แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1145 ดวงอะไรกันเนี

“… นำยแน่ใจว่ำจะไม่ทำตัวจริงจังใช่ไหม? หูจื่อ!” เสี่ยว
เชี่ยนรู้ว่ำเขำเป็นใครก็จำกคำพูดที่เขำเผลอหลุดออกมำนี่แหละ
เห้อ เป็นทหำรเหมือนกัน แต่ตำทึ่มเฉียงของเธอยังพึ่งพำได้
มำกกว่ำเยอะเลย
ทั้งสองคนกำลังซักซ้อมรำยละเอียด หูจื่อเห็นน่ำจะใกล้ได้
เวลำแล้วจึงล้วงอุปกรณ์ออกมำ เป็นเข็มฉีดยำ ในนั้นมีน้ำผสม
กับนม อีกเดี๋ยวจะโยนทิ้งไว้บนพื้นให้ดูเหมือนเพิ่มเสพยำแล้วคึก
เป็นพิเศษ รำยละเอียดพวกนี้ก็เพื่อให้อวี๋หมิงหลำงยิ่งเชื่อว่ำเป็น
เรื่องจริง
เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่ำโอกำสของตัวเองมีแค่ครั้งเดียว ถ้ำเธอ
จัดกำรไม่ได้บำดแผลจะต้องฝั งลึกอยู่ในใจเขำแน่นอน ด้วย
ควำมเร่งรีบเธอคิดได้แค่วิธีหลอกใช้ศิษย์ทรยศของชีอวี่เซวียน
เธอเองก็รู้ว่ำไม่ใช่เรื่องง่ำยที่จะเล่นละครตบตำอวี๋หมิงหลำง
ตอนนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับควำมรักที่เขำมีต่อเธอแล้ว หวังว่ำควำม
วิตกกังวลเกินเหตุของเขำจะเหมือนกับเธอเมื่อเช้ำตอนหั่น
ผักกำดขำว9 6 7 6
“มำแล้ว!” พอได้ยินเสียงฝีเท้ำจำกด้ำนนอก หูจื่อผู้ได้รับ
ภำรกิจสำคัญก็รีบอินกับบท ยกมีดขึ้นมำเตรียมจี้เสี่ยวเชี่ยน
พร้อมแสดงทุกนำที เขำมีเลือดนักแสดงเต็มตัวเลยนะ~ ในที่สุด
ก็มีโอกำสแสดงแล้ว
แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับรู้สึกแปลกๆ
“เดี๋ยวก่อน มันแปลกๆ!”
เธอลำกหูจื่อไปหลบหลังกระสอบทรำยที่อยู่ในโกดังด้วยกัน
กระสอบทรำยมีทั้งหมดห้ำแถว แถวแรกสูงมำก ในนั้นบรรจุ
ทรำยไว้ ส่วนแถวสุดท้ำยไม่ได้บรรจุทรำยจนเต็ม มีที่ว่ำงพอให้
ทั้งสองคนเข้ำไปนั่งหลบในช่องแคบ เสี่ยวเชี่ยนทำท่ำบอกให้
เงียบเสียง
หูจื่อไม่เข้ำใจว่ำเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ไม่พูดอะไร
สมองของเสี่ยวเชี่ยนทำงำนไว อวี๋หมิงหลำงเป็นใคร?
มือหนึ่งในหน่วยรบพิเศษ
ถ้ำเขำเป็นคนมำช่วย มีเหรอจะมำเสียงดังเอิกเกริกแบบนี้?9 6 7 7
อีกอย่ำงดูจำกเวลำก็เร็วเกินไปหน่อย ตำมแผนไวสุดคน
ของเขำก็น่ำจะอีกหลำยนำทีหลังจำกนี้กว่ำจะถึง เสี่ยวเชี่ยนรู้สึก
ได้ถึงควำมไม่ชอบมำพำกลจึงพำหูจื่อมำซ่อนตัว หวังเพียงว่ำจะ
เป็นแค่คนเดินผ่ำน เดี๋ยวก็ไป
แต่เรื่องไม่เป็นดังคิด เสียงฝีเท้ำใกล้เข้ำมำมำกขึ้น เสียงพูด
ก็เช่นกัน แล้วก็มีคนผลักประตูเข้ำมำ
“เสี่ยวฮุย แกสำรวจที่นี่ดีแล้วนะ ไม่มีคนแน่นะ?” มีเสียงคน
พูด
“พี่เพ่ำวำงใจได้ครับ ผมมำสำรวจก่อนแล้วหนึ่งอำทิตย์ ไม่
มีปั ญหำแน่นอนครับ!”
เสี่ยวเชี่ยนมองบน ไม่มีปั ญหำกับผีสิ!
ทำไมเธอดวงดีจังโว้ย!
