แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1199 ติดกับอย่ำงง่ำยดำย

“ถ้ำพวกเรำไม่ได้มีจุดยืนต่ำงกัน พี่คงชื่นชมหมอ” มู่เสี่ยว เฟิ่งเป็นฝ่ำยทำลำยควำมเงียบก่อน

“ถ้ำมือของพี่ไม่เปื้ อนเลือดคนของพวกเรำ ฉันก็คงชื่นชมพี่ เหมือนกันค่ะ”

สองประโยคนี้เพียงพอที่จะแทนทุกสิ่งอย่ำง

วินำทีนี้มู่เสี่ยวเฟิ่งได้ละทิ้งควำมจริงที่ว่ำเสี่ยวเชี่ยนทำให้ เธอถูกจับ เสี่ยวเชี่ยนเองก็ไม่ได้มองว่ำมู่เสี่ยวเฟิ่งเป็นคนร้ำย

“ผู้หญิงออกไปต่อสู้โลกภำยนอกย่อมต้องสูญเสียอะไรไป มำก เมื่อหลำยปีก่อนพี่ก็เป็นแค่กระดำษขำวใบหนึ่ง พี่ก็อยำก เป็นเหมือนหมอนี่แหละ ทำงำนที่ตัวเองชอบ มีครอบครัวที่มั่นคง เลี้ยงดูพ่อแม่อบรมสั่งสอนลูก แต่เรื่องมันกลับกัน พี่ทิ้งควำม เรียบง่ำยแล้วเลือกเส้นทำงนี้”

มู่เสี่ยวเฟิ่งมองเสี่ยวเชี่ยนก็เหมือนมองตัวเอง หญิงสำวคนนี้ เหมือนตัวเธอในตอนนั้น ฉลำดหลักแหลมรู้ว่ำตัวเองต้องกำร อะไร มีควำมสำมำรถที่เหนือคนทั่วไป แต่สุดท้ำยแล้วเส้นทำงที่

1 0 1 2 5

เดินก็ต่ำงกัน ซึ่งก็เป็นตัวกำหนดถึงตอนจบที่ต่ำงกัน

มำถึงขั้นนี้แล้วเสี่ยวเชี่ยนไม่ได้อยำกพูดคำพูดประมำณว่ำ สมควรแล้วที่ต้องรับโทษ ก็เหมือนกับที่มู่เสี่ยวเฟิ่งพูดไว้ มู่เสี่ยว เฟิ่งอำจทำผิดต่อคนบนโลกนี้ทุกคนแต่ไม่ใช่กับเฉินเสี่ยวเชี่ยน

“พี่มู่ พี่เรียกฉันมำเพรำะมีเรื่องอยำกพูดกับฉันเหรอคะ?”

พอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนถำม มู่เสี่ยวเฟิ่งก็ยิ้ม

“ทำไมหมอไม่เหมือนพวกเขำล่ะที่อยำกได้เบำะแสจำกพี่ แต่กลับถำมว่ำพี่มีเรื่องอะไรจะพูด หมอพูดแบบนี้พวกเรำไม่ เหมือนยืนกันคนละฝั่งเลยนะ เหมือนเพื่อนกันมำกกว่ำ”

“ฉันทำอะไรแยกแยะเสมอค่ะ พี่ทำร้ำยคนของพวกเรำ ฉัน ให้ควำมร่วมมือกับสำมีจับพี่มำ หน้ำที่ของฉันจบแล้ว ตอนนี้ที่ ฉันมำเพรำะเห็นแก่ควำมสัมพันธ์ที่ดีของเรำ”

เสี่ยวเชี่ยนพูดจำกใจ

มู่เสี่ยวเฟิ่งพยักหน้ำ “งั้นหมอพอจะเดำได้ไหมว่ำพี่เรียก หมอมำท ำไม?”

“ระหว่ำงทำงมำนี่ฉันลองคิดดู ด้วยควำมสำมำรถของพี่

1 0 1 2 6

สำมำรถหนีไปได้อย่ำงง่ำยๆ แต่พี่กลับไม่หนี นี่ก็น่ำจะเป็น เหตุผลที่พี่เรียกฉันมำ”

“พี่ดูคนไม่ผิดจริงๆ ด้วย หมอเฉินฉลำดมำกจริงๆ ใช่ หมอ เดำถูกแล้ว”

ผู้หญิงสองคนนี้ล้วนเป็นคนที่ฉลำดมำกกว่ำคนทั่วไป กำร สนทนำของทั้งสองคนทำให้คนที่ดูผ่ำนกล้องวงจรปิดรู้สึกร้อนใจ

“One! เมียนำยเล่นทำยปริศนำอะไรกับคนร้ำยอยู่กันแน่?”

“เห็นอยู่ชัดๆ พวกนำยดูไม่ออกเหรอ?”

