แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1220 ชีอวี่เซวียนมำอย่ำงไม่ทันตั้งตัว

เสี่ยวเชี่ยนค่อยๆ ปีนกำแพงในใจของอีกฝ่ ำย พอเห็นชำย ชุดเขียวยังไม่มีท่ำทีอ่อนข้อเธอก็ไม่รีบร้อน เธอเชื่อว่ำคนๆ นี้มำ ทำงำนกับมู่เสี่ยวเฟิ่ งได้จะต้องไม่ใช่นักเลงกระจอกที่ดู สถำนกำรณ์ไม่เป็นแน่นอน สองคนที่เหลือนั่นดูเหมือนคนไม่รู้ อะไรเลยจริงๆ ขอแค่ง้ำงปำกคนๆ นี้ได้ ที่เหลือก็ง่ำยแล้ว

“อันที่จริงพี่มู่ยังได้บอกเรื่องหนึ่งกับฉันด้วย จริงๆ แล้วคุณ ถูกทิ้งไว้นี่แล้วล่ะ เจ้ำนำยคุณเขำไม่ต้องกำรคุณแล้ว หลังจำก คุณถูกจับจะไม่มีคนมำช่วยคุณเหมือนกับที่ช่วยพี่มู่ คุณยังจะโง่ ยอมรับผิดแทนคนอื่นอีกเหรอคะ?”

เสี่ยวเชี่ยนกำลังมุ่งเป้ ำไปที่ควำมต้องกำรในจิตใจของเขำ เธอหยั่งเชิงหำจุดอ่อนของคนๆ นี้ก่อนว่ำคืออะไร เมื่อรู้ว่ำลูกและ คนในครอบครัวคือจุดอ่อนของเขำแล้วก็เริ่มพูดกดดันเพื่อให้เขำ รู้สึกหมดควำมเชื่อใจต่อคนบงกำร แล้วเขำก็จะรู้สึกว่ำตัวเองถูก ทอดทิ้ง ในมุมมองทำงจิตวิทยำ เขำจะรู้สึกเสียใจที่ถูกทอดทิ้ง ควำมเสียใจนี้จะทำให้เขำกังวลและหวำดกลัว เมื่อจิตใจอ่อนแอ ก็จะยิ่งรู้สึกโหยหำจุดอ่อนของตัวเองก่อนหน้ำนี้

1 0 3 0 1

เมื่อเขำรู้ตัวแล้วว่ำตัวเองถูกทิ้งไว้ที่นี่ก็จะเริ่มมองหำเกรำะ ป้องกันจำกครอบครัว อยำกกลับบ้ำนไปหำครอบครัว จิตแพทย์ อย่ำงเสี่ยวเชี่ยนช่ำชองเรื่องกำรทลำยกำแพงในใจของคน

พอเห็นเขำเริ่มหวั่นไหวเสี่ยวเชี่ยนก็เปลี่ยนเรื่องคุยกลับไป

“เด็กผู้ชำยทุกคนล้วนต้องข้ำมผ่ำนผู้เขำที่เรียกว่ำพ่อ ลูก ชำยคุณก็เป็นอย่ำงนั้นใช่ไหมล่ะ ชีวิตในคุกอันแสนยำวนำนของ คุณ ไม่อยำกเจอลูกชำยตัวเองเหรอคะ เรื่องนี้ฉันรับปำกคุณได้ ขอแค่คุณทำตำมเงื่อนไขของฉัน ฉันจะพำลูกคุณมำหำตำมเวลำ เยี่ยมที่กำหนด”

“พ่อฉันก็ทำหน้ำที่ได้เหมือนกัน!”