ตอนที่เธอเลือกสถำนที่เธอให้เบื้องบนเป็นคนจัดกำรหมด
ไม่รู้ว่ำสั่งให้ใครไปทำบอกว่ำที่นี่ดีมำก ปกติแทบไม่มีคนมำ ใคร
จะไปคิดก็เพรำะว่ำไม่ค่อยมีคนมำ คนอื่นมันก็เลยจับจ้อง
เหมือนกันนี่แหละ!9 6 7 8
ดวงเธอนี่มันช่ำง…
เสี่ยวเชี่ยนทำท่ำบอกให้หูจื่อเอำโทรศัพท์ของเธอออกมำ
เธอจะส่งข้อควำมไปบอกทำงนั้นว่ำสถำนกำรณ์เปลี่ยน แต่หูจื่อก
ลับกระพริบตำปริบๆ โทรศัพท์… เมื่อกี้พอโทรเสร็จก็โยนทิ้งไป
แล้ว เสี่ยวเชี่ยนลำกเขำเข้ำมำกะทันหัน เลยไม่ทันได้หยิบมำ
ด้วย!
นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นของควำมโชคร้ำยเท่ำนั้น ที่ซวยยิ่งกว่ำก็
คือ มีคนเข้ำมำอีกหลำยคน เสี่ยวเชี่ยนหลบอยู่หลังกระสอบ
ทรำยจึงไม่เห็นว่ำมีกี่คนกันแน่ แต่เสียงฝี เท้ำที่ดังใน
สภำพแวดล้อมอันกว้ำงขวำงนี้ได้บอกเธอว่ำ จำนวนไม่ใช่น้อยๆ
แย่แล้วๆ จบเห่แล้ว
ทำไมเธอถึงได้ซวยมำเจอเรื่องแบบนี้ได้นะ?
ขออย่ำให้เป็นกำรทำธุรกิจผิดกฎหมำยเลย ถ้ำเป็นแบบนั้น
คนของอวี๋หมิงหลำงไม่มีทำงทนดูเฉยๆ แน่ ถึงตอนนั้นก็จะต้อง
เปิดศึกโดยพร้อมเพรียง อวี๋หมิงหลำงไม่ต้องลงมือยิงเอง แผน
เธอไม่เท่ำกับสูญเปล่ำหรอกเหรอ?
ข้ำงนอกคนเยอะแบบนั้น ลำพังแค่เธอกับหูจื่อออกไปไม่ได้9 6 7 9
แน่นอน เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้กังวลว่ำตัวเองจะมีอันตรำย เธอกำลัง
เครียดว่ำจะหมดโอกำสรักษำอวี๋หมิงหลำงแล้วหรือเปล่ำ
ตอนนี้ไม่มีเวลำให้คิดเยอะ เธอเองก็อยำกรู้ว่ำคนพวกนี้จะ
ทำอะไรกันแน่
“พี่เพ่ำดูนี่สิครับของดีสุดๆ พวกพี่ๆ ยอมเสี่ยงอันตรำยที่จะ
ถูกชำวบ้ำนเห็นไปขโมยมำจำกศำลบรรพชนเลยนะครับ อันที่มี
มูลค่ำสูงที่สุดก็คือพระพุทธรูปร่ำงบรรพชนของพวกเรำ นี่เป็น
บรรพชนของพวกผมเลยนะครับ เล่ำกันว่ำเขำกลำยเป็นเทพไป
แล้ว เอำไปขำยข้ำงนอกรับรองรำคำงำมแน่”
เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่ำตัวเองเจอแจ็คพอตอย่ำงจัง มำเจอเรื่อง
แบบนี้ด้วย?
คนพวกนั้นไม่ใช่คนชัดๆ แม้แต่พระพุทธรูปในศำลบรรพชน
ก็ยังกล้ำขโมย ไม่กลัวกรรมตำมสนองหรือไง?
“ของอยู่ไหนล่ะ?” พี่เพ่ำถำม
“ผมกลัวคนเห็น เมื่อสำมวันก่อนเลยเอำมำซ่อนไว้ข้ำงหลังนี่
ทำงนั้นครับ หลังกองกระสอบทรำย ผมฝั งไว้ในกระสอบ ใครมำ
เห็นก็ต้องคิดว่ำเป็นแค่กระสอบทรำย”9 6 8 0
เสี่ยวเชี่ยนที่คิดในใจเจอแจ็คพอตแรกแล้ว นี่เจอโชคสอง
ชั้นอีก
ทำไมหนอถึงได้มำหลบตรงนี้ ก็ว่ำทำไมจุดที่เธอเหยียบมัน
นูนแปลกๆ นี่เธอเหยียบบรรพบุรุษของชำวบ้ำนอยู่?
มิน่ำล่ะกระสอบทรำยแถวหน้ำมันถึงได้สูงจัง แต่ด้ำนหลัง
กลับโหรงเหรง ที่แท้ก็ซ่อนสมบัติไว้นี่เอง!
