แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1139 จิตรกรมือเอกอยู่ที่นี่แล้ว

“ไอ้คนแซ่เจิ้งปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ตอนนี้ฉันไม่มีเวลำมำเล่น
กับนำย ถ้ำฉันไม่รีบไป เกิดประธำนเชี่ยนเป็นอะไรไป นำยกับฉัน
ได้เห็นดีกันแน่!”
“เฉินเสี่ยวเชี่ยน?” พอได้ยินชื่อเสี่ยวเชี่ยนเจิ้งซวี่ก็หน้ำ
เครียดขึ้นมำทันที “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขำ?”
“บอสฉันบอกว่ำ ประธำนเชี่ยนกำลังลำบำก ฉันต้องรีบไป
ปกป้องเขำ!”
“คุณจะเป็นห่วงทำไม แค่หมำทหำรบ้ำนเขำคนเดียวก็
เท่ำกับคนทั้งกองร้อย”
“ไม่รู้ว่ำเกิดอะไรขึ้นกับอวี๋หมิงหลำง ตอนนี้เขำปกป้ อง
ประธำนเชี่ยนไม่ได้ ฉันไม่มีเวลำมำพูดพล่ำมทำเพลงกับนำย ฉัน
ต้องรีบไป!”
พอเจิ้งซวี่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเสี่ยวเชี่ยน มือก็คลำยออก
อำข่ำเร่งฝีเท้ำกลับไปที่รถคันเล็กของตัวเอง ปรำกฏว่ำพอ
เห็นสภำพรถก็แทบคลั่ง9 6 2 7
“ใครมันอุดช่องใส่กุญแจรถของฉันวะ?!”
เจิ้งซวี่มองฟ้ำแบบเขินๆ
อำข่ำหันไปด้วยควำมโกรธ ชี้หน้ำเขำพร้อมด่ำ “ไอ้คนแซ่
เจิ้ง! นำยใช่ไหมที่ทำลำยรถสุดที่รักของฉัน! อ๊ำ เบนซ์มินิของ
ฉัน!”
“เบนซ์กับผีสิ คิดว่ำผมตำบอดเหรอ นี่มันรถเก๋ง QQ
โกโรโกโสชัดๆ”
ในสำยตำของเจิ้งซวี่รถแบบนี้ไม่ต่ำงอะไรกับรถของเล่น เขำ
รู้ว่ำนี่เป็นรถของอำข่ำก็เลยจัดกำรเสีย
ช่วงหลำยวันมำนี้ยัยหัวทองนี่ยั่วโมโหเขำมำก ขณะที่กำลัง
กลุ้มว่ำตัวเองทำอะไรไม่ได้เลยอยู่นั้น หลังจำกเขำเสร็จธุระลงมำ
ก็เห็นรถเบนซ์ของตัวเองถูกวำดตกแต่งด้วยเต่ำห้ำสี เขำโมโห
มำกมองไปรอบๆ แล้วก็เห็นยัยหัวทองกำลังคุยโทรศัพท์พอดี
เขำคิดจะไปจับเธอไว้ แต่ก็เหลือบไปเห็นรถเก๋ง QQ ที่แสนทุเรศ
นี่เสียก่อน
อำข่ำทำเรื่องแสบๆ เก่งมำก หลำยครั้งที่เธอกะเวลำได้พอ
ดิบพอดีให้เจิ้งซวี่มำเห็นตอนเธอขับรถเก๋ง QQ ออกไปทิ้งไว้แค่9 6 2 8
ฝุ่นตลบ ดังนั้นเจิ้งซวี่จึงพำลเกลียดมันทั้งคนทั้งรถ
เขำจึงไปจัดกำรทำให้เปิดรถไม่ได้ซะเลย
“นำยจะเข้ำใจอะไร! ในหัวใจของฉันเบนซ์น้อยคันนี้มันก็คือ
เบนซ์ใหญ่นั่นแหละ นำยกลับทำลำยมัน! โถ น้ำพักน้ำแรงของ
ฉัน…”
พอเห็นอำข่ำมีท่ำทำงเสียใจ เดิมเจิ้งซวี่ควรจะสะใจ เพรำะ
ถึงอย่ำงไรอำข่ำก็ตำมจองล้ำงของผลำญเขำมำนำน มูลค่ำควำม
เสียหำยที่เธอทำไว้กับเขำสำมำรถซื้อรถ QQ นี่ได้หลำยคันเลย
ด้วยซ้ำ
แต่พอเห็นเธอทำหน้ำเหมือนจะร้องไห้ เจิ้งซวี่กลับรู้สึกจุก
จนพูดไม่ออก แต่ก็ยังไม่วำยพูดจำร้ำยๆ ใส่อำข่ำ
“ก็แค่รถซังกะบ๊วยไม่ใช่หรือไง ส่งไปซ่อมก็จบแล้ว ผมก็แค่
ปิ ดตำยช่องเสียบกุญแจ ไม่ได้วำดรูปไร้สำระเหมือนคุณเสีย
หน่อย ค่ำเอำรถผมไปพ่นสีใหม่ ซื้อรถแบบคุณได้ตั้งไม่รู้กี่คัน”
“ก็ตอนนี้ฉันรีบใช้รถ! ฉันยังต้องรีบไปช่วยประธำนเชี่ยน
อีก!” ตอนนี้อำข่ำนึกถึงแต่เสี่ยวเชี่ยน9 6 2 9
“นั่งรถผมไป–ไม่ได้สิ เดี๋ยวนะ!” เจิ้งซวี่มองเนื้อตัวอำข่ำที่
เลอะเทอะสีก็ยังไม่แห้ง “คุณเรียกรถไปเถอะ”
“ไอ้ตัวหำยนะยังจะมีหน้ำมำพูด! สภำพฉันเป็นแบบนี้จะมีรถ
คันไหนยอมให้ฉันขึ้นบ้ำง? เร็วเข้ำ ขับรถไปส่งฉัน!”
