แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1349 เพรำะอะไรไม่รู้จริงเหรอ

เสี่ยวเชี่ยนใช้เวลำไม่กี่นำทีให้ควำมรู้เรื่อง PUA สีหน้ำของ
เล่อเล่อเริ่มไม่โอเคแล้ว
“พี่สะใภ้ฉันให้พี่มำเหรอคะ?”
เวลำนี้ต่อให้เป็นคนควำมรู้สึกช้ำก็ควรรู้แล้วถึงวัตถุประสงค์
ในกำรมำของเสี่ยวเชี่ยน เสี่ยวเชี่ยนเองก็ไม่เลี่ยงตอบคำถำมนี้
“ใช่ สุ่ยเซียนพี่สะใภ้เธอเป็นพี่น้องบุญธรรมกับพี่ เขำเป็น
ห่วงเธอมำก”
“ฉันบอกไปตั้งกี่ครั้งแล้วว่ำฉันเกลียดคนที่ยุ่งเรื่องส่วนตัว
ของคนอื่นที่สุด ฝำกขอบคุณ ‘ควำมหวังดี’ ของเขำที่มีให้ฉันด้วย
นะคะ แต่ฉันไม่ต้องกำร!” เล่อเล่อพูดจบก็จะเดินออก เสี่ยวเชี่ยน
เองก็ไม่รั้ง แค่พูดลอยๆ
“ควำมรักที่เธอคิดว่ำมันปกติ แต่มันกลับเป็นแผนที่คนอื่น
วำงหมำกมำอย่ำงดี กล้ำพนันกับพี่ไหมล่ะ?”
“ไม่เอำ”
“ถ้ำเธอเดินออกจำกประตูตอนนี้ ครอบครัวเธอไม่มีทำง1 1 3 7 0
ยอมรับพวกเธอทั้งชีวิตแน่นอน ในเมื่อเธอคิดว่ำเธอกับหยำงกวง
คือรักแท้ ถ้ำอย่ำงนั้นทำไมต้องกลัวที่จะพนันเล็กๆ กับพี่ด้วยล่ะ
สมมติว่ำเธอชนะพี่ พี่จะไม่ถำมเรื่องนี้อีกเด็ดขำด อีกทั้งยังจะช่วย
พูดให้พี่สะใภ้กับเต๋อซีพี่ชำยเธอยอมถอยด้วย น้ำหนักคำพูดของ
พี่ในตระกูลทังเธอก็น่ำจะรู้นะ”
“หรือว่ำพี่คือ…” ดูเหมือนเล่อเล่อจะเข้ำใจอะไรขึ้นมำแล้ว
พ่อเธอเคยเล่ำว่ำ กิจกำรของบ้ำนพี่สะใภ้มีผู้ถือหุ้นลึกลับอยู่
คน เรียกได้ว่ำตำแหน่งเทียบเท่ำพี่สะใภ้ โปรเจกต์ใหญ่ๆ ของ
หลำยบริษัทก็มีคนๆ นี้คอยร่วมวำงแผน มีคนภำยนอกที่
พยำยำมขุดคุ้ยเหมือนกันว่ำใครกันที่เก่งขนำดนี้ หลำยครั้งเข้ำ
มำแทรกแซงกำรด ำเนินงำนในช่วงเวลำสำคัญของบริษัทได้
ทันเวลำ ทำให้คนที่รอดูสองสำมีภรรยำสุ่ยเซียนกับเต๋อซีล้มไม่
เป็นท่ำถึงกับต้องหงำยเงิบ
คนในครอบครัวที่รู้มีไม่เยอะ ได้ยินมำว่ำสนิทกับสุ่ยเซียน
มำก อำยุยังไม่เยอะ
“พี่เอง” เสี่ยวเชี่ยนยิ้มให้ เธอเอำมือเสยผม เล่อเล่อพบว่ำ
แค่ท่ำทำงเล็กๆ น้อยก็แสดงให้เห็นถึงควำมเท่ห์ของคนๆ นี้ได้
แล้ว แถมยังหน้ำตำด้วย ต่อให้เป็นผู้หญิงมองก็ยังต้องรู้สึกหัว1 1 3 7 1
ใจเต้นแรง
“ฟั งไปตั้งเยอะแล้วคงไม่ถือสำถ้ำจะฟั งอีกนิด? ไม่สู้นั่งก่อน
ฟั งพี่อธิบำยขั้นตอนที่เห็นได้บ่อยของ PUA สนใจไหม?”
“หยำงกวงรักฉันจริงๆ พวกเรำไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิด!”
“อืมๆ ก็เพรำะว่ำเธอคิดว่ำไม่ใช่ พี่ถึงได้อยำกเล่ำให้ฟั งไงล่ะ
เอำแบบนี้ พี่ถำมเธอตอบ ตอนที่พวกเธอเพิ่งรู้จักกัน บ้ำนของ
เขำมีสัตว์เลี้ยงด้วยใช่ไหม อย่ำงเช่นแมว หมำ?”
“พี่รู้ได้ไง?”
