แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1224 ติดค้ำงลูก

“เกี่ยวอะไรกับแม่ฉันคะ?” เสี่ยวเชี่ยนไม่เข้ำใจ

“เปล่ำหรอก เห็นคุณมีชีวิตที่ดีผมก็สบำยใจ ผมหมำยถึง หมอประสำทเป็นอำชีพที่จำเป็นต้องมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ครอบครัวที่อบอุ่นจะทำให้เกิดสุขภำพจิตที่ดี เพรำะวันๆ นึงพวก เรำต้องเจอแต่คนที่จิตใจบอบช้ำ พอกลับถึงบ้ำนก็ควรมีที่ให้ จิตใจได้พักพิง ถึงแม่คุณจะคุยกับคุณคนละภำษำ แต่เขำก็รักคุณ มำก”

คำอธิบำยของชีอวี่เซวียนทำให้เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกเห็นด้วย งำน ของเธอไม่ต่ำงจำกเมื่อชำติที่แล้ว แต่ในใจอบอุ่นกว่ำกันมำก

หำกทิ้งอคติไป ทั้งสองคนมีเรื่องที่คุยกันถูกคอมำกมำย เสี่ยวเชี่ยนพบว่ำหำกมองชีอวี่เซวียนโดยปรำศจำกอคติแล้ว คนๆ นี้เป็นคนที่น่ำรักคนหนึ่งเลยทีเดียว

ถึงอำยุจะต่ำงกันไม่น้อย แต่พอได้คุยกลับไหลรื่น หัวใจของ ชีอวี่เซวียนเหมือนคนหนุ่ม หลังจำกที่ทั้งสองคนคุยกันเรื่อยเปื่อย เหมือนเพื่อนคุยกันสักพัก เสี่ยวเชี่ยนก็พูดเข้ำประเด็น

1 0 3 3 4

“คุณยังไม่ได้บอกเลยว่ำคุณใช้วิธีไหนจัดกำรผู้ต้องหำคน นั้นได้ไวขนำดนั้น?”

ชีอวี่เซวียนไม่ได้ตอบตรงๆ แต่ล้วงกล่องขนำดเล็กออกมำ ยื่นให้เสี่ยวเชี่ยน

“ผมยังไม่ได้ให้ของขวัญที่คุณตั้งท้อง อันนี้ผมให้”

เสี่ยวเชี่ยนมองหน้ำเขำด้วยควำมงง เห็นเขำยื่นกล่องให้ก็ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้ำกับคำตอบที่ได้รับ เธอรับมำตำมมำรยำท แล้วเปิ ดดู เป็นสร้อยคอที่มีควำมประณีตมำก มีจี้ขนำดเท่ำ นิ้วโป้งฝั งด้วยอัญมณี

“ของนี่แพงเกินไปค่ะ ฉันรับไว้ไม่ได้” เสี่ยวเชี่ยนอยำกส่งคืน

“รับไว้เถอะ คุณอยำกรู้ไม่ใช่เหรอว่ำผมจัดกำรกับผู้ต้องหำ คนนั้นยังไง?”

“สิ่งนี้?” เสี่ยวเชี่ยนจับสร้อยดูด้วยควำมไม่เข้ำใจ หรือนี่ ไม่ใช่สร้อยคอธรรมดำ?

ชีอวี่เซวียนกดที่จี้ จี้ก็แยกออกจำกกัน ในนั้นมียำเม็ดเล็กๆ อยู่สำมเม็ด นี่คือ… ?!

1 0 3 3 5

“นี่เป็นยำที่ศิษย์พี่คนที่สำมของคุณคิดค้นขึ้นมำได้ เวลำใช้ ให้บดมันเป็นผงโปรยในอำกำศ มันไร้กลิ่นไร้รส คนที่สูดดมมัน เข้ำไปพร้อมกับถูกพวกเรำสะกดจิตด้วยวิชำเฉพำะของพวกเรำก็ จะเข้ำสู่ห้วงจิตใต้สำนึกส่วนลึกได้อย่ำงรวดเร็ว แต่สภำวะนี้จะอยู่ ได้ไม่นำน มำกสุดก็หนึ่งนำที”

เสี่ยวเชี่ยนถึงกับตัวแข็ง สีหน้ำเหมือนกำลังพูดว่ำ ‘มีวิธีแบบ นี้ด้วยเหรอ?!!’

