แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1161 ชีวิตคนเรำยำกที่จะได้เจอคนเพี้ยนๆ แบบนี้

“คนที่ฉันรู้จักดี? ใคร?”
“ก็คนเพี้ยนๆ ที่ร่วมแสดงละครกับคุณเพื่อหลอกผมไง”
“… นำยหมำยถึงหูจื่อสินะ?”
หมอนั่นก็ฮำเกิน สร้ำงควำมทรงจำที่ตรำตรึงให้เสี่ยวเชี่ยน
ตอนที่เสี่ยวเชี่ยนต้องกำรรักษำอำกำรจิตเวชของอวี๋หมิง
หลำงหูจื่อก็ได้มำช่วย ทำเรื่องฮำๆ ไว้เยอะทีเดียว เรื่องที่เขำทำ
ตัวเหมือนคนมีองค์จำกนั้นก็ถูกอัดเสียน่วมเสี่ยวเชี่ยนนึกทีไรก็ขำ
ทุกที
ชีวิตคนเรำยำกที่จะได้เจอคนเพี้ยนๆ แบบนี้!
“เขำนั่นแหละ หมอนี่ก็มำนะ”
“ทำไมมำตรฐำนพวกนำยต่ำแบบนี้ ใครก็เข้ำมำฝึ กได้
เหรอ? อีกอย่ำงหมอนั่นไม่ใช่ทหำรไม่ใช่เหรอ?”
“เขำเป็นนักแสดง เข้ำมำสัมผัสชีวิตในค่ำยทหำร เขำเอ่ย
ปำกอยำกขอเข้ำมำใช้ชีวิตในค่ำยทหำรดูเพื่อเป็นประโยชน์ตอน9 8 1 0
ถ่ำยละครเกี่ยวกับทหำรเรื่องต่อไป ผมจะปฏิเสธก็ไม่ได้” ดังนั้น
พอเสี่ยวเฉียงเห็นรำยชื่อนักแสดงในทีวีถึงได้นึกขึ้นได้ว่ำคนๆ นี้
มำอยู่ที่หน่วยเขำ
“อ่อ งั้นนำยก็ปล่อยๆ ไปแหละ ร่ำงกำยหมอนั่นเทียบทหำร
อำชีพอย่ำงนำยไม่ได้หรอก”
อวี๋หมิงหลำงหัวเรำะเจ้ำเล่ห์ “ผมไม่ได้ปล่อยธรรมดำนะ
ยังให้เขำนอนห้องเดียวกับต้ำหลงด้วย ฮ่ำ ฮ่ำ ฮ่ำ ฮ่ำ!”
เดิมเสี่ยวเชี่ยนคิดว่ำไม่เหมำะ น้องชำยเธอเป็นพวกที่สมอง
คิดแต่จะหำทำงลัดเพื่อให้ตัวเองสบำย จับไปพักอยู่ห้องเดียวกับ
หูจื่อไม่เท่ำกับเปิดโอกำสเหรอ
แต่มำคิดดูอีกทีเสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกสนุก เธอสบตำกับอวี๋หมิง
หลำง สำยตำของทั้งคู่เปล่งประกำยควำมเจ้ำเล่ห์
“ควำมคิดนี้ใช้ได้ คนหนึ่งควำมคิดเกียจคร้ำนอีกคนร่ำงกำย
เกียจคร้ำน จับมำอยู่ด้วยกันส่งเสริมกันและกันดีจริงๆ ฉันพบว่ำ
ตอนนี้นำยดูมีควำมสำมำรถแฝงแบบจิตแพทย์แล้วนะ จับคู่ได้ดี
เลย”
เสี่ยวเฉียงเขยิบเข้ำไปใกล้อย่ำงได้ใจแล้วจุ๊บแก้มเสี่ยวเชี่ยน9 8 1 1
มือก็เริ่มซุกซน “เมียจ๋ำรอดูเรื่องสนุกได้เลย”
เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่ำหมอนี่เริ่มคิดเรื่องไม่ค่อยดีอีกแล้วจึงผลักมือ
เขำออก
“ออกไป ฉันยังทำงำนไม่เสร็จ”
“ยังมีงำนอะไรที่ต้องทำอีก เรื่องไหนหรือจะสำคัญกว่ำกำร
ผลิตคน?”
