แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 605 ระยะห่างกับสมบูรณ์แบบ

เสี่ยวเชี่ยนไม่ยอมแพ้เรื่องที่อวี๋หมิงหลางพูดว่าเธอโง่งานครัว 

เธอถึงขนาดต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปโดยไม่ทำไมโครเวฟระเบิดได้แล้ว คนเก่งขนาดนี้จะเรียกว่าโง่ได้ไง? 

แน่นอนว่าครั้งแรกที่เสี่ยวเชี่ยนใช้ไมโครเวฟต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนั้นเกิดการระเบิดจริง หลังจากที่สูญเสียไมโครเวฟไปหนึ่งเครื่องเธอก็ได้ทักษะมา แล้วอวี๋หมิงหลางมีสิทธิ์อะไรไม่ยอมรับในความสามารถของเธอ! 

เสี่ยวเชี่ยนไม่ยอม 

“คุณใช้ไมโครเวฟยังระเบิดเลย ยังคิดว่าตัวเองเก่งอีกเหรอ?” อวี๋หมิงหลางไม่อยากเถียงกับเธอเรื่องนี้เลยจริงๆ 

“เรื่องนี้โทษฉันได้เหรอ? ก็ในคู่มือการใช้ไมโครเวฟเขียนไว้ว่าห้ามนำภาชนะโลหะเข้า ห้ามใส่ไข่ทั้งฟอง แต่ไม่ได้บอกนี่ว่าไข่ดาวจะระเบิดด้วย!” 

“ฟิสิกส์ที่เรียนมาสูญเปล่าเหรอ? เตาไมโครเวฟใช้คลื่นไมโครเวฟเพิ่มความร้อนให้กับโมเลกุลของวัตถุ ไข่ดาวพอเจอกับความร้อนของเตาไมโครเวฟก็จะเกิดแรงดันภายใน ตอนคุณทำไข่ดาวยังจะใช้ไม้จิ้มฟันเจาะปล่อยแรงดันออกมา ความรู้พื้นฐานง่ายๆแค่นี้ยังไม่รู้ยังจะมาเถียงอีกเหรอ?” 

“สืออวี้ก็ทำแบบนี้ไม่เห็นเป็นไรเลย!” 

“คุณคิดจะเดิมพันด้วยชีวิตหรือไง?” 

อวี๋หลิวเหมยที่นั่งฟังอยู่ข้างๆถึงกับอึ้ง 

ที่แท้ว่าที่พี่สะใภ้ที่หน้าตาดีดูฉลาดมีความสามารถคนนี้ ไม่ใช่แค่อุ่นเกี๊ยวจนเกือบใช้เตาไมโครเวฟระเบิดครัว นี่เธอเคยระเบิดครัวจริงๆด้วยเหรอ เทพมาก! 

“อวี๋หมิงหลาง! ต่อไปถ้ากลับมานอนพื้นไปเลยนะ นายทำฉันโกรธรู้ไว้ซะด้วย!” 

“ได้ ถ้าคุณไม่คิดว่านอนพื้นแล้วเอวบางๆจะเจ็บงั้นผมก็จะนอน!” อย่างไรเสียนอนไปได้ครึ่งทางเขาก็ลากเธอลงมานอนด้วยอยู่ดี! 

ความรู้สึกพื้นสั่นไม่เหมือนกับเตียง ส่วนสูงต่างกันมุมที่มองห้องก็ต่างกัน ให้ความรู้สึกคนละอารมณ์ ต้องลองสัมผัสดูว่าชอบแบบไหน! 

“ไอ้คนป่าเถื่อน!” อยู่ต่อหน้าอวี๋หลิวเหมยเสี่ยวเชี่ยนไม่กล้าด่าติดเรทเท่าไร ทำได้แค่ด่าพอให้ได้ระบายอารมณ์ 

“อยู่กับหลิวเหมยดีๆล่ะ เขาดูแลความปลอดภัยให้คุณได้ตอนที่ผมไม่อยู่ เด็กคนนี้กินเก่ง ซื้อของตุนไว้เยอะๆ” ฟังจากน้ำเสียงของเสี่ยวเชี่ยนดูเหมือนเธอจะไม่ได้ว่าอะไรที่น้องสาวจอมตะกละของเขาไปอยู่ด้วย เขาถึงได้วางใจ 

“รู้แล้ว เสี่ยวเฉียงนาย—” 