พอเห็นคนพวกนั้นกำลังจะเดินเข้ำมำ หูจื่อก็ลนลำน กว่ำเขำ
จะขอโอกำสอันล้ำค่ำนี่มำจำกพ่อได้ไม่ใช่เรื่องง่ำยๆ เลยนะ ถ้ำ
เขำทำพังต่อไปพ่อไม่ยิ่งดูถูกเขำมำกกว่ำเดิมเหรอ?
หูจื่อดันตัวเสี่ยวเชี่ยนเข้ำไปด้ำนใน จำกนั้นไม่พูดพล่ำมทำ
เพลงบอกให้เสี่ยวเชี่ยนเงียบแล้วตัวเองก็ออกไปทันที!
เสี่ยวเชี่ยนไม่คิดว่ำคนที่ดูโง่ๆ อย่ำงหมอนี่จะอำจหำญ
ขนำดนี้ นี่ถึงกับสู้ตำยเพื่อปกป้องเธอเลยเหรอ?
ยังไม่ทันที่เสี่ยวเชี่ยนจะได้ซำบซึ้งใจก็ได้ยินเสียงของตกพื้น
จำกนั้นก็ตำมมำด้วยเสียงหูจื่อพึมพำบำงอย่ำง
“พวกเจ้ำมันลูกหลำนอกตัญญู แม้แต่บรรพชนอย่ำงข้ำก็9 6 8 1
กล้ำขโมย ยังไม่คุกเข่ำอีก!”
เปรี้ยง!
เหมือนมีฟ้ ำผ่ำกลำงใจเสี่ยวเชี่ยน เกรียมชนิดที่กรอบนอก
นุ่มใน
หมอนี่… คิดจะเล่นเป็นผีบรรพชนหรอกเหรอ?!
แผนพิลึกพิลั่นแบบนี้คิดออกมำได้ยังไง?!
“ข้ำเป็นบรรพบุรุษของพวกเจ้ำ ตอนนั้นอุตส่ำห์เฝ้ำบำเพ็ญ
เพียรฝึ กตบะจนได้กลำยเป็นเทพหวังจะปกป้ องลูกหลำนให้
เจริญรุ่งเรือง ใครจะไปคิดว่ำหลำนอกตัญญูอย่ำงพวกเอ็งจะกล้ำ
ทำเรื่องแบบนี้ กล้ำขำยแม้กระทั่งวิญญำณบรรพชน?” หูจื่อ
ทำท่ำนั่งขัดสมำธิ พูดจำเหมือนพระ
คนที่อยู่ข้ำงนอกตัวแข็งนิ่งไปสักพัก
พี่เพ่ำไม่เข้ำใจว่ำหมอนี่คิดจะทำอะไร เขำขำยของโบรำณ
ฟั งเรื่องเล่ำที่เหนือธรรมชำติมำก็เยอะ แต่นั่นก็เป็นแค่เรื่องเล่ำไม่
เคยได้เห็นกับตำ ไอ้หนุ่มนี่มำไม้นี้ก็สมจริงไม่เบำ
พี่เพ่ำค่อยๆ สะกิดเสี่ยวฮุยที่ช็อคตัวแข็งทื่อพร้อมกระซิบ9 6 8 2
ถำม “บรรพบุรุษพวกแกทำไมสำเนียงไม่เหมือนพวกแกเลยวะ
ส ำเนียงคนเมืองหลวงเชียว?”
เสี่ยวเชี่ยนมองบน ก็หมอนี่มันโตในเมืองหลวงตั้งแต่เด็ก ไม่
พูดสำเนียงคนเมืองหลวงก็แปลกแล้ว!
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันพี่… แม่งเอ๊ย วิญญำณบรรพชนมำ
เอง…” ตอนแรกเสี่ยวฮุยตกใจกลัวจนขำสั่น เห็นหูจื่อที่
นั่งขัดสมำธิอยู่เบื้องหน้ำก็รู้สึกหลอน ของที่กำลังจะขำยได้อยู่ๆ
ก็มีอะไรแบบนี้ออกมำ ใครไม่กลัวบ้ำงเล่ำ
แต่ควำมกลัวก็มีอยู่ได้แค่สำมวินำที หลังจำกนั้นทุกคนก็ได้
สติ
บรรพชนทำไมใส่เสื้อผ้ำแฟชั่นจัง?
คนที่ชื่อเสี่ยวฮุยเริ่มคิดได้ “ไม่ถูกสิ ฉันจำได้ว่ำบรรพชนที่
ศำลเจ้ำเป็นพระโพธิสัตว์หญิงนี่นำ…”
“เอ่อ…” หูจื่อรู้ว่ำตัวเองถูกจับได้แล้ว สำยเลือดนักแสดงถูก
ทำลำยไปเสียดื้อๆ เขำจึงชี้ไปบนเพดำนแล้วตะโกนออกมำ
“ดูนั่นสิ นั่นมันเสือโคร่งไม่ใช่เหรอ?”