แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1212 ไว้เจอกันใหม่

พอพูดถึงเรื่องนี้เจี่ยซิ่วฟำงก็เกิดอำรมณ์ร่วมทันที เวลำที่ลูก จะซื้อบ้ำน เธอมักจะเน้นย้ำเรื่องนี้เสมอ ถ้ำมีคำนห้ำมซื้อเด็ดขำด

“อันที่จริงในมุมมองทำงจิตวิทยำก็มีคำอธิบำยไว้นะ ถ้ำ ห้องนอนมีคำนจะทำให้คนที่มองรู้สึกอึดอัดใจ พออยู่ใน สภำพแวดล้อมที่รู้สึกหนักหน่วงในใจก็จะเริ่มหงุดหงิด เมื่อ คนเรำหงุดหงิด ผัวเมียทะเลำะกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแล้ว แต่นี่ ไม่ได้เป็นกำรพิสูจน์ว่ำสิ่งที่แม่พูดจะถูกหมด พูดได้แค่ฟั งหูไว้หู”

“ฉันไม่สนเรื่องนั้นหรอก ฉันขอยอมเชื่อไว้ดีกว่ำ! ยังไงซะแก ต้องจำที่ฉันบอกไว้นะ อยู่ว่ำงๆ ต้องคอยพูดว่ำเด็กคนนี้เป็น เด็กผู้หญิง ตอนคลอดหมิงหลำงจะอยู่บ้ำน คำพูดกลับกันอย่ำไป พูด อันนี้แม่นจริงแน่!”

“แม่ดูตรงไหนว่ำหลำนแม่จะเป็นหลำนชำย?” เสี่ยวเชี่ยนงง พอแม่เธอเห็นต้ำอีคลอดลูกชำยก็เอำแต่พูดว่ำลูกในท้องเธอเป็น ผู้หญิง นี่อยำกให้เธอมีลูกชำยมำกขนำดไหนกัน?

“ลูกคนนี้นี่ทำไมยังคิดไม่ได้อีก? แม่สำมีแกมีหลำนชำยเยอะ ขนำดนั้น ถ้ำแกมีลูกสำวจะไม่ยิ่งโดนบรรดำสะใภ้ด้วยกันดูถูก

1 0 2 3 5

เหรอไง?”

เดิมทีเจี่ยซิ่วฟำงไม่ได้แคร์ว่ำจะได้หลำนชำยหรือหลำนสำว แต่พอเห็นสะใภ้คนอื่นมีหลำนชำยกันหมดก็กลัวว่ำถ้ำลูกสำว ตัวเองไม่เหมือนคนอื่นแล้วจะโดนดูถูก

“เรื่องนี้แม่คงไม่รู้สินะ ก็เพรำะทุกคนมีแต่ลูกชำยไงล่ะ ถ้ำ หนูมีลูกสำวทุกคนก็จะตื่นตำตื่นใจ สมองของพ่อแม่สำมีก็จะหลั่ง โดปำมีนออกมำจ ำนวนมำก อะดรีนำลีนก็เพิ่มขึ้น”

“โดไร? อะอะไรนะ?” เจี่ยซิ่วฟำงรู้จักแต่โดนัท เสี่ยวเชี่ยน พูดอะไรเธอไม่เข้ำใจ

“เชี่ยนเอ๋อร์หมำยถึงของหำยำกถึงจะมีค่ำครับ” ฟู่ กุ้ยอธิบำย

“แบบนั้นไม่ถูก หำยำกมีค่ำแล้วไง ลูกชำยน่ะมีเยอะใครล่ะ ไม่ชอบ ไม่สนละ เชี่ยนเอ๋อร์แกจำคำที่ฉันสอนไว้ให้ดี พูดสอง ประโยคนี้บ่อยๆ”

“ใครว่ำผู้หญิงสู้ผู้ชำยไม่ได้ หนูเห็นลูกสำวของคนไข้คนนึ งกตัญญูมำก ไม่เห็นจะน้อยหน้ำลูกชำยเลย” เสี่ยวเชี่ยน หมำยถึงมู่เสี่ยวเฟิ่ง

1 0 2 3 6

เพื่อให้พ่อได้ใช้ช่วงเวลำสุดท้ำยของชีวิตจำกไปอย่ำงสงบ เธอยอมให้ตัวเองถูกจับไม่พำพ่อหนีไปด้วยกัน

“แน่นอนฉันรู้ว่ำลูกสำวดี ลูกสำวฉันดีเลิศ! แต่ใครจะไปรู้ว่ำ บ้ำนแม่สำมีแกเขำจะคิดแบบนั้นหรือเปล่ำ? เอำเป็นว่ำทำตำมที่ ฉันบอกก็พอแล้ว!”