“แถมเขำยังอ้ำงเหตุผลสำรพัดเพื่อให้เธอไปที่เขำ จำกนั้นก็
‘บังเอิญ’ ทำให้เธอเห็นสัตว์เลี้ยงที่น่ำรักของเขำ?”
เป๊ ะ!
“จำกนั้นจิตใต้สำนึกของเธอก็จะรู้สึกว่ำเขำเป็นคนจิตใจดี”
“…”
“ยังมีอีกเยอะนะ อย่ำงเช่น เขำมักจะทำเป็นเก็บใบไม้บนหัว
เธอออกให้บ่อยๆ หรือไม่ก็ผูกเชือกรองเท้ำให้เธอ จัดเสื้อผ้ำ1 1 3 7 2
ให้?”
“!!!”
“ยังมี…”
เสี่ยวเชี่ยนยกตัวอย่ำงพลำงสังเกตสีหน้ำของเล่อเล่อแล้ว
ค่อยๆ เปลี่ยนทิศทำงกำรพูด ทำไมคนที่รู้ด้ำนจิตวิทยำถึงได้ดู
คนแม่น ก็เพรำะขอแค่เริ่มต้นได้สวย เรื่องที่เหลือก็ไหลไปตำม
น้ำเอง โดยอำศัยกำรสังเกตกำรเปลี่ยนแปลงของท่ำทำงและสี
หน้ำ พูดแบบนี้ไปไม่กี่นำที สีหน้ำของเล่อเล่อที่มองเสี่ยวเชี่ยนก็
เปลี่ยนไป
นอกจำกควำมตกใจแล้วยังเจือไปด้วยควำมสับสน
“ไม่ได้จะบอกว่ำ PUA ไม่ดีนะ หลักๆ ให้ดูที่จุดประสงค์ของ
คนใช้ว่ำคืออะไร คิดๆ ดูตอนนี้เธออำจกำลังสงสัยว่ำตัวเองถูก
หลอกหรือเปล่ำ แต่ก็รู้สึกไม่อยำกจะเชื่อ ใช่ไหมล่ะ?”
สีหน้ำของเล่อเล่อเหมือนกำลังถำมว่ำ รู้ได้ไง?
หรือผู้หญิงคนนี้มีวิชำอ่ำนใจคน?
“พี่ไม่มีวิชำอ่ำนใจคน พี่ก็แค่พอรู้เรื่องพวกนี้มำบ้ำง ตอนนี้พี่1 1 3 7 3
ไม่บังคับเอำคำตอบจำกเธอหรอก เพรำะเรื่องถูกหลอกอะไร
แบบนี้ ไม่ว่ำจะถูกหลอกให้รักหรือถูกหลอกเอำทรัพย์สิน มันจะ
มีกระบวนกำรสับสนทำงควำมรู้สึก”
นี่ก็คล้ำยกับกำรโดนหลอกทำงโทรศัพท์ คนนอกบอกว่ำถูก
หลอกแล้วเจ้ำตัวก็ยังต้องใช้เวลำสักพักกว่ำจะได้สติ คนส่วน
ใหญ่ที่เสียทรัพย์สินหรือควำมรู้สึก ไม่ค่อยอยำกยอมรับควำม
จริงที่ตัวเองถูกหลอก
ตอนนี้สมองเล่อเล่อว่ำงเปล่ำไปหมด เธอไม่มีทำงรับได้ว่ำ
ผู้ชำยที่เธอรักใช้เล่ห์เหลี่ยมกับเธอทุกฝีก้ำว ช่วงเวลำดีๆ ที่เธอ
คิดว่ำมันคือควำมรักพวกนั้นกลับเป็นแผนที่หลอกเธอครั้งแล้ว
ครั้งเล่ำ!
จำกที่เสี่ยวเชี่ยนพูดมำ ควำมบังเอิญที่แสนสวยงำมเหล่ำนั้น
มันก็แค่เทคนิคที่มีขั้นตอน!
