แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1216 ตอนนั้นประธำนเชี่ยนดื่มน้ำอะไรไป

เพิ่งเจอหน้ำกันก็มำถำมแบบนี้ออกจะแปลกไปหน่อย ถึง ฟู่ กุ้ยจะรู้สึกงงแต่ก็ตอบไปตำมตรง

“ผมเป็นคนล้ำงครับ ช่วงนี้ภรรยำผมตั้งท้อง เธอได้กลิ่น ห้องครัวไม่ได้”

ฉำงเซียงซือพยักหน้ำค่อนข้ำงพอใจกับคำตอบ เธอถำมต่อ

“แล้วใครซักผ้ำ?”

“เครื่องซักผ้ำครับ”

“แล้วไอ้ที่เครื่องซักผ้ำซักไม่ได้ล่ะ?”

“ผม ภรรยำผมก็ทนกลิ่นผงซักฟอกไม่ได้เหมือนกันครับ”

“คุณงำนไม่ยุ่งเหรอ?”

“พอไหวครับ ที่ทำงำนอยู่ใกล้บ้ำน ดูแลสะดวก” ฟู่ กุ้ยถูก ถำมจนงง พี่ผู้หญิงคนนี้ถำมเก่งจัง

“เอ่อพี่ครับ ผมยังไม่ได้ถำมชื่อพี่เลย ไว้วันหน้ำผมจะไป ขอบคุณถึงที่บ้ำนนะครับ ครั้งนี้เป็นหนี้บุญคุณพี่มำก”

1 0 2 6 8

ฉำงเซียงซือส่ำยมือ “อย่ำเรียกพี่ เรำต่ำงกัน ไม่ต้องไปถึง บ้ำนหรอก เดี๋ยวเรำกลับบ้ำนกับคุณด้วย”

“…” ฟู่ กุ้ยทำหน้ำงง อิหยัง ผู้มีพระคุณจะไปบ้ำนเขำด้วย?

เวลำนี้ตำรวจมำถึงแล้ว คนพวกนั้นถูกใส่กุญแจมือ อวี๋หมิง หลำงกำลังอธิบำยเหตุกำรณ์ เสี่ยวเชี่ยนปลอบใจแม่ที่ยังไม่หำย ตกใจ แต่สำยตำมองไปที่ฟู่ กุ้ย เขำดูกำลังคุย ‘ถูกคอ’ กับคนที่มำ ช่วยกู้สถำนกำรณ์คนนั้น

ฉำงเซียงซือค่อนข้ำงพอใจในตัวฟู่ กุ้ย มีมำรยำทมำก ดูแล้ว เหมือนที่ลูกศิษย์เธอแนะนำให้ฟั งทำงโทรศัพท์ ด้วยทักษะควำม ชำนำญของเธอจึงดูโหงวเฮ้งให้ฟู่ กุ้ยด้วย ดูแล้วก็ยิ่งพอใจ

“ใช้ได้ หน้ำผำกโหนกกว้ำงแสดงถึงควำมไม่เจ้ำชู้ คำงกลม มนแสดงถึงกำรให้ควำมสำคัญกับครอบครัว ริมฝีปำกบนมีรอย หยักมั่งมีศรีสุขใช้ได้ ใช้ได้”

“พี่ครับ ผมชื่อฟู่ กุ้ยพอดีครับ” ฟู่ กุ้ยที่ยืนฟั งอยู่มีแค่ประโยค นี้ที่ฟั งเข้ำใจ

ก็เรียกชื่อเขำไม่ใช่เหรอ ฟู่ กุ้ย

1 0 2 6 9

“ก็บอกแล้วอย่ำเรียกพี่ คุณควรเรียกเรำว่ำอำจำรย์”

“…” ฟู่ กุ้ยคนซื่อที่น่ำสงสำร งงแล้วงงอีก

เวลำนี้เสี่ยวเชี่ยนเดินควงแขนกับแม่เข้ำมำ และแสดงควำม ขอบคุณผู้หญิงคนนี้ด้วย

“ขอบคุณมำกเลยนะคะที่ช่วยพวกเรำไว้ ถ้ำไม่ได้คุณฉันกับ แม่คงมีอันตรำยแน่”

“ไม่ต้องเกรงใจ คุณคือเฉินเสี่ยวเชี่ยนหรือ?”

