แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 1107 ได้ยินว่ำอยำกเจอฉัน

มันดึงดูดควำมสนใจของเธอทันที เธอจำได้ว่ำนี่คือคำถำม สิบข้อที่คนร้ำยเขียนวันนั้น!

ตอนนั้นคนร้ำยถูกเธอกระตุ้นอำรมณ์จนสติแตกเลยฉีก กระดำษในมือทิ้ง

ตอนเสี่ยวเชี่ยนออกมำสภำพจิตใจเธอไม่ค่อยโอเคก็เลย ไม่ได้สนใจรำยละเอียดพวกนี้ ไม่คิดว่ำอวี๋หมิงหลำงจะเก็บ กระดำษคำถำมของคนร้ำยมำด้วย

ตอนนั้นเธอกับคนร้ำยตอบคำถำมไปแค่ช่วงแรก ไม่รู้ว่ำ คำถำมที่เหลือถำมว่ำอะไร เสี่ยวเชี่ยนไล่ดูทีละคำถำม พอถึง คำถำมข้อสุดท้ำยเธอก็หน้ำนิ่ว

ค ำถำมคือ

เฉินเสี่ยวเชี่ยน ใครเป็นคนให้ชีวิตแกมำ?

ค ำถำมนี้…

น่ำแปลกจริง ทำไมหมอนั่นถึงได้ถำมคำถำมนี้? ยังต้องคิด อีกเหรอ ชีวิตเธอก็แม่กับพ่อเฮงซวยนั่นให้มำไง

เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่ำคำถำมนี้มันแปลกๆ ขณะที่กำลังจะถำม คำตอบที่คนร้ำยเขียนจำกอวี๋หมิงหลำง โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น เจิ้งซวี่โทรมำ

“อะไรนะ?! นำยจับอำข่ำมัดไว้? แถมขังไว้สำมวันด้วย?!” พอเสี่ยวเชี่ยนฟั งเจิ้งซวี่พูดจบหน้ำผำกก็ย่นทันที

เจิ้งซวี่คำบบุหรี่ มองไปด้ำนหลังอย่ำงเซ็งๆ เขำไม่ใช่แค่ขัง นะ ยังจับมัดด้วย!

ด้ำนหลังเจิ้งซวี่เป็นเตียงขนำดใหญ่ บนนั้นมีสำวผมทอง นอนเป็นเจ้ำหญิงนิทรำ แต่ก็ไม่มีฉำกที่ต้องเซ็นเซอร์อะไร เธอ ถูกมัดด้วยเชือกขนำดใหญ่ คงด่ำจนเหนื่อยแล้วหลับไป เดำได้ ไม่ยำกว่ำพออำข่ำตื่นแล้วจะทำอะไร ก็คงเปิดฉำกด่ำเจิ้งซวี่ต่อ

ใครใช้ให้ยัยคนนี้ฤทธิ์เยอะนักล่ะ… ไม่จับมัดก็ไม่ปลอดภัย สิ!

เจิ้งซวี่เองก็ไม่รู้ว่ำเรื่องเกิดขึ้นยังไงกันแน่ เขำก็ไม่อยำกทำ ถึงขนำดนี้หรอก แต่ยัยผมทองนี่สู้เก่งเหลือเกิน พอดิ้นหนีได้ก็ อัดไม่ยั้ง ผู้ชำยหลำยคนก็เอำไม่อยู่ เจิ้งซวี่สู้กับเธออำศัยที่เป็น ผู้ชำยตัวใหญ่เลยได้เปรียบหน่อย ไม่อยำกถูกตบตีอีกเลยต้อง

จับมัดไว้

พอเจอเสี่ยวเชี่ยนถำมแบบนี้เจิ้งซวี่จึงตัดสินใจปกปิดควำม จริงบำงส่วน

“ใช่ ตอนนี้เขำอยู่กับผม”

“รีบปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ! เขำไปช่วย นำยจับเขำขังไว้ทำไม? ถึงคนอย่ำงอำข่ำจะดูต๊องๆ แต่เจ้ำคิดเจ้ำแค้น นำยขังเขำไว้ เดี๋ยวได้เจอแก้แค้นแน่ จริงสิ ฉันลืมเตือนนำยไป ดูเหมือนเขำจะ เคยเป็นสปำยให้ประเทศไหนมำก่อนด้วย ถึงตอนนี้จะปลด ประจำกำรแล้วแต่ควำมสำมำรถยังมีอยู่เหมือนเดิม”

ควำมสำมำรถในกำรดวลตัวต่อตัวอำข่ำไม่เป็นรองใคร เคย ปกป้ องเสี่ยวเชี่ยนจำกบอดี้กำร์ดขั้นเทพสองคนด้วย แต่นี่ไม่ใช่ ควำมสำมำรถหลักของเธอ เธอถนัดเรื่องสืบค้นข้อมูลลับ มำกกว่ำ

“หึ หึ ผู้หญิงคนเดียวจะเก่งสักแค่ไหนกัน” เจิ้งซวี่ยังไม่ ตระหนักถึงควำมรุนแรงของปั ญหำ

“ฉันจะพูดให้ชัดเจนอีกหน่อย จุดอ่อนที่มีอยู่เต็มตัวของนำย ถ้ำให้เขำรู้ขึ้นมำล่ะก็ จิ๊ จิ๊ ถึงหูพ่อนำยภำยในสำมชั่วโมงแน่ เรื่อง

ที่ไปกุ๊กกิ๊กกับดำรำงี้ ไปค้ำงอ้ำงแรมกับแม่ม่ำย…” เจิ้งซวี่เริ่มหงุดหงิดกับคำพูดเสี่ยวเชี่ยน “พูดอะไรไร้สำระ มันจะเว่อร์ขนำดนั้นได้ไง?!”

