จอมใจจ้าวพิษ - ตอนที่ 114

ตอนที่ 114 เจ้าเข้าใจผิดแล้ว 

“หึ ไม่ยอมอยู่ห่างแม้แต่ก้าวเดียวจริงๆ ถึงพวกเจ้าจะเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดก็เถอะ จะอย่างไรเสียนางก็อยู่ในเงื้อมมือข้า เด็กเมื่อวานซืนไม่กี่คน หมอผีอย่างข้าอยากรู้นักว่าพวกเจ้าจะทำอะไรได้” 

ฮว่าเหยียนยืนพูดกับตัวเองที่โถงทางเดิน แล้วได้ยินเสียงดังตุ้บในห้อง นางร้อง “หึ” ออกมา แล้วเดินเข้าไปในห้อง นางกำลังทำการทดลอง แต่ครั้งนี้ล้มเหลวอีก เห็นงูลายแดงนอนพะงาบๆ อยู่บนพื้น ฮว่าเหยียนหงุดหงิดสุดขีด 

วันนี้ถังเฉียนเพิ่งนั่งสมาธิเสร็จ แล้วรู้สึกว่ารอบๆ มีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองตน นางตัดสินใจไม่หันไปมอง ดูเหมือนข้างหลังจะมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ นางอยากดูให้ชัดเจน แต่แล้วรู้สึกปวดในสมอง 

“โอ๊ย…” 

ถังเฉียนเอามือกุมศีรษะตนเองแล้วล้มลง ถงถงเอ๋อร์ตรงเข้ามาพยุงถังเฉียนไว้ แล้วใช้พลังทิพย์ของตัวเองตรวจดู ผลที่ได้ทำให้นางแปลกใจมาก 

“ถึงกับมาถึงขั้นนี้แล้ว” 

ถังเฉียนยังคงสะลึมสะลือ รู้สึกปวดศีรษะอย่างรุนแรง ลำบากแทบแย่จึงได้ยินประโยคนั้นอย่างชัดเจนแล้วหมดสติไป 

ถงถงเอ๋อร์เรียกอาห่าวมาช่วยพาถังเฉียนกลับไปที่ห้อง ส่วนนางไปหาหงหลิงเอ๋อร์ด้วยความหนักใจ หลายวันมานี้หงหลิงเอ๋องานยุ่งมาก เพราะเถิงเสวี่ยมอบหมายงานมากมายให้นางทำ นางในฐานะคนที่โดดเด่นที่สุดในหมู่คนรุ่นใหม่ ไม่ได้อาศัยเพียงพรสวรรค์เท่านั้น 

ถงถงเอ๋อร์เล่าเรื่องถังเฉียนให้หงหลิงเอ๋อร์ฟัง นางพลอยแปลกใจไปด้วย แล้วพูดว่า 

“เป็นไปไม่ได้ อาจารย์บอกว่านางก็แค่สามรอบที่ใช้การไม่ได้ ชั่วชีวิตอย่างมากที่สุดก็เป็นได้แค่หมอผีศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงเท่านั้น จะเป็นไปได้อย่างไร จะสัมผัสถาดดาวเร็วเช่นนี้ได้หรือ” 

ถงถงเอ๋อร์ส่ายหน้า ขมวดคิ้วด้วยความวิตก แล้วพูดว่า 

“บางทีอาจารย์อาจจะผิด…” 

“เจ้าต่างหากที่ผิด! นางก็แค่พวกชั้นต่ำที่มีแม่เป็นหมอผีสมุนไพร ไม่มีวันที่จะเหนือกว่าข้ากับอาจารย์ได้ เจ้าจงใจโกหกข้าใช่หรือไม่” 

ความแตกต่างระหว่างหมอผีน้อยกับหมอผีกลางก็คือถาดดาว มีพลังที่สามารถขยับถาดดาวในร่างกายได้ถือว่าเข้าใกล้ระดับหมอผีกลางแล้ว ถ้าได้รับคำแนะนำที่ถูกต้อง ไม่เกินสามวันก็จะสามารถเคลื่อนถาดดาวได้ ในอดีตเถิงเสวี่ยใช้เวลาหนึ่งเดือนจึงทำได้ 

แต่ถังเฉียนใช้เวลาเพียงเจ็ดวัน 

“ศิษย์น้องหลิงเอ๋อร์ ข้าเองก็กลัวว่าจะเข้าใจผิด จึงดูซ้ำอย่างละเอียด หากข้าไม่แน่ใจ ข้าจะกล้ามาบอกเจ้าหรือ ถ้าเจ้าไม่เชื่อก็ไปทดสอบดูเอง แต่ว่าในฐานะศิษย์พี่ข้าขอเตือนเจ้าด้วยความหวังดี เกรงว่าแรกเริ่มเดิมทีอาจารย์ก็เห็นความพิเศษเหนือคนทั่วไปของนางก่อนแล้ว แต่อาจารย์เก็บเป็นความลับไม่บอกให้เรารู้ คงรอให้นางสามารถแบ่งอำนาจกับเจ้าได้เท่ากันก่อน” 

“เป็นไปไม่ได้ อาจารย์รักเอ็นดูข้าที่สุด ข้าเป็นลูกสาวของหัวหน้าเผ่า ข้าเป็นหญิงที่สูงศักดิ์ที่สุดในเผ่าหมอผี ข้า…” 

ถงถงเอ๋อร์มองดูหงหลิงเอ๋อร์ในสภาพเช่นนี้ ดูนางขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน กระทั่งรอให้เพลิงแค้นของนางเผาผลาญสติสัมปชัญญะของตัวเอง ส่งผลให้นางทำเรื่องที่ไม่อาจแก้ไขได้ ส่วนตัวนางก็คอยนั่งตักตวงผลประโยชน์ 

“ศิษย์น้องหลิงเอ๋อร์ วันหน้าเจ้าอย่าโกรธแค้นศิษย์พี่เด็ดขาด วันนี้ข้าขอพูดเรื่องนี้เพียงเท่านี้ เจ้าเคยเห็นอาจารย์ใส่ใจใครอย่างนี้หรือ ถ้านางมีเพียงแค่ระดับสามรอบ พ่อแม่ก็ไม่มีคุณูปการต่อเผ่าหมอผี จะมีโอกาสได้เป็นศิษย์ของอาจารย์หรือ ไม่ต้องพูดถึงที่คุณชายเถิงเฟิงขอร้องนาง ลองคิดดูตอนที่หัวหน้าเผ่าขอร้องนาง” 

หงหลิงเอ๋อร์ฟังคำพูดเหล่านี้ ย่อมรู้ว่าถงถงเอ๋อร์หมายถึงอะไร บรรดาศิษย์ของเถิงเสวี่ยล้วนแต่ได้รับการคัดเลือกอย่างรอบคอบ ทั้งความสามารถและชาติกำเนิดล้วนคัดที่ดีเยี่ยม เดิมถังเฉียนเป็นเหมือนรอยด่างพร้อย เวลานี้ดูแล้วเถิงเสวี่ยจงใจปิดบังเรื่องนี้ 

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ เจ้าเข้าใจผิดแน่”