แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1182 ไอ๊หย่ำ แม่สำมีเห็นเข้ำแล้ว

เธอเห็นมันแยกเขี้ยวแล้วพุ่งเข้ำไปงับกำงเกงเธอ!

เสี่ยวเชี่ยนเกือบล้มเพรำะแรงที่มันพุ่งเข้ำมำ ส่วนกำงเกงก็ ขำดเล็กน้อย

คนสวยรู้จักควบคุมแรง มันงับแค่กำงเกงไม่ถูกเนื้อ แต่ พฤติกรรมนี้ของมันได้ถูกแม่อวี๋ที่เพิ่งกลับจำกจ่ำยตลำดเห็นเข้ำ แล้ว

แม่อวี๋ได้ยินเสียงหมำเห่ำแต่ไกลๆ ช่วงนี้เธอมำพักอยู่ บ้ำนต้ำอีเพื่อที่จะได้สะดวกดูแลต้ำอีที่อีกสองเดือนจะคลอด ทุก วันจะทำของอร่อยๆ มีประโยชน์หลำยอย่ำงแล้วแบ่งไปให้เสี่ยว เชี่ยนด้วย

วันนี้ขณะที่กำลังคิดอยู่ว่ำจะไปหำเสี่ยวเชี่ยนเมื่อไรดีก็เห็น รถ BMW ของลูกสะใภ้ ยังไม่ทันที่แม่อวี๋จะได้เข้ำไปทักทำยก็ เห็นภำพชวนช็อค!

ลูกสะใภ้คนเล็กที่แม่อวี๋ให้ควำมสำคัญที่สุดถูกหมำ ‘กัด’ เล่นเอำหัวใจเธอหล่นไปอยู่ตำตุ่ม รีบวิ่งเข้ำไปหำทั้งที่มือถือ

9 9 8 4

ตะกร้ำผักอยู่ ทหำรที่มำช่วยเธอหิ้วของพอเห็นแม่อวี๋รีบร้อนเขำ ก็วิ่งเข้ำไปถีบคนสวย!

“ปล่อย!”

“อย่ำทำร้ำยมัน!” เสี่ยวเชี่ยนอยำกห้ำมแต่ก็สำยไปเสียแล้ว คนสวยถูกถีบแล้ว!

ต่อให้ถูกถีบมันก็ยังคงเห่ำใส่เสี่ยวเชี่ยนอย่ำงไม่ลดละ อีก ทั้งยังดูกระวนกระวำยเป็นอย่ำงมำก รำวกับกำลังพูดบำงอย่ำง กับเสี่ยวเชี่ยน อีกทั้งยังอยำกจะเข้ำไปลำกเสี่ยวเชี่ยนออกมำ แต่ ในสำยตำคนที่อยู่ตรงนั้นกลับมองว่ำมันเป็นบ้ำไปแล้วคิดจะเข้ำ ไปกัดเสี่ยวเชี่ยน

แม่อวี๋วิ่งกระหืดกระหอบเข้ำมำชี้หน้ำคนสวยพลำงพูดด้วย ควำมโมโห “รีบเอำมันออกไปเดี๋ยวนี้! เสี่ยวเชี่ยนไม่เป็นไรใช่ ไหม? ถูกกัดหรือเปล่ำ?”

โอ๊ย นี่คนท้องที่ต้องทะนุถนอมนะ!

ถ้ำคนท้องถูกกัดได้เป็นเรื่องใหญ่แน่!

“มันไม่ได้กัดหนูหรอกค่ะ อย่ำให้คนทำร้ำยมันนะคะ” เสี่ยว

9 9 8 5

เชี่ยนเห็นคนสวยถูกถีบอีกทั้งยังเห่ำใส่ เธอไม่ได้รู้สึกกลัว แค่ แปลกใจ

คนสวยไม่เคยทำร้ำยคนก่อน ถึงบำงครั้งมันจะซุกซนบ้ำง สร้ำงควำมวุ่นวำยในบ้ำน แต่มันไม่เคยทำร้ำยคน ต่อให้ถูกรังแก มันก็ไม่สู้กลับ แล้วจะกัดเธอได้อย่ำงไร?

อีกทั้งเมื่อครู่เธอรู้สึกได้ว่ำคนสวยไม่ได้มีเจตนำร้ำยกับเธอ แต่ทำไมมันถึงได้กัดขำกำงเกงเธอ?

“ยังจะปกป้ องมันอีก! เกือบเกิดเรื่องแล้วนะ แม่เห็น หมดแล้ว! แบบนี้มันเกินไป! หมำตัวนี้กัดคนเอำไว้ไม่ได้แล้ว ส่งไปจัดกำรทิ้งจบเรื่อง!”

แม่อวี๋เป็นห่วงเสี่ยวเชี่ยนมำก หมำเกือบกัดลูกสะใภ้ที่กำลัง ท้องของเธอ เรื่องนี้ปล่อยไว้ไม่ได้ ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะไม่เป็นไร แต่มี เค้ำลำงขนำดนี้ ถ้ำไปกัดคนอื่นเข้ำจะทำไง?

