เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 305:เปิดเผย

“เยี่ยนจื่อ คุณรู้ไหมว่าหลุมอวกาศคืออะไร?”

ซินห้าวคิดถึงที่เฉินเวยบอกว่ารอยแผลเป็นของเฉินเยี่ยนคือหลุมอวกาศ เขาไม่เข้าใจว่าหลุมอวกาศคืออะไร แต่อยู่ๆ เขาก็คิดถึงสถานที่ตอนที่สลบตื่นขึ้นมา ถึงแม้จะแค่พริบตาเดียว แต่เขากลับรู้สึกเหมือนว่าสถานที่นั้นคือหลุมอวกาศที่เฉินเวยพูดถึง

เฉินเยี่ยนอึ้งไป ตัวอดสั่นขึ้นมาไม่ได้ นั่นคือความกลัว สายตาที่เธอมองซินห้าวแวบเดียวนั้นซินห้าวก็เข้าใจ เฉินเยี่ยนรู้ อีกทั้งยังรู้ดีด้วย คิดว่าเขาเดาไว้ไม่ผิด

“หลุมอวกาศ? ใครพูด? คุณ คุณ…”

ริมฝีปากเฉินเยี่ยนสั่นเล็กน้อย เธอฝืนให้ตัวเองนิ่ง แต่เสียงที่พูดออกมากลับเผยให้รู้แล้ว

ซินห้าวมองเฉินเยี่ยน ตอนนี้ในใจเขาสับสนมาก เรื่องที่เฉินเวยเล่านั้นในใจเขาแอบรับไม่ได้

เฉินเยี่ยนตัวอ่อนระทวย มือเธอออกแรงกำขอบเก้าอี้แน่น เหมือนว่าทำแบบนี้จะสามารถประคองตัวเธอและความคิดเอาไว้ได้

“เฉินเวย? เธอรู้ได้ยังไง?”

เฉินเยี่ยนขมวดคิ้ว เธอไม่เคยเล่าเรื่องหลุมอวกาศให้ใครฟังมาก่อน ตอนแรกเธอยังไม่รู้เลย แล้วเฉินเวยรู้ได้ยังไง?

“เฉินเวยเล่าเรื่องหนึ่งให้ผมฟัง ในเรื่องเฉินเวยแย่งสามีของเพื่อนรักเธอไป จากนั้นเพื่อนรักเธอตบเธอ ระหว่างที่พวกเขาตบตีกัน เพื่อนรักเธอได้รับบาดเจ็บ รอยแผลเป็นบนหน้าผากส่องแสงสีทอง จากนั้นเธอตื่นขึ้นมาอีกทีก็เปลี่ยนสถานะไปแล้ว เธอเดาว่ารอยแผลเป็นนั้นเป็นหลุมอวกาศ”

ซินห้าวเล่าคำพูดของเฉินเวย พูดจบเขามองเฉินเยี่ยน เขาอยากจะให้เฉินเยี่ยนโวยวายเสียงดังว่าเขาพูดเรื่องบ้าอะไร โวยวายว่าเขาพูดจาเหลวไหล บนโลกนี้จะมีเรื่องแบบนี้ที่ไหน จะมีหลุมอวกาศได้ยังไง คนเราอยู่ดีๆ จะมาเกิดใหม่เหมือนที่พวกเขาพูดได้ยังไง? แล้วจะเดินทางจากที่หนึ่งมายังอีกที่หนึ่งได้ยังไง?

แต่เฉินเยี่ยนเปล่า เฉินเยี่ยนนั่งลงเงียบๆ นั่นหมายความว่าที่เฉินเวยเล่าเป็นเรื่องจริง? เฉินเยี่ยนแต่งงานกับอวี๋เหวยหมินจริงๆ?

