เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 371 แม่บุญธรรม

เฉินเยี่ยนพูดไม่ออก พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งนี่ไม่ยอมให้คนอื่นพูดจบเลย 

“ที่จริงแล้วฉันอยากจะให้เยว่เยว่ยอมรับพี่เป็นแม่บุญธรรมค่ะ ในเมื่อคุณไม่ยอม ฉันก็จะไม่พูดแล้ว” 

เฉินเยี่ยนเจตนาดี และไม่คิดจะบังคับต่อ 

“อะไรนะ? เธอว่าอะไรนะ?” 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งฟังคำพูดเฉินเยี่ยนจบกลับอึ้งไป ในใจยังเต้นเป็นระลอก รีบดึงเสื้อเฉินเยี่ยนแล้วถาม เพราะเธอออกแรง แล้วเฉินเยี่ยนก็ขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ เกือบดึงจนเฉินเยี่ยนคุมทิศทางไม่อยู่ 

“พี่สะใภ้ พี่นั่งดีๆ ค่ะ ค่อยๆ พูด” 

เฉินเยี่ยนคิดไม่ถึงว่าปฏิกิริยาของพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งจะรุนแรงมากขนาดนี้ 

“เมื่อกี้เธอพูดจริงหรือ? เธอให้เยว่เยว่ยอมรับฉันเป็นแม่บุญธรรม? แต่ แต่บ้านเธอก็ไม่ขาดอะไรนี่” 

จนถึงตอนนี้พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งก็ยังตกใจอยู่ 

“พี่สะใภ้ ฉันเห็นพี่เอ็นดูเยว่เยว่ด้วยใจจริง เยว่เยว่ก็ชอบพี่ ดังนั้นเลยมีความคิดนี้ขึ้นมา” 

เฉินเยี่ยนเข้าใจได้ที่พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งตื่นเต้น ถึงแม้จะเป็นแค่แม่บุญธรรม แต่วันปีใหม่ตรุษจีน เยว่เยว่สามารถมาบ้านพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งได้ คิดว่าพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งน่าจะดีใจ 

ริมฝีปากพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งขยับ ข้อเสนอนี้ของเฉินเยี่ยนทำให้เธอประทับใจมาก ให้ของให้เงินเธอ เธอสามารถปฏิเสธได้ แต่ข้อเสนอนี้ พูดได้ตรงใจเธอ เธอไม่อยากปฏิเสธ 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งคิดถึงทั้งชีวิตนี้ของเธอ เธอไม่ชอบออกจากบ้าน ไม่ชอบคบค้าสมาคมกับคนอื่น เพราะมีหลายครั้งเธอรู้สึกรำคาญคนอื่น 

เดิมทีคิดว่าทั้งชีวิตนี้คงอยู่คนเดียวอย่างนี้ไปทั้งชีวิตจนแก่ อยู่ที่บ้านทุกวันแม้แต่คนคุยด้วยยังไม่มีเลย แต่คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เฉินเยี่ยนจะเสนอให้เยว่เยว่ยอมรับเธอเป็นแม่บุญธรรม 

คนในหมู่บ้านรับเป็นพ่อแม่บุญธรรมมีไม่เยอะ ปกติแล้วจะเป็นคนที่สนิทกันมาก หรือไม่เช่นนั้นคนที่รับจะเป็นคนที่ฐานะดี เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีวันหนึ่งที่มีคนมาขอเธอ 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งก้มหน้ามองเยว่เยว่ที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างเธอและเฉินเยี่ยน ใบหน้าแสดงรอยยิ้มออกมา เธอชอบเยว่เยว่มากจริงๆ เยว่เยว่ฉลาด และน่ารักมาก 

ถ้ามีลูกแบบนี้นานๆ มาเยี่ยมตัวเอง มาพูดคุยกับตัวเอง เธอจะดีใจมาก 

แต่ว่า… 

“เธอรู้หรือเปล่าว่ารุ่นห่างกัน?” 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งคิดอะไรได้ขึ้นมา รอยยิ้มบนใบหน้าหุบลง 

เฉินเยี่ยน: ฉันไม่ได้โง่จนกระทั่งนับรุ่นไม่เป็นเสียหน่อย? 