“ประวัติเรื่องควำมรักของคุณชำยเจิ้งฉำวโฉ่แค่ไหนนำยก็ น่ำจะรู้ดีแก่ใจนะ เอำเป็นว่ำถ้ำเรื่องเหม็นเน่ำพวกนี้รู้ถึงหูพ่อนำย ล่ะก็… จิ๊ จิ๊ จิ๊!”

เสียงจิ๊ จิ๊ นี้ทำให้เจิ้งซวี่เหงื่อแตก เขำหันไปมองอำข่ำที่หลับ อยู่บนเตียง จำกนั้นก็พูดกับเสี่ยวเชี่ยนด้วยน้ำเสียงขอร้อง

“ผมไปช่วยครอบครัวคุณถึงได้จับเขำมำนะ คุณต้องช่วย จัดกำรให้ผม”

“เกี่ยวไร? ฉันเป็นแค่ผู้หญิง ผู้หญิงคนเดียวจะไปสู้อะไรใคร ได้ คุณชำยเจิ้งออกจะเก่ง จัดกำรเอำเองแล้วกัน!”

เสี่ยวเชี่ยนเป็นคนที่เจ้ำคิดเจ้ำแค้นเหมือนกัน เมื่อกี้เธอทิ้ง คำพูดเป็นผู้หญิงที่ไม่มีทำงสู้ไปแล้วเพื่ออุดปำกเจิ้งซวี่ พอเขำ กำลังจะพูดต่อเสี่ยวเชี่ยนก็ตัดสำยทิ้ง

สม สมน้ำหน้ำ!

ใครใช้ให้ปำกไม่ดี ดูถูกผู้หญิงต่อหน้ำประธำนเชี่ยน ปล่อย ให้อำข่ำเอำคืนเจิ้งซวี่ไปแล้วกัน~ เสี่ยวเชี่ยนคิดแล้วก็สนุก

เจิ้งซวี่อำรมณ์เสียที่ถูกวำงสำยใส่ เขำเดินไปรอบเตียง มอง อำข่ำที่หลับสนิท ปวดหัวสุดๆ

เขำควรจะจัดกำรกับผู้หญิงคนนี้ยังไงดี ตอนนี้เขำเป็นนัก ธุรกิจที่ใสสะอำดแล้ว จะให้ทำเรื่องฆ่ำคนปิดปำกก็ไม่ได้ แต่ถ้ำ ปล่อยให้ยัยผมทองนี่ขุดคุ้ยประวัติเอำจุดอ่อนของเขำไปฟ้ อง พ่อ…

ไม่ได้! เขำต้องจัดกำรให้มันจบที่นี่! เจิ้งซวี่หรี่ตำมองอำข่ำที่ หลับอยู่พลำงครุ่นคิด

หลังวำงสำยเสี่ยวเชี่ยนก็ลองนึกหน้ำเจิ้งซวี่ คงกำลังทำหน้ำ เหมือนกินยำขมอยู่ สะใจเป็นบ้ำ ถึงเวลำที่ควรมีคนมำสยบพ่อ หนุ่มเพลย์บอยนี่แล้ว

เสี่ยวเชี่ยนกำลังวำงแผนว่ำรออำข่ำเอำคืนเจิ้งซวี่เสร็จเธอ ค่อยออกหน้ำ แต่ยังไม่ทันที่เสี่ยวเชี่ยนจะคิดอะไรไปมำกกว่ำนี้ อวี๋หมิงหลำงก็เดินหน้ำเครียดเข้ำมำ เธอเห็นหน้ำเขำก็เริ่มใจคอ ไม่ดี

“คงไม่ได้เกิดเรื่องขึ้นหรอกนะ? หรือพ่ำนพ่ำนเป็นอะไร?” เสี่ยวเชี่ยนถำมด้วยควำมกังวล

อวี๋หมิงหลำงส่ำยหน้ำ

“ไม่ใช่เรื่องพ่ำนพ่ำน พี่ใหญ่บอกว่ำตอนนี้พ่ำนพ่ำนโอเคดี พี่รองพำต้ำอีกับลูกไปเที่ยวแล้ว สภำพจิตใจของพ่ำนพ่ำนปกติ ดี”

“ไม่ใช่เรื่องพ่ำนพ่ำนแล้วนำยทำหน้ำเหมือนท้องผูกทำไม?”

“มีคนอยำกเจอคุณ หวำงเสี่ยวหง”

“เจอฉันท ำไม?” ตอนนี้แค่เสี่ยวเชี่ยนได้ยินชื่อนี้ก็หงุดหงิด ตัวก่อเรื่อง ถ้ำไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้เป็นตัวสร้ำงปั ญหำ ควำมซวยคง ไม่มำเยือนเยอะขนำดนี้

“ตอนนี้เขำรักษำตัวอยู่ในโรงพยำบำล อำกำรไม่ค่อยดี หมอ บอกว่ำเขำไม่ค่อยให้ควำมร่วมมือในกำรรักษำเท่ำไร ถ้ำเป็น แบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ เขำบอกว่ำอยำกคุยกับคุณตำมลำพัง”

อวี๋หมิงหลำงก็ไม่ชอบผู้หญิงคนนั้น เขำก็แค่เป็นตัวกลำง ถ่ำยทอดคำพูดของพี่ใหญ่

พี่ใหญ่เองก็เกลียดหวำงเสี่ยวหงเข้ำกระดูกดำ ผู้หญิงคนนั้น เริ่มจำกทำร้ำยลูกชำยของน้องชำยเขำ ต่อมำก็หักหลังสำมี ตัวเอง พอหย่ำแล้วก็ยังตำมมำรังควำนไม่หยุด แถมยังคิดจะ ทำลำยครอบครัวของเขำ ดีที่ได้เสี่ยวเชี่ยนทำลำยแผนของหวำง เสี่ยวหงได้

แต่ในเมื่อเสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลำงเป็นคนช่วยออกมำ ทำงโรงพยำบำลทำได้แค่บอกควำมต้องกำรของคนไข้ผ่ำนพี่ ใหญ่

ปกติเสี่ยวเชี่ยนไม่ชอบยุ่งเรื่องอะไรพวกนี้ แต่ช่วงสำมวันนี้ สภำพจิตใจเธอเหมือนได้เกิดใหม่ เธออำรมณ์ดีเลยว่ำจะไปดู หน่อย

เธออยำกจะลองไปดูซิว่ำ หลังจำกที่หวำงเสี่ยวหงเจอเรื่อง รุนแรงขนำดนี้ไปยังจะมีอะไรอยำกพูดกับเธออีก

หวำงเสี่ยวหงถูกส่งตัวไปรักษำที่โรงพยำบำลค่อนข้ำงดีใน เมืองหลิน พักอยู่ห้องเดี่ยว เนื้อตัวเต็มไปด้วยผ้ำพันแผล นอนนิ่ง อยู่บนเตียง สำยตำจับจ้องเพดำนไม่พูดอะไร

ตอนเสี่ยวเชี่ยนมำถึงครอบครัวหวำงเสี่ยวหงกำลังดูแล

หวำงเสี่ยวหงอยู่ เสี่ยวเชี่ยนโบกมือไล่ให้คนที่ไม่เกี่ยวข้อง ออกไปแล้วสั่งให้อวี๋หมิงหลำงไปเฝ้ำด้ำนนอกไว้ ภำยในห้องจึง เหลือแค่เสี่ยวเชี่ยนกับหวำงเสี่ยวหง

“ได้ยินว่ำอยำกเจอฉันเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนถำม

หวำงเสี่ยวหงเพ่งมองเสี่ยวเชี่ยน ผู้หญิงคนนี้ยังคงเหมือนใน ควำมทรงจำ สะใภ้คนเล็กของตระกูลอวี๋ที่บุคลิกโดดเด่นน่ำเกรง ขำม

ใส่เสื้อสเวตเตอร์แขนยำวที่ดูเรียบง่ำยเข้ำคู่กับรองเท้ำบู๊ต หนัง ผมถูกรวบไว้เสมอเผยให้เห็นคอยำวระหง นอกจำกกำไล หยกที่ข้อมือแล้วทั้งเนื้อทั้งตัวก็ไม่มีเครื่องประดับอะไรอีก แม้แต่ เล็บก็ถูกตัดสั้นสะอำดสะอ้ำนไม่ทำสีใดๆ

เมื่อก่อนหวำงเสี่ยวหงรู้สึกว่ำถึงเสี่ยวเชี่ยนจะหน้ำตำดี แต่ จืดชืดเกินไป ไม่ใส่เครื่องประดับฉูดฉำดแบบสะใภ้ของคนรวย ทั่วไป ไม่เหมือนกับเธอ ตอนที่เป็นลูกสะใภ้ตระกูลอวี๋แทบ อยำกจะใส่เครื่องประดับทุกชิ้นที่มี กลัวคนอื่นไม่รู้ว่ำเธอแต่งเข้ำ ตระกูลที่มีทั้งเงินและอำนำจ

หลังจำกออกจำกครอบครัวอวี๋แล้วเธอก็ยังไม่ยอมแพ้ แต่

พอมองเสี่ยวเชี่ยนใกล้ๆ แล้ว เหมือนจะเข้ำใจอะไรขึ้นมำบ้ำง