ถ้าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง? แล้วเขาควรทำยังไง? เรื่องนี้มันไปไกลเกินกว่าที่เขารู้อีก

เฉินเยี่ยนกำลังคิดถึงเฉินเวย ที่แท้เฉินเวยเดาเอา ก็ใช่ ยุคสมัยใหม่มีนิยายเกี่ยวกับเรื่องหลุมอวกาศมากมาย เธอกับเฉินเวยและอวี๋เหวยหมินต่างมาเกิดใหม่ เกิดใหม่จำเป็นต้องมีอะไรกระตุ้น แล้วเฉินเวยก็เห็นแผลบนหน้าผากตัวเองเปล่งแสง เธอเดาว่ารอยแผลเป็นตัวเองคือหลุมอวกาศก็ไม่แปลก

ไม่ยอมรับไม่ได้ว่าเฉินเวยยังฉลาดอยู่ เธอเดาได้ถูกต้อง อวี๋เหวยหมินคนโง่นั่นไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย

เดี๋ยวก่อน นี่ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองควรคิดตอนนี้ เธอต้องคิดว่าเฉินเวยเล่าเรื่องชาติที่แล้วให้ซินห้าวฟังหมดแล้ว

เฉินเวยนี่มัน รู้ว่าเธอกลัวอะไรที่สุด เธอไม่อยากให้ซินห้าวรู้เรื่องชาติที่แล้วของเธอ แต่เธอกลับพูดออกมา เธออยากจะให้ซินห้าวมีหนามในใจ ให้พวกเขามองหน้ากันไม่ติด แล้วเกิดความขัดแย้ง

คิดดู ถ้าตัวเองรู้ว่าชาติที่แล้วซินห้าวมีภรรยา แล้วเธอยังรู้จักภรรยาเขาด้วย ในใจเธอคงรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน

ในทางกลับกัน ซินห้าวจะไม่สนใจหรือ?

ซินห้าวต้องสนใจแน่นอน อีกทั้งคำพูดนี้ยังได้ยินจากปากคนอื่นอีก

แต่นั่นมันเธอชาติที่แล้ว เธอปฏิเสธไม่ได้

ความเงียบของเฉินเยี่ยนอธิบายชัดเจนทุกอย่าง ไม่ต้องถาม ซินห้าวก็รู้คำตอบแล้ว

“เยี่ยนจื่อ”

ซินห้าวเรียก แต่แล้วเขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี

ในใจซินห้าวมีไฟสุมอยู่ แต่เขากลับระบายออกมาไม่ได้ เพราะเขารู้ว่าเขาโทษเฉินเยี่ยนไม่ได้ เฉินเยี่ยนไม่ได้ทำอะไรผิด แต่พอคิดถึงเฉินเวย อวี๋เหวยหมิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอ้คนชั่วอวี๋เหวยหมินนั่น ในใจซินห้าวก็รู้สึกเหมือนกินแมลงวันเข้าไป รู้สึกขยะแขยง แต่ไม่ได้รู้สึกขยะแขยงเฉินเยี่ยน

เฉินเยี่ยนก็คิดอยู่ ว่าเธอควรจะพูดกับซินห้าวยังไงดี

ไม่ยอมรับ?

แต่เห็นได้ชัดว่าซินห้าวสงสัยแล้ว ถ้าไม่ยอมรับ นอกจากหนามในใจของซินห้าวแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะผิดหวังกับต่อเองมากกว่า? เพราะตัวเองโกหกเขา ไม่ไว้ใจเขา

แต่ถ้ายอมรับ ซินห้าวก็จะไม่สบายใจ เพราะถ้าใครรู้ว่าภรรยาตัวเองเคยแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นมาก่อน ก็คงจะเสียใจ

ลำบากใจเหลือเกิน

“ซินห้าว”

อยู่ๆ เฉินเยี่ยนเงยหน้าขึ้นมา สายตามีแววเด็ดเดี่ยว เรื่องมาถึงตรงนี้แล้ว เธอไม่ควรปิดบังซินห้าวต่อ ถ้าเป็นไปได้ เธอก็ไม่อยากจะพูด แต่ตอนนี้ไม่พูดไม่ได้แล้ว

“รอยแผลเป็นนี้ของฉันเป็นหลุมอวกาศจริง”

เฉินเยี่ยนยอมรับแล้ว

ขณะที่ซินห้าววางใจ ก็ถามขึ้นมาอีก

“ตกลงหลุมอวกาศคืออะไร?”