อันที่จริงเธออยากถามว่าเขาจะว่างอีกทีเมื่อไร 

แต่คำพูดกำลังจะหลุดจากปากเธอก็รู้สึกว่ามันดูออดอ้อนเกินไป จึงเปลี่ยนเป็นพูดอย่างอื่น “ทำงานระวังตัวด้วย” 

“รับทราบ” 

พอวางสายอวี๋หมิงหลางก็มีสีหน้าเคร่งขรึม 

ตอนนี้ตำแหน่งที่เขาอยู่ขับรถไปบ้านเธอไม่ถึงสิบนาที แต่เขากลับบอกเธอไม่ได้ว่าเขาอยู่ที่นี่ 

เรื่องน่ายินดีก็คืออีกไม่นานเขาก็จะได้อยู่กับเสียวเหม่ยแล้ว แต่ที่น่าเศร้าก็คือ เขาจะอธิบายกับเพื่อนในทีมว่าอย่างไร 

ครั้งนี้นอกจากเขาแล้วเพื่อนคนอื่นๆก็มากันด้วย แต่ทหารที่เขาพามาด้วยนี้ยังไม่รู้ว่าตัวเขากำลังจะถูกย้าย ยังคงรอฟังคำสั่งจากเขาเหมือนตอนปกติ 

“หัวหน้ากลางครับ มากันครบแล้ว” มีคนเรียกเขา อวี๋หมิงหลางเดินเข้าไปในห้องประชุม 

นี่เป็นการเรียกประชุมด่วน ภายในห้องมีตำรวจสืบสวนพิเศษของเมืองนี้ อีกทั้งยังมีคนของอวี๋หมิงหลางที่ถูกเรียกตัวมาโดยเฉพาะ ตำรวจก็มาประชุมกันด้วย 

อวี๋หมิงหลางนั่งที่หัวโต๊ะ ด้านตรงข้ามเขาคือหลินเจ๋อกว่างเพื่อนสมัยเรียน พอเห็นอวี๋หมิงหลางเขาก็เบ้ปาก 

“ก็บอกไปแล้ว ให้เวลาเราหน่อยเดี๋ยวก็ปิดคดีได้ เบื้องบนจะให้พวก011มาให้ได้ เพื่อน งานการไม่โอเคเหรอ เป็นถึงหัวหน้ากลางของ011 ทำไมพาทีมมาทำคดีด้วยตัวเองเลยล่ะ อย่าบอกนะว่าเพราะเกี่ยวข้องกับแฟนตัวเอง แกไม่ใช่คนที่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมาปนกันเสียหน่อย” 

พอเจอกับการแซะของเพื่อนสมัยเรียนที่ไม่ได้มีเจตนาร้าย อวี๋หมิงหลางก็ไม่ได้โต้กลับทันที แต่กลับหันไปมองเพื่อนในทีมที่เขาสุดแสนภูมิใจด้วยความรู้สึกสับสน 

“ใช่ ครั้งนี้ฉันไม่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว” 

คำสั่งย้ายออกมาแล้ว อันที่จริงเขาไปได้แล้ว 

ก่อนหน้านี้หัวหน้าใหญ่พูดในรถแล้วว่า พอส่งเอกสารเขาก็ไม่ใช่คนของ011อีกต่อไปแล้ว แต่เขากลับเสนอตัว อยากจะร่วมมือทำงานกับเพื่อนในทีมเป็นครั้งสุดท้าย 

เขาเป็นหัวหน้ากลางแล้ว คดีแบบนี้ไม่ต้องผ่านมาถึงมือเขา แต่พอคิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวพันถึงเสียวเหม่ย อีกทั้งยังคิดเสียว่าเป็นการทำงานครั้งสุดท้ายกับเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาหลายปี เขาจึงมาด้วย 

พี่น้องทหารเหล่านี้ต่างไม่รู้ว่าหัวหน้ากลางของพวกเขาได้ถูกย้ายไปแล้ว ถึงเมืองQกับเมืองนี้จะอยู่ติดกัน แต่ก็สังกัดทหารคนละหน่วย 

ครั้งหน้าถ้ามีการซ้อมรบทีมของอวี๋หมิงหลางก็จะกลายเป็นคู่แข่งกันแล้ว 

หลินเจ๋อกว่างเป็นคนที่ช่างเก็บรายละเอียด พอเห็นท่าทางอวี๋หมิงหลางแปลกไปจากปกติ เขาก็รู้สึกได้แล้ว 

“เพื่อน แก—” 

อวี๋หมิงหลางรีบสงบสติอารมณ์แล้วพูดอย่างใจเย็น 

“เริ่มประชุมได้แล้ว” 

