เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 319 ตั้งท้อง

ตอนซินห้าวมาก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ดี เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเฉินเยี่ยนจะสามารถพูดคุยกับซินเหลยได้แบบนี้ 

แต่เขามีความสุขที่ได้เห็น 

“พี่ชาย” 

ตอนที่ซินห้าวยังไม่ทันรู้สึกตัวซินเหลยก็เรียกเขา สายตาเขาไม่มีความอาฆาต แต่กลับมีความรู้สึกดีใจ 

“อืม” 

ซินห้าวตอบรับ ซินเหลยเรียกเขา เขาไม่คุ้นเลยจริงๆ 

“พี่สะใภ้บอกว่ารอผมหายดีแล้ว ให้ผมกลับไปที่หมู่บ้าน บอกว่าพี่จะพาผมไปจับปลา พี่สะใภ้จะทำปลาให้ผมกิน” 

สายตาซินเหลยเป็นประกายวิบวับ เขามองซินห้าว เหมือนกำลังถามซินห้าวว่าจริงหรือ 

ซินห้าวมองซินเหลย แล้วมองเฉินเยี่ยน เขารู้ว่าซินเหลยไม่ได้อดอยาก และไม่อยากไปหมู่บ้านเกษตรกร แต่ตอนนี้เขาเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วยังมีท่าทีดีใจและคาดหวังด้วย หมายความว่าซินเหลยจริงใจ 

“ได้ พี่รับปาก รอแกหายดีก่อน พี่จะพาแกไปจับปลา” 

ซินห้าวออกแรงพยักหน้า ในใจมีความอบอุ่นพุ่งขึ้นมา เขาเอามือวางบนบ่าเฉินเยี่ยน ดูเหมือนเฉินเยี่ยนเปิดใจซินเหลยได้ไม่เลวเลย 

จนซุนหม่านเซียงมา ซินห้าวและเฉินเยี่ยนฝากฝังอีกหลายประโยคแล้วกลับไป 

“พอแล้ว ไม่เห็นแล้วยังจะมองอยู่อีก ลูกไม่อยากเจอพี่ชายกับเธอมากที่สุดไม่ใช่หรือ? แล้วนี่เป็นอะไรไป?” 

ในห้องคนไข้ซุนหม่านเซียงพูดอย่างอิจฉา ไม่เห็นลูกชายจะอาลัยอาวรณ์ตัวเองแบบนี้เลย 

“แม่ ที่จริงผมอยากมีพี่ชายมาตลอด ตอนผมเด็ก พวกเด็กที่ผมเล่นด้วยพวกเขามีพี่น้องกันหมดเลย มีแค่ผมที่ไม่มี ต่อมาผมรู้ว่าผมยังมีพี่ชายคนหนึ่ง ตอนนั้นผมคิด พี่ชายผมจะเป็นยังไง จะเหมือนกับครอบครัวอื่นไหม? ถ้าคนอื่นตีผม เขาจะออกรับแทนผมไหม? ต่อมาคุณยาย คุณน้าและแม่ต่างบอกว่าพี่ชายเป็นตัวซวย ผมก็เชื่อ อีกทั้งผมยังกลัวว่าเขาจะกลับมาแก่งแย่งกับผม มีเขา พวกพ่อแม่จะไม่ดีกับผมแล้ว ดังนั้นในใจผมเลยมองเขาเป็นศัตรู ไม่อยากให้เขากลับมา ไม่อยากให้เขาได้ดี ที่จริงพี่ชายไม่ได้เป็นแบบผมเลย เขาอยากให้ผมได้ดี มีแต่ผมที่กระทำเขามาตลอด ตอนนี้เกิดเรื่อง เขากลับยังช่วยผมตลอด ความรู้สึกที่มีพี่ชายนี่ดีจริงๆ” 

เสียงซินเหลยทุ้มต่ำ เขาเริ่มเผชิญหน้ากับความรู้สึกตัวเองแล้ว 

ซินชานหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตู เมื่อก่อนเขายุ่งมาก และพูดคุยกับลูกชายน้อยมากจริงๆ ลูกชายกลายเป็นแบบนี้ เขามีส่วนรับผิดชอบ ถ้ารู้แต่แรกว่าลูกชายคิดยังไง แก้ไขเขา เขาก็จะไม่เป็นอย่างวันนี้ใช่ไหม? 