ซินห้าวถามเฉินเยี่ยน

“ก็เป็นสถานที่หนึ่ง จะอธิบายยังไงดี? เหมือนกับห้องห้องหนึ่ง แต่ถูกเก็บไว้ในรอยแผลเป็นนี้ ที่เฉินเวยเดาได้ เป็นเพราะช่วงหลังมีนิยายมากมายที่เขียนถึงหลุมอวกาศ บางหลุมอวกาศข้างในมีผืนนา สามารถปลูกพืชปลอดสารพิษที่ดีต่อร่างกาย บางอันมีแหล่งน้ำ ในนั้นมีน้ำวิเศษ มีปลา ดื่มแล้วดีต่อสุขภาพ แล้วยังกินปลาได้ เอาปลา ของทะเลมาขาย ทำเงินได้ บางอันมีซุปเปอร์มาร์เก็ต ต้องการอะไรก็มีหมด บางอันสามารถผลิตเค้ก ขนมได้ แบบไหนก็มี แต่ของฉันไม่เหมือนกัน ข้างในไม่มีอะไรเลย มีแต่เวลาเจออันตรายก็สามารถเอาตัวเองเข้าไปหลบได้

เฉินเยี่ยนอธิบายกับซินห้าว

“ถ้าอย่างนั้นหมายความว่า ในอนาคต จะมีหลายคนที่มาเกิดใหม่อย่างที่คุณว่า? รู้เรื่องชาติที่แล้วของตัวเอง?”

ซินห้าวรู้สึกตกใจกลัว นี่มันเกินกว่าที่เขาคิด ความคิดก่อนหน้านี้ของเขาพลิกผันไปหมด เขารู้สึกกลัว

“ก็ไม่ใช่แบบนั้น ฉันก็บอกไม่ได้ว่าไม่มีคนมาเกิดใหม่ แต่ถ้ามี ก็คงจำนวนน้อยมาก สุดท้ายคนส่วนใหญ่ต่างก็เขียนนิยายเลียนแบบกัน พวกเราเป็นคนอ่าน ตอนที่ยังไม่ได้เกิดใหม่พวกเราก็ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ หลังฉันมาที่นี่ถึงค่อยรู้ว่ารอยแผลเป็นนี้คือหลุมอวกาศ”

ตัวเฉินเยี่ยนเองผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อน เธอปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่มีคนอื่นมาเกิดใหม่ แต่มีจำนวนน้อยแน่นอน

“งั้นที่เฉินเวยพูดทั้งหมดคือเรื่องจริง?”

ซินห้าวบอกไม่ถูกว่าในใจรู้สึกยังไง เรื่องทุกอย่างวันนี้จู่โจมเขาหนักมาก

“ส่วนใหญ่น่าจะเป็นเรื่องจริง ฉันกับเธอเป็นเพื่อนนักเรียนกัน เธอหย่าฉันเลยรับเธอมาอยู่ที่บ้าน จากนั้นเรื่องที่เธออยู่กับอวี๋เหวยหมินโดนฉันจับได้ ฉันเลยลงมือกับเธอ อวี๋เหวยหมินช่วยเธอ จนตอนที่ฉันฟื้นขึ้นมา ฉันก็มาอยู่ที่สวนผลไม้แล้ว พวกเขาสองคนมาที่นี่ก่อนหน้าฉัน ดังนั้นพวกเราสามคนจึงพัวพันกัน ฉันไม่สามารถอภัยพวกเขาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเฉินเวย”