แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 1096 เริ่มวัดไอคิว
เสี่ยวเชี่ยนคิดไว้ว่าเดี๋ยวกลับไปควรจะเลี้ยงข้าวครอบครัวเฉียวเจิ้น ใช้ได้ ช่วงเวลาสำคัญยังไม่ลืมหันไปสั่งห้ามผู้หญิงคนอื่นแทะโลมเสี่ยวเฉียงทางสายตา
อวี๋หมิงหลางทำได้แค่ยอมถอด
ถอดจนเหลือชิ้นสุดท้ายแล้ว
“เห็นหรือยัง ร่างกายเขาไม่มีที่ให้ซ่อนอาวุธแล้ว ฉันเดาว่าต่อไปแกจะให้เขาเอาปืนลูกโม่ออกมาถอดกระสุนออกต่อหน้าแก จากนั้นก็เอาลูกกระสุนเพียงนัดเดียวส่งให้แกใช่ไหมล่ะ?” เสี่ยวเชี่ยนเห็นอวี๋หมิงหลางถอดใกล้เสร็จแล้วจึงพูดต่อ
“ถูกต้อง!”
เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของคนร้ายไม่ได้นิ่งเหมือนเมื่อครู่ สิ่งที่เสี่ยวเชี่ยนพูดออกมาทั้งหมดตรงกับที่เขาคิดทั้งนั้น จึงอดไม่ได้ที่จะเริ่มระแวงจากเดิมที่มั่นใจอยู่เต็มอก
อวี๋หมิงหลางถอดเสร็จแล้ว เขาถอดกระสุนออกเหลือเพียงนัดเดียว จากนั้นก็ยัดปืนเข้าไปผ่านทางช่องตาแมวที่ถูกดัดแปลง
ตอนนี้เขากลายเป็นคนที่ไม่มีอาวุธแล้ว
อวี๋หมิงหลางหันไปมองเสี่ยวเชี่ยน เธอส่งสายตากลับประมาณว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้ อันที่จริงเมื่อครู่ทั้งสองคนฉวยโอกาสไปด้านหลังตอนที่คนร้ายยังไม่ให้ความสนใจ จัดการเอาปืนของเขาย้ายมาอยู่ที่ตัวเสี่ยวเชี่ยน เธอเดาว่าคนร้ายจะต้องให้อวี๋หมิงหลางถอดเสื้อผ้าแน่นอน ดังนั้นจึงต้องชิงลงมือก่อน เอาปืนมาไว้กับเธอแล้วชิงพูดก่อนคนร้ายจะสั่ง ซึ่งจะทำให้คนร้ายตกใจ จากนั้นก็จะลืมว่าต้องค้นตัวเสี่ยวเชี่ยนด้วย
การโจมตีจิตใจขึ้นอยู่กับรายละเอียดของแต่ละจุด ซึ่งคนร้ายก็เดินเกมไปตามที่เสี่ยวเชี่ยนวางแผนไว้
ด้านในมีเสียงก๊อกแก๊ก คนร้ายคงกำลังตรวจสอบปืน รอประมาณหนึ่งนาทีประตูก็ถูกเปิดออก
อวี๋หมิงหลางพาเสี่ยวเชี่ยนเดินเข้าไปข้างใน ในนั้นไม่ได้มืดอย่างที่คิด แสงไฟภายในห้องเล็กๆสว่างจ้า พื้นที่ขนาดประมาณยี่สิบตารางเมตรถูกทำให้เปิดโล่ง คนร้ายนั่งอยู่ที่โซฟาด้านในสุด ด้านหน้ามีหน้าจอวางอยู่ ซึ่งก็เอาไว้แสดงภาพจากกล้องวงจรปิด
อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกลิลลี่ที่บานสะพรั่ง หากดมให้ดีจะได้กลิ่นคาวเลือดด้วย นั่นคือจุดที่ทำให้ห้องที่สะอาดสว่างเจิดจ้านี้มีมลทินขึ้นมาทันที
ตรงกำแพงมีผู้หญิงคนหนึ่งถูกจับขึงอยู่ ซึ่งก็คือหวางเสี่ยวหง เธอถูกเปลี่ยนไปใส่ชุดสีขาวแบบโบราณ มีรอยเลือดเลอะตามเสื้อผ้า คล้ายกับดอกไม้แดงบนพื้นขาว เนื้อตัวมีบาดแผลเต็มไปหมดเหมือนดอกไม้หน้าตาประหลาด สองแขนกางออกราวกับผีเสื้อที่ถูกขึงไว้กับกำแพง