“ใช่รุ่นห่างกันค่ะ แต่ฉันคิดว่าเรื่องนี้ไม่เห็นจะมีอะไร และไม่ได้เกินห้าลำดับขั้นด้วย อีกอย่างถ้าบ้านเราสองฝ่ายยอมรับ ขอแค่พวกเรายินดี คนอื่นก็ว่าอะไรไม่ได้” 

เฉินเยี่ยนรู้ว่าพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งคิดอะไร 

“เธอให้ฉันคิดดูก่อน” 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งหวั่นไหว แต่เธอก็กังวลว่าคนอื่นจะพูดอะไร เธอไม่กลัว แต่เธอกลัวทำเยว่เยว่ลำบากไปด้วย 

เฉินเยี่ยนขี่มอเตอร์ไซค์พาพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งและเยว่เยว่กลับ ซินห้าวขี่มอเตอร์ไซค์ตัวเองกลับบ้านซิน 

มาถึงหน้าบ้าน เฉินเยี่ยนลงจากรถก่อน ซินห้าวเดินมาอุ้มเยว่เยว่ เฉินเยี่ยนประคองพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งลงมา 

“เยี่ยนจื่อ เรื่องที่เธอพูดนั้นเชื่อถือได้ไหม? บ้านเธอเห็นด้วยหรือ?” 

อยู่ๆ พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งก็ตัดสินใจ ถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม 

เฉินเยี่ยนอึ้งไป พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งรีบพูด “เรื่องที่ให้เยว่เยว่ยอมรับฉัน” 

เธอกลัวเฉินเยี่ยนเปลี่ยนใจ 

“ได้ค่ะ ถ้าพี่ยินดี ฉันคิดว่าที่บ้านฉันต้องยอมแน่นอน” 

เฉินเยี่ยนรู้สึกโล่งใจ พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งก็เป็นคนที่น่าสงสาร 

“งั้นได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราเข้าไปพูดตอนนี้เลย? ถ้าที่บ้านเธอเห็นด้วย งั้นฉัน ฉันก็จะหน้าหนายอมรับ ถ้าไม่ยอม ก็ถือว่าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วกัน” 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งหลับตา เธอไม่อยากปฏิเสธจริงๆ 

“ได้ค่ะ” 

เฉินเยี่ยนยิ้ม ประคองพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งเข้าไปในบ้านซิน 

คนบ้านซินอยู่กันครบ หลายคนฟังเรื่องจบก็โมโหมาก คิดไม่ถึงว่าเสี่ยวหลี่จะโหดเ**้ยมเพียงนี้ 

โดยเฉพาะซุนหม่านเซียง พอได้ยินว่าตอนแรกเสี่ยวหลี่จะอุ้มหลานชายเธอเอาไปฆ่า เธอโมโหด่าเป็นชุด และดีใจที่สายตาตัวเองไม่หนีไปจากหลานชายเลย ไม่อย่างนั้นถ้าหลานชายเกิดอะไรขึ้น เธอจะต้องเสียใจตายแน่ 

ซุนหม่านเซียงยังพูดว่าหวังจะให้เสี่ยวหลี่ติดคุกไปชั่วชีวิตเลย 

พูดเรื่องเสี่ยวหลี่จบ ก็ขอบคุณพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่ง เฉินเยี่ยนเห็นสายตาที่ร้อนรนมองมาที่เธอ เฉินเยี่ยนไม่เคยเห็นพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งเป็นแบบนี้มาก่อน ดูเหมือนพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งอยากจะให้เรื่องนี้สำเร็จ 

เฉินเยี่ยนมองใบหน้าเล็กน่ารักของเยว่เยว่อีกรอบ จากนั้นเล่าความคิดที่จะให้เยว่เยว่ยอมรับพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งเป็นแม่บุญธรรมขึ้นมา 

คุณปู่ คุณย่า ซินฉุ่ยและไป๋ซิ่วเหมยไม่มีความเห็นอะไร คนเขาช่วยชีวิตลูกหลานในบ้าน รับเป็นแม่บุญธรรมก็สมควรอยู่ 

ซุนหม่านเซียงไม่ค่อยพอใจ เธอไม่ชอบพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่ง ในความคิดเธอ ให้สิ่งของหรือเงินพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งไปก็ได้ ทำไมต้องให้เป็นแม่บุญธรรม 

แต่คนอื่นไม่มีใครคัดค้าน เธอเลยพูดออกมาตรงๆ ไม่ได้ เลยขมวดคิ้วพูด “นี่มีความต่างของรุ่นอยู่นะ ถ้ารับเป็นแม่บุญธรรมแล้ว อีกหน่อยเจอหน้ากันจะเรียกอะไร” 

ฟังคำพูดซุนหม่านเซียง มองดูสายตาซุนหม่านเซียง พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งก้มหน้าลง เธอรู้ว่าในใจเขาคงไม่พอใจ 

“มีอะไรเรียกไม่ได้ ขอแค่พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งยอมลดมาขั้นหนึ่ง ก็ไม่มีอะไรเรียกไม่ได้แล้ว” 

คุณย่าพูดขึ้นมา มองดูเยว่เยว่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ขอแค่เหลนสาวไม่เป็นอะไร อย่าว่าแต่รับเป็นแม่บุญธรรมเลย ถ้าต้องการชีวิตเธอ เธอก็ให้ได้ 

“เฉียวเฟิ่ง เธอยอมลดระดับอาวุโสลงมาขั้นหนึ่งไหม?” 