“หนูจะมีลูกสำว ตอนคลอดต่อให้คนทั้งโลกไม่อยู่เคียงข้ำง แต่หนูมีอวี๋หมิงหลำง โอเคมะ?”

เสี่ยวเชี่ยนเถียงไม่ชนะแม่ จึงแกล้งพูดแบบขอไปที แต่ในใจ ไม่โอเคสุดๆ

เธอเกลียดที่สุดพวกที่รักลูกชำยมำกกว่ำลูกสำว แม่เธอยัง จะมำพูดแบบนี้อีก

พอได้ยินลูกสำวพูดแบบนี้เจี่ยซิ่วฟำงถึงได้พอใจ

เมื่อไปถึงห้ำงเจี่ยซิ่วฟำงก็ดีใจมำก หน้ำห้ำงขึ้นป้ ำยว่ำวันนี้ ทองลดรำคำ ลดกรัมละสิบหยวน ป้ ำวัยทองที่ชอบของถูกจึงรีบ มุ่งหน้ำไปที่แผนกขำยทอง จุดประสงค์ที่มำวันนี้เดิมทีจะมำเลือก ของขวัญให้ลูกต้ำอี พอเห็นลดรำคำเจี่ยซิ่วฟำงเลยจะซื้อให้ลูก เสี่ยวเชี่ยนกับลูกหลิวเหมยด้วย

1 0 2 3 7

เสี่ยวเชี่ยนไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ เธอชอบหยกไม่ชอบทอง รู้สึกว่ำมันเชย เธอเตรียมของขวัญไว้ให้ลูกนำนแล้ว เพรำะแม่ เธอบอกว่ำถ้ำไม่ให้ทองจะรู้สึกว่ำของขวัญไม่ครบเธอก็เลยต้อง ตำมมำด้วย ดูพวกประกำยทองระยิบระยับสักพักก็รู้สึกปวดตำ เธออยำกไปเข้ำห้องน้ำ

บันไดของห้ำงเป็นแบบบันไดเลื่อน ห้องน้ำอยู่ชั้นสอง โปร โมชันของทำงห้ำงดึงดูดคนมำได้ไม่น้อย บนบันไดเลื่อนค่อนข้ำง แออัด เสี่ยวเชี่ยนเดินไปทำงนั้น เจี่ยซิ่วฟำงยังเลือกทองอยู่ นึก ไม่ถึงว่ำแยกกับเสี่ยวเชี่ยนแค่ไม่กี่นำทีจะเกิดเรื่อง

คนเยอะมำกเพรำะห้ำงลดรำคำ บันไดเลื่อนคนก็เบียดเสียด พอออกมำจำกห้องน้ำเสี่ยวเชี่ยนก็ขึ้นบันไดเลื่อนลงไปชั้นล่ำง สำยตำเธอจับจ้องไปที่แท่นแสดงสินค้ำที่อยู่กลำงห้ำง แต่ละซีซั่น จะมีธีมเป็นของตัวเอง แล้วบนแท่นจัดแสดงก็จะมีสินค้ำที่เข้ำ กับธีมนั้นๆ เดือนนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็ก มีเสื้อผ้ำเด็กน่ำรักๆ มำกมำย

นำงแบบนำยแบบเด็กน้อยพุงป่ องๆ ใส่เสื้อผ้ำสวยๆ แล้วดู น่ำรักไม่เบำ เสี่ยวเชี่ยนคิดว่ำอีกไม่กี่เดือนก็จะได้เห็นหน้ำลูก แล้วเธอก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ

1 0 2 3 8

อยำกเอำสิ่งดีๆ ให้ลูกให้หมดเลย รอคอยกำรมำของเขำ มำก

สำยตำเธอจับจ้องไปที่แท่นแสดงสินค้ำไม่ได้มองไป ข้ำงหน้ำ กว่ำเธอจะรู้สึกตัวว่ำยืนไม่มั่นคงได้ยินเสียงกรีดร้องของ คนจำนวนมำก หันไปดูอีกทีก็ไม่ทันแล้ว!

บันไดเลื่อนที่ยืนกันอยู่ดีๆ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น อยู่ๆ ผู้คนก็ ชุลมุนกันไปหมด จำกมุมของเสี่ยวเชี่ยนมองไม่เห็นว่ำข้ำงบนเกิด อะไรขึ้น รู้สึกได้แค่ว่ำด้ำนหลังมีแต่เสียงคนกรีดร้อง พอหันไปก็ เห็นด้ำนบนคนล้มระเนระนำด เสี่ยวเชี่ยนเห็นคนข้ำงหน้ำร้องคน หน้ำสุดโดนเหยียบ เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตำ

คนที่อยู่ด้ำนหลังเสี่ยวเชี่ยนตกใจทำอะไรกันไม่ถูก เธอถอย หลังไม่ได้ ไม่รู้ทำไมบันไดเลื่อนถึงได้เลื่อนสวนทำงกับเมื่อครู่!