นี่เธอถึงกับรอฟั งทฤษฎีใหม่ๆ ที่ตัวเองไม่รู้ ปรำกฏว่ำเขำ กลับเฉลยออกมำว่ำใช้ยำ…

แบบนี้มันใช้ทำงลัดไม่ใช่เหรอ? ใช้ทำงลัดชัดๆ!!!

“โลกนี้มียำแบบนี้ด้วยเหรอคะ?” มันจะเทพเกินไปแล้ว!

“งำนถนัดของศิษย์พี่สำมของคุณคือเรื่องพวกนี้ เขำมักจะใช้ เวลำกับกำรตำมหำพรรณไม้แปลกๆ เขำไปทุกที่ เขำคิดค้นยำที่ ส่งผลต่อระบบประสำทส่วนกลำงออกมำหลำยชนิด เดิมครั้งนี้ ควรพำเขำมำเจอคุณด้วย แต่เขำกำลังรอดอกไม้ชนิดหนึ่งบำน อยู่เพื่อเอำเกสรเลยมำไม่ได้ ชำที่ผมเอำมำให้ถ้ำคุณรู้สึกเพลียๆ ก็ชงมำดื่มได้ ใช้บำรุงครรภ์ได้ดี”

1 0 3 3 6

“… ฉันขอตีควำมแบบนี้ได้ไหม พวกคุณผลิตยำแบบไม่ถูก กฎหมำย? ไม่ได้ขึ้นทะเบียนในระบบยำใช่ไหม? มีใบอนุญำต อะไรหรือเปล่ำ?” เสี่ยวเชี่ยนยังสับสนอยู่

“ฮ่ำ ฮ่ำ คุณจะเข้ำใจแบบนั้นก็ได้นะ ยำของพวกเรำเปิดเผย ออกไปไม่ได้ ประกำรแรกเลยก็คือควำมพิเศษของยำ อย่ำงเช่น ตอนนี้ยำที่เจ้ำสำมคิดค้นอยู่ ดอกไม้นั่นบนโลกนี้มีอยู่แค่ไม่กี่สิบ ดอก ล้วนเติบโตในป่ ำดึกดำบรรพ์ กว่ำจะบำนครั้งหนึ่งก็หลำยปี ผลิตออกมำเป็นยำได้แค่สองสำมเม็ด ทำออกมำปริมำณมำก ไม่ได้ เปิดเผยต่อคนภำยนอกก็ไม่ได้ ไม่อย่ำงนั้นจะเป็นภัยทั้งต่อ คนใช้และคนถูกใช้ อีกอย่ำงยำที่มีผลต่อระบบประสำทถ้ำใช้ผิด ที่ผิดทำงจะยิ่งยุ่งยำก ดังนั้นในฟำร์มเจ็ดหมู่แต่ละรุ่นถึงต้องมีสัก คนหนึ่งที่เก่งเรื่องยำ”

ชีอวี่เซวียนพูดออกมำเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่เสี่ยวเชี่ยน ยิ่งฟั งยิ่งขนลุก

“ฉันกำลังฟั งควำมลับของสำนักวิชำคุณอยู่หรือเปล่ำ?”

เรื่องแบบนี้ไม่ควรเล่ำให้คนนอกฟั งง่ำยๆ ไหม?