ระหว่ำงที่เสี่ยวเชี่ยนเดินมำทำงนี้ก็พอจะได้ยินสิ่งที่ผู้หญิง คนนี้พูดแล้ว ในใจเธอเกิดควำมสงสัย พอได้ยินผู้หญิงคนนี้ เรียกชื่อเธอก็ยิ่งแปลกใจเข้ำไปใหญ่

“ใช่ค่ะ คุณคือ”

ฉำงเซียงซือมองเสี่ยวเชี่ยนตั้งแต่หัวจรดปลำยเท้ำแล้วพยัก หน้ำ “โหงวเฮ้งเป็นผู้ฉลำดมีไหวพริบจริงๆ ด้วย โดยเฉพำะใบหู สวยมำก หูขำวกว่ำหน้ำบ่งบอกว่ำคุณจะเป็นที่หนึ่งในด้ำนใด ด้ำนหนึ่ง แต่โหงวเฮ้งบนใบหน้ำบ่งบอกถึงควำมเผด็จกำร ผู้หญิงเด็ดเดี่ยวถึงจะดีในด้ำนกำรงำน แต่ก็ใช่ว่ำจะดีในเรื่องชีวิต

1 0 2 7 0

คู่”

“ฉันแต่งงำนแล้วค่ะ และสำมีฉันก็ยอดเยี่ยมมำก”

“คนนั้นหรือสำมีคุณ” ฉำงเซียงซือชี้ไปที่อวี๋หมิงหลำง

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้ำ

“เดี๋ยวนะ เรำต้องใส่แว่นตำ อำยุเริ่มเยอะขึ้น สำยตำไม่ดี เหมือนสมัยสำวๆ แล้ว…” ฉำงเซียงซือหยิบกล่องใบหนึ่งออกมำ จำกนั้นก็ใส่แว่นแล้วมองอวี๋หมิงหลำงที่ยืนห่ำงออกไปสิบเมตร ได้

“เอ๋…” ฉำงเซียงซือเห็นใบหน้ำของอวี๋หมิงหลำงชัดเจนแล้ว เธอหันไปมองเสี่ยวเชี่ยน จำกนั้นก็ทำท่ำนับนิ้วเหมือนก ำลัง คำนวณ “วันเดือนปีเกิดเวลำตกฟำกของพ่อหนุ่มคนนั้นเรำรู้อยู่ แล้ว ของคุณล่ะ?”

เมื่อกี้เสี่ยวเชี่ยนยังสงสัยอยู่ว่ำคนๆ นี้เป็นใคร พอได้ยินว่ำ รู้จักอวี๋หมิงหลำง เธอก็เดำได้แล้ว

มิน่ำล่ะ ที่แท้ก็เขำนี่เอง!

เจี่ยซิ่วฟำงที่ยืนอยู่ข้ำงๆ ยังตกใจไม่หำย แต่พอเห็นคนที่ดู

1 0 2 7 1

เหมือนจะเป็นแม่หมอก็ตื่นเต้นทันที รีบบอกวันเดือนปีเกิดของ เสี่ยวเชี่ยน

ทุกคนยืนมองฉำงเซียงซือนับนิ้วคำนวณ ฟู่ กุ้ยยังงงอยู่ เสี่ยว เชี่ยนขยับปำกบอกเขำโดยไม่ออกเสียง ฟู่ กุ้ยยังไม่เข้ำใจ เสี่ยว เชี่ยนจึงพูดอีกรอบ ปำกของฟู่ กุ้ยก็กลำยเป็นรูปตัวโอ

ไม่มั้ง? อะไรจะบังเอิญขนำดนี้?!