“ชีวิต”
เห็นเขำทำหน้ำงงเสี่ยวเชี่ยนจึงนวดหัวเขำ “ช่วงนี้ฉันมีเคสที่
ต้องรักษำแบบประคับประคอง [1] พูดไปก็เหมือนเรื่องบังเอิญ
พอถึงช่วงปลำยปี ของทุกปี ฉันจะมีเคสประเภทนี้ให้รับเยอะ
ทีเดียว”
“พูดถึงเรื่องนี้ผมก็นึกขึ้นได้ ทุกปีช่วงก่อนและหลังตรุษจีน
จะมีคนตำยบ่อย ทำไมกัน? วันนี้ตอนที่ผมผ่ำนสำนักพิธีศพเห็น
ด้ำนนอกมีรถจอดอยู่หลำยคัน คุณลองทำยดูสิว่ำในนั้นเปิดเพลง
อะไร?”
“ไว้อำลัย?” ส ำนักพิธีศพก็ต้องเปิ ดเพลงไว้อำลัยที่ใช้กัน
[1] กำรรักษำที่ใช้กับผู้ป่วยใกล้ตำย9 8 1 2
บ่อยๆ ยังต้องถำมอีก?
“กล้ำหำญ”
“อุ๊บ!” เสี่ยวเชี่ยนขำแรง
เธอขำอยู่นำนกว่ำจะหยุดได้ “เจ้ำหน้ำที่ที่นี่ล้ำมำก”
“เพื่อนสมัย ม.ต้น ของผมคนนึงทำงำนอยู่ในนั้น ปรำกฏว่ำ
ตอนรวมรุ่นไห่เจำไม่กล้ำสบตำกับเขำ พอออกมำผมก็ถำมว่ำ
เป็นอะไร คุณลองทำยดูว่ำเขำพูดว่ำไง?”
“พูดว่ำไง?” ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนเป็นผู้ถือบัตรทองวีไอพีของ
กิจกำรซูเปอร์มำร์เก็ตในเครือของไห่เจำ มีแค่ครอบครัวเสี่ยว
เชี่ยนเท่ำนั้นที่ใช้ได้ อยำกหยิบอะไรก็หยิบไม่ต้องจ่ำยเงิน
ทุกครั้งเวลำที่เสี่ยวเชี่ยนไปซูเปอร์มำร์เก็ตที่ไห่เจำเพิ่งเปิด
ไม่นำน พอเห็นสีหน้ำตกใจของพนักงำนแคชเชียร์เธอก็รู้สึกสะใจ
มำก ได้ยินว่ำช่วงนี้แม่อวี๋ก็คิดไว้ว่ำจะขอไห่เจำหนึ่งใบ ใครใช้ให้
หมอนี่ทำตัวดักซุ่มในตระกูลอวี๋มำหลำยปี แล้วก็มำจีบลูกสำว
ตระกูลนี้ไปเสียดื้อๆ
ตอนที่ทั้งสองคนประกำศว่ำคบกัน พลโทอวี๋ได้ทำกำน้ำชำ9 8 1 3
สุดรักในมือหล่นลงพื้น เล่นเอำพลโทอวี๋ปวดใจสุดๆ ถึงต่อมำไห่
เจ่ำจะมีสำยตำอันเฉียบคมส่งกำที่ดีกว่ำมำให้ว่ำที่พ่อตำ แต่ก็ยัง
ไม่ได้รับกำรถนอมน้ำใจจำกพลโทอวี๋เท่ำไร ลูกสำวแต่งออกกับ
ลูกสะใภ้แต่งเข้ำมันคนละอำรมณ์กัน
ดังนั้นเสี่ยวเชี่ยนจึงสงสัยอย่ำงหนักว่ำ ไห่เจำที่ขนำดมัดใจ
อวี๋หมิงซีผู้หญิงที่เอำใจยำกสุดๆ ได้ ทำไมถึงได้กลัวเจ้ำหน้ำที่ที่
ทำงำนเกี่ยวกับศพ?
