เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 357 ผลกรรม

ตอนเย็นซินห้าวกลับมา เฉินเยี่ยนเล่าเรื่องให้ซินห้าวฟัง ซินห้าวไม่คัดค้าน แล้วยังช่วยคิดแผนให้สมบูรณ์ด้วย เขาให้เฉินเยี่ยนสบายใจ บอกว่าเรื่องนี้ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน จะทำให้ลูกพี่สวี๋ตกที่นั่งลำบากแน่ 

 

 

สามเดือนผ่านไป เฉินจง เฉินกุ้ยและเฉินเยี่ยนพูดเรื่องลูกพี่สวี๋ ก็ไม่โกรธแล้ว 

 

 

พวกเขาใช้วิธีของเฉินเยี่ยนและซินห้าวไปหาคนที่ชื่ออวี๋เจี้ยนกั๋ว ดูท่าทางมีมาด มาที่โรงงานกระดาษบ้านเฉินต้องการซื้อกระดาษจำนวนมาก 

 

 

หลังลูกพี่สวี๋รู้เรื่อง ยังไม่ทันที่อวี๋เจี้ยนกั๋วจะออกจากหมู่บ้าน เขาก็หาอวี๋เจี้ยนกั๋วเจอ บอกว่าจะขายกระดาษในราคาที่ต่ำกว่าให้เขา 

 

 

อวี๋เจี้ยนกั๋วลังเลอยู่นาน บอกว่ากระดาษของลูกพี่สวี๋คุณภาพไม่ดีเท่าของบ้านเฉิน ถ้าอยากให้ทำธุรกิจกับลูกพี่สวี๋ ต้องลดราคาให้ถูกลงอีก ไม่อย่างนั้นเขายอมซื้อกระดาษคุณภาพดีกับบ้านเฉิน เพราะบ้านเฉินชื่อเสียงดี ในอนาคตเขาต้องใช้กระดาษระยะยาว 

 

 

ลูกพี่สวี๋ยอมตกลงเพื่อจะแย่งออเดอร์นี้มา 

 

 

เขาคำนวณดูแล้ว ออเดอร์นี้ไม่เพียงแต่เขาไม่ได้เงิน ยังอาจจะขาดทุนด้วยซ้ำ 

 

 

เขาก็เจ็บตัว อย่าเห็นว่าเขาแย่งลูกค้ามาไม่น้อย แต่จนตอนนี้เขายังไม่ได้กำไรเลย 

 

 

แต่คิดถึงว่าจะสามารถล้มโรงงานกระดาษบ้านเฉินได้ คิดว่าตอนนี้บ้านเฉินเสียลูกค้าไปมากแล้ว เขาก็รู้สึกว่าคุ้มถึงแม้จะไม่ได้กำไร วันที่เขาจำได้เงินยังรออยู่ข้างหน้านะ 

 

 

ส่วนฝั่งบ้านเฉินก็ตกลงกับหลายเจ้า ลดราคาให้พวกเขา แต่ก็พูดอย่างชัดเจ คุณภาพกระดาษที่ลดราคานั้นจะไม่ดีเท่า เพราะแบบนั้นจะขาดทุน 

 

 

หลายเจ้าก็ตกลง บอกว่าแย่หน่อยก็ยอม ขอให้ลดราคาก็ได้แล้ว 

 

 

ฝั่งลูกพี่สวี๋หาคนงานมาทำงานล่วงเวลาเพิ่ม ส่วนฝั่งบ้านเฉินผลิตตามปกติ 

 

 

จนมาถึงวันที่นัด ลูกพี่สวี๋ไปส่งกระดาษให้อวี๋เจี้ยนกั๋ว หลังตรวจสอบแล้ว อวี๋เจี้ยนกั๋วก็ให้เงินอย่างพึงพอใจ อีกทั้งยังสั่งออเดอร์อีกลอตใหญ่ 

 

 

ลูกพี่สวี๋กัดฟันตกลง 

 

 