“ใช่ ใช่ ใช่! หมำตัวนี้เลวมำกค่ะ! เมื่อกี้ฉันแค่ว่ำมันนิดเดียว ผู้หญิงคนนี้ก็ว่ำฉัน แถมยังสงสัยว่ำฉันรังแกหมำตัวนี้อีก ดูมันสิ คะขนำดเจ้ำนำยยังกัดได้ เลี้ยงไว้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ!” พอสบโอกำส พี่เลี้ยงก็ว่ำคนสวยให้แม่อวี๋ฟั ง

9 9 8 6

“เสี่ยวเชี่ยน หมำตัวนี้เลี้ยงไว้ไม่ได้แล้วนะ แม่จะให้คนมำ เอำตัวมันไป” แม่อวี๋สีหน้ำเคร่งเครียด

เวลำนี้คนสวยอำรมณ์เย็นลงบ้ำงแล้ว มันรู้สึกสถำนกำรณ์ แปลกไป มันอยำกเข้ำใกล้เสี่ยวเชี่ยนแต่ถูกทหำรขวำงไว้ จริงๆ แล้วด้วยแรงของมันสำมำรถพุ่งฝ่ ำเข้ำไปหำเสี่ยวเชี่ยนเลยก็ได้ แต่มันกลับไม่ทำ รวมถึงเมื่อครู่ที่มันถูกถีบมันก็ไม่ทำกลับ ตอนนี้ รู้สึกว่ำตัวเองกำลังมีอันตรำยมันก็ยังไม่หลบ

มันแค่ใช้สำยตำมองเสี่ยวเชี่ยนอย่ำงอำลัยอำวรณ์เพื่อขอ ควำมช่วยเหลือจำกนำยหญิง

ปกติเสี่ยวเชี่ยนเกลียดมำกเวลำที่อวี๋หมิงหลำงเอำแต่ ปกป้ องคนสวย สัตว์จะมำเทียบกับคนได้ไง แต่หลังจำกที่ควำม พยำยำมในกำรเปลี่ยนควำมคิดไม่เป็ นผลเธอก็ยอมรับ ควำมสัมพันธ์แบบนี้ไปโดยปริยำย เวลำนี้คนสวยมองเธอด้วย สำยตำอ้อนวอน เธอก็อดสงสำรไม่ได้

“แม่คะอย่ำพำมันไป หนูจะพำมันกลับบ้ำน เมื่อกี้มันไม่ได้จะ กัดหนูหรอกค่ะ มันคงดีใจมำกที่ได้เจอหนู”

“เสี่ยวเชี่ยน หนูให้ควำมสำคัญกับมันอันนี้แม่เข้ำใจ แต่เรื่อง

9 9 8 7

ครั้งนี้คงตำมใจหนูไม่ได้ ตอนนี้หนูไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วนะ ทิ้ง ตัวอันตรำยแบบนี้ไว้ใกล้ตัวหนูไม่ได้เด็ดขำด หำกเกิดเรื่องไม่ คำดคิดขึ้นไม่เพียงแต่เจ้ำเล็กจะรับไม่ได้ แม่ก็รับไม่ได้ เหมือนกัน” แม่อวี๋ยืนยันเสียงแข็ง เธอเข้ำใจควำมรู้สึกที่ลูกสะใภ้ สงสำรคนสวย แต่หมำตัวนี้เล่นกัดคนต่อหน้ำเธอ เธอไม่ยอม เด็ดขำด

เมื่อเห็นแม่อวี๋ยืนยันหนักแน่นอีกทั้งยังสั่งให้ทหำรคนนั้นจับ คนสวย สมองของเสี่ยวเชี่ยนเริ่มประมวลผลอย่ำงรวดเร็ว

ถ้ำตอนนี้เธออยำกปกป้ องคนสวยก็คงต้องหมำงใจกับแม่ สำมี

เธอแต่งงำนกับอวี๋หมิงหลำงมำได้ไม่นำน แต่รู้จักกันมำนำน แล้ว ซึ่งก็ได้คลุกคลีกับแม่อวี๋อยู่หลำยครั้ง จนถึงตอนนี้ยังไม่เคย มีปั ญหำแม่ผัวลูกสะใภ้ที่ทำให้มองหน้ำกันไม่ติดเกิดขึ้นเลยสัก ครั้ง แม่อวี๋เป็นแม่สำมีที่ดีมำก ถ้ำครั้งนี้เธอขัดใจจะต้องสร้ำง ควำมหมำงใจให้แม่อวี๋แน่นอน

แต่ถ้ำเธอไม่ยุ่งเรื่องคนสวย จุดจบของคนสวยจะไม่ดี แน่นอน เพรำะหำกสุนัขกัดคนขึ้นมำก็หลักกำรเดียวกับเสือกิน คน ซึ่งก็หมำยควำมว่ำคนสวยกำลังจะสูญเสียชีวิตที่สุขสบำยไป