“เหลวไหล พวกลูกต่างคลานออกมาจากท้องแม่ เขาต้องไม่อยากให้ลูกมีเรื่องอยู่แล้ว เขาเป็นถึงพี่ชายแท้ๆ ของลูก เงินที่ลูกใช้ก็เป็นเงินที่เขาให้แม่มา ไม่ช่วยลูกแล้วจะช่วยใคร! เป็นเพราะเฉินเยี่ยน ถึงแม้แม่จะไม่ชอบเธอ เธอมักจะคอยควบคุมพี่ชายลูก ไม่ให้พี่ชายสนิทกับที่นี่ พูดจาก็ไม่น่าฟัง ชอบขัดแย้งกับแม่ แต่ตอนที่บ้านเกิดเรื่องถือว่าเธอใช้ประโยชน์ได้อยู่ และมาช่วยเสมอ มีเธออยู่ข้างแม่ แม่ยังรู้สึกมั่นใจ เรื่องนี้แม่ต้องยอมรับ ครั้งนี้เงินที่ลูกอยู่โรงพยาบาล และเงินสองหมื่นที่ต้องชดใช้ให้ครอบครัวนั้น เธอไม่ได้ห้ามไม่ให้พี่ชายลูกออก รอลูกหายดีแล้ว จะต้องทำดีกับพี่ชายลูกมากๆ นะ ยังไงพวกลูกก็เป็นพี่น้องกัน” 

ซุนหม่านเซียงคนนี้ถึงแม้จะปากร้าย และเห็นแก่ตัว แต่ในใจเธอคิดอะไรก็พูดอย่างนั้น 

“ผมรู้ แม่ ที่จริงแล้วพี่สะใภ้ผมคนนี้นิสัยดีมาก อีกหน่อยผมจะทำดีกับเธอ แม่ดูสิเธอดีกับคุณปู่คุณย่าแล้วยังมีลุงสองป้ารองอีก เธอเป็นประเภทถ้าทำดีกับเธอ เธอก็จะดีกับคนนั้น แม่อย่าทะเลาะกับพี่สะใภ้เลย” 

ซินเหลยถึงกับโน้มน้าวแม่ตัวเอง 

นัยน์ตาซินชานเริ่มแดง ลูกชายคนเล็กรู้เรื่องแล้ว ถึงแม้กว่าจะได้เห็นภาพนี้จะต้องแลกมากับเรื่องที่ค่อนข้างหนัก แต่ขอแค่เขายอมแก้ตัว อะไรก็ไม่สายไปทั้งนั้น 

“ลูกคิดว่าแม่อยากจะทะเลาะกับเธอหรือ ลูกดูสิอยู่ต่อหน้าแม่ไม่เคยอ่อนข้อให้เลย ลูกยังว่าเธอดีอีก ถ้าดีจริงทำไมไม่คลอดหลานให้แม่ล่ะ มีลูกไม่ได้ นี่เรียกว่าดีหรือ” 

ซุนหม่านเซียงไม่พอใจ เธอทนเห็นลูกชายชมคนอื่นดีไม่ได้ 

ซินชานส่ายหน้า จากนั้นเดินเข้าไป ตัดบทสนทนาแม่ลูก 

ฝั่งเฉินเยี่ยนซ้อนท้ายจักรยานซินห้าว ซินห้าวขี่นิ่งมาก มีหลุมก็หลบได้ เขาไม่อยากให้สะเทือนถึงเฉินเยี่ยน 

“ผมคิดไม่ถึงว่าซินเหลยจะปรับปรุงตัวได้ ตอนนั้นคิดแค่อยากจะช่วยเขา ไม่อยากให้เขาตาย คิดไม่ถึงว่าผ่านเรื่องครั้งนี้เขาจะเปลี่ยนไป ผมรู้สึกไม่ค่อยรู้จักเขาเลย” 