หลินเจ๋อกว่างพยักหน้า เขายืนขึ้น เดินไปที่หน้าเวทีแล้วเริ่มเปิดสไลด์ที่เป็นความลับให้ทุกคนดู ภาพที่อยู่บนหน้าจอทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมพากันพูดไม่ออก 

“นี่เป็นคดีทำร้ายร่างกายอย่างหนักสองคดีของเมืองนี้ เหยื่อล้วนเป็นผู้หญิง ใบหน้าถูกทำร้ายอย่างสาหัส หลังจากที่เหยื่อเลิกงานในตอนดึกได้ถูกคนทำให้สลบจากทางด้านหลังแล้วทำให้เสียโฉม พวกเราคิดว่าถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ออกไปจะเป็นการสร้างความตื่นตระหนกในวงกว้าง ดังนั้นจึงยังเก็บเป็นความลับไว้ เบื้องบนได้สั่งให้พวกเราหลายหน่วยงานร่วมมือกันทำคดี โดยให้เวลาหนึ่งอาทิตย์ เพื่อคืนความสงบสุขให้กับสังคมต่อไป พวกเรามาดูภาพสถานที่เกิดเหตุกันนะครับ…” 

หลังประชุมเสร็จหลินเจ๋อกว่างก็ไปหาอวี๋หมิงหลาง ทั้งสองคนเดินไปยังที่ที่ไม่มีคน หลินเจ๋อกว่างยื่นบุหรี่ให้อวี๋หมิงหลาง แต่เขาส่ายหน้าปฏิเสธ 

“จะไปเมื่อไร?” 

“เสร็จคดีนี้” อวี๋หมิงหลางไม่แปลกใจที่เขารู้ 

“ย้ายไปที่ไหน?” หลินเจ๋อกว่างเห็นอวี๋หมิงหลางทำสีหน้ามีลับลมคมในจึงชกหยอกๆไปหนึ่งที “รู้แล้วน่า ความลับอีกล่ะสิ?” 

อวี๋หมิงหลางยิ้มอย่างมีเลศนัย ต่อไปเขาจะได้เจอเพื่อนเก่าคนนี้บ่อยๆแล้ว แต่จะยังไม่บอก ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเพื่อนจะช็อค 

คำสั่งย้ายของเขาถูกให้มาเป็นรักษาการหัวหน้าใหญ่ของหน่วยเสินเจี้ยนที่เพิ่งก่อตั้งในเมืองนี้ ถึงจะเป็นหน่วยรบพิเศษที่เพิ่งก่อตั้ง ยังไม่ได้รับสมัครสมาชิก แต่หลังจากที่จัดตั้งได้แล้ว ต่อไปจะต้องร่วมมือกันทำงานกับตำรวจสืบสวนพิเศษมากขึ้น 

“ย้ายไปก็ดี ต่อไปพวกเรามีเรื่องอะไร011จะได้ไม่ต้องมายุ่ง แต่ว่านะเพื่อน แกก็ต้องแยกกันอยู่กับเมียคนสวยอีกแล้วล่ะสิ ไม่รู้ว่าสภาพแวดล้อมที่ใหม่จะเป็นยังไงเนอะ คนเป็นแฟนกันเกลียดที่สุดคือเรื่องแยกกันอยู่ แฟนคนก่อนของฉันต้องเลิกกันไปก็เพราะระยะทาง…” 

หลินเจ๋อกว่างส่ายหน้า ไม่อยากพูดเรื่องที่เจ็บปวดใจ 

“จริงสิเพื่อน แกมาทำคดีที่นี่ทำไมไม่ไปนอนกับแฟนวะ มานอนหอพักพวกเราทำไม?” 

เนื่องจากต้องร่วมกันทำคดี เบื้องบนจึงไม่ได้ให้ทีมของอวี๋หมิงหลางพักที่ค่ายทหารประจำเมือง แต่ขอที่พักจากตำรวจสืบสวนพิเศษ 

อวี๋หมิงหลางตอบหลินเจ๋อกว่างด้วยสายตามีเลศนัยอีกรอบ ไม่บอกโว้ย! 

อีกหน่อยเขาจะได้อยู่กับเสียวเหม่ยอย่างมีความสุขแล้ว แต่กับพี่น้องในทีม มีแค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย คดีนี้ต้องปิดอย่างสวยงาม เขาไม่อยากให้มีจุดด่างพร้อยในครั้งสุดท้ายนี้!