แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ทที่ 1138 แปลงกำยเป็นนกบินกลับไปก็แล้วกัน

มู่ฮวำหลีทำท่ำรูดซิปปำกนั่งนิ่งๆ
ก็ได้ ถ้ำพูดควำมจริงแล้วต้องถูกปองร้ำย เขำนั่งเงียบๆ
ดีกว่ำ
ชีอวี่เซวียนเตรียมตัวทิ้งทุกอย่ำงเพื่อไปหำเบบี๋เชี่ยนของเขำ
แล้ว ขณะที่เขำกำลังเตรียมไปขึ้นเครื่องบินนั้น หนงเย่ำก็โทรมำ
พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“อำจำรย์ครับ เครื่องบินส่วนตัวของเรำเสีย เกรงว่ำคงไปรับ
ไม่ได้แล้ว”
“เสีย?!” ท ำไมบังเอิญขนำดนี้?
“ผมอยู่แถวๆ นั้นพอดี อำจำรย์มีธุระอะไรให้ผมไปทำก็ได้
ดีไหมครับ?”
“ไม่ได้ นำยทำไม่ได้” ชีอวี่เซวียนปฏิเสธทันที เบบี๋เชี่ยนของ
เขำพูดในโทรศัพท์ขนำดนั้น ถ้ำเขำไม่ไปดูเองจะวำงใจได้ยังไง
“งั้นอำจำรย์งอกปีกบินไปเองแล้วกัน ส่องกระจกสะกดจิต
ตัวเอง คิดเสียว่ำตัวเองเป็นนก กำงปีกแก่ๆ ที่ขนร่วง บินลัดเลำะ9 6 1 9
กลับไป ถ้ำไปชนอะไรตำยวิญญำณของอำจำรย์ก็เหำะไปได้
เหมือนกัน คิดดูสิอำจำรย์ทิ้งประธำนำธิบดีของพวกเขำไว้
เครื่องบินของพวกเรำก็มำพัง แล้วพวกเขำจะยังหำเที่ยวบินให้
อำจำรย์กลับไหม? ถ้ำผมเป็นประธำนำธิบดีนะ ผมจะสั่งให้ทุก
สำยกำรบินหยุดบิน แล้วให้อำจำรย์งอกปีกบินกลับไปเอง”
“หนงเย่ำ ฉันว่ำเดี๋ยวนี้นำยชักจะไม่เชื่อฟั งฉันแล้วนะ”
“อำจำรย์ก็ดูเพี้ยนขึ้นทุกวันนะครับ รีบเอำจิตวิญญำณแห่ง
ควำมเป็นหมอประสำทที่อำจำรย์สอนพวกเรำออกมำใช้ เบบี๋
ของอำจำรย์เดี๋ยวผมจัดกำรให้ ผมจะไปบอกเขำว่ำ มีตำแก่คน
หนึ่งถึงกับทิ้งประธำนำธิบดีเพื่อเขำ ดูซิว่ำเขำจะซึ้งใจจนรีบโผ
เข้ำหำอ้อมอกของพ่อ”
“หุบปำก!” ชีอวี่เซวียนสีหน้ำเปลี่ยน
“อำจำรย์รู้ดีว่ำตัวเองทำอะไร ผมเคยบอกอำจำรย์แล้วว่ำ
อย่ำเข้ำใกล้เขำ แต่อำจำรย์ก็ไม่ฟั ง! ตัวเขำมีควำมลับของฟำร์ม
พวกเรำอยู่ ถ้ำมันถูกแพร่งพรำยออกไปพวกเรำจะเป็นยังไง
อำจำรย์ไม่รู้เหรอครับ?”
“ถ้ำนำยกล้ำแตะต้องเขำ อย่ำหำว่ำฉันไม่เห็นแก่ควำมเป็น9 6 2 0
ศิษย์อำจำรย์ก็แล้วกัน”
พูดจบก็วำงสำยแล้วหันไปมองประธำนำธิบดีด้วยสำยตำ
อำฆำต
ดีมำก ถึงเวลำที่ต้องจัดกำรลูกศิษย์เวรนี่แล้ว
ชีอวี่เซวียนเข้ำใจแล้ว หนงเย่ำไม่อยำกให้เขำไป ต่อให้เขำ
อยำกคิดบัญชีก็ต้องรอรักษำเสร็จก่อนอยู่ดี จำกนี่บินกลับ
ประเทศอย่ำงน้อยก็ต้องใช้เวลำหนึ่งวัน ในหนึ่งวันนี้เกิดเรื่องขึ้น
ได้มำกมำย
ชีอวี่เซวียนกังวลว่ำหนงเย่ำจะทำอะไรเกินไป เขำอยู่ไกล
ช่วยอะไรไม่ได้ ครั้นแล้วจึงโทรหำอำข่ำ
อำข่ำในเวลำนี้ตกแต่งรถของเจิ้งซวี่เสร็จแล้ว ขณะที่กำลัง
วำงแผนจะเอำถังสีไปสำดอสังหำริมทรัพย์ของเจิ้งซวี่สักที่ให้แดง
ฉำนเธอก็เห็นอำจำรย์โทรมำจึงรีบวำงถังสีลงแล้วตั้งใจรับสำย
“บอสคะมีเรื่องอะไรเหรอคะ?”