“ไม่เอำ!” เจิ้งซวี่ปฏิเสธคำขำด
อย่ำว่ำแต่ยัยหัวทองเนื้อตัวสกปรกมอมแมมเลย เอำแค่
เรื่องที่ยัยนี่ฝำกน้องเต่ำไว้บนรถเขำ เขำไม่มีทำงชับเบนซ์ลำย
เต่ำห้ำสีไปให้ชำวเมืองหัวเรำะเยำะหรอกนะ!
ทั้งมณฑลนี้มีใครไม่รู้บ้ำงว่ำเบนซ์หรูคันนี้เป็นของเจิ้งซวี่?
ขืนขับรถสภำพนี้ออกไป เขำยังจะมีหน้ำเจอใครได้อีก
“เดี๋ยวผมเรียกคนเอำรถมำให้” เจิ้งซวี่หยิบโทรศัพท์ออกมำ
แต่อำข่ำแย่งโทรศัพท์เขำไป
“เอำมำทำสำกกะเบืออะไร จะอะไรนักหนำ! กว่ำรถนำยจะ
มำเกิดประธำนเชี่ยนเป็นอะไรไปจะทำไง รีบขึ้นรถ! ถ้ำนำยไม่ขับ
รถพำฉันไป ฉันจะบอกประธำนเชี่ยนว่ำนำยเป็นคนใจดำ ให้เลิก
คบนำยซะ ฉันจะบอกอวี๋หมิงหลำงด้วยว่ำนำยยังไม่ตัดใจจำก9 6 3 0
ประธำนเชี่ยน ยังคิดจะทำลำยครอบครัวของเขำอยู่! แล้วก็จะ
บอกพ่อนำยด้วยว่ำ ช่วงนี้นำยเปลี่ยนแฟนไปสำมคนแล้ว แถม
สองในสำมยังเป็นพวกดำรำโนเนมที่พ่อนำยเกลียดที่สุดด้วย
แล้วก็จะ–”
เจิ้งซวี่ฟั งแล้วก็ปวดหัว รู้สึกเหมือนมีเป็ดมำร้องก้ำบๆ ข้ำง
หูไม่หยุด
“เลิกบ่นแล้วขึ้นรถซะ”
ถือว่ำเขำซวยเอง เป็นเพื่อนกับปีศำจเฉินเสี่ยวเชี่ยนไม่พอ
ยังเอำตัวเองไปข้องเกี่ยวกับยัยหัวทองเจ้ำปั ญหำนี่ด้วย
เจิ้งซวี่เป็นแฟนคลับตัวยงของเบนซ์ เปลี่ยนรถกี่คันก็เบนซ์
รถคันนี้เป็นรถสุดรักสุดหวงที่เขำเพิ่งซื้อมำไม่นำน ยังไม่ทันจะ
หมดควำมเห่อก็มำถูกอำข่ำฝำกผลงำนเต่ำห้ำสีไว้บนรถ ซึ่งอำข่ำ
เองก็ตั้งใจกับผลงำนกำรวำดครั้งนี้มำก ลวดลำยละเอียดสวยงำม
พอเจิ้งซวี่มำเห็นสภำพรถตัวเองก็มุมปำกกระตุกแถมยังได้ยินเธอ
พึมพ ำ
“วำดได้คิกขุมำก ฉันนี่มีจิตวิญญำณของศิลปินจริงๆ!”