“ทำได้น่ะไม่ยำก แต่ทำให้ดีคงไม่ง่ำย จิตใจของเด็กผู้ชำย เป็นสิ่งที่น่ำอัศจรรย์มำก ถ้ำเขำเห็นคุณติดคุกจะต้องรู้สึกน้อย เนื้อต่ำใจแน่นอน มันส่งผลต่ออนำคตของเขำนะคะ คุณรู้ไหมว่ำ เด็กที่ชอบดูถูกตัวเองผลที่ตำมมำจะเป็นยังไง? กลัวกำรเข้ำ สังคม ชอบอยู่โดดเดี่ยว อ่อนไหวง่ำย เด็กแบบนี้อนำคตจะเข้ำ กับคนอื่นได้ยำก คุณติดคุกสักวันย่อมได้ออก แต่คุณยอมรับ ควำมรู้สึกวันที่ออกมำแล้วเห็นลูกคุณกลำยเป็นเด็กมีปั ญหำได้ เหรอคะ? มนุษย์เรำใช้ชีวิตกินอิ่มนอนหลับขับถ่ำยเพียงพอแล้วก็

1 0 3 0 2

จริง แต่ยังไงก็ย่อมมีสิ่งที่ปรำรถนำใช่ไหมล่ะ? ชีวิตนี้ของคุณมัน จบสิ้นแล้ว แต่ชีวิตลูกคุณเพิ่งจะเริ่มต้น”

“แกมันต่ำช้ำ เอำลูกมำขู่ฉัน!”

เสี่ยวเชี่ยนยักไหล่ “ฉันแค่ช่วยคุณวิเครำะห์อนำคตของลูก ในฐำนะหมอ ตอนนี้กำรร่วมมือกับฉันเป็นทำงเลือกเดียวของคุณ คนอย่ำงฉันถึงจะไม่ใช่คนดีอะไร แต่คำพูดของฉันเชื่อถือได้ ไม่อย่ำงนั้นทำไมมู่เสี่ยวเฟิ่งถึงได้ฝำกพ่อเขำไว้กับฉันล่ะ?”

พอเห็นกำแพงในจิตใจของคนๆ นี้ทลำยลงไปมำกแล้ว เสี่ยวเชี่ยนก็รุกต่อไม่หยุด ยกเรื่องที่มู่เสี่ยวเฟิ่งยอมเสี่ยงชีวิตมำ ช่วยเธอเทียบกับเรื่องที่เขำถูกเจ้ำนำยทิ้งไว้ที่นี่ จำกนั้นก็ตำม ด้วยเรื่องลูกเพื่อช่วยเยียวยำควำมผิดหวังในใจเขำ แต่ละขั้นตอน รำบรื่นไม่มีสะดุด เสียดแทงเข้ำไปในจิตใจของอีกฝ่ำย

คนที่ดูผ่ำนกล้องวงจรปิ ดเห็นผู้ต้องหำที่เดิมทีปำกแข็ง ปฏิเสธลูกเดียว หลังจำกที่ถูกเสี่ยวเชี่ยนเล่นสงครำมจิตวิทยำอยู่ หนึ่งชั่วโมงก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละนิด ทุกคนต่ำงทึ่งใน ควำมสำมำรถของเสี่ยวเชี่ยน

“หัวหน้ำอวี๋ ผมอยำกให้หมอเฉินมำเป็นผู้ช่วยเรำจริงๆ นะ

1 0 3 0 3

ครับ” หัวหน้ำตำรวจอำชญำกรรมพูดจำกใจ ถ้ำมีคนอย่ำงเสี่ยว เชี่ยนอยู่ ประสิทธิภำพในกำรทำงำนจะต้องเพิ่มสูงขึ้นแน่นอน

“ไม่ได้ครับ” อวี๋หมิงหลำงปฏิเสธทันที “ภรรยำผมตั้งท้องอยู่ ครั้งนี้ถ้ำไม่เห็นเป็นกรณีพิเศษผมไม่มีทำงให้เธอออกหน้ำแน่ พวกคุณเห็นเธอทำเหมือนเป็นเรื่องง่ำยๆ แต่ทุกคำพูดที่เธอพูด ออกไปล้วนมีจุดประสงค์ กำรทำแบบนี้เปลืองสมองมำก”

ทุกคนได้ยินแบบนั้นก็อิจฉำในควำมสำมำรถมำก มีแค่ หัวหน้ำตำรวจที่เสียดำย

“งั้นรอหมอเฉินว่ำงเมื่อไรขอเชิญมำบรรยำยแนะแนวทำงให้ พวกเรำแบบนี้น่ำจะได้ใช่ไหมครับ?”