คุณย่าถามพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่ง น้ำเสียงอ่อนโยนมาก เธอสนับสนุนเรื่องนี้ 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งเงยหน้าขึ้น มองคุณย่า นัยน์ตามีประกายของน้ำตา เธอพยักหน้าติดต่อกัน ตื้นตันจนพูดไม่ออก 

“งั้นเรื่องนี้ก็ตกลงตามนี้ หาวันที่มา ข้าจะเชิญทุกคนมาที่บ้านกินเลี้ยง ตกลงกันเรื่องรับแม่บุญธรรม” 

ซินต้าฉุยตบไม้กระดาน 

“ขอบคุณคุณลุงคุณป้า ไม่ ขอบคุณคุณปู่คุณย่า” 

พี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งซาบซึ้งมาก คิดไม่ถึงว่าบ้านซินจะเห็นด้วยง่ายขนาดนี้ เธอเปลี่ยนคำพูด ขอแค่เยว่เยว่ยอมรับเธอ อย่าว่าแต่ให้เธอลดขั้นอาวุโสเลย ยากกว่านี้เธอก็ยอม 

“ได้ ฉันก็โตกว่าขั้นหนึ่งแล้ว” 

ถึงแม้ซุนหม่านเซียงจะไม่พอใจ แต่ยอมรับกันหมดแล้ว เธอเลยต้องเห็นด้วย 

ตกลงกันตามนี้ ผ่านไปสองวัน ซินต้าฉุยเชิญครอบครัวซินมากินข้าวกัน บอกเรื่องรับแม่บุญธรรม 

ขอแค่เจ้าตัวยอมรับ คนอื่นก็ไม่ว่าอะไร ต่างดีใจกับสองบ้าน แบบนี้เยว่เยว่เลยยอมรับพี่สะใภ้เฉียวเฟิ่งเป็นแม่บุญธรรมแล้ว 

พูดเรื่องแม่บุญธรรมจบ เฉินเยี่ยนก็คุยกับลุงสองว่าจะหาที่ดินที่นี่สร้างโรงงาน 

ได้ยินเฉินเยี่ยนกับบ้านซินจะสร้างโรงงาน คณะสนับสนุนมาก พวกเขาอิจฉาโรงงานที่เฉินเยี่ยนสร้างมาก ตอนนี้หมู่บ้านพวกเขาก็จะสร้างโรงงานแล้ว แบบนี้คนในหมู่บ้านก็จะได้เป็นคนงาน มีเงิน ชีวิตก็จะดีขึ้นแล้ว 

ภายใต้การสนับสนุนของคณะ เฉินเยี่ยนซื้อที่ดินได้เร็วมาก จากนั้นก็หาคนมาสร้างตัวโรงงาน 

พวกเครื่องจักรอะไร มีเฉินจงช่วยซื้ออยู่ เฉินเยี่ยนไม่ต้องเป็นห่วง เธอมีเวลาอยู่บ้านเป็นเพื่อนลูกสองคนเยอะเลย 

จนโรงงานสร้างเสร็จ รับสมัครคนงานมาเริ่มทำงานเรียบร้อย คำตัดสินของเสี่ยวหลี่ก็ประกาศออกมาแล้ว 

เจ็ดปี จะบอกว่านานก็ไม่นาน บอกว่าสั้นก็ไม่สั้น 

กับคนอื่นแล้วก็ถือว่าเป็นระยะหนึ่งเลย สำหรับเสี่ยวหลี่แล้วกลับเป็นความทุกข์ทรมานที่สุด แต่นี่ก็เป็นผลกรรมของเธอ 

เพราะมีโรงงานแล้ว สถานะของเฉินเยี่ยนกันคนบ้านซินยิ่งสูงขึ้นไปอีก 

มีเฉินจงคอยช่วยเหลืออยู่ ธุรกิจของโรงงานก็ดีมาก พวกคนงานก็ได้ค่าแรงมาก ต่างสนับสนุนเฉินเยี่ยนและคนบ้านซินกันมาก