“รีบไปอยู่กับเสี่ยวเชี่ยนปกป้ องเขำ อย่ำปล่อยให้เกิดอะไร
ขึ้นกับเขำเข้ำใจไหม?”9 6 2 1
“แต่ตอนนี้ฉันอยู่เมือง Q นะคะ กลับไปก็ต้องใช้เวลำสอง
สำมชั่วโมง”
เธอทุ่มเทไปมำกเพื่อล้ำงแค้นผู้ชำยไม้จิ้มฟั น
“รีบกลับไป”
“รับทรำบค่ะ!” อำข่ำเตรียมวำงสำยแต่ก็อดถำมไม่ได้ “บอส
คะ บอสกลับไม่ได้เหรอ?”
“ไร้สำระ! ถ้ำฉันกลับไปได้ยังจะต้องเรียกใช้เธอเหรอ?”
ทำไมเขำถึงได้รับศิษย์โง่แบบนี้มำนะ?
“งั้นก็ให้อวี๋หมิงหลำงปกป้องเสี่ยวเชี่ยนสิคะ เขำออกจะเก่ง”
อำข่ำรู้สึกยอมแพ้อวี๋หมิงหลำงจริงๆ
ชีอวี่เซวียนอยำกจะกระอักเลือด “โง่หรือเปล่ำ? ถ้ำตอนนี้
เขำรับมือได้แล้วฉันจะใช้เธอเหรอ?! รีบไป เดี๋ยวนี้ ให้ไว!”
“อ่อ…”
ขณะที่อำข่ำกำลังตั้งใจคุยกับบอสอยู่นั้นในใจเธอก็ยังคิดว่ำ
บอสกลับมำไม่ได้ อวี๋หมิงหลำงก็ช่วยอะไรมได้ แบบนี้ก็เท่ำกับ
สถำนกำรณ์ฉุกเฉินสิ งั้นเธอสำมำรถเปิดถุงนำโชคบอสทิ้งไว้ให้9 6 2 2
ได้หรือเปล่ำ?
ถุงนำโชคนั่นเธอสงสัยมำนำนแล้ว แต่บอสก็สั่งไว้ว่ำห้ำม
เปิด เธอจึงได้แต่อดทนต่อควำมอยำกรู้อยำกเห็นคันไม้คันมือ
อยำกเปิด
นี่เป็นโอกำสนะ
“งั้นตอนนี้ฉันสำมำรถเปิด” ยังไม่ทันได้พูดว่ำถุงนำโชค ชีอวี่
เซวียนก็ตะโกนกลับมำด้วยควำมโมโห
“ยังไม่รีบไปดูเสี่ยวเชี่ยนอีก ถ้ำเขำเป็นอะไรไปแม้แต่ปลำย
ผม… ปีนี้… ปีหน้ำ… ปีหน้ำๆ เงินเดือนของเธอถูกหักหมดแน่!”
เมื่อถูกขู่ด้วยกำรหักเงินอำข่ำก็ขึงขังขึ้นมำทันที เธอพูด ค่ะ
แล้ววำงสำย ขณะที่เตรียมจะไปที่รถของตัวเอง ทันใดนั้นก็
เหมือนมีลมวูบผ่ำนด้ำนหลัง
อำข่ำมัวแต่คุยโทรศัพท์เลยไม่ได้ระแวงอะไร บวกกับคนที่
อยู่ข้ำงหลังเธอเป็นคนมีฝีมือ อำข่ำจึงไม่รู้สึกตัวว่ำมีคนเข้ำมำ
ใกล้
พอเธอรู้ตัวอีกทีก็สำยไปแล้ว!9 6 2 3
ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเธอก็เห็นถังสีลอยลงมำจำกฟ้ำ!
สีแดงนี้มันช่ำงคุ้นๆ ก็คือถังสีที่อำข่ำวำงลงข้ำงตัวเมื่อครู่
เธอใช้มันละเลงวำดภำพบนรถสุดรักของเจิ้งซวี่!