9 9 8 8

หรืออำจจะต้องรับผิดชอบในกำรกระทำของตัวเอง

ด้ำนหนึ่งก็แม่สำมีที่ดีกับเธอมำตลอด อีกด้ำนก็คนสวยที่ส่ง สำยตำอ้อนวอนขอควำมช่วยเหลือมำทำงเธอ ถึงขนำดที่เสี่ยว เชี่ยนเหมือนจะเห็นน้ำตำของมันด้วยซ้ำ

ในจังหวะสำคัญนั้นเอง สมองอันปรำดเปรื่องของเสี่ยวเชี่ยน ก็ได้คิดวิธีที่แสนมหัศจรรย์ออกมำได้

เธอชี้นิ้วไปบนฟ้ ำแล้วตะโกนว่ำ “นั่นมันเสือโคร่งไม่ใช่ เหรอ?”

มุกนี้เธอเลียนแบบคนอื่น ดูเหมือนติงต๊อง แต่ผลที่ได้สุด ยอดมำกเลยทีเดียว

ทุกคนตกใจกับคำพูดของเธอแล้วหันขวับไปมองบนท้องฟ้ำ พร้อมกัน

เสี่ยวเชี่ยนกวักมือเรียกคนสวย Let it go~

คนสวยรับมุกของเสี่ยวเชี่ยนอย่ำงเข้ำใจ พอเสี่ยวเชี่ยนกวัก มือมันก็รีบวิ่งมำหำ แม่อวี๋ยังคงมองท้องฟ้ ำอย่ำงงงๆ ไม่เห็น แม้แต่นกสักตัวบินโฉบมำ ทันใดนั้นเสี่ยวเชี่ยนที่เป็นคนรักษำ

9 9 8 9

ภำพลักษณ์มำตลอด มีสติปั ญญำเฉียบแหลม เป็นลูกสะใภ้ที่ ฉลำดที่สุดในบรรดำลูกสะใภ้ทั้งสำมคนก็รีบวิ่งไปที่รถอย่ำง รวดเร็ว พอเธอเปิ ดประตูคนสวยก็มุดเข้ำไปนั่งตรงที่นั่งข้ำง คนขับ

จำกนั้นรถ BMW ของเสี่ยวเชี่ยนก็ทิ้งไว้เพียงฝุ่ นตลบ อบอวล

“ไอ๊หยำ เด็กคนนี้เป็นลูกสะใภ้หรือเป็นลูกสำวคุณคะ?” พี่ เลี้ยงที่รู้สึกตัวได้ก่อนหันไปถำมแม่อวี๋

พี่เลี้ยงไม่รู้ว่ำแม่อวี๋มีสถำนะเป็นอย่ำงไร แต่ดูจำกกำรที่ พูดคุยเป็นกันเองกับเจ้ำนำยของเธอแล้วก็พอจะเดำได้ว่ำไม่ได้ ด้อยไปกว่ำเจ้ำนำยของเธอ

“ลูกสะใภ้ฉัน…” แม่อวี๋ยังงงๆ กับเหตุกำรณ์ที่อยู่ๆ เสี่ยว เชี่ยนก็หนีไป

นี่เธอยังไม่ตื่นดีหรือเปล่ำ?

ลูกสะใภ้ที่เธอชื่นชมที่สุด… หนีไปแบบนี้?

ควำมรู้สึกแบบโกรธก็ไม่ใช่ อยำกจะด่ำก็ไม่เชิง ทั้งโกรธทั้ง

9 9 9 0

ขำแต่ก็ขำไม่ออกเพรำะเป็นห่วงเสี่ยวเชี่ยนกลัวถูกหมำกัด โอ๊ย สับสนไปหมดแล้ว!

“จิ๊ จิ๊ ลูกสะใภ้แบบนี้ไม่ไหวเลยนะคะ ถ้ำเป็นสมัยก่อนนะ เจอลูกสะใภ้ทำกับแม่ผัวแบบนี้โดนตียังเบำไปด้วยซ้ำ ไม่แน่อำจ โดนสั่งหย่ำเลยก็ได้ นี่แม่เขำสั่งสอนยังไงก็ไม่รู้นะคะ ลูกถึงได้ เป็นแบบนี้”

พี่เลี้ยงแค้นที่เสี่ยวเชี่ยนพูดกับเธอแบบนั้น จึงพยำยำมว่ำให้ แม่อวี๋ฟั ง

แม่อวี๋ละสำยตำที่มองตำมรถเสี่ยวเชี่ยนแล้วหันไปมองพี่ เลี้ยง

“ลูกสะใภ้ฉันกำลังจะเรียนด็อกเตอร์ ตอนนี้เป็นจิตแพทย์ที่ เก่งมำก ฉันคิดว่ำครอบครัวของเขำสอนลูกได้ประสบ ควำมส ำเร็จมำก ครอบครัวเรำก็ชอบล้อเล่นกันแบบนี้เสมอ ถ้ำมี อะไรต้องสั่งสอนคงไม่ต้องถึงมือคุณมั้งคะ?”