เสี่ยวเชี่ยนเคยศึกษานิสัยของคนร้ายคนนี้ เขาเคยอ่านหนังสือมากมายเกี่ยวกับนักโทษคดีใช้ความรุนแรงของเมืองนอก วิธีนี้คงจะเป็นการเลียนแบบจากในหนังสือ พอได้มาเห็นกับตาแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกมวนท้อง คนปกติมาเห็นภาพนี้ร้อยทั้งร้อยต้องออกอาการไม่ดี เสี่ยวเชี่ยนแอบดีใจที่ตัวเองยังเป็นคนปกติ
“ยินดีต้อนรับ ผู้หญิงที่สวยที่สุดในใจฉัน” พอคนร้ายกดปุ่มประตูก็ปิดโดยอัตโนมัติ เขาดัดแปลงที่นี่ให้เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ใครเข้ามาแล้วก็ไม่มีทางรอดกลับไป
อวี๋หมิงหลางยืนบังเสี่ยวเชี่ยนไว้เพื่อไม่ให้คนร้ายใช้สายตาแทะโลมเธอ เขาไม่ชอบสายตาที่คนบ้านี่มองเสี่ยวเชี่ยน
เสี่ยวเชี่ยนเองก็ไม่ชอบ คราวก่อนที่เจอในห้องสืบสวนยังมีกระจกกั้นหนึ่งชั้น ตอนนี้ไม่มีกระจกกั้นรู้สึกเหมือนตัวเองเข้ามาอยู่ในรังหมาป่า โชคดีที่ข้างกายมีอวี๋หมิงหลางเป็นบอดี้การ์ด
“ช่วยด้วย! น้องเล็กช่วยพี่ด้วย!” หวางเสี่ยวหงถูกทรมานจนสติเตลิด แยกแยะอยู่สักพักกว่าจะรู้ว่าคนตรงหน้าคืออวี๋หมิงหลางกับเสี่ยวเชี่ยน จากนั้นก็รีบตะโกนขอความช่วยเหลือ
“หุบปาก อยากถูกมดกัดต่อหรือไง?” คนร้ายหนวกหูจึงตะโกนด่า หวางเสี่ยวหงไม่กล้าพูดอะไรอีก ปีศาจตัวนี้น่ากลัวเหลือเกิน วิธีที่มันใช้ทรมานโหดร้ายมาก
“ฉันไม่อยากเสียเวลา มาเข้าเกมของเรากันดีกว่า ปืนอยู่ที่เขานี่ ถ้าแกยอมรับกติกาของฉัน พวกเราก็เริ่มเกมกันได้เลย”
“ตอนนี้คนที่มีสิทธิ์สั่งไม่ใช่ฉันหรอกเหรอ?” คนร้ายมองเสี่ยวเชี่ยนเหมือนถูกมนต์สะกด เป็นครั้งแรกที่เขาเจอผู้หญิงที่ใจเย็นขนาดนี้ ต่อให้มีหวางเสี่ยวเชี่ยนถูกตรึงกำแพงอย่างน่าเวทนา เฉินเสี่ยวเชี่ยนก็ดูไม่หวั่นไหวเลยสักนิด แบบนี้ถึงจะเป็นจุดดึงดูดให้เขามาสนใจที่สุด
ทำไมไม่เจอผู้หญิงคนนี้ให้เร็วกว่านี้ สมกับเป็นผู้หญิงที่ทำให้ชีอวี่เซวียนต้องเปลืองสมองในการเก็บซ่อนเอาไว้
“สำหรับคนที่ไม่ได้กะมีชีวิตอยู่ต่อคิดจะหาคนร่วมตายไปด้วยแบบนี้ แกสมควรมีสิทธิ์สั่งก็จริง แต่น่าเสียดายนะ ยังไงแกก็ต้องเล่นตามกติกาของฉันอยู่ดี แกไม่คิดเหรอว่าเล่นเกมรัสเซี่ยนรูเล็ตแบบธรรมดามันน่าเบื่อเกินไป? ถึงเกมแบบนี้จะเร้าใจ แต่ใครก็เล่นได้ ไม่เห็นจะท้าทายตรงไหน สติปัญญาแกออกจะขั้นเทพ ทำไมเราไม่เล่นอะไรที่มันพิเศษหน่อยล่ะ?”
เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่า เวลานี้สิ่งเดียวที่จะกระตุ้นอารมณ์ให้คนร้ายสนใจได้ก็คือความท้าทาย
“หืม? แกคิดจะทำยังไง?”
“เรามาเขียนคำถามแล้วแลกกันทำ ฉันทำของแก แกทำของฉัน สุดท้ายแล้วดูกันว่าใครคะแนนมากกว่า ถ้าคะแนนแกเยอะกว่าฉันเป็นฝ่ายยิง แกไม่ต้อง ถ้าฉันคะแนนเยอะกว่า แกยิงฉันไม่ยิง รอบสองก็กติกาเหมือนเดิม สติปัญญาแกออกจะเฉียบแหลมกล้ารับคำท้าไหมล่ะ?”
“ผู้หญิงคนนี้นี่ ถ้าฉันยอมตกลง เกิดแกเขียนคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่แกถนัดฉันตอบไม่ได้ไม่แพ้เหรอ? อีกอย่าง ถ้าฉันตอบไปแล้วแกไม่ยอมรับว่าฉันตอบถูกจะทำไง?”
“สิ่งที่แกคิดฉันก็คิดไว้เหมือนกัน พวกเรามากำหนดขอบเขตเนื้อหา ให้ตั้งเฉพาะคำถามที่เกี่ยวข้องกับเรื่องทั่วไป จากนั้นให้เขียนคำตอบไว้อีกแผ่น เฉลยของแกกับฉันเอาไปให้สามีฉันถือไว้ พวกเราตอบคำถามไหนก็ให้สามีฉันเป็นคนเฉลย เซตละสิบคำถาม ใครก็เล่นตุกติกไม่ได้ แบบนี้ยุติธรรมที่สุด แกคิดว่าไงล่ะ?”
เห็นได้ชัดว่าคนร้ายไม่เชื่อว่าตัวเองจะถูกผู้หญิงล้มได้ บวกกับตัวเขาเองก็สนใจกติกาแบบนี้ ครั้นแล้วจึงตอบตกลง
ในขณะที่อวี๋หมิงหลางแอบปาดเหงื่อแทนเสี่ยวเชี่ยน ขณะเดียวกันก็นับถือในความสามารถของเธอ
มิน่าก่อนเข้ามาเธอถึงได้พูดว่ามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าตัวเองจะไม่ต้องยิง
คนร้ายรู้แค่ว่าเสี่ยวเชี่ยนเป็นจิตแพทย์ แต่ไม่รู้ว่าเสี่ยวเชี่ยนเป็นจิตแพทย์ที่เก่งแค่ไหน เธอรู้ว่าการใช้ถ้อยคำรุนแรงเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายไม่ได้แน่นอน ดังนั้นจึงต้องค่อยๆจู่โจมทางจิตใจ ถึงขนาดที่ยอมใช้ชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อหลอกตบตาคนร้าย
อันที่จริงกติกานี้ถ้าคิดดูให้ดีก็มีปัญหาอยู่แล้ว ปกติเกมรัสเซี่ยนรูเล็ตคือผลัดกันยิงตัวเองฝ่ายละครั้ง แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับบอกว่าคนที่คะแนนน้อยจะต้องเป็นฝ่ายยิง คนคะแนนสูงไม่ต้องยิง
นี่เป็นการวัดกันที่สติปัญญาจริงๆ
เสี่ยวเชี่ยนจะต้องมั่นใจอย่างแน่นอนว่าตัวเองสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ ตัวเองไม่จำเป็นต้องจับปืน ดังนั้นเธอถึงได้บอกว่าโอกาสตายไม่ใช่หนึ่งในหก แต่เป็นรอดร้อยเปอร์เซ็นต์
YOU MAY ALSO LIKE