เจิ้งซวี่หวงรถคันนี้มำก แต่ควำมซวยยังไม่จบแค่นั้น ไม่9 6 3 1
เพียงแต่ภำยนอกรถเบนซ์ของเขำจะถูกตกแต่งด้วยเต่ำสุด
อุบำทว์ ภำยในรถที่ตกแต่งอย่ำงสุดหรูก็กำลังจะเลอะไปด้วย
เพรำะสีจำกยัยหัวทองนี่
ไม่ใช่แค่สีจำกกำงเกงที่จะเลอะเบำะนั่งของเขำ เขำยังเห็น
เธอเอำมือที่เลอะสีแดงจงใจป้ำยอีกต่ำงหำก
“ไอ๊หยำ! นี่น่ะเหรอรถเบ๊นซ์~ว้ำยๆ ~ชำตินี้ฉันเพิ่งจะเคย
นั่งเบนซ์นี่แหละ~ขอคนบุญน้อยอย่ำงฉันได้สัมผัสกับของหรูหรำ
นี่หน่อยนะ ขอบีบจับให้หนำใจหน่อยเถอะ จิ๊ จิ๊!”
เจิ้งซวี่เห็นกับตำว่ำอำข่ำเอำมือที่เลอะสีป้ำยจนเกลี้ยง แถม
ยังเอำเสื้อเลอะๆ ป้ ำยต่ออย่ำงหน้ำไม่อำย ไม่พอ ยังเตรียมจะ
ทำลำยข้ำวของในรถไปทั่ว!
“ถ้ำยังไม่นั่งเฉยๆ จะตัดมือทิ้ง!” เขำพูดเตือน
“พี่ซวี่ผู้ทรงอิทธิพลเจ้ำคะ ดิฉันในฐำนะที่เป็นนักศึกษำสำขำ
จิตวิทยำจะขอพูดอะไรสักหน่อยอยำกฟั งไหมเจ้ำคะ?”
“ไม่อยำก”
คิดดูก็รู้ว่ำไม่ใช่คำพูดดีๆ หรอก9 6 3 2
ไม่ได้ยิน~อำข่ำจงใจมองข้ำมหน้ำบึ้งตึงของเจิ้งซวี่ “ก็
เหมือนกับคำพูดที่ว่ำหมูตำยไม่กลัวน้ำเดือด รถคันนี้ของนำยน่ะ
ยังไงมันก็ต้องซ่อมชุดใหญ่ไฟกระพริบอยู่แล้ว!”
เจิ้งซวี่พยำยำมข่มใจไม่ให้ถีบอำข่ำออกนอกรถ ทั้งสอง
คนขับรถมุ่งหน้ำไปยังเมืองหลิน
ดีที่อำข่ำเล่นซนพอแล้วไม่ได้ก่อกวนเจิ้งซวี่อีก เธอนั่ง
หลับตำอยู่ที่เบำะหลัง ไม่รู้ว่ำหลับไปแล้วหรือแค่แกล้งหลับ
เจิ้งซวี่เหลือบเห็นริมฝีปำกของเธอซีด น่ำจะหนำว
ตอนนี้เป็นช่วงที่อำกำศกำลังหนำวมำก เขำเอำสีเทใส่ตัว
เธอพอถูกลมพัดก็น่ำจะหนำวเข้ำกระดูก อุณหภูมิภำยในรถ
ตอนนี้ก็ยังไม่สูงมำก ต่อให้อุณหภูมิสูงกว่ำนี้ ใส่เสื้อผ้ำเปียกๆ
แบบนั้นก็น่ำจะหนักหนำสำหรับยัยคนนี้อยู่
“ฮัดเช้ย!”
อำข่ำจำม เจิ้งซวี่แอบหัวเรำะร่ำในใจ สมน้ำหน้ำ!
ยัยนี่วันๆ เอำแต่คิดแผนชั่วร้ำยตั้งแต่เช้ำจรดเย็น กรรมคง
ตำมสนองแล้ว ในใจคิดแบบนั้นแต่มือกลับเอื้อมไปปรับอุณหภูมิ9 6 3 3
ในรถให้สูงขึ้น
อำข่ำจำมติดกันหลำยครั้งจึงเริ่มมองหำกระดำษทิชชู น้ำมูก
ไหลย้อยไม่เหลือเค้ำของผู้หญิงเลยสักนิด ทำตัวตำมสบำยจน
เจิ้งซวี่เห็นแล้วอดยิ้มมุมปำกไม่ได้ มีผู้หญิงอยู่ข้ำงกำยเขำ
มำกมำยแต่ไม่มีใครทำตัวเป็นกันเองขนำดนี้ ถึงท่ำทำงแบบนั้น
จะเห็นแล้วน่ำรำคำญ แต่ก็แอบน่ำรักแบบเฉิ่มๆ
“ฉันว่ำนำยไม่จิ้ม”
“ถ้ำยังกล้ำเรียกชื่อผมส่งเดช ผมจะเลำะฟั นคุณออกมำ!”
เจิ้งซวี่ถลึงตำใส่เธอ อำข่ำทำหน้ำล้อเลียนเขำ “ฉันจะเรียกจะ
เรียกจะเรียก~~เฮ้ย! ถอดเข็มขัดทำไม!!!”
“ให้คุณดูไงว่ำแบบไหนเรียกอนำคอนด้ำ!” ทนไม่ไหวแล้ว
เรื่องนี้ต้องสั่งสอนยัยนี่ให้รู้เรื่อง!