ส่วนอวี๋เจี้ยนกั๋วหลังได้รับกระดาษแล้วก็ไปบอกบ้านเฉิน เฉินจงกับเถี่ยจู้ลากกระดาษไปแบ่งส่งหลายร้านที่สั่ง 

 

 

แบบนี้บ้านเฉินก็มีกระดาษส่งให้คนที่ซื้อราคาถูกแล้ว อีกทั้งหักค่าใช้จ่ายแล้ว บ้านเฉินยังได้กำไรอีกหน่อยด้วย 

 

 

ส่วนกระดาษที่บ้านเฉินผลิตยังคงส่งไปนอกเมืองและให้ลูกค้าคนอื่นต่อไป ไม่ทำให้ทั้งสองฝ่ายเสียเวลา 

 

 

แบบนี้ออเดอร์ของลูกพี่สวี๋ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ราคาก็ยิ่งถูกลง เงินค่าแรงที่จ่ายให้คนงานก็ยิ่งมากขึ้น คนข้างนอกมองว่าธุรกิจเขารุ่งเรืองมาก ที่จริงแล้วลำบากตัวเขารู้ดี สองเดือนมานี้ เขาคำนวณดู ไม่เพียงแต่ไม่ได้เงินสักสตางค์ รวมกับค่าแรงต่างๆ เขายังขาดทุนไปหมื่นกว่าเหรียญด้วยซ้ำ 

 

 

ลูกพี่สวี๋คาดไม่ถึง ตั้งแต่เปิดโรงงานมาจนถึงตอนนี้ เขาลงทุนไปหลายหมื่นเหรียญแล้ว เขามาเพราะคาดหวังว่าจะล้มบ้านเฉินแล้วทำเงิน 

 

 

แต่ตอนนี้บ้านเฉินไม่ล้ม ลูกค้าก็ไม่น้อยลงด้วย 

 

 

ส่วนถ้าเขาทำแบบนี้ต่อไปก็ขาดทุนไปตลอด ถ้าทำแบบนี้ต่อ เขากลัวว่าจะต้องขายภรรยาไปด้วย 

 

 

ควรจะทำยังไงดีนะ? 

 

 

จะรับออเดอร์ดีไหม? 

 

 

ยิ่งรับออเดอร์เยอะก็ยิ่งขาดทุนมาก แล้วยังต้องจ่ายค่าแรงคนงาน เมื่อไรจะสิ้นสุดนะ 

 

 

ทำไมฝั่งบ้านเฉินถึงไม่เจ๊งสักที! 

 

 

ลูกพี่สวี๋รู้ดี บ้านเฉินคิดราคาแพง ถึงแม้ลูกค้าจะน้อยลงบ้าง แต่ก็ยังได้เงินอยู่ 

 

 

หรือว่าตัวเองจะขึ้นราคา? 

 

 

แต่ถ้าเขาขึ้นราคา บ้านเฉินไม่เจ๊ง ไม่ใช่ว่าเขากลับคำพูดของตัวเองก่อนหน้านี้หรอกหรือ? 

 

 

จะทำยังไงดีนะ? 

 

 

ลูกพี่สวี๋กลุ้มใจ 

 

 

จนตอนที่เขาส่งมอบสินค้าให้ครั้งหนึ่ง เขาถามอวี๋เจี้ยนกั๋วว่าสามารถขึ้นราคาได้ไหม 

 

 

อวี๋เจี้ยนกั๋วไม่ยอม บอกว่าเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่ เห็นว่ากระดาษของลูกพี่สวี๋นั้นถูกเลยซื้อ ไม่อย่างนั้นเขาจะไปซื้อกับบ้านเฉิน 

 

 

ลูกพี่สวี๋ไม่อยากเสียลูกค้ารายใหญ่ ดังนั้นถึงแม้ว่าเลือดข้างในจะไหล แต่ก็พยักหน้ารับปาก 

 

 

แต่เขาก็คิดเหมือนกัน อยากรู้ว่าอวี๋เจี้ยนกั๋วเอากระดาษมากมายขนาดนี้ไปทำอะไร ลูกค้าคนนี้เขาจะรักษาให้อยู่ต่อไปได้ตลอดไหม 

