องครักษ์เสื้อแพร - ตอนที่ 1044 เปิดฉาก

พวกคนสเปนคิดมาตลอดว่าชาวฮั่นเป็นศัตรูอันตราย กับชาวพื้นเมืองนั้นคิดว่าไม่ควรค่าแก่การเอ่ยถึง อาจกล่าวได้ว่า พวกคนสเปนรู้สึกชาวฮั่นเป็นคน รู้สึกชาวพื้นเมืองอย่างมากก็เป็นสัตว์

คนถูกมองว่าเป็นสัตว์ย่อมไม่น่าเชื่อถือ พวกเขามาแจ้งข่าวที่มะนิลา พวกโจรสลัดชาวฮั่นยกทัพมาโจมตี แต่ที่แต่ละคนกล่าวมาล้วนไม่เหมือนกัน จากหลายสิบเป็นหลายหมื่นมีหมด ช่างเกินเลยไปมาก มะนิลาใหญ่เพียงนี้ การเคลื่อนไหวใหญ่เช่นนี้อย่างไรก็ต้องมีร่องรอยบ้าง

โจรสลัดกลุ่มใหญ่ขึ้นฝั่งเข้ามา นี่เป็นโจรสลัดหรือ หมู่บ้านชาวพื้นเมืองพวกนั้นมีอะไรให้น่าปล้นชิงกัน ช่างเหลวไหลสิ้นดี

แต่ทว่ามีเรื่องหนึ่งที่เห็นว่าเป็นจริง มีกำลังชาวฮั่นเคลื่อนไหวรอบมะนิลา แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ความยุ่งยากสุดของพวกคนสเปนก็คือเรือรบลำนั้นที่ลอยคุกคามอยู่บนท้องทะเล

เรือรบนั้นว่ากันว่าเป็นเรือปืนใหญ่กับเรือรบขนาดกลางที่แปดเก้าส่วนน่าเป็นของพวกโปรตุเกสไม่ก็ฮอลันดาพวกเขาในที่สุดก็มาจ้องบ่อเงินบ่อทองที่ลูซอนผืนนี้แล้ว นี่สิเป็นความยุ่งยากใหญ่จริง

เปาโล ลูอิสรวมกำลังคนใหญ่คนโตในอาณานิคมกับทหารมาเปิดประชุมกัน  ตัดสินใจสะสมเสบียง และเร่งเสริมการป้องกัน แม้ว่าเรือรบจอดตามท่า หรือรวมกับเรือการค้าล้วนก็ไม่อาจเทียบได้กับเรือรบลำนั้นบนท้องทะเล ที่นี่มีพื้นที่ชัยภูมิดีกับป้อมปืนใหญ่อยู่ ศัตรูคิดจะบุกเข้ามาก็ย่อมไม่ได้

ก็ให้เสริมแนวป้องกันในพื้นที่ชัยภูมินี่ให้มาก จากนั้นขนปืนใหญ่จากเรือออกมาติดตั้งไว้ในพื้นที่ชัยภูมิสำคัญ แม้แต่เรือการค้าที่สูญเสีย ก็รวบรวมลูกเรือมาทั้งหมด ชาวผิวขาวอย่างไรก็พึ่งพาได้มากกว่าชาวพื้นเมือง

แต่ ‘โจรสลัดชาวฮั่น’ รอบมะนิลานั่นก็ไม่อาจไม่สนใจ อย่างไรก็พวกเขาก็เป็นกองกำลังเสริมได้ เปาโล ลูอิสส่งทหาร120 นายไปตรวจสอบ

เทียบกับจำนวนนับพันนับหมื่นที่รายงานมาแล้ว ชาวผิวขาวร้อยกว่าคนนี่หาไปไม่น่ารับมือไหว  แต่ไม่ว่าเป็นชาวผิวขาวหรือเป็นชาวพื้นเมือง ล้วนไม่มีคนคิดเช่นนี้

ปีซาร์โร่พิชิตละตินอเมริกาด้วยกำลังหลักร้อย ก็ทำลายอาณาจักรเผ่าอินคาหลายหมื่นได้ ชาวสเปนลูซอนเคยใช้กำลัง 200 คนสู้กับชาวพื้นเมืองเกือบหมื่นให้ล่าถอยไปได้ โจรสลัดชาวฮั่นเทียบกับชาวพื้นเมืองอาจแข็งแกร่งกว่า แต่พวกเขาไม่มีเกราะ ปืนก็ล้าหลัง และไม่มีวินัย ไม่ควรค่าแก่การให้ความสำคัญ แต่อย่างไรก็ป้องกันจุดสำคัญไว้ ป้องกันพื้นที่ชัยภูมิสำคัญไว้ให้ดี ชาวพื้นเมืองพวกนั้นจะไปสนใจอะไร