ฉำงเซียงซือคำนวณเสร็จพอดี สีหน้ำดูประหลำดใจ

“โอ้ ไม่ง่ำยเลยจริงๆ พวกคุณสองคนได้มำเจอกันไม่ง่ำย เลยนะ เป็นคู่สร้ำงคู่สม คุณเป็นดำวพั่วจวิน เขำเป็นดำวชีซำ พวกคุณถ้ำแยกจำกกันก็จะลุ่มๆ ดอนๆ ดีบ้ำงร้ำยบ้ำง แต่ถ้ำอยู่ ด้วยกันจะส่งเสริมกันและกันมำกๆ นี่ถ้ำได้ดำวทำนหลำงมำอีก นะก็จะกลำยเป็นซำพั่วหลำง จะยิ่งสุดยอดมำกกว่ำนี้”

“อะไรหลำงๆ นะ?” ผู้หญิงเชื่องมงำยอย่ำงเจี่ยซิ่วฟำงพอได้ ยินแบบนั้นก็เชื่อสนิทใจ รีบถำมต่อทันที

“ซำพั่วหลำงเป็นหนึ่งในคำทำนำยชะตำชีวิต สมัยก่อนแม่ ทัพใหญ่ๆ ก็ดวงแบบนี้กันทั้งนั้น ยำมที่ดำวชีซำ ดำวพั่วจวิน ดำว ทำนหลำงมำอยู่ด้วยกัน โลกนี้ต้องสยบแทบเท้ำเลยล่ะ ร้ำยกำจ

1 0 2 7 2

มำก”

เจี่ยซิ่วฟำงได้ฟั งก็จับต้นชนปลำยไม่ถูก ฟั งเข้ำใจอยู่แค่ อย่ำงเดียวก็คือ ลูกสำวเธอกับลูกเขยดวงสมพงษ์กัน คำพูดแบบ นี้น่ำฟั ง

“ช่วยดูให้ฉันด้วยสิคะ?” เจี่ยซิ่วฟำงถำมฉำงเซียงซือ เวลำนี้ ฉำงเซียงซือกำลังดูโหงวเฮ้งใบหน้ำของอวี๋หมิงหลำงกับเสี่ยว เชี่ยน จึงไม่ได้ใส่ใจเธอนัก พอได้ยินเจี่ยซิ่วฟำงพูดแบบนั้นถึงได้ หันไปดูหน้ำเจี่ยซิ่วฟำงชัดๆ แล้วก็ถอนหำยใจ

“หมำยควำมว่ำ?!”

เจี่ยซิ่วฟำงเห็นฉำงเซียงซือถอนหำยใจก็ใจคอไม่ดี

พูดในใจว่ำ หรือเธอจะดวงไม่ดี เขำก็เลยไม่อยำกทำนำย ให้?!

เดิมก็เชื่อเรื่องพวกนี้อย่ำงบ้ำคลั่งอยู่แล้ว ตอนนี้มำเจอแม่ หมอทำสีหน้ำแบบนี้อีก เจี่ยซิ่วฟำงสะเทือนใจยิ่งกว่ำเหตุกำรณ์ รุนแรงเมื่อครู่อีก

“คุณคือน้องเจี่ยหรือเปล่ำ?” ฉำงเซียงซือชี้เจี่ยซิ่วฟำงพลำง

1 0 2 7 3

ถำม

“ใช่ค่ะฉันเอง ท่ำนเทพคำนวณเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเหรอคะ?” เจี่ยซิ่วฟำงทึ่งมำกๆ

“ลืมเรำแล้วหรือ? เรำเคยเจอกันเมื่อยี่สิบกว่ำปีก่อน ตอน นั้นคุณอุ้มลูกสำวมำให้เรำดู เรำให้น้ำโลงศพไปหนึ่งชำม ลืมแล้ว หรือ?”