เช่น พำเธอกลับบ้ำนไปหลบฝนเพื่อให้เธอเห็นสัตว์เลี้ยง
น่ำรักของเขำ จำกนั้น…
ในสำยตำเธอ เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นควำมทรงจำที่สวยงำม
แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับใช้ควำมรู้เฉพำะทำงวิเครำะห์จุดประสงค์ของ1 1 3 7 4
แต่ละพฤติกรรมออกมำ ที่ผู้ชำยทำแบบนี้ก็เพื่อจับจุดอ่อนของ
ผู้หญิง ทำแบบนั้นก็เพื่ออย่ำงนั้นอย่ำงนี้
คิดๆ แล้วก็ชำไปหมดทั้งตัว
“เรื่องที่โหดร้ำยที่สุดบนโลกนี้ไม่ใช่กำรสิ้นหวัง แต่เป็นกำร
ที่พวกเรำได้พบว่ำโลกที่พวกเรำต่อสู้เพื่อปกป้องมันแท้จริงแล้วก็
แค่เกมที่พระเจ้ำสร้ำงมำเล่นๆ ประโยคนี้มำจำกหนังสือที่พี่ชอบ
มำก”
ประโยคนี้ของเสี่ยวเชี่ยนได้เสียดแทงเข้ำไปในใจของเล่อ
เล่อ
นั่นสิ ตัวเองต่อสู้แทบตำยเพื่อปกป้ องควำมรัก แต่จริงๆ
แล้วมันก็แค่เกมที่ใครบำงคนสร้ำงขึ้น
“เคยเล่นเกมปริ๊นเซส เมคเกอร์ไหม? เป็นเกมประเภท
จำลองสถำนกำรณ์ ในนั้นมีฉำกเหตุกำรณ์มำกมำยหลำยแบบ
จะมีฉำกอวสำนที่แตกต่ำงกันมำกถึงห้ำสิบกว่ำแบบจำกกำร
เลือกเล่นที่แตกต่ำงกันออกไป ถึงกำรพูดแบบนี้กับเธอในตอนนี้
ออกจะโหดร้ำยไปหน่อย แต่ที่โชคไม่ดีก็คือ คนอื่นกำลังวำง
แนวทำงตอนจบให้เธอทีละขั้นๆ ถ้ำให้พูดตรงกว่ำนี้อีกหน่อย”1 1 3 7 5
เสี่ยวเชี่ยนมองหน้ำเล่อเล่อที่ซีดเผือดแล้วพูดต่อ
“ต่อให้เขำล้มเหลวจำกเธอ เขำก็แค่เปลี่ยนไปหำผู้หญิงที่
ฐำนะพอๆ กับเธอแล้ววำงแผนใหม่ ก็แค่เปลี่ยนรูปแบบวิธีไป
ตำมนิสัยที่ต่ำงกัน”
ควำมรักที่เธอคิด มันก็แค่เกมที่คนอื่นวำงแนวทำงเอำไว้ให้
เดินไป
เมื่อเกมที่แสนน่ำรักกลำยเป็นชีวิตจริง สิ่งที่เหลืออยู่ก็มี
เพียงแผลเหวอะหวะทั่วตัว
เล่อเล่อรู้สึกจุกที่อกมำก สักพักก็ยังไม่ดีขึ้น เธอรู้สึกเหมือน
เพดำนหมุน โลกค่อยๆ เลือนรำง…
ฟุ่ บ!
เล่อเล่อเป็นลมล้มลงบนเตียงนวด เสี่ยวเชี่ยนก็ไม่รีบร้อน รู้
ว่ำนี่เป็นอำกำรของคนที่โมโหจนเป็นลม เธอดูเวลำ อีกสองนำที
ก็จะครึ่งชั่วโมง เจิ้งซวี่คงมำแล้ว
เธอใส่เสื้อผ้ำแล้วเดินออกไป ตำมคำด เธอเห็นอำข่ำกับสุ่ย
เซียนนั่งอยู่ตรงล็อบบี้ ส่วนเจิ้งซวี่กำลังนั่งหน้ำบึ้งอยู่ตรงพื้นที่1 1 3 7 6
ส่วนกลำง
สถำนที่แบบนี้ผู้ชำยห้ำมเข้ำ ไม่อย่ำงนั้นพี่ซวี่คงพุ่งเข้ำ
มำแล้ว แค่ช่วงเวลำไม่นำนนี้ หน้ำของเขำถูกเด็กที่อุ้มอยู่จูบจน
แดงไปหมดแล้ว!
“ไอ๊หยำ พี่ซวี่หน้ำเป็นอะไรคะ?” เสี่ยวเชี่ยนเห็นรอยแดงๆ
เป็นวงใหญ่มำกบนหน้ำเจิ้งซวี่
เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดเจิ้งซวี่พอเห็นแม่มำแล้วก็กวักมือ
เรียกใหญ่พลำงส่งเสียงอี๊อ๊ำภำษำเด็กทำรกที่ไม่มีใครเข้ำใจ
พี่ซวี่หันไปตอบเสี่ยวเชี่ยนด้วยสีหน้ำไร้ควำมรู้สึก “เพรำะ
อะไรไม่รู้จริงเหรอ?”
ลูกสำวที่ตัวเองเลี้ยงมำไม่รู้หรือไงว่ำเป็นเด็กแบบไหน! เด็ก
นี่เห็นหน้ำเขำเป็นขวดนม ดูดเอำๆ จนแดงเต็มหน้ำแล้วเนี่ย!
จะวำงลงก็ไม่ได้ พอวำงลงก็แหกปำกร้องงอแง แถมยังร้อง
แบบมีเทคนิคเสียด้วยนะ เอำแค่ฟ้ำผ่ำไม่มีเม็ดฝน พลังคลื่นเสียง
ของเด็กทำรกเล่นเอำหูพี่ซวี่แสบไปถึงแก้วหูชั้นใน!
เสี่ยวเชี่ยนมองรอยแดงบนแก้มซ้ำยของเจิ้งซวี่ แล้วมองหน้ำ1 1 3 7 7
แบ๊วๆ ของลูกสำว จำกนั้นก็พูดในสิ่งที่ทำเจิ้งซวี่แทบกระอัก
เลือด