***************

อารีนัสเป็นนายทหารคุมกำลังร้อยกว่า ตำแหน่งนายกองร้อย กองทหารที่เขานำทั้งหมดมีปืนคาบชุด 40 กระบอก ที่เหลือล้วนเป็นทวนยาวกับทวนเคียว ล้วนมีเกราะป้องกัน

ในตอนนี้เอง อารีนัสก็ไม่อยากไปไกลจากฐานที่ตั้งมากนัก ผู้ใดก็อยากปลอดภัย แต่ทว่าปีก่อนเขาสังหารหมู่ชาวฮั่นกวาดล้างได้ทองคำมาสิบห้าแท่ง และเสพสุขกับสตรีในอาณานิคมที่ขุนนางสายปกครองอยากได้เหมือนกัน ดังนั้นจึงถูกทุกคนก่นด่ารังเกียจ ครั้งนี้จึงถูกส่งไป

รอให้กลับสเปนก่อน ข้าจะแต่งกับสตรีสูงศักดิ์ อารีนัสเดินไปได้ครึ่งทาง ก็คิดอย่างไม่สบอารมณ์นัก เขาเคยเข้าร่วมศึกฮอลันดา ตอนนี้ก็อายุ 40 แล้ว รูปร่างสูง แต่หลังค่อมเล็กน้อย และยังมีขาที่เดินไม่สะดวกนัก หน้าตานอกจากมีหนวดสีน้ำตาลรุงรังเต็มหน้า ยังมีรอยบากหลายแห่ง  ไม่มีสตรีใดต้องการแต่งงานกับคนเช่นนี้

แต่ทว่าหลังการสังหารหมู่ชาวฮั่นครั้งนั้น ทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไป อารีนัสทำงานได้มือสกปรกมาก นอกจากพบว่าแอบเก็บซ่อนเงินแล้ว ใต้เตียงยังมีกล่องไม้เต็มไปด้วยทองคำ ยังมีเพชรนิลจินดาที่หากเอาไปขายที่ยุโรปย่อมได้ราคาดีมาก รอให้กลับไปเมื่อไรคงได้ยกฐานะ

นายกองร้อยไม่อยากไป ทหารเบื้องหน้าก็เช่นกัน พวกเขาล้วนรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เดินทางจากฐานที่มั่นมาได้ราวสามชั่วโมง พวกเขาก็บุกเข้าหมู่บ้านชาวพื้นเมือง บังคับให้ชาวพื้นเมืองนำอาหารและสตรีมาเลี้ยงดู มีความสุขกันสุดขีด จึงได้พึงใจเดินทางต่อไป

กงสุลใหญ่สเปนที่ลูซอนออกคำสั่งจัดการกับชาวฮั่นรอบมะนิลาอย่างเคร่งครัด ไม่เพียงไม่อนุญาตให้พวกเขาทำอะไร หากยังจำกัดวงพื้นที่ทำงานให้แคบมาก หากเป็นเมื่อก่อน ย่อมถูกชาวพื้นเมืองคิดว่าเป็นโอกาส ก็จะแย่งชิงและสังหารชาวฮั่นอย่างเหิมเกริม แต่ตอนนี้ชาวผิวขาวหดหัวอยู่ในฐานที่มั่น ยังมีพวก ‘โจรสลัดชาวฮั่น’ กำลังตอบโต้แก้แค้นพวกเขาอย่างไม่ปราณีอีก พวกเขาเองกลัวแล้ว

ชาวฮั่นมากมายเพียงนั้น ชาวผิวขาวหดหัวอยู่แต่ในฐานที่มั่น กองกำลังชาวผิวขาวร้อยกว่าออกจากที่มั่นเข้ามาในพื้นที่ชาวพื้นเมืองก็เป็นที่สะดุดตา คนกลุ่มนี้ถูกจับตามอง ข่าวถูกส่งไปอย่างรวดเร็ว

เทียบกับวันเวลาอัดอั้นในฐานที่มั่น ชาวผิวขาวกลุ่มนี้จึงรู้สึกสบายมากในยามนี้ กลางวันเดินทาง ฟ้ายังไม่ทันมืดก็เข้าไปในหมู่บ้านชาวพื้นเมืองเที่ยวกันให้สำราญเต็มที่

ชาวพื้นเมืองรู้สึกการกดขี่จากชาวผิวขาวเป็นเรื่องยอมรับได้ และยังนอบน้อมอย่างยิ่ง เมื่อก่อนชาวฮั่นยอมแลกเปลี่ยนการค้ากับพวกเขาเสมอภาค พวกเขากลับเอาเปรียบชาวฮั่น

เดินทางมาได้วันที่สาม มีชาวพื้นเมืองหนึ่งมาหาอารีนัส นำคนแปลภาษาพื้นเมืองมาด้วย อารีนัสรู้ว่าเดินไปอีกครึ่งวันก็จะถึงที่ตั้งฐานโจรสลัดชาวฮั่น  ไม่ได้มีคนมากดังที่ลือกัน แต่มีชาวฮั่นราว 200 และไม่มีปืน

มีแค่ 200 กว่า ไม่มีปืน ชุดเกราะก็ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง อารีนัสเริ่มออกอาการดูแคลน และผ่อนคลายลงมาก  คนพวกนี้จะไปหนักหนาอันใด

หลังเดินทางวันที่สอง ชาวพื้นเมืองที่นำทางก็เริ่มไม่สบาย ไม่ก็กินอะไรผิดสำแดงทนไม่ไหว ไปได้ไม่ถึงชั่วโมง อยู่ๆ ก็ถ่ายไปสามรอบ โดนอารีนัสโบยไปหลายที สุดท้ายเขาก็สงบเสงี่ยมขึ้นมาก แต่อย่างไรทุกชั่วโมงก็ต้องไปครั้งหนึ่ง

ตลอดทางมาหลายแห่งล้วนถูกชาวนาฮั่นบุกเบิกพื้นที่แล้ว ไม่มีต้นไม้รกอันใด มองไกลยังเห็นที่พักชาวฮั่น ถึงกับเป็นเพิงกระโจมง่ายๆ

ชาวพื้นเมืองนำทางเริ่มกลั้นจนหน้าเขียวอีกแล้ว ในเมื่อเห็นเป้าหมายแล้ว ก็ไม่เห็นอันใดผิดปกติ อารีนัสก็ขี้เกียจจะสนใจชาวพื้นเมืองสกปรกนี่อีก ให้เขาไปปลดทุกข์ได้

จัดการกำลังง่ายๆ แล้ว ทหารปืนไฟก็เริ่มบรรจุกระสุนและเตรียมชนวนยิง พลทวนยาวกับทวนเคียวก็ล้วนจัดเรียงแถว ในพื้นที่กว้างเช่นนี้ ศัตรูจะพบเห็นตนเองในไม่ช้า จะต้องเตรียมการที่เตรียมได้ทั้งหมดให้เรียบร้อย

ตามคาด ก้าวเข้าไปไม่นาน ก็ได้ยินเสียงนกหวีด อารีนัสไม่ได้สังเกต ชาวพื้นเมืองบอกว่าโจรสลัดชาวฮั่นไม่มีปืน ไม่มีเกราะ ศัตรูเช่นนี้ไม่ต้องเป็นห่วง ดังนั้นจึงเข้าใกล้อย่างวางใจต่อ

พวกเขาล้วนไม่ทันสังเกตว่า ชาวพื้นเมืองที่ไปปลดทุกข์นานไปหน่อยแล้ว ตอนนี้ยังไม่กลับมา

พอเห็นกระโจมโจรสลัดที่เริ่มคว้าอาวุธแต่ไม่รู้ไปหน้าไปหลังดี วุ่นวายอย่างมาก ศัตรูเช่นนี้ไม่ควรค่าแก่การเอ่ยถึง

“ปืนไฟก้าวนำ ทั้งหมดยิงพร้อมกัน ตามข้าบุก!”

อย่างไรก็เป็นทหารเก่าออกสมรภูมิในยุโรปมา สถานการณ์เช่นนี้ก็ย่อมมีระเบียบธรรมเนียม รับมือพวกนกกาเช่นนี้อารีนัสคิดการยังรอบคอบ น่าจะหลังยิงปืนแล้วแตกตื่นแน่ จากนั้นค่อยบุกเข้าไปย่อมขวัญกระเจิง

ตะโกนสั่งค่อยๆ ก้าวขึ้นหน้า ระยะเริ่มใกล้เข้ามา อารีนัสพบว่าอีกฝ่ายแม้วุ่นวาย แต่ก็ยังไม่ยอมทิ้งกระโจมไปไหน แม้แต่กลุ่มก้อนก็ยังรวมกันไม่ติด

ที่นี่ต้องมีสมบัติไม่น้อยแน่นอน อารีนัสอยู่ ๆ ก็ดีใจ เขาไม่ได้รู้สึกสงสัยอีกฝ่ายที่ไม่หนีและไม่สู้แต่อย่างใด

แม้ก่อนมามีข่าวลือตะวันออกพิสดารมากมายที่ได้ยินมา ตอนนั้นเรื่องราวน่ากลัวของพวกมองโกล แต่ต่อมาพอมาถึงที่นี่ อารีนัสจึงได้รู้ เหมือนว่ากองกำลังยุโรปมีระเบียบและมีอาวุธพร้อมกว่าที่ทวีปเอเชียไม่มี พวกเขาแตกตื่นกันเกินไปแล้ว