ซินห้าวถอนหายใจ นี่คือโตเป็นผู้ใหญ่แล้วใช่ไหม 

“ที่จริงแล้วซินเหลยไม่ถือว่าเลว เขาเป็นแค่เด็กที่โดนตามใจจนเสียนิสัย ไม่มีใครสั่งสอนเขา หลังคุณกลับมา เขาเห็นคุณเป็นศัตรู คุณก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปสนิทกับเขายังไง ดังนั้นระหว่างพวกคุณจึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี ส่วนฉัน เพราะแม่ไม่อยากไปฝั่งนั้น อีกอย่างซินเหลยโตขนาดนี้แล้ว ฉันไม่ชอบเขา และขี้เกียจจะสนใจเขาด้วย ดังนั้นเขาเลยใช้ชีวิตของเขาไป แต่เรื่องครั้งนี้กลับให้บทเรียนที่ยิ่งใหญ่กับเขา ฉันเห็นเขาคิดอย่างละเอียดแล้วจริงๆ ความคิดก็เปลี่ยนไป หวังว่าเขาจะจดจำบทเรียนครั้งนี้จริงๆ” 

เฉินเยี่ยนก็ถอนหายใจ แต่การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เป็นสิ่งที่เธอยินดีจะเห็น 

ซินห้าวพยักหน้า เขาเห็นด้วยกับความคิดเฉินเยี่ยน 

ทั้งสองคนคุยกันว่าจะไปบ้านเฉินก่อน เฉินจงตามรถไปหูหนาน ฝั่งนั้นต้องการกระดาษชำระไม่น้อยเลย ราคาที่ให้ก็ดี พวกเขาเลยตกลง ออกไปวันนี้ตอนกลางวัน 

เรื่องอื่นๆ ก็ดีหมด พูดคุยกับหวางนิวสักพัก เฉินเยี่ยนกับซินห้าวก็กลับ 

มาถึงบ้านซิน ได้เวลากินข้าวเย็นพอดี 

“ที่ในเมืองมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” 

ซินต้าฉุยถามหลานชาย 

ตะเกียบเฉินเยี่ยนนิ่งไป เธอตกลงว่าจะไม่บอกคุณปู่คุณย่า พวกเขาอายุมากแล้ว ครั้งที่แล้วเรื่องซินชานก็ตื่นเต้นตามไปด้วย ถ้าเป็นครั้งนี้อีกจะต้องเกิดเรื่องไม่ดีแน่ 

“คุณปู่ ไม่มีเรื่องอะไรค่ะ หลายวันนี้ที่โรงงานซินห้าวยุ่งมาก กลับมาก็ดึกมากแล้ว ส่วนหนู เหมือนหนู เหมือนหนูจะมีแล้ว หนูเลยอยากอยู่ในเมืองดูสักพัก ถ้ามี ไปตรวจอะไรก็สะดวก” 

เฉินเยี่ยนคิดข้ออ้างไว้แล้ว 

“มีแล้ว?” 

ซินต้าฉุยเหมือนตอบสนองไม่ทัน 

คุณย่าและไป๋ซิ่วเหมยต่างเข้าใจ 

ไป๋ซิ่วเหมยวางตะเกียบลง ถามอย่างดีใจ “เยี่ยนจื่อ เธอมีแล้วจริงๆ หรือ?” 

พูดตามจริง เรื่องเฉินเยี่ยนท้องอยู่ในใจเธอมาตลอด ซินห้าวเป็นถึงหลานชายคนโตของบ้านซิน ถ้าเฉินเยี่ยนไม่มีลูก สำหรับบ้านซินแล้วก็ถือว่าไม่สมบูรณ์ แต่พวกเขาไม่อยากพูด กลัวว่าจะยิ่งเพิ่มความกดดันให้เฉินเยี่ยน แต่เธอก็รอข่าวดีของเฉินเยี่ยนมาตลอด