 

 

ปรากฏว่าพอเขาไปสืบ ก็พบว่าอวี๋เจี้ยนกั๋วรับกระดาษที่โรงงานเขาผลิตไป พอเขาไป บ้านเฉินก็มาลากกระดาษไป 

 

 

ตอนนี้ลูกพี่สวี๋เข้าใจแล้ว ที่แท้อวี๋เจี้ยนกั๋วเป็นคนของบ้านเฉิน 

 

 

แล้วบ้านเฉินก็ตกลงขายกระดาราคาถูกให้คนพวกนั้น บ้านเฉินไม่ได้ผลิตกระดาษพวกนั้นเลย แต่มาซื้อจากเขา แล้วขายให้คนอื่น บ้านเฉินไม่เพียงแต่ไม่ต้องผลิต ไม่ต้องจ่ายค่าแรงคนงาน เขายังกดราคาตัวเอง แล้วได้เงินจากตรงนี้ 

 

 

ลูกพี่สวี๋แค้นมาก คนบ้านเฉินนี้เห็นว่าเขาเป็นไอ้งั่ง 

 

 

กินเนื้อเขา ดื่มเลือดเขา แล้วยังเอาเงินเขาไปอีก 

 

 

บ้านเฉินไม่ต้องทำอะไรเลย อยู่อย่างสบายแล้วก็ได้เงิน ไม่ต้องกังวลอะไร 

 

 

ส่วนเขาล่ะ เป็นไอ้โง่คนหนึ่ง ยังคิดจะรั้งลูกค้าเจ้าใหญ่ ยังคิดลดราคาเพื่อแย่งลูกค้ากับบ้านเฉิน ทำให้บ้านเฉินเจ๊ง ที่ผ่านมาทั้งหมดนั้นกลับสูญเปล่า 

 

 

เขาช่างโง่ช่างไม่รู้เรื่องจริงๆ 

 

 

เขาแค้นบ้านเฉิน คิดว่าบ้านเฉินใช้วิธีนี้แสบมาก จะเอาชีวิตเขาให้ได้เลย 

 

 

แต่ลูกพี่สวี๋ไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าที่บ้านเฉินทำแบบนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะเขาใช้วิธีชั่วช้าแย่งธุรกิจมาก่อน บ้านเฉินถึงได้ตอบโต้แบบนี้ 

 

 

ถ้าเขาไม่ได้ลดราคาเพื่อแย่งลูกค้า แต่แข่งขันอย่างยุติธรรม เพราะคุณภาพกระดาษเขาไม่สู้บ้านเฉิน ถึงแม้เขาจะคิดราคาถูกกว่าบ้านเฉินหน่อย ก็ยังพอมีตลาดอยู่ ตอนนั้น พวกเขาทั้งหมดก็สามารถทำกำไรได้ 

 

 

แต่เขากลับเลือกเดินทางที่ไร้จริยธรรมที่สุด สถานการณ์แบบนี้ แน่นอนบ้านเฉินไม่มีทางจะเกรงใจเขา ใช้วิธีแบบนี้มาต่อกรกับเขา 

 

 

ตอนนี้บ้านเฉินไม่กลัวเขาผลิตมาก ไม่กลัวเขาลดราคา 

 

 

คุณลดราคาไม่ใช่หรือ? คุณผลิตได้มากไม่ใช่หรือ? 

 

 

งั้นได้ ฉันจะหาคนมาซื้อกระดาษราคาถูกของคุณ แล้วเอาไปขายให้พวกคนที่อยากได้ราคาถูก 

 

 

ถึงแม้บ้านเฉินจะไม่ได้กำไร แต่ก็ไม่ขาดทุน อีกทั้งพวกเขายังมีกระดาษที่ราคาแพงกว่า แล้วยังมีลูกค้าคนอื่น ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย 

 

 

ส่วนลูกพี่สวี๋กลับจ่ายไม่ไหว ถ้าเขากล้าทำแบบนี้ต่อไป เฉินเยี่ยนต้องให้เขาจ่ายจนกระทั่งแม่ยังไม่รู้จักเลย 

