แอนดริวถามอย่างเกรงใจ
เขาไม่ใช่คนที่เชื่อในความโชคดี สิ่งที่เขาเชื่อคือความมานะพยายามของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อว่าจะมีเหตุการณ์ชนะต่อเนื่องแบบนี้เพราะความโชคดี
ด้วยเหตุนี้ แอนดริวก็ยิ่งถอนหายใจมากขึ้น ทำมาได้ถึงจุดนี้แล้ว ย่อมต้องมีเทคนิคไม่ธรรมดา อีกทั้งยังกล้าทำพฤติกรรมเหล่านี้ในบ่อนพนันแล้วด้วย ย่อมต้องกล้าหาญไม่ธรรมดา
ดังนั้นแอนดริวจึงสนใจวัยรุ่นชาวตะวันออกผู้นี้มาก ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีแผนการอะไรก็ตาม
“เรียกผมว่า…เคแล้วกันครับ”
ด้วยที่แห่งนี้ที่อยู่ไกลบ้านเกิดของตัวเองมาก เจ้าของร้านลั่วจึงคิดจะทำตามใจมากขึ้นนิดหน่อย เขาจึงพูดเบาๆ
สไตล์แบบนี้ความจริงก็ไม่เลวเลยนะ?
บางทีอาจจะล้าสมัยไปสักหน่อย แต่ถ้าเป็นความสนุกสนานส่วนตัวแล้วล่ะก็ จะล้าสมัยหรือไม่ล้าสมัยก็ไม่เกี่ยวกันใช่ไหมล่ะ?
“คุณเคเหรอครับ?” แอนดริวพยักหน้า
เห็นได้ชัดว่าเจ้านี่ไม่ได้คิดจะแสดงสถานะที่แท้จริงให้คนรู้เลย
ขณะที่แอนดริวระแวงสงสัยเพิ่มขึ้น ก็แสดงรอยยิ้มจริงใจมากขึ้น “อ้อ คุณเค เทคนิคของคุณทำให้ผมตะลึงมากจริงๆ! ผมคิดว่าคงหาคนเก่งกาจเหมือนคุณยาก…ไม่รู้ว่าคุณเคมาหาผมมีเรื่องอะไรหรือครับ?”
“ทำไมคุณแอนดริวถึงคิดว่าผมกำลังมาหาคุณล่ะครับ?”
แอนดริวยิ้มแล้วพูดว่า “คุณเคนี่ตลกจริงๆ คุณลงเดิมพันด้วยเบี้ยพนันที่ต่ำที่สุดทุกครั้ง ถึงแม้ว่าจำนวนที่ชนะต่อเนื่องจะน่าตกใจ แต่ความจริงแล้วเงินที่ได้กลับน้อยจนน่าสงสาร หรือว่านี่ไม่ใช่สัญญาณที่ส่งให้ผมหรือครับ?”
ลั่วชิวเล่นชิปอันหนึ่งที่ถือมาจากโต๊ะพนันข้างนอก เคาะลงบนโต๊ะสองครั้งทันทีแล้วพูดว่า “คุณแอนดริวเคยได้ยินเรื่องการแข่ง ‘โกลด์รัช’ไหมครับ?”
แอนดริวตะลึงงัน
หลังจากตะลึงไปแล้ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นระแวดระวังผิดปกติ แต่เขาก็กลับมาแสดงท่าทางสบายๆ อย่างรวดเร็ว เขายิ้มแล้วพูดว่า “การแข่งที่ยิ่งใหญ่และปลอดภัยที่สุดในโลกใบนี้ ผมคิดว่าคนที่รู้คงไม่น้อย ไม่ใช่เหรอครับ?”
ลั่วชิวตอบ “ถ้าคุณแอนดริวรู้ งั้นก็ดีครับ”
พูดไปพลาง ลั่วชิวก็มองผู้ชายที่สวมใส่ชุดสูทรองเท้าหนังข้างหลังแอนดริวคนนั้นแวบหนึ่ง
แอนดริวพูดเสียงเรียบเฉยว่า “นี่คือผู้ช่วยของผม”
ลั่วชิวก็พูดเสียงเรียบเฉยเช่นกันว่า “ตอนนี้ ในมือผมมีตั๋วเข้างาน ‘โกลด์รัช’ ใบหนึ่ง ไม่รู้ว่าคุณ แอนดริวสนใจหรือเปล่าครับ?”