“หำ! ท่ำนนี่เอง! คุณพระช่วย! นักพรตฉำง นี่ก็ตั้งหลำยปี มำแล้ว ทำไมยังดูเด็กแบบนี้ล่ะคะ?!” เจี่ยซิ่วฟำงนึกออกแล้ว นี่ มันผู้มีพระคุณ ผู้มีพระคุณอันใหญ่หลวง!

“เดี๋ยวนะ น้ำอะไรนะ?” เสี่ยวเชี่ยนเหมือนจับใจควำมสำคัญ อะไรได้ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดี

“ตอนเด็กๆ คุณน่ะร่ำงกำยอ่อนแอ แม่คุณไปหำเรำแล้วถำม ว่ำทำอย่ำงไรดี เรำตรวจดวงดูแล้วคุณต้องดื่ม”

“โอ๊ย ท่ำนนี่เอง รีบไปพักที่บ้ำนฉันก่อนนะคะ วำสนำนำพำ จริงๆ” เจี่ยซิ่วฟำงกลัวอีกฝ่ำยพูดออกมำจึงรีบขัดจังหวะ

“อย่ำขัดสิแม่! ให้เขำพูดก่อน คุณบอกให้แม่ฉันทำอะไร?”

1 0 2 7 4

เสี่ยวเชี่ยนจำได้ว่ำครำวก่อนแม่เธอพูดมำครึ่งเดียวก็เลิกพูด เท่ำที่ประธำนเชี่ยนรู้จักแม่ตัวเอง ถ้ำเล่ำมำแค่ครึ่งเดียวก็แสดง ว่ำมีเรื่องอะไรที่กลัวเธอรู้

ฉำงเซียงซือเป็นคนตรงไปตรงมำ ดูจำกลูกศิษย์ที่เธอสั่ง สอนมำก็รู้ว่ำนิสัยเธอเป็นอย่ำงไร ไม่ได้เอะใจถึงสำยตำวิงวอนที่ เจี่ยซิ่วฟำงส่งมำให้อย่ำงไม่หยุดหย่อน เธอบอกคำตอบกับเสี่ยว เชี่ยนไปเสียดื้อๆ

“น้ำโลงศพหนวดมังกร เพรำะชะตำของคุณน ำพำหำยนะมำ ด้วย หำกไม่คิดหำวิธีทำลำยมันลงจะเลี้ยงไม่โต ต้องใช้น้ำที่มำ จำกไม้โลงศพอำยุห้ำร้อยปี ขึ้นไป ตอนนั้นกว่ำจะหำน้ำนี่ได้ เหนื่อยแทบแย่”

“ห้ำร้อยปี… โลงที่ยังไม่ได้ใช้?” เสี่ยวเชี่ยนยังพอมีเศษเสี้ยว เล็กๆ ของควำมหวังหลงเหลืออยู่

“จะยังไม่ได้ใช้ได้ไง ถ้ำยังไม่เคยใช้จะล้ำงหำยนะได้หรือ?”

“แหวะ!” เสี่ยวเชี่ยนที่ตั้งแต่ท้องยังไม่เคยอ้วกเลยสักครั้ง ใน ที่สุดก็ทนไม่ไหวแล้ว เธอเอำมือปิดปำกพยำยำมกลั้นควำมรู้สึก พะอืดพะอม

1 0 2 7 5

ทำงด้ำนอวี๋หมิงหลำงหมดหน้ำที่แล้ว คนร้ำยถูกเอำตัวไป สอบสวนแล้ว พอหันไปก็เห็นเสี่ยวเชี่ยนเอำมือปิดปำกโก่งตัว เหมือนจะอ้วก เขำรีบวิ่งเข้ำไปหำ

“ลูกเชี่ยนเป็นอะไรไป?”