บันไดเลื่อนที่เดิมควรจะเลื่อนลงอยู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นเลื่อนขึ้น ทำให้หลำยคนทรงตัวไม่ได้พำกันล้มลง แค่เพียงเวลำไม่นำนคน บนบันไดเลื่อนก็ล้มกันระเนระนำด

เหยียบกัน!!!

สมองของเสี่ยวเชี่ยนนึกถึงเหตุกำรณ์อันน่ำกลัว สถำนที่ที่

1 0 2 3 9

คนแออัดเบียดเสียดกันมำกๆ จะเกิดเหตุกำรณ์เหยียบกันตำย ได้ง่ำยๆ!

เวลำนี้เสี่ยวเชี่ยนทำอะไรไม่ได้เลย คนด้ำนหลังกรีดร้อง พลำงผลักเธอ แรงผลักจำกด้ำนหลังทำให้ตัวเสี่ยวเชี่ยนเอนไป ข้ำงหน้ำ

เวลำแบบนี้สมองคนมักจะทำงำนได้ไม่ดีเท่ำไร ทุกคนล้วน มุ่งหำที่ปลอดภัยตำมสัญชำตญำณ แต่ควำมแตกตื่นของกลุ่มคน จะนำมำซึ่งกำรล้มเจ็บและตำย!

เสี่ยวเชี่ยนกำลังจะล้มลงตำมแรงดันจำกด้ำนบน ถ้ำเธอล้ม ลงไปจะต้องถูกคนเหยียบแน่นอน แล้วผลที่ตำมมำก็เกินจะ บรรยำย

เสี่ยวเชี่ยนทำได้แค่คิดหำวิธีช่วยเหลือตัวเองเกิดกำรเหยียบ กันขึ้นมำ เธอคุกเข่ำบนบันไดเลื่อนแล้วจับรำวแน่น ท่ำนี้ไม่ เพียงแต่จะปกป้องท้องได้ ยังทำให้เธอประคองตัวได้มั่นคงหน่อย แบบนี้หำกด้ำนบนมีคนกลิ้งลงมำเธอก็จะได้ไม่หล่นตำมลงไป ด้วย

แต่บันไดเลื่อนก็ยังคงไม่หยุด คนที่อยู่ด้ำนล่ำงถูกผลักล้มลง

1 0 2 4 0

ไปแล้ว เสี่ยวเชี่ยนจะไปทำงไหนก็ไม่ได้ นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ภำยในเวลำแค่ไม่กี่วินำที

ในช่วงสำคัญนั้นเองก็มีคนมำดึงมือเธอ พอเสี่ยวเชี่ยนเงย หน้ำเธอก็ตกใจ

“พี่?!”

คนที่ดึงมือเธอไม่ใช่มู่เสี่ยวเฟิ่งหรอกเหรอ?!

ถึงมู่เสี่ยวเฟิ่งจะแต่งตัวรัดกุม สวมหมวกใบใหญ่ แต่แค่เห็น เสี่ยวเชี่ยนก็จำได้!

ว่ำเป็นมู่เสี่ยวเฟิ่ง!

เวลำนี้มู่เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ควรอยู่ในคุกหรอกเหรอ? ท ำไมหนี ออกมำได้ล่ะ?!

ตรงกลำงระหว่ำงบันไดเลื่อนทำงขึ้นกับทำงลงจะถูกกั้นด้วย แผ่นเหล็กยำวไปจำกบนลงล่ำง ซึ่งบนนั้นจะมีติดป้ ำยคำเตือน เอำไว้ มู่เสี่ยวเฟิ่งยืนอยู่บนนั้นแล้วดึงเสี่ยวเชี่ยนขึ้น!

เธอแรงเยอะมำกกว่ำผู้หญิงทั่วไปมำก เสี่ยวเชี่ยนไม่มีเวลำ มำนั่งคิดเยอะ มีคนดึงเธอก็ยกตัวขึ้นไปตำมแรง โดนเบียดจน

1 0 2 4 1

รองเท้ำหลุดไปหนึ่งข้ำง! แต่ที่โชคดีมำกก็คือ มู่เสี่ยวเฟิ่งดึงเธอขึ้นมำได้แล้ว! “รีบนั่งลง!” มู่เสี่ยวเฟิ่งให้เสี่ยวเชี่ยนนั่งลง “เนินแผ่นเหล็กนี่

ไม่แข็งแรง รีบลงไป!”

พูดจบก็ดันตัวเสี่ยวเชี่ยนให้ลื่นลงไปพร้อมพูด “ขอบคุณที่ช่วยจัดกำรพิธีศพให้พ่อพี่ ไว้เจอกันใหม่!”