“สำหรับคนอื่นมันคือควำมลับ แต่สำหรับคุณไม่ถือว่ำเป็น

1 0 3 3 7

ควำมลับ คุณเอำสร้อยนี่ไป ถ้ำมีเหตุกำรณ์แบบในวันนี้อีกก็ใช้ มัน ถึงปกติวิธีที่คุณใช้จะไม่เลว แต่มันเปลืองแรงและเสียเวลำ คนท้องควรรักษำสุขภำพไม่ควรเหนื่อยเกินไป ยำชนิดนี้ใช้กับคน ได้เก้ำสิบเก้ำเปอร์เซ็นต์ อีกหนึ่งเปอร์เซ็นต์คือไม่ได้ผล ซึ่งก็คือ คนที่มีร่ำงกำยต่อต้ำนกำรสะกดจิตแบบหมำทหำรหนังเขียวของ คุณยังไงล่ะ”

“ยำแบบนี้มันน่ำจะมีค่ำมำกนะคะ เอำให้ฉันเพื่อที่ฉันจะได้ ไม่ต้องเหนื่อยมำกมันจะดีเหรอคะ?” เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่ำไม่ค่อย เหมำะ

“ไม่มีอะไรไม่เหมำะ สำหรับพวกเรำมันไม่ได้มีค่ำมำกขนำด นั้น ปีๆ หนึ่งผลิตออกมำได้ยี่สิบกว่ำเม็ด คุณได้ใช้พอดี ยำชนิด นี้ไม่เป็นพิษต่อคนท้อง ตอนคุณบดมันให้กลั้นหำยใจห้ำวินำทีก็ จะไม่โดนไม่ด้วย ยำนี่จำเป็นต้องใช้กำรสะกดจิตในแบบของพวก เรำประกอบด้วย ใช้หนึ่งครั้งออกฤทธิ์ได้หนึ่งนำที ดังนั้นหำกตก ไปอยู่ในมือคนอื่นก็คงไม่รู้อยู่ดีว่ำต้องใช้ยังไง คุณใช้ได้อย่ำง สบำยใจ”

พูดอ้อมไปอ้อมมำสุดท้ำยก็เพื่อให้เสี่ยวเชี่ยนลดปั ญหำเรื่อง งำนแล้วดูแลสุขภำพตัวเองให้ดี ควำมเป็นห่วงเป็นใยแบบนี้ถ้ำ

1 0 3 3 8

เสี่ยวเชี่ยนยังมองไม่ออกอีกก็โง่แล้ว

“ทำไมคุณถึงได้ดีกับฉันขนำดนี้ล่ะคะ?”

ควำมลับในส ำนักตัวเองกลับเอำมำบอกเธอ อีกทั้งยังเอำยำ ที่มีค่ำแบบนี้มำให้เธอใช้ เลยทำให้เสี่ยวเชี่ยนอดถำมไม่ได้ บน โลกนี้จะมีควำมรักที่ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนได้ยังไง

“เดำดูสิ?”

“ฉันเดำว่ำ…”

เวลำหยุดนิ่ง ทั้งสองคนจ้องหน้ำกันโดยไม่พูดอะไร อวี๋หมิง หลำงมือซ้ำยจับผักมือขวำจับมีด เขำมองผ่ำนกระจกในห้องครัว จริงๆ แล้วเขำจับตำมองสองคนนั้นอยู่ตลอด

ประตูห้องครัวที่ปิดอยู่ทำให้ได้ยินเสียงคุยกันของสองคน นั้นแบบขำดๆ หำยๆ บวกกับมีเสียงจำกเครื่องดูดควันรบกวน เขำจึงไม่ค่อยได้ยินเสียงคุยกันระหว่ำงเสี่ยวเชี่ยนกับชีอวี่เซวียน แต่สังเกตจำกปำกและสีหน้ำของสองคนนั้นแทน

ไม่รู้ทำไม เสี่ยวเฉียงรู้สึกว่ำเวลำที่ชีอวี่เซวียนพูดว่ำเดำดูสิ สีหน้ำนั้นมันดูเหมือนกำลังรอคอยบำงสิ่ง ดูตื่นเต้นหน่อยๆ

1 0 3 3 9

รวมถึงมีควำมรู้สึกที่ซับซ้อนเจือปนอยู่ด้วย คล้ำยกับอยำกให้

เสี่ยวเชี่ยนพูดออกมำแต่ก็แอบกังวลหำกเสี่ยวเชี่ยนพูดออกมำ

เอำเป็นว่ำมันหลำกหลำยควำมรู้สึก อวี๋หมิงหลำงเองก็ไม่เข้ำใจ ทำไมคนๆ นี้ถึงได้พิลึกแบบนี้? “ฉันเดำว่ำ… เพรำะคุณอยำกรับฉันเป็นศิษย์?” พอเสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนี้ออกมำ อวี๋หมิงหลำงก็เห็นสีหน้ำ

ผิดหวังปรำกฏบนใบหน้ำของชีอวี่เซวียน “ใช่ ตอนนี้คุณอยำกเป็นลูกศิษย์ผมไหม?” ชีอวี่เซวียนรีบ

เก็บอำรมณ์ ปรับสีหน้ำให้กลับไปยิ้มแย้มเหมือนเดิม เสี่ยวเชี่ยนเอื้อมมือไปจับแก้วชำอุ่นๆ เธอลังเลเล็กน้อย “ฉันขอพูดตำมตรงนะคะ ครำวก่อนตอนที่คุณส่งอีเมลมำ

ช่วยฉัน ฉันก็คิดแล้วว่ำปีนี้อยำกจะไปฝำกเนื้อฝำกตัวกับคุณ แต่

ว่ำ” “แต่คุณท้องเสียก่อน เลยไม่อยำกทิ้งครอบครัวไปใช่ไหม?”

ชีอวี่เซวียนอ่ำนใจเธอออก เสี่ยวเชี่ยนแสดงสีหน้ำเป็นเชิงขอโทษ “ฉันเองก็ลังเลอยู่

1 0 3 4 0

นำน แต่ก็ตัดใจไม่ได้”

กำรเลือกแบบนี้จะไม่มีทำงเกิดขึ้นในชำติก่อน

เธอคิดเสมอว่ำผู้หญิงควรเอำหน้ำที่กำรงำนมำอันดับแรก มี โอกำสดีที่จะได้ศึกษำหำควำมรู้แบบนี้ไม่ควรปล่อยให้หลุดลอย ไป

ในตัวชีอวี่เซวียนมีสิ่งที่จำเป็นสำหรับเธอ เธอเองก็อยำก พัฒนำควำมสำมำรถไปอีกขั้น แต่ก็ไม่อยำกแยกจำกอวี๋หมิง หลำง ครั้นแล้วจึงตัดสินใจแบบนี้

หำกเธอมีลูกได้ก่อนสอบเข้ำปริญญำเอก เธอก็จะอยู่ต่อด็ อกเตอร์ที่เมืองนี้โดยมีศำสตรำจำรย์หลิวเป็นอำจำรย์ที่ปรึกษำ เหมือนเดิม หำกเธอไม่ท้อง เธอก็จะไปฝำกตัวเอ็นศิษย์กับชีอวี่เซ วียนที่ทำงใต้ แล้วอีกไม่กี่ปีค่อยกลับมำ

“ฉันอยำกสร้ำงสภำพแวดล้อมที่ดีให้กับลูก ถ้ำอยู่ที่นี่สำมี ฉันก็จะได้เห็นกำรเติบโตของลูก ลูกก็จะมีครอบครัวที่สมบูรณ์ ถ้ำฉันไปอยู่ทำงใต้ ลูกก็จะไม่ได้เห็นหน้ำพ่อ ฉันคงรู้สึกติดค้ำง ลูก ดังนั้นขอโทษนะคะฉันคงไปเป็นศิษย์คุณไม่ได้”

“ติดค้ำงลูก…” คำนี้สร้ำงควำมสะเทือนใจให้ชีอวี่เซวียน เขำ

1 0 3 4 1

ดูเศร้ำลงไปมำก