อวี๋หมิงหลำงกวำดตำมองคนข้ำงๆ สมองของคนพวกนี้สู้ คู่รักเหม่ยเฉียงไม่ได้เลยสักนิด

เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้บอกอวี๋หมิงหลำงถึงเหตุผลที่มู่เสี่ยวเฟิ่ง เรียกเธอมำ แต่พอได้ยินทั้งสองคนคุยกันแบบนี้เขำก็เข้ำใจแล้ว

เห็นคนข้ำงๆ ไม่เข้ำใจ อวี๋หมิงหลำงจึงอธิบำยให้ฟั ง

“มู่เสี่ยวเฟิ่งมีพ่อที่เป็นโรคเรื้อรัง ตอนนี้เมียฉันต้องรักษำ แบบประคับประคองให้พ่อของเขำ มู่เสี่ยวเฟิ่งไม่วำงใจเรื่องนี้ เขำรู้ว่ำถ้ำตัวเองหนีย่อมพำพ่อไปด้วยไม่ได้แน่นอน ต่อให้พำไป

1 0 1 2 7

ได้ตอนนี้พ่อของเขำก็ไม่ยอมรับกำรรักษำจำกหมอคนอื่น นอกจำกเมียฉัน เขำเลยยอมให้จับ”

คนที่อยู่ตรงนั้นพอฟั งจบก็ทำหน้ำทึ่งกันหมด

“เขำโง่หรือเปล่ำ? ถ้ำข่ำวของสำยเรำถูกต้อง เขำน่ำจะเป็น วิหคเพลิงที่รับบทโหดเหี้ยมขององค์กรนั้น ถูกจัดอยู่ในลำดับที่ ห้ำ ปีศำจที่ฆ่ำคนได้โดยไม่กระพริบตำทำไมถึงได้ยอมให้จับ ง่ำยๆ เพียงเพรำะพ่อที่ใกล้ตำยเต็มทีล่ะ?”

ถ้ำพ่อยังแข็งแรงดีอยู่แบบนั้นค่อยฟั งขึ้นหน่อย แต่นี่เป็น โรคที่รักษำไม่หำยอยู่แล้ว ต่อให้วิหคเพลิงยอมถูกจับ พ่อของ เขำก็คงอยู่ได้อีกไม่นำน เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับวิหคเพลิงที่ก่อคดี มำนับไม่ถ้วน มันน่ำแปลกใจจริงๆ

“ต่อให้เป็นคนที่เลวกว่ำนี้ก็ย่อมมีจุดอ่อน พ่อสำคัญต่อเขำ มำก คนเลวก็มีพ่อมีแม่ไม่ได้เกิดมำจำกก้อนหิน เขำเองก็มี จิตใจ”

เห็นได้ชัดว่ำคำอธิบำยของอวี๋หมิงหลำงไม่ได้รับควำม เห็นชอบจำกคนอื่นเท่ำไร ตำมควำมคิดแบบเดิมๆ หำกเป็นคน เลวก็ย่อมไม่แยกแยะว่ำใครเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข แต่วิหคเพลิงทำ

1 0 1 2 8

ให้พวกเขำคำดไม่ถึง

“ไม่ว่ำเขำจะยอมให้ถูกจับเพรำะอะไร One ทำงที่ดีนำยไป บอกเมียนำยให้ล้วงข้อมูลที่เป็นประโยชน์จำกวิหคเพลิงมำให้ ได้”

“ชั่วโมงละแสน” อวี๋หมิงหลำงมองเสี่ยวเชี่ยนที่อยู่ในจอแล้ว ยิ้มพลำงพูด

“แสนเสินอะไรวะ?”

“ค่ำแรงเมียฉันถ้ำจะให้เขำทำงำนก็ต้องจ่ำยชั่วโมงละแสน แน่นอนว่ำ ต่อให้พวกนำยให้เงินเขำก็ไม่ได้เป็นหลักประกันว่ำ เขำจะล้วงข้อมูลที่เป็นประโยชน์มำได้”

“… จะปล้นกันเหรอวะ?” ลุงที่ใส่ชุดตำรวจพูดขึ้น รู้สึกว่ำ ตัวเองเหมือนถูกอวี๋หมิงหลำงหลอกปล้น

อวี๋หมิงหลำงส่งสำยตำประมำณว่ำ ‘พวกคนโง่เอ๊ย’ ให้ จำกนั้นก็หันไปดูจอต่อ

เรื่องที่เมียเขำไม่อยำกทำ เขำไม่มีทำงบังคับเด็ดขำด ถ้ำคน อื่นคิดจะบังคับเธอก็ต้องผ่ำนด่ำนเขำไปก่อน

1 0 1 2 9

ภำยในห้อง บทสนทนำอันชำญฉลำดของมู่เสี่ยวเฟิ่งกับ เสี่ยวเชี่ยนยังคงดำเนินต่อไป

“หมอจะรักษำให้เขำต่อใช่ไหม?” มู่เสี่ยวเฟิ่งถำมเสี่ยวเชี่ยน

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ

“พี่มู่เคยโอนค่ำรักษำมำให้ฉันแล้ว เงินจำนวนนั้นมำก พอที่จะทำให้พ่อพี่อยู่จนวำระสุดท้ำยของชีวิตค่ะ”

“พ่อพี่ยังอยู่ได้อีกนำนเท่ำไร?”