ตอนนี้ถึงแม้ว่าแอนดริวแสดงสีหน้าสงบนิ่งอย่างประหลาด แต่สายตาที่ขยับเขยื้อนเล็กน้อยกลับเผยความในใจของเขาออกมา สำหรับเขาที่รู้ว่าการแข่ง ‘โกลด์รัช’คืออะไรกันแน่ ตอนนี้ก็ยากที่จะควบคุมความสงบนิ่งในใจได้จริงๆ
ตั๋วเข้างาน ‘โกลด์รัช’ งั้นเหรอ? นั่นไม่ใช่สิ่งที่ความร่ำรวยธรรมดาๆ ก็หามาได้เลยนะ!
ทรัพย์สินเงินทอง ชื่อเสียง ฐานันดร…แม้กระทั่งอำนาจ ของพวกนี้จะขาดไปหนึ่งอย่างไม่ได้เลย
แต่แอนดริวเป็นคนขี้หวาดระแวงมากๆ เขาดูดซิการ์ที่ผู้ช่วยช่วยเขาจุดอย่างช้าๆ สองครั้ง แล้วจึงยิ้มพูดทันทีว่า “ตั๋วเข้างานในมือคุณเคเป็นของปลอมใช่ไหมล่ะครับ?”
“ในการแข่งขันครั้งที่แล้ว ผมพ่ายแพ้อย่างไม่ค่อยปลื้มใจเลยจริงๆ” ลั่วชิวกลับทำเหมือนไม่ได้ยิน พูดโพล่งอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย “ด้วยเหตุนี้ ผมเลยจำเป็นต้องกำจัดพวกไร้ค่าที่อยู่ภายใต้สังกัดชื่อผมพวกนั้นออกไปให้หมด แล้วก็คิดจะซื้อใหม่บางส่วน เจ้าของสังเวียนมวยในมอสโกนี้มีไม่น้อย แต่ได้ยินมาว่าสังเวียนมวยของคุณแอนดริวทำได้ไม่เลวเลย ดังนั้นหลังจากที่ผมไตร่ตรองไว้แล้ว เลยมาหาคุณเป็นคนแรก”
“คุณคิดอยากจะซื้อนักมวยของผม แล้วก็ไป ‘โกลด์รัช’หรือครับ?” แอนดริวอดขมวดคิ้วไม่ได้
ในโลกใต้ดิน การซื้อขายนักมวยในตลาดมืดไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไร นี่ก็เหมือนการซื้อขายสโมสรที่ขึ้นทะเบียนแล้วของพวกวงการฟุตบอลโลกหรือบาสเกตบอลใต้ดินระดับโลกพวกนั้น
แต่ในเมื่อเป็นการซื้อนักมวย ทำไมอีกฝ่ายต้องพูดถึง ‘โกลด์รัช’เป็นพิเศษด้วย
ลั่วชิวพูดเสียงเรียบเฉยว่า “เพราะอะไรถึงได้ตั้งใจเปิดเผยเรื่องการแข่งโกลด์รัชกับคุณแอนดริวใช่ไหมครับ?”
ตอนนี้แอนดริวยังแอบตกใจ…เจ้าเด็กนี่ มองความคิดเขาทะลุปรุโปร่งได้ในพริบตาเดียว แต่เขากลับยิ้มแล้วพูดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “นี่มันแปลกไม่ใช่เหรอครับ? แค่การซื้อขายนักมวยธรรมดา ทำไมคุณเคพูดถึงการแข่งนั้นขึ้นมา?”
