แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1347 มำหำจิตแพทย์เสี่ยวเฉียง

ถึงจะไม่เห็นเงำคน แต่น้ำเสียงกวนโอ๊ยแบบนี้แค่ได้ยิน เจิ้งซวี่ก็รู้แล้วว่ำใคร มันก็คือไอ้เล็กคู่ปรับตั้งแต่เด็กของเขำไม่ใช่ เหรอ?

พอเจิ้งซวี่เดินไปในห้องน้ำกลับไม่พบใครอยู่ในนั้น ตรง ตำแหน่งช่องระบำยลมมีตะแกรงหำยไปหนึ่งช่อง เจิ้งซวี่ตะโกน ใส่เพดำนด้วยควำมโมโห

“ไอ้เล็ก ไอ้คนไร้ศีลธรรม! ดึกๆ ดื่นๆ ไม่รู้จักหลับจักนอน แอบมุดมำห้องคนอื่น เกิดปีหนูหรือไงวะ?!”

แต่ทว่ำ มีเงำของอวี๋หมิงหลำงที่ไหนกัน เขำมำเอำคืนแทน เมียได้จังหวะพอดี ยั่วโมโหเจิ้งซวี่เสร็จก็รีบถอยสิ!

เจิ้งซวี่คิดในใจ สองผัวเมียคู่นี้จงใจมำก่อกวนชัดๆ กว่ำเขำ จะสำรภำพควำมในใจได้ไม่ใช่เรื่องง่ำย แต่พอสองคนนี้ปรำกฏ ตัวก็ป่ วนไปหมด

ใช้หัวเข่ำคิดยังรู้ว่ำไอ้เล็กตัวแสบมันมำนำนแล้ว จำกนั้นก็ รอจังหวะพูดตอนที่เขำกำลังจะเข้ำด้ำยเข้ำเข็ม!

1 1 3 5 4

โชคดีที่เจิ้งซวี่เป็นคนค่อนข้ำงจิตแข็ง ถ้ำเป็นผู้ชำยทั่วไปได้ ยินเสียงลอยมำไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยแบบนี้ได้หลอนไปตลอดชีวิตแน่!

“ดู! เพื่อนร้ำยกำจแบบนี้คบไม่ได้! คุณดูนะ ทำกันได้ขนำด นี้!”

“ถ้ำนำยไม่ว่ำประธำนเชี่ยนก่อนพี่เฉียงจะขู่นำยเหรอ? นี่ก็ เหมือนสำนวนของประเทศนำย ไม่ทำผิดก็ไม่ต้องกลัวผีมำเคำะ ประตู ใช่มะ? อีกอย่ำง แล้วศีลธรรมนำยสูงส่งเหรอ? ใส่กำงเกง แล้วกลับห้องตัวเองไปเลยไป ให้นวดยังมำทำรุ่มร่ำม”

จนวินำทีที่พี่ซวี่ถูกผลักพ้นประตูห้อง ในใจของพี่ซวี่ก็แทบ อยำกจะบ้ำ

สำเร็จเพรำะเฉินเสี่ยวเชี่ยน ล้มเหลวก็เพรำะเฉินเสี่ยวเชี่ยน!

ตอนที่เดินผ่ำนห้องเสี่ยวเชี่ยน พี่ซวี่ได้ถีบประตูด้วยควำมไม่ พอใจอย่ำงแรง ไอ้สองผัวเมียตัวแสบ ขอให้ถุงยำงพวกแกรั่วแล้ว รั่วอีก!

เสี่ยวเชี่ยนกลับไปที่ห้องก็เห็นลูกสำวยังหลับอยู่ แต่กลับไม่ เห็นแม้แต่เงำของเสี่ยวเฉียง ขณะที่เธอดูลูกอยู่นั้นก็ได้ยินเสียง ดังมำจำกด้ำนนอก ดูเหมือนจะมีคนถีบประตู จังหวะที่กำลังจะ

1 1 3 5 5

ลุกออกไปดูว่ำเรื่องอะไรเธอก็เห็นอวี๋หมิงหลำงเดินออกมำจำก ห้องน้ำ

“นำยไปไหนมำ?”