“มำกสุดไม่เกินสองเดือน ถึงฉันจะพยำยำมอย่ำงเต็มที่แล้ว แต่อวัยวะของเขำเสื่อมลงไปมำก มำถึงขั้นนี้แล้วฉันพูดตำมตรง เลยนะคะ กำรมีอยู่ของจิตแพทย์ก็ทำได้แค่ทำให้เขำไปอย่ำงไร้ กังวลหน่อย”

“จำกสถำนกำรณ์ที่พี่เป็นอยู่ตอนนี้ถึงกำรพูดแบบนี้จะแปลก ไปหน่อย แต่พี่ก็อยำกจะขอร้องหมอเฉิน ถ้ำพ่อพี่เสียแล้วหมอ ช่วยจัดพิธีศพให้เขำแทนพี่ได้ไหม? ช่วยฝั งพ่อพี่ให้เรียบร้อยจะ ได้ไหม?”

“ไม่มีปั ญหำค่ะ ค่ำรักษำที่พี่ให้มำส่วนที่เหลือเพียงพอที่จะ

1 0 1 3 0

จัดกำรเรื่องพวกนี้”

“งั้นก็ดี รบกวนหมอเฉินด้วยนะ อภัยให้พี่ด้วยที่พี่ลุกขึ้นโค้ง คำนับให้หมอเฉินไม่ได้”

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ สิ่งที่เธอควรทำได้ทำหมดแล้ว เธอลุก ขึ้นเตรียมออกไป พอเดินไปถึงประตูมู่เสี่ยวเฟิ่งก็พูดขึ้น

“อีกสองเดือนที่ชำยแดนเมือง Y คนพวกนั้นจะมีกำร เคลื่อนไหวครั้งใหญ่ พี่พูดได้แค่นี้ หมอเฉิน ‘เงินค่ำรักษำ’ จำนวนนี้พอที่จะรักษำพ่อพี่ต่อไปไหม?”

“พอค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนหันไปมองมู่เสี่ยวเฟิ่ง อยำกพูดบำงอย่ำง แต่กลับถูกรอยยิ้มบนใบหน้ำมู่เสี่ยวเฟิ่งสะกด

ส่วนกลุ่มคนที่ดูผ่ำนหน้ำจอก็ตื่นเต้นกันสุดๆ มู่เสี่ยวเฟิ่ง เปิดเผยข้อมูลที่สำคัญมำก พวกคนที่เมื่อกี้ยังต่อว่ำเสี่ยวเชี่ยนที่ ไม่ช่วยล้วงข้อมูลเวลำนี้ต่ำงพำกันชื่นชมเสี่ยวเชี่ยนกันไม่หยุด ปำก

ในขณะที่ทุกคนกำลังดีใจอย่ำงหนักอยู่นั้น อวี๋หมิงหลำงก ลับมีท่ำทีนิ่งเฉย

1 0 1 3 1

“ถ้ำเขำเป็นวิหคเพลิงจริงๆ เขำก็น่ำจะรู้ข้อมูลเยอะมำก ทำง นั้นไม่มีทำงปล่อยเขำไปง่ำยๆ แน่ ช่วงนี้พวกเรำต้องเฝ้ำเขำให้ดี อย่ำให้ถูกชิงตัวไปได้ง่ำยๆ”

แต่คนอื่นๆ กลับไม่คิดแบบนั้น

“One หน่วยงำนของพวกเรำไม่ได้กินหญ้ำนะ คนเป็นๆ ตัว เบ้อเร่อขนำดนี้จะรอดสำยตำพวกเรำไปต่อหน้ำต่อตำได้ยังไง?”

“อย่ำเพิ่งมั่นใจขนำดนั้นค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนผลักประตูเข้ำมำ

ทุกคนพอเห็นเสี่ยวเชี่ยนมำก็ขอบคุณยกใหญ่ หมอเฉินเก่ง สมคำร่ำลือ ล้วงควำมลับสำคัญมำได้อย่ำงง่ำยดำย

“มู่เสี่ยวเฟิ่งจะต้องมีวิธีหนีไปจำกที่นี่แน่ แต่อำจจะเป็นสอง เดือนหลังจำกนี้ ดังนั้นช่วงนี้พวกคุณจะต้องเฝ้ำเขำไว้ให้ดี”

ทุกคนมองหน้ำกัน คนที่เป็นหัวหน้ำนึกขำ

“พวกคุณนี่รู้ใจกันดีจังนะ ทำไมคุณถึงได้พูดเหมือนสำมีคุณ เลยล่ะ?”

ทำไมสองคนนี้ถึงได้มั่นใจนักว่ำวิหคเพลิงจะหนี?