“ไห่เจำบอกว่ำ เวลำมองตำเพื่อนผมคนนั้นมันให้ควำมรู้สึก
เหมือนถูกมองเห็นไปถึงอีกภพหนึ่ง จำกที่เขำพูด คนที่ทำงำนใน
สำนักพิธีศพมำหลำยปี แววตำจะเหมือนมองทะลุปรุโปร่งหมด
คล้ำยกับเห็นผี”
“เพ้อเจ้อ… จำกคำพูดของไห่เจำ จิตแพทย์ก็คลุกคลีกับคน
ใกล้ตำยไม่น้อยเหมือนกัน พวกเรำไม่เคยเจออะไรลี้ลับเลยนะ”
“ผมก็เลยลองไปสังเกตดูดีๆ คนที่ทำงำนจัดกำรเกี่ยวกับพิธี
ศพมำนำนสำยตำจะไม่ค่อยเหมือนคนปกติ จะบอกว่ำเห็นผีก็ดู
เกินไปหน่อย แต่ก็ดูเหมือนแฝงบำงอย่ำง”
เดิมอวี๋หมิงหลำงไม่ได้เก็บมำใส่ใจ หลังจำกได้ฟั งไห่เจำพูด9 8 1 4
เขำก็ลองไปสังเกตดู และก็ได้ถำมคนรอบตัว ทุกคนต่ำงบอกว่ำ
ไม่กล้ำสบตำคนที่ทำงำนจัดกำรพิธีศพนำนๆ สบตำนำนเข้ำรู้สึก
ขนลุก
“อันที่จริงมันคือกำรหลอกให้ตัวเองกลัวนั่นแหละ นำยคิด
ว่ำสำยตำนำยเป็นมิตรนักเหรอ? คนปกติสบตำนำยนำนๆ ก็รับ
ไม่ไหวเหมือนกันนั่นแหละ”
สำยตำอวี๋หมิงหลำงมีพลังในตัว โจรกระจอกทั่วไปเห็นเข้ำ
ยังไม่กล้ำสบตำกับเขำ
“แต่คุณยังไม่บอกผมเลยนะว่ำทำไมช่วงก่อนและหลัง
ตรุษจีนถึงได้มีคนตำยเยอะ?”
“เรื่องนี้น่ะเหรอ สำมำรถวิเครำะห์ได้หลำยแบบ ก่อนอื่นเริ่ม
จำกตำมหลักวิทยำศำสตร์ ช่วงตรุษจีนเป็นช่วงที่กำรจรำจรคับ
คั่ง เกิดอุบัติเหตุบ่อย ประเทศเรำถือคติตรุษจีนต้องอยู่กันพร้อม
หน้ำพร้อมตำ ทุกคนก็เลยแห่กันกลับบ้ำนช่วงนี้ สถิติกำรเกิด
อุบัติเหตุในช่วงนี้จึงเยอะทุกปี แน่นอนว่ำนอกจำกสำเหตุด้ำนนี้
แล้วจะคิดในมุมเรื่องสุขภำพก็ได้ หน้ำหนำวหลอดเลือดของคน
หดตัวได้ง่ำย ถือเป็นช่วงยอดฮิตที่โรคหลอดเลือดทำงสมองหรือ
หัวใจจะกำเริบเลยล่ะ บวกกับช่วงตรุษจีนมีเรื่องให้ต้องคิดเยอะ9 8 1 5
ทำให้สมองล้ำร่ำงกำยเหนื่อยอ่อนเลยเป็นตัวเร่งให้คนตำยไม่
น้อย”
เสี่ยวเชี่ยนเริ่มพูดจำกในมุมวิทยำศำสตร์ แต่อวี๋หมิงหลำงก็
ยังสงสัย
“มันก็ไม่เสมอไปนะ ผมจำได้ว่ำตอนผมเด็กๆ มีคนแก่บำง
คนจะพูดกับคนที่ป่ วยหนักนอนอยู่บนเตียงว่ำ จะผ่ำนปีนี้ไปได้
ไหมก็ขึ้นอยู่กับช่วงนี้แหละ ปรำกฏว่ำหลำยคนก็ผ่ำนไปไม่ได้
จริงๆ คำพูดแบบนี้ไม่ใช่แค่พวกคนแก่พูดกันบ่อยๆ เจอในตำรำ
โบรำณดังๆ ก็เยอะ เรื่องนี้คุณจะอธิบำยยังไง?”