เมื่อกี้เสี่ยวเชี่ยนดูในห้องน้ำแล้วก็ไม่เห็นมีใคร

“ผมไปทวงควำมยุติธรรมแทนสวรรค์ แล้วก็ได้จัดกำรคนที่ มันว่ำร้ำยเมียผมลับหลังด้วย!”

ลูกผู้ชำยตัวจริงทำควำมดีไม่ประสงค์ออกนำม แต่มำขอคำ ชมจำกเมียก็ถือว่ำพอทำได้

เสี่ยวเฉียงเล่ำเรื่องทั้งหมดให้ฟั ง เสี่ยวเชี่ยนอยำกขำให้ น้ำตำไหล

มิน่ำล่ะ เสียงเมื่อกี้คงเต็มไปด้วยควำมแค้นสินะ หลังประตู นั่นคงเป็นผู้ชำยอวดดีที่ถูกสองผัวเมียขัดจังหวะเข้ำด้ำยเข้ำเข็ม!

เจิ้งซวี่ตกใจเสี่ยวเชี่ยนก่อน ต่อมำก็ยังถูกอวี๋หมิงหลำง ตะโกนด่ำแบบนั้น คิดๆ ดูตอนนี้คงกำลังนั่งสำปแช่งอยู่ในห้อง

เสี่ยวเชี่ยนเป็นคนขี้สงสำรสุดๆ เห็นเพื่อนหัวเสียแบบนั้น เธอย่อมเข้ำใจควำมรู้สึก เพื่อแสดงให้เห็นถึงควำมจริงใจที่มีต่อ

1 1 3 5 6

เพื่อน เธอกับอวี๋หมิงหลำงคืนนี้ก็ไม่ได้อยู่ว่ำง เสี่ยวเฉียงให้ควำม ร่วมมือเป็นอย่ำงดี ทำภำรกิจบนเตียงไปได้ครึ่งทำงก็หยุดหันไป มองทำงห้องเจิ้งซวี่ สำยตำทอดยำวไปไกล น้ำเสียงจริงจัง

“พวกเรำต้องสืบทอดเจตนำรมณ์ของผู้ใหญ่ที่ยังทำไม่ สำเร็จ ดังนั้นเมียจ๋ำ สองคนนั้นทำไม่สำเร็จ พวกเรำก็มำลองอีก สักตั้งนะ…”

วิธีสร้ำงควำมเคียดแค้นแบบนี้สะใจมำก ด้วยเหตุนี้วันต่อมำ สำยตำของเจิ้งซวี่ที่มองเสี่ยวเชี่ยนก็แทบจะมีไฟลุก

เสี่ยวเชี่ยนงง เธอจึงแอบลูบคอตอนที่ไม่มีใครสนใจ เธอ รู้สึกว่ำตัวเองก็อุตส่ำห์เมตตำแล้วนะ ถึงเสี่ยวเฉียงจะทำไปเพื่อ ยั่วโมโหเจิ้งซวี่ก็เถอะ จงใจฝำกเอำไว้หลำยรอยในจุดที่มองเห็น ได้ชัด แต่เสี่ยวเชี่ยนก็ตื่นแต่เช้ ำมำส่องกระจกแล้วเอำ เครื่องสำอำงกลบ ตัวเธอคิดว่ำมันเห็นไม่ชัดแล้ว

แต่ทำไมสำยตำที่เจิ้งซวี่มองมำมันช่ำงเต็มไปด้วยอำรมณ์ อิจฉำริษยำแบบนั้นล่ะ?

