แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1339 มีบทแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน
ทั้งสองคนใช้เวลำเตรียมเรื่องนี้อยู่สักพัก หลังจำกพร้อม แล้วเสี่ยวเฉียงก็ส่งจูบให้เสี่ยวเชี่ยน จำกนั้นก็เอำซิมไม่โชว์เบอร์ เปลี่ยนใส่โทรศัพท์ กดเบอร์ของแมงดำตัวพ่อหยำงกวง แต่ไม่ได้ โทรออกไป เขำแกล้งดัดเสียงพลำงขยิบตำให้เสี่ยวเชี่ยน
“คนสวยจ๋ำ~”
เสียงนี้คล้ำยๆ เสียงมู่ฮวำหลี เทคนิคเลียนเสียงที่เสี่ยวเฉียง ได้เรียนมำในที่สุดก็ได้ใช้แล้ว
“ต่ำอีกหน่อย”
“น้องสำว ไปเที่ยวกับพี่บ่!”
ใช้เสียงของมู่ฮวำหลีพูดภำษำถิ่นก็ดูตลกไปอีกแบบ
“เอำล่ะ พูดผ่ำนโทรศัพท์ก็น่ำจะหลอกได้อยู่” มีสำมีเป็น จอมเทพทหำรหน่วยรบพิเศษมันก็ดีแบบนี้แหละ!
เธอจะจัดกำรหยำงกวงกับมู่ฮวำหลี ไม่ปล่อยให้สองคนนั้น รวมหัวกันไปรังแกคนอื่น!
1 1 2 8 6
อวี๋หมิงหลำงกดเปิดลำโพงของโทรศัพท์ แล้วทำท่ำให้เสี่ยว เชี่ยนเงียบๆ ไม่นำนปลำยสำยก็รับ
“ฮัลโหล? ใครครับ?” เสียงของหยำงกวงดังลอดออกมำ
“ผมมู่ฮวำหลีเอง” อวี๋หมิงหลำงเลียนเสียงมู่ฮวำหลี แต่ไม่ได้ แนะน ำตัวเอง
“อ่ำ คุณเอง…” หยำงกวงเอำมือปิดโทรศัพท์ไว้ เหลือบมอง เล่อเล่อที่อยู่บนเตียงกลัวเธอได้ยิน เล่อเล่อกำลังดูโทรทัศน์อยู่ เขำจึงเดินไปเข้ำห้องน้ำแล้วปิดประตู
“ทำไมคุณโทรหำผมล่ะครับ?” เมื่อตอนกลำงวันคุยกันยัง บอกว่ำช่วงนี้งดติดต่อกันสักพัก แล้วนี่อะไร?
“คือแบบนี้ ทำงผม… ต้องกำร” อวี๋หมิงหลำงกลั้นขำ
เสี่ยวเชี่ยนถลึงตำใส่ มีบทแบบนี้เมื่อไรกัน?
ไหนตกลงกันแล้วว่ำแค่ให้หยำงกวงขึ้นมำ จำกนั้นก็สะกด จิตเขำให้ไปทะเลำะกับมู่ฮวำหลี แล้วทำไมเสี่ยวเฉียงเพิ่มบทเอง หน้ำตำเฉย!
“หำ? ต้องกำรอะไรครับ?” หยำงกวงยังไม่เข้ำใจ
1 1 2 8 7
“ก็คือ… คือ…” อวี๋หมิงหลำงพูดศัพท์เฉพำะมำกมำย ซึ่งเป็น คำหยำบที่พวกนักเที่ยวกลำงคืนชอบใช้
หยำงกวงตกใจอ้ำปำกค้ำง ดูไม่ออกเลยจริงๆ ว่ำอำจำรย์ หลีจะมีควำมชอบแบบนี้ด้วย?!
“แค่กๆ คือผมกินยำผิดน่ะ เอำเป็นว่ำคุณมำหำผมก็พอแล้ว วำงใจเถอะ ผมไม่ให้คุณทำฟรี ผมให้เงิน”
“นี่ไม่ใช่ปั ญหำเรื่องเงินครับ ตอนนี้ผมมีแฟนแล้ว…”
“ไม่ได้จะให้ทำถึงขั้นสุดท้ำยเสียหน่อย เอำแส้หรืออะไรก็ ได้มำเฆี่ยนผมก็พอ ถ้ำผมไม่ถูกเฆี่ยนสักวันร่ำงกำยมันจะปวด แสบปวดร้อนไปหมด!”
เสี่ยวเชี่ยนตะลึงในควำมหน้ำด้ำนของอวี๋หมิงหลำง
จิตแพทย์แล้วไง!
สะกดจิตแล้วไง!
เจอควำมหน้ำหนำของพี่เฉียงเข้ำไปมีเงิบกันหมดสิ!
ปลำยสำยตกใจกับท่ำทำงประหลำดของมู่ฮวำหลีคนนี้ไป
1 1 2 8 8
แล้ว หยำงกวงเจอมู่ฮวำหลีไม่บ่อย แต่เขำดูยังไงก็ไม่รู้สึกว่ำมู่ฮ วำหลีชอบผู้ชำย อีกอย่ำงปกติเขำอยู่ในร้ำนก็ไม่ค่อยรับงำน ผู้ชำย ส่วนใหญ่รับดูแลแต่เศรษฐินีเป็นหลัก
“คุณใช่อำจำรย์หลีจริงเหรอครับ?! อีกอย่ำงเสียงของคุณฟั ง ดูมันแปลกๆ นะ…”
“ผมกินยำแล้วเสียงจะปกติได้ไง? รีบเอำแส้ขึ้นมำเร็ว! ลืม เรื่องที่พวกเรำคุยกันที่งำนประมูลแล้วเหรอ? ผมจะช่วยคุณ จัดกำรยัยจิตแพทย์นั่น แล้วคุณจะไม่ตอบแทนผมหน่อยเหรอ?”
“คือ…”
“หรือคุณอยำกให้แฟนคุณรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณมำกกว่ำนี้?”
“ก็ได้ครับ รอก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปซื้อของก่อน”
หลังวำงสำยอวี๋หมิงหลำงก็โทรหำลูกน้อง
“โทรหำเบอร์นี้ให้ผมหน่อย เปลี่ยนเบอร์โทรเข้ำไปเรื่อยๆ ห้ำมหยุด เอำแบบดังหนึ่งทีแล้วกดทิ้ง”
นี่คือกำรทำให้โทรศัพท์ของมู่ฮวำหลีสำยไม่ว่ำง ตำมคำด หลังวำงสำยหยำงกวงคิดว่ำเรื่องนี้ดูแปลกๆ คิดจะโทรหำมู่ฮวำ
1 1 2 8 9
หลีเพื่อยืนยัน แต่กลับพบว่ำสำยไม่ว่ำง
“หยำงกวงจะไปไหนเหรอ?” เล่อเล่อเห็นเขำจะไปข้ำงนอก จึงถำมขึ้น
“จะถำมมำกไปท ำไม? จุ้นจ้ำน!” หยำงกวงไม่กล้ำปฏิเสธมู่ฮ วำหลี แต่กลับกล้ำว่ำเล่อเล่อ
“อ่อ…”
พอหยำงกวงออกไปแล้วเล่อเล่อถึงพูดพึมพำอยู่คนเดียวใน ห้อง
“ฉันสงสัยในตัวหยำงกวงได้ยังไง รู้ๆ อยู่ว่ำเขำเป็นคนที่ ขยันมำก…”
∗∗∗
เสี่ยวเชี่ยนทำหน้ำเลื่อมใสในตัวอวี๋หมิงหลำง “เจ๋ง เจ๋งสุดๆ!”
เรื่องให้ร้ำยคนอื่นนี่เหนือจินตนำกำรได้อีก เห็นเขำเพิ่มบท เองแบบนี้ประธำนเชี่ยนได้แต่บ่น นี่เธอซีเรียสมำกไปจนลืมคิด
1 1 2 9 0
ไปสินะว่ำมันมีวิธีแบบนี้ด้วย!
“จิ๊บๆ! เมียผมถูกคนมำท้ำถึงที่ ถ้ำผมไม่เอำคืนบ้ำงมันจะ สนุกเหรอ!”
เสี่ยวเชี่ยนไปดูลูก เมื่อแน่ใจแล้วว่ำลูกกำลังหลับปุ๋ ยอยู่บน เตียงเด็กเธอจึงไปปลุกคนสวยให้ตื่น
“หมำชำเขียว อย่ำเพิ่งนอน ดูเสี่ยวเหวยให้ก่อนนะ ถ้ำเขำ ร้องแกก็เห่ำสองทีเข้ำใจไหม?” เธอเอำโทรศัพท์ของเธอกับขอ งอวี๋หมิงหลำงโทรหำกันแล้ววำงไว้ในห้อง แบบนี้ก็จะได้รู้ว่ำเกิด อะไรขึ้นในห้อง
แน่นอนว่ำกำรทิ้งลูกไว้ในห้องแล้วออกไปดูเรื่องสนุกเป็น พฤติกรรมที่ไม่ดีเลย แต่เพื่องำนนี้แล้วเสี่ยวเชี่ยนยอม
อย่ำงไรเสียคนสวยก็อยู่ เกิดอะไรขึ้นก็รู้ได้ทันที ยิ่งไปกว่ำ นั้นเสี่ยวเฉียงก็แค่ไปส่งเธอขึ้นไปเดี๋ยวก็ลงมำ ก็แค่ประมำณสำม นำทีที่ไม่อยู่
“โฮ่ง…” คนสวยเห่ำเบำๆ ฉันยังเด็กอยู่เลยนะ ฟั งภำษำ มนุษย์ที่ซับซ้อนไม่เข้ำใจ ฉันอยำกนอนของฉันเงียบๆ
1 1 2 9 1
เฝ้ ำเด็กอะไรกัน ฉันไม่ใช่หมำเทพเสียหน่อย จะไปฉลำด ขนำดนั้นได้ยังไง!
“เสร็จงำนนี้ฉันจะให้รำงวัลเป็นซี่โครงต้มหนึ่งอำทิตย์ เอำ แบบมีกระดูกอ่อนด้วยเลยเอ้ำ!”
“โฮ่ง!!”
ซี่โครงที่ติดกระดูกอ่อนมำด้วยแซบอย่ำบอกใคร ถึงไม่ใช่ หมำเทพก็ต้องทำให้ได้แหละว้ำ
“ไปสิ มองอะไรน่ะ?” เสี่ยวเชี่ยนอยำกให้เขำช่วยหำทำงเข้ำ เธอยังไม่เคยทำอะไรสนุกๆ แบบนี้เลยนะ
สีหน้ำของเขำวอนโดนตบมำก ขำดก็แค่ป้ำยคล้องคอเขียน ว่ำ ‘ไม่ให้รำงวัลเจอป่ วนแน่!’
อะไรกันคนสวยแค่เฝ้ ำห้องแค่นี้ก็ให้รำงวัลใหญ่ ทีเขำไม่ เห็นได้เลย!
ไม่ยุติธรรม! อย่ำงน้อยๆ เขำก็เป็นหัวหน้ำครอบครัวนะ!
“ถ้ำนำยทำไม่ได้ฉันจะไปหำอำข่ำ เมื่อก่อนเขำทำงำนพวกนี้ น่ำจะคล่อง อ้อจริงสิ ฉันกะอุ้มลูกไปด้วยนะ คืนนี้ก็จะไปนอนกับ
1 1 2 9 2
อำข่ำเลย เรำสองแม่ลูกจะไม่กลับมำแล้ว”
“หอบลูกหนีออกจำกบ้ำนคุณยังคิดจะมีครั้งที่สองอีก เหรอ?” เขำพูด ภูตจิ๋วในใจถึงกับสะดุดล้มหน้ำคะมำแล้ว
ไม่เพียงแต่จะไม่ให้รำงวัล ยังมีขู่ด้วย!
“เรื่องหนีออกจำกบ้ำนอำนำจในกำรตัดสินใจไม่ได้อยู่ที่ ผู้หญิง แต่อยู่ในกำมือของผู้ชำยต่ำงหำก ถ้ำนำยทำตัวดีแล้ว ทำไมฉันจะต้องอยำกหนีไปด้วย? ถึงได้บอกไงว่ำนี่เป็นหนึ่งใน กำรแสดงควำมรักที่ฉันมีต่อนำย ฉันเอำอำนำจในกำรตัดสินใจ ยกให้นำยแล้ว ที่รัก หน้ำที่ของนำยยิ่งใหญ่นะ”
ควำมล้ำงสมองนี้ อย่ำงอื่นอวี๋หมิงหลำงฟั งไม่เข้ำหัว ได้ยิน แค่เธอให้ควำมสำคัญกับเขำ แถมยังพูดว่ำรักเขำด้วย!
ผู้ชำยที่ถูกคนรักล้ำงสมองบัดนี้จิตใจเบิกบำนพลุแตกปุ้งปั้ง แต่กลับยังคงแสร้งทำเป็นมีมำด พูดออกมำเสียงเข้ม
“ก็ไม่ถูกอยู่ดี คุณเอำแต่ใจเองทำไมมำโทษผม?”
“ล้วนเป็นเพรำะรัก” สำยตำเสี่ยวเชี่ยนทอดยำวไปไกล ไกล แสนไกล
1 1 2 9 3
พลังแห่งรักจู่โจม เกิดชำติหน้ำฉันใดก็ขอเป็นสำมีประธำน เชี่ยนอีก!