 

 

ส่วนเธอก็ไม่กลัวลูกพี่สวี๋จะขึ้นราคา ถ้าขึ้นราคา ก็หมายความว่าเขาไม่มีเหตุผล บ้านเฉินจะยิ่งขึ้นราคาได้อีก 

 

 

แล้วลูกพี่สวี๋ก็แยกไม่ออกแล้วว่าคนไหนคือลูกค้า คนไหนคือคนของบ้านเฉิน แล้วเขาก็ไม่สามารถไม่ขายกระดาษเพราะมัวแต่กลัวว่าจะเป็นคนบ้านเฉินมาซื้อกระดาษ แบบนั้นโรงงานเขายิ่งไม่มีรายได้เข้าไปใหญ่ 

 

 

นอกเสียจากลูกพี่สวี๋จะขึ้นราคาให้สูงพอๆ กับบ้านเฉิน เขาถึงมีกำไร แต่เขาใช้ลดราคาให้ต่ำสุดเพื่อเปิดตลาด แย่งลูกค้า แล้วเขาก็ไม่ใช่โรงงานเจ้าเดียว กระดาษก็ไม่ได้ดีมาก เขาจะเอาอะไรไปสู้กับบ้านเฉิน? 

 

 

ดังนั้นตอนนี้ไม่ว่าลูกพี่สวี๋จะทำยังไง เขาก็แก้ไขวิกฤตที่เขาต้องเจอไม่ได้ 

 

 

ส่วนบ้านเฉินก็ไม่กลัวคุณสืบได้ คุณสืบได้ คุณไม่ขาย ฉันก็ขายให้ลูกค้าน้อยหน่อยได้ ยังไงก็ไม่ได้อาศัยธุรกิจนี้หาเงินอยู่แล้ว ยังไงส่วนใหญ่ก็เป็นลูกค้าเจ้าเล็กที่ซื้อกระดาษราคาถูก คนบ้านเฉินไม่สนใจ 

 

 

ลูกพี่สวี๋ยอมแพ้อย่างไม่พอใจ แต่เขาก็คิดวิธีแก้ไขปัญหาที่ยากลำบากนี้ไม่ออก 

 

 

เขาไปที่โรงงานกระดาษขวางเฉินจงและเฉินกุ้ยไว้ บอกว่าพวกเขาทำร้าย 

 

 

เฉินจงกับเฉินกุ้ยเอาคำพูดเขาก่อนหน้านั้นคืนเขาไป คุณไม่มีคุณธรรม หรือไม่อนุญาตให้เราไม่มีคุณธรรมด้วย? คุณใช้วิธีสกปรก หรือว่าเราต้องนั่งรอความตาย? 

 

 

ลูกพี่สวี๋ทำอะไรไม่ได้ จะพูดก็พูดไม่ออก ถ้าโวยวาย บ้านเฉินก็ไม่กลัว เขาจึงทำได้แค่ออกมา 

 

 

แต่เขาไม่คิดถึงความผิดของตัวเอง ภายใต้ความโกรธ เขาไปหาพวกคนว่างงานมาต่อกรกับบ้านเฉิน 

 

 

เขาคิดอยากจะทำลายโรงงานกระดาษและคนงานบ้านเฉินเพื่อระบายความโกรธ 

 

 

บ้านเฉินตั้งรับไว้แต่แรกแล้ว มีซินห้าว มีเถี่ยจู้ แล้วยังมีพวกคนงานมากมาย จะปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จได้ยังไง 

 

 

พวกเขาไม่ได้ตีคนพวกนั้น แต่เพราะมาหาเรื่อง เลยถูกตำรวจจับตัวไป โดนขังยี่สิบสี่ชั่วโมง และโดนตักเตือนชุดใหญ่ 

 

 

คนพวกนั้นไม่กล้ามาหาเรื่องอีกแล้ว ส่วนลูกพี่สวี๋มองโรงงานอย่างหมดกำลังใจ