เสี่ยวเชี่ยนช่ำงไม่รู้เลยว่ำ เธอน่ะกลบรอยมิดแล้ว แต่คน หน้ำไม่อำยบำงคนที่ต้องตื่นไปค่ำยทหำรแต่เช้ำได้จงใจเข้ำไปใน

1 1 3 5 7

ห้องของเจิ้งซวี่ ‘อย่ำงไม่ได้ตั้งใจ’ แถมยังไปนั่งบนตัวของเจิ้งซวี่ ‘อย่ำงไม่ได้ตั้งใจ’ อีกต่ำงหำก เจิ้งซวี่ตื่นขึ้นมำยังคิดว่ำถูกผีอำ

จำกนั้นก็เป็นกำรเกทับด้วยคำถำม ได้ยินว่ำเมื่อคืนทำ ภำรกิจไม่ส ำเร็จ? ได้ยินว่ำเมื่อคืนนำยอดกลั้นจนเกือบเป็นโรค ED?

ไม่ต้องเป็นห่วง หมอที่ไหนรักษำโรค ED เก่งน่ะเหรอ มำหำ จิตแพทย์เสี่ยวเฉียงสิ เสี่ยวเฉียงมีไอเดียเด็ดๆ ลงมีดทีเดียวรู้ เรื่อง ตัดเสร็จแยกย้ำยแจกจ่ำย เดี๋ยวแถมเงินเดือนกับที่พักฟรี ให้ด้วย…

แล้วแบบนี้จะไม่ให้แค้นได้ไง!

เจิ้งซวี่ถูกอวี๋หมิงหลำงตำมมำหำเรื่องถึงที่อย่ำงหน้ำไม่อำย แต่เช้ำตรู่ เขำจึงมองเสี่ยวเชี่ยนด้วยสำยตำอำฆำตแค้น

เขำไปหำอำข่ำแต่เช้ำด้วยควำมโมโหเพื่อลำกลงไปกินข้ำว เช้ำแสนหรู หวังจะถลุงเงินเสี่ยวเชี่ยน เดิมคิดว่ำยัยปีศำจตัวนี้จะ กระอักเลือด แต่ต่อให้เป็นโรงแรมระดับนี้ อำหำรเช้ำหรูหรำสำม คนก็กินได้ไม่เยอะมำก สำหรับจิตแพทย์ที่ชอบฆ่ำแกะอ้วนเป็น นิจอย่ำงเฉินเสี่ยวเชี่ยนแล้ว เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ

1 1 3 5 8

ครั้นแล้วสีหน้ำของเจิ้งซวี่ก็ยังคงบูดบึ้ง เสี่ยวเชี่ยนคิดๆ ดู สงสัยคงเพรำะเมื่อวำนเล่นแรงไปหน่อย ในเมื่อเป็นแบบนี้งั้นก็ คงต้องชดเชยให้หน่อยแล้วกัน

ดังนั้นหลังกินอำหำรเช้ำเสร็จ พี่ซวี่ก็พบว่ำแฟนที่เขำเพิ่ง ได้มำออกไปห้องน้ำกับเสี่ยวเชี่ยนแล้วไม่กลับมำ

ตอนที่เสี่ยวเชี่ยนกับอำข่ำหิ้วกระเป๋ ำออกไปรวมตัวกับสุ่ย เซียนเตรียมออกไปทำธุระพร้อมกัน เจิ้งซวี่ยังคงอุ้มลูกสำวของ เสี่ยวเชี่ยนนั่งรออยู่ที่เดิม

รอแล้วรอเล่ำอำข่ำก็ยังไม่กลับมำ ในขณะที่สมองของพี่ซวี่ กำลังคิดว่ำเดทแรกวันนี้จะพำแฟนไปเที่ยวไหนดีเขำก็เห็นจูขี้บ่น อุ้มลูกชำยตุ้ยนุ้ยมำกินอำหำรเช้ำ พอเห็นเจิ้งซวี่ก็ทำหน้ำงง

“ทำไมนำยไม่ตำมไปด้วยล่ะ?”

“ไปไหน?” พี่ซวี่คิดในใจ พวกผู้หญิงเดินไปเข้ำห้องน้ำกัน เขำเป็นผู้ชำยจะตำมไปได้ยังไง

“เมียฉันบอกว่ำวันนี้พวกเขำจะไปทำผมกัน ให้ฉันดูแลลูก สักพัก ทำไมนำยก็ถูกทิ้งไว้นี่ล่ะ? แถมยังอุ้มเสี่ยวเหวยไว้ด้วย?”

1 1 3 5 9

เปรี้ยง… !!!

พี่ซวี่เพิ่งจะเข้ำใจว่ำตัวเองรอเก้อเสียแล้ว!

และที่น่ำแค้นกว่ำก็คือ เสี่ยวเชี่ยนไม่เพียงแต่จะเอำแฟนของ เขำไปด้วย ยังทิ้งลูกให้เขำเลี้ยงอีกต่ำงหำก!

ไม่ว่ำในใจของพี่ซวี่จะโวยวำยเสียงดังแค่ไหนก็ไม่มีใครรับรู้ ได้ แต่อำจเป็นเพรำะหงุดหงิดมำกก็เลยเผลอแสดงออกทำงสี หน้ำที่บูดบึ้ง เดิมเสี่ยวเหวยกำลังนั่งเล่นอยู่บนเก้ำอี้เด็ก พอเงย หน้ำเห็นพ่อบุญธรรมหน้ำบึ้งปำกน้อยๆ ก็เริ่มเบะ ชี้หน้ำเจิ้งซวี่ แล้วร้องไห้พร้อมหันหน้ำหนีด้วยควำมรังเกียจ

“ไม่ร้องนะโอ๋ๆ เดี๋ยวพ่อบุญธรรมจะพำไปหำแม่ใจร้ำยเอง!” เจิ้งซวี่โอ๋เด็กน้อยพร้อมปั้ นหน้ำผู้ชำยใจดี แต่ในใจกำลังพูดคำ สำบำน

เดี๋ยวกลับไปต้องส่งถุงยำงไปให้เฉินเสี่ยวเชี่ยนสักลัง และ ต้องเป็นแบบรั่วทั้งหมดด้วย เอำให้ยัยปีศำจผลิตลูกถี่ๆ วันนี้เขำ ค้นพบแล้วว่ำ มีแค่ตอนช่วงท้องเท่ำนั้นที่เฉินเสี่ยวเชี่ยนจะสงบ เสงี่ยมเจียมตัว นี่เพิ่งคลอดลูกได้ไม่กี่เดือนเองกลับเอำใหญ่ ขนำดนี้ ขโมยตัวแฟนเขำไปแถมยังทำให้เขำต้องกลำยเป็นพี่

1 1 3 6 0

เลี้ยงเด็กจ ำเป็น!

“เคยมีฝั นถือดำบท่องทั่วหล้ำ ใครจะคิดต้องมำเลี้ยงลูกคน อื่น…” จูขี้บ่นมองเจิ้งซวี่อุ้มเสี่ยวเหวยเดินออกไปจึงบรรยำย ออกมำเป็นบทกลอน

ลูกชำยที่เขำอุ้มอยู่ชี้ไปทำงเสี่ยวเหวย “สวย สวย สวย!”

คนสวยถูกอุ้มหนีไปแล้ว เขำจะเอำคนสวย!

จูขี้บ่นส่ำยหน้ำอย่ำงระอำ “ลูกโง่เอ๊ย ยังไม่เข้ำใจอีกเหรอ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ำผู้หญิงน่ะ ยิ่งสวยก็ยิ่งอันตรำย ใช่ว่ำคนสวยทุก คนจะหลอกง่ำยเหมือนแม่เรำนะ… และยิ่งถ้ำเบื้องหลังคนสวยคน นี้มีแม่สวยด้วยล่ะก็ อันตรำยสองเท่ำเลยแหละ…”