“ถ้าเป็นการซื้อขายนักมวยธรรมดาๆ ล่ะก็…” ลั่วชิวหรี่ตาเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เกรงว่าผมจะไม่สามารถซื้อนักมวยที่เก่งที่สุดจากทางคุณแอนดริวไปได้ คุณแอนดริวเป็นมืออาชีพ คงจะรู้ความแตกต่างระหว่างนักมวยชั้นหนึ่งและนักมวยชั้นสอง อืม พูดแบบนี้แล้วกัน ผมจ่ายราคาของนักมวยชั้นหนึ่ง ไม่ได้อยากได้แค่นักมวยชั้นสองหรือชั้นสาม…ผมไม่สนใจค่าตัวของนักมวย แต่ผมแค่ต้องการนักมวยที่สะอาดเท่านั้น”
แอนดริวพูดเสียงเรียบเฉย “คุณเควางใจได้ นักมวยของพวกเราที่นี่ ‘สะอาด’แน่นอนครับ แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยใช้ยาและสารกระตุ้นใดๆ ไม่ใช่ประเภททำหน้าที่เป็นแผ่นโลหะเท่านั้น ไม่ใช่มนุษย์กระดาษที่แป๊บเดียวก็ร่วงล้ม”
พูดถึงตรงนี้ เหมือนควรจะพูดต่อไป
แต่ด้วยสายตาที่แปลกใจของแอนดริว เจ้าคนที่เรียกตัวเองว่าคุณเคกลับลุกขึ้นมาทันที…อืมผู้หญิงสวยแบบไม่ธรรมดาที่เขาพามาด้วยกลับกำลังจัดระเบียบชุดให้เขาอย่างละเอียดรอบคอบ
ถึงแม้ว่าจะมีแค่สองคน แต่กลับมีรังสีบางอย่างชวนให้ขนลุก
“คุณแอนดริวคิดดูสักหน่อยนะครับ” ลั่วชิวพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ผ่านไปอีกสองวัน ผมจะมาอีกครั้ง หวังว่าพอถึงเวลานั้นผมจะได้เห็นนักมวยที่ดีที่สุดของคุณนะครับ…แน่นอนว่า มอสโกไม่ได้มีสังเวียนมวยของคุณแอนดริวแค่ที่เดียวใช่ไหมครับ? จริงสิ อันนี้คืนครับ วันนี้ผมสนุกมาก”
เจ้าของร้านลั่วดีดนิ้วหนึ่งครั้ง ชิปที่จับเล่นอยู่ก็ถูกดีดลอยไปในอากาศทันที จากนั้นก็ตกไปอยู่บนโต๊ะของห้องวีไอพี
วินาทีที่ตกลงมา ลั่วชิวก็เปิดประตูออกไปแล้ว
แอนดริวมองทั้งสองคนจากไปอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งประตูปิดลง แต่เขากลับไม่ขยับเขยื้อน ตาจับจ้องอยู่ท่ามกลางควันจากซิก้า แล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย
“บอส เจ้านี่มีประวัติไม่ชัดเจน หรือว่าพวกเราจะเรียกลูกน้องมาสักจำนวนหนึ่ง…”
แอนดริวกลับโบกมือทันที แล้วค่อยๆ ถอนหายใจ จากนั้นก็ชี้ไปที่ชิปบนโต๊ะนั้น ตอนแรกก็ไม่ได้สังเกตลักษณะของเบี้ยที่ตกลงมาเท่าไร คิดว่าคุณเคแค่ทำเท่เท่านั้น
ฉับพลันเขาก็คิดว่ามีบางอย่างแปลก เลยอดเดินไปดูตรงกลางโต๊ะไม่ได้ พอมองอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ถึงได้อ้าปากกว้างตกใจสุดขีด
“ชิป…”
ชิปที่มีมูลค่าน้อยที่สุดในบ่อนพนันนี้ วางแบอยู่บนโต๊ะจริงๆ แต่มันกลับจมลมไป!
ควรจะพูดยังไงดีล่ะ?
เหมือนหินก้อนหนึ่งที่ตกกระทบลงบนพื้นดินเฉอะแฉะไปด้วยโคลนเลน แล้วค่อยๆ จมลงไป ชิปอันนี้ก็เป็นแบบเดียวกัน!
ผู้ช่วยแงะชิปขึ้นมาจากบนโต๊ะอย่างลำบาก เขาใช้มือชั่งน้ำหนักของชิปอันนี้ดู แล้วพูดอย่างคาดไม่ถึงว่า “บอสครับ เจ้านี่ทำได้ยังไงกันแน่ครับ?”
แอนดริวกลับสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ เฮือกหนึ่งพร้อมพูดว่า “ฉันไม่สนใจว่าเจ้านี่ทำได้ยังไง…ที่ฉันสนใจก็คือ เขามีตั๋วเข้างาน ‘โกลด์รัช’ จริงๆ หรือเปล่า!”
“บอสครับ โกลด์รัชนี่คืออะไรกันแน่ครับ?”
“มันเป็น…” ตอนที่แอนดริวกำลังคิดจะพูด ประตูห้องแขกวีไอพีก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
ลูกน้องที่เข้ามามองเห็นแค่บอสและผู้ช่วยของบอส จึงรีบพูดโพล่งว่า “บอสครับ อันทอนคนนั้นมาแล้ว มาเองคนเดียวครับ”
แอนดริวพูดพึมพำกับตัวเอง “ถ้าจริงล่ะก็…ดูแล้วฉันคงต้องให้อันทอนคนนี้เป็นนักมวยจริงๆ ของฉันเสียแล้ว”
*บาคาร่าบาคาร่าเป็นเกมไพ่อย่างหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายกับการเล่นไพ่ป๊อกเด้ง สามารถเล่นได้ทีละหลายคน