อยำกจะหลบก็ไม่ทันเสียแล้ว เธอถูกถังสีคว่ำใส่เลอะทั่วตัว
ส่วนคนทำกำลังเอำมือกอดอกหัวเรำะเยำะสภำพของเธอ
“ไอ้ผู้ชำยไม้จิ้มฟั นเป็นริดซี่ อยำกตำยหรือไง?!!!” อำข่ำจับ
เสื้อตัวเองอย่ำงรังเกียจแล้วหันไปตะโกนด่ำเจิ้งซวี่พร้อมทำท่ำจะ
เตะ
เจิ้งซวี่หลบ มองสภำพเธอที่เลอะสีทั่วตัวด้วยสำยตำรังเกียจ
อีกทั้งยังทำท่ำจัดเสื้อผ้ำตัวเองด้วยควำมทะนุถนอม
“อย่ำมำทำสูทอำร์มำนี่ของผมเลอะนะ คนจนอย่ำงคุณชดใช้
ไม่ไหวหรอก”
“ไอ้คนบ้ำ!” อำข่ำกระโดดเตะพร้อมด่ำ
เจิ้งซวี่ หึ ออกมำ “ผมบ้ำ? แล้วคุณที่เอำสีไปวำดรถผมแบบ
นั้น ผมจับได้คำหนังคำเขำ ยังจะมำแว้งกัด ผมว่ำผมควรคิด
บัญชีกับคุณได้แล้ว หลำยวันมำนี้คุณบุกรุกบ้ำนผม ทำลำย9 6 2 4
ทรัพย์สินส่วนตัวของผม มูลค่ำมหำศำล คิดจะชดใช้ยังไง?”
“ชดใช้กับย่ำนำยสิ! แล้วเรื่องที่นำยจับฉันมัดแล้วเอำไปขัง
ไว้ ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนำยเลยนะ! แล้วนี่ยังเอำถังสีมำเทใส่
ฉันอีก!”
“หึ หึ คุณนี่นะจะตำยแล้วยังไม่รู้จักสำนึกผิด รีบขอโทษผม
มำซะดีๆ พูดเพรำะๆ ซิว่ำพี่ชำยฉันผิดไปแล้ว แล้วผมจะไม่ถือ
โทษโกรธคุณ ไม่อย่ำงนั้นผมจะจับคุณไปรับแขกเพื่อชดใช้
จนกว่ำคุณจะชดใช้ค่ำเสียหำยให้ผมหมด!”
เจิ้งซวี่จงใจขู่เธอ ช่วงหลำยวันมำนี้เขำรบรำฆ่ำฟั นกับเธอ
จนเหนื่อยแล้ว และก็ไม่อยำกทำตัวยอมยัยหัวทองแบบที่เสี่ยว
เชี่ยนแนะนำ เขำอยำกใช้โอกำสนี้ประนีประนอมกับยัยหัวทอง
คิดว่ำขู่เธอให้เธอกลัว ต่อไปจะได้ไม่มำยุ่งกับเขำอีก
มีเสี่ยวเชี่ยนอยู่ เขำไม่ค่อยอยำกทำรุนแรงกับยัยหัวทองนี่
เท่ำไร
“ไอ้ผู้ชำยไม้จิ้ม ช่ำงเถอะ วันนี้ขอพักรบก่อน ฉันมีธุระสำคัญ
ไว้พวกเรำค่อยมำคิดบัญชีรวบยอดกัน” อำข่ำนึกถึงภำรกิจที่บอ
สมอบให้ อยำกรีบไปปกป้องประธำนเชี่ยน9 6 2 5
แต่กว่ำเจิ้งซวี่จะจับเธอได้ไม่ใช่เรื่องง่ำย แล้วจะปล่อยเธอไป
ง่ำยๆ แบบนี้ได้อย่ำงไร เขำเอำสองนิ้วไปคีบหำงเปียของเธอ
จริงๆ แล้วเขำก็มีเมตตำอยู่นะ ตอนเทสีเขำไม่ได้รดตั้งแต่หัวเธอ
เริ่มเทจำกตรงไหล่ แต่ผมก็ยังเลอะนิดหน่อย
“คิดจะหนีเหรอ? ไม่ง่ำยแบบนั้นหรอก ช่วงนี้คุณตำมจอง
เวรจองกรรมผมขนำดนั้น ผมว่ำถึงเวลำแล้วที่เรำต้องคุยกัน ถ้ำ
วันนี้ไม่ขอโทษไม่เขียนหนังสือรับรอง ผมจะเอำคุณไปโยน
รับแขกในร้ำนคำรำโอเกะ!