“เรื่องนี้มันเชื่อมโยงถึงกำรชี้น ำแฝงตำมหลักจิตวิทยำ นำย
สังเกตไหมว่ำ หลำยครั้งที่พวกเรำยอมรับกำรชี้นำแฝงไปโดยไม่
รู้ตัว อย่ำงเช่น กำรข้ำมปีเป็นอุปสรรคอย่ำงหนึ่ง อำยุสำมสิบหก
ก็เป็นอุปสรรคอย่ำงหนึ่ง ปีชงก็ใช่ คำพูดพวกนี้มักมีคนเชื่อโดย
ไม่สงสัยเลยสักนิดเสมอ นำนวันเข้ำมันจึงกลำยเป็นกำรชี้นำแฝง
ทำงจิตวิทยำ คนป่ วยก็คิดเรื่องพวกนี้ เดิมกำรรักษำต้องทำให้
จิตใจปลอดโปร่งพร้อมสู้กับโรคภัย แต่กลับต้องมำกลุ้มเรื่อง
พวกนี้ทุกวัน กำลังดีๆ อยู่ก็เกิดควำมกลัวจิตใจอ่อนแอ สุดท้ำยก็
ตำย แต่ก็มีบำงคนที่ผ่ำนไปได้ กลับกลำยเป็นเพิ่มควำมมั่นใจที่9 8 1 6
จะต่อสู้กับโรค อยู่ได้อีกหลำยปีเฉย นี่ก็คือเครื่องยืนยันแนวคิด
นี้”
ดังนั้นยิ่งมีคนเชื่อมำกเท่ำไร ก็จะยิ่งหำเหตุผลมำชักจูง
ต่อมำคนที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งก็จะเริ่มคิดว่ำดูน่ำเชื่อถือ ครั้นแล้ว
มันจึงกลำยเป็นหลักที่เชื่อต่อๆ กันมำ
อวี๋หมิงหลำงพยักหน้ำ เขำรู้สึกว่ำเสี่ยวเชี่ยนพูดมีเหตุผล
“แต่จะว่ำไงดีล่ะ ฉันก็แค่ใช้ควำมรู้ที่เรียนมำวิเครำะห์เรื่อง
พวกนี้ อันที่จริงเรื่องบำงอย่ำงวิทยำศำสตร์ก็ยังอธิบำยไม่ได้ ก็
ไม่ได้ตัดเรื่องที่เหนือธรรมชำติทิ้งเสียทีเดียว แต่สรุปก็คือ คน
ส่วนใหญ่ชอบคิดไปเองจนรู้สึกกลัว ฉันเจอคนไข้ที่ป่ วยใกล้ตำย
มำมำก คนที่เชื่อเรื่องพวกนี้มีเยอะ ผู้ป่ วยโรคมะเร็งส่วนใหญ่เกิด
ควำมกลัวจนหมดก ำลังใจตำยไป”