“ดูสถำนกำรณ์แล้วกันครับ เรื่องนี้ต้องให้เธอตัดสินใจเอง” ถึงเสี่ยวเฉียงจะภูมิใจในควำมสำมำรถของเสี่ยวเชี่ยน แต่เขำไม่มี ทำงรับปำกแทนเธอโดยพลกำรเด็ดขำด

เสี่ยวเชี่ยนใช้เวลำไปหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ท่ำทีของชำยชุดเขียว ก็อ่อนข้อลง แต่ก็ยังไม่ยอมบอกว่ำใครเป็นผู้บงกำรกันแน่

แต่เสี่ยวเชี่ยนก็มีควำมมั่นใจ สถำนกำรณ์กลำยเป็นแบบนี้ แล้วลองให้เธอมำคุยกดดันอีกสักสองสำมครั้งจะต้องง้ำงปำก

1 0 3 0 4

คนๆ นี้ได้แน่นอน

เธอตัดสินใจแล้วว่ำจะค่อยๆ ตุ๋นกบในหม้อตัวนี้ไปเรื่อยๆ แต่กลับมีคนใจร้อนกว่ำเธอ

เสี่ยวเชี่ยนเดินออกมำจำกห้องสอบสวน ขณะที่กำลังจะบอ กอวี๋หมิงหลำงว่ำพรุ่งนี้ค่อยมำใหม่ จำกสถำนกำรณ์ในตอนนี้อีก สำมวันจะต้องได้เรื่องแน่นอน ทันใดนั้นเธอก็ได้กลิ่นหอมของ อำหำร

“ใครซื้อเค้กมำ?” พอเสี่ยวเชี่ยนได้กลิ่นก็รู้สึกหิวขึ้นมำทันที เค้กนี่หอมจัง

“ผมเอง เบบี๋เชี่ยน ไม่เจอกันนำนเลยนะ” ชีอวี่เซวียนผลัก ประตูเดินเข้ำมำจำกด้ำนนอก ในมือมีกล่องเค้ก คนที่ยืนข้ำงเขำ คือผู้กำกับ

“ศำสตรำจำรย์ชี?” เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกประหลำดใจที่ได้เห็นเขำ ที่นี่

อวี๋หมิงหลำงจับสังเกตได้ว่ำเสี่ยวเชี่ยนเปลี่ยนคำเรียกชีอวี่ เซวียน ท่ำทำงก็ดูให้ควำมเคำรพขึ้นมำก

1 0 3 0 5

“หิวแล้วสินะ ผมซื้อเค้กมำให้ กินหน่อยสิ มีนมร้อนด้วย” ชีอวี่เซวียนทำตัวเป็นกันเอง ยิ้มตำหยีพร้อมยื่นของให้

ยังไม่ทันจะถึงมือเสี่ยวเชี่ยนอวี๋หมิงหลำงก็ชิงเอำมือไปรับ ก่อน “ขอบคุณนะครับ ผมกำลังหิวน้ำอยู่พอดีเลย”

เขำเปิดนมดื่ม กำลังอุ่นๆ ดมแล้วไม่มีกลิ่นแปลก

ชีอวี่เซวียนมองเสี่ยวเชี่ยนด้วยสีหน้ำแบบนี้

^_^

มองเสี่ยวเฉียงด้วยสีหน้ำแบบนี้

==

รำชวงศ์ชิงล่มสลำยไปตั้งนำนแล้ว ไอ้ขันทีชิมอำหำรว่ำมีพิษ หรือเปล่ำนี่มันมำจำกไหนวะ?!

อวี๋หมิงหลำงชิมนมดูแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติจึงยื่นให้เสี่ยว เชี่ยน “ลูกเชี่ยนดื่มตอนอุ่นๆ นะ เมื่อกี้เข้ำไปตั้งนำนลำบำกคุณ แย่”

“ขอบคุณนะที่รัก~”

1 0 3 0 6

ชีอวี่เซวียนเหมือนถูกฟ้ ำผ่ำกลำงหัว เห้ย! นี่ฉันเป็นคนเอำ มำให้นะ จะไปขอบคุณไอ้ขันทียักษ์นี่ทำไม!

“ขอบคุณศำสตรำจำรย์ชีด้วยนะคะ”

ชีอวี่เซวียนสงบลงทันที เขำยิ้มพร้อมพูดตอบ “ไม่ต้อง เกรงใจ เห็นอำข่ำบอกว่ำคุณอยู่ที่นี่ และก็เห็นคุณมำนำนแล้ว กลัวคุณหิวผมก็เลยเอำของกินมำให้”

กล่องใส่เค้กมีควำมประณีตมำก เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่ำนี่เป็นเค้ก ร้ำนดังที่ต้องต่อคิวนำนมำกกว่ำจะซื้อได้ เธอรู้สึกเกรงใจ แบบนี้ คือตั้งใจไปซื้อมำให้ชัดๆ

“ผู้หญิงตั้งท้องเป็นเรื่องที่ลำบำกมำก โดยเฉพำะช่วงแรก ของกำรตั้งครรภ์จะต้องบำรุงอย่ำงดี เข้ำไปนั่งทำงำนตั้งนำน คน เป็นสำมียังไม่รู้จักเตรียมของกินเอำไว้ให้อีก แล้วก็ ผู้กำกับหลี่ อุณหภูมิข้ำงในของที่นี่ทำไมมันถึงไม่เหมำะสมเลย? ถอดเสื้อ นอกออกก็หนำว พอใส่ก็ร้อนอีก นี่ถ้ำเบบี๋เชี่ยนเกิดป่ วยขึ้นมำ พวกคุณใครจะรับผิดชอบไหว?”

ชีอวี่เซวียนพอมำถึงก็จัดชุดใหญ่ ไม่เพียงแต่ตำหนิอวี๋หมิง หลำง ผู้กำกับก็โดนด้วย

1 0 3 0 7

ผู้กำกับแอบน้อยใจ นี่เขำผิดอะไร ที่นี่สถำนที่ทำงำนนะ ไม่ใช่สถำนพักฟื้ น เครื่องทำควำมอุ่นของส่วนกลำงก็อุณหภูมิ เท่ำนี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?

อวี๋หมิงหลำงงงยิ่งกว่ำ เขำที่เป็นสำมีถูกต้องตำมกฎหมำย กลับถูกใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งโผล่มำตำหนิเฉย อีกอย่ำงชีอวี่เซวียน หมอนี่ดูจะเป็นห่วงลูกเชี่ยนเกินหน้ำเกินตำไปหรือเปล่ำ?

ยิ่งมองก็ยิ่งน่ำสงสัย!

“ศำสตรำจำรย์ชีคะ ทำไมถึงมำที่นี่ได้ล่ะคะ?” เสี่ยวเชี่ยน ช่วยเสี่ยวเฉียงแก้ไขสถำนกำรณ์ อวี๋หมิงหลำงพุ่งควำมสนใจไปที่ กำรสอบสวนจึงไม่ได้เตรียมของกินไว้ให้เธอ เรื่องนี้เธอไม่โทษ เขำ เธอกลัวชีอวี่เซวียนจะกัดเรื่องนี้ไม่ปล่อยแล้วเสี่ยวเฉียงจะ รู้สึกผิดจึงพูดขัดจังหวะ

“เห้อ ลูกสำวพอโตแล้วก็กลำยเป็นคนของบ้ำนอื่น…” ชีอวี่เซ วียนเห็นเสี่ยวเชี่ยนปกป้องอวี๋หมิงหลำงก็อดปวดใจไม่ได้ “ผมมำ เพื่อมำเป็นผู้ช่วยคุณไงล่ะ