ตนเองแม้ว่าแค่ร้อยกว่า แต่มีปืน มีชุดเกราะ ยังมีกองกำลังที่เป็นระเบียบ มีวินัย อีกฝ่ายเป็นแค่ชาวประมงที่กลายเป็นโจรสลัดไม่ควรกล้าจะบุกใส่พวกเขา ไว้รอไปถึงกระโจมพวกนั้นก่อนค่อยดู เพราะการเดินเข้าปะทะทำให้แถวเริ่มรวน เพราะเห็นว่ามีโอกาสสามารถเข้าครอบครอง

ทหารสเปนยิ่งใหญ่ฝึกการเดินแถวบุกมาอย่างเข้มงวดเช่นกัน วันนี้จะให้พวกป่าเถื่อนเหล่านี้ได้เห็นความร้ายกาจเสียบ้าง

ระยะเริ่มใกล้เข้า โจรสลัดพวกนั้นถึงกับน้าวธนูวิ่งเข้ามา เห็นธนูพวกนั้นลอยแหวกอากาศมาแล้ว จากนั้นก็ปักลงบนพื้นตรงหน้าอย่างไร้แรงกำลัง พวกทหารสเปนก็พากันหัวเราะฮา ยิ่งมั่นใจ ธนูเช่นนี้แม้แต่ชุดเกราะก็ไม่อาจยิงทะลุมาได้ สามารถมีอานุภาพสังหารอันใดกัน ให้พวกเจ้าได้เห็นอานุภาพปืนไฟเสียบ้าง!

จะเข้าใกล้ระยะ 120  ก้าวแล้ว พลปืนไฟล้วนเตรียมยิง โจรสลัดตรงหน้าเริ่มแตกกระเจิง น่าขันจริง  แสดงท่าทางหลอกลวงอันน่าเกรงขามอยู่นาน ยังไม่ทันปะทะกันเลย ก็แตกพ่ายหนีแล้วหรือ?

พากันแตกตื่นหลบหนีกันไปหมด เมื่อครู่โจรสลัดชาวฮั่นที่ยังคำรามไม่หยุด อยู่ๆ หนีกันไปหมด ด้านหลังพวกเขามีปืนใหญ่สี่กระบอก

ปากกระบอกปืนใหญ่ก็ธรรมดา เหมือนว่าเป็นปืนใหญ่กระสุนสามปอนด์  แต่อีกฝ่ายคนราวร้อยใช้เพียงปืนไฟ นับว่าเพียงพอแล้ว

อารีนัสพริบตาก็รู้สึกว่าตนเองตัวแข็งทื่อไปหมด ในใจก็เต้นรุนแรง พริบตาเขาถึงกับเห็นสีหน้าชาวฮั่นข้างปืนใหญ่มีรอยยิ้มเยาะยินดี  ในพริบตาเขาก็ถึงกับรู้ว่าอีกฝ่ายคิดอันใด คนพวกนี้เคยเห็นความร้ายกาจปืนใหญ่มาก่อน

พลปืนไฟและพลทวนยาวล้วนพากันแตกตื่นตกใจ พวกปฏิกิริยาไวพากันยกปืนไฟขึ้น แต่ทว่าเวลาสั้นๆ นี้ ปืนใหญ่ยิงมาแล้ว

แถวทหารสเปนเดินหน้ามากินเวลานาน ปืนใหญ่เตรียมการไว้พร้อมแล้ว ระยะยิงนี้สำหรับปืนใหญ่แล้ว ก็เหมือนว่าจับยิงไม่ผิด กระสุนปืนใหญ่สี่ลูกลอยมา

ในยามนี้ปฏิกิริยาคนเราล้วนไวมาก อารีนัสถึงกับได้ยินเสียง ‘ตูม’ จากนั้นก็เห็นกองกำลังตนเองเหมือนว่าถูกเทพสังหารใช้ดาบใหญ่กวาดไปหมด หลายคนท่อนเอวถูกฉีกขาด เลือดสดพุ่งกระจาย

เสียงนี้เคยได้ยินบนเรือ นี่เป็นกระสุนโซ่  นี่เป็นความคิดสุดท้ายอารีนัส จากนั้นเขาก็ถูกกระสุนปืนใหญ่ฉีกร่าง

กระสุนโซ่ก็คือระหว่างกระสุนปืนใหญ่ใช้โซ่ร้อยไว้ด้วยกัน มักล้วนใช้บนท้องทะเล ใช้เพื่อกวาดคนบนดาดฟ้าเรือศัตรู สถานการณ์ตอนนี้ใช้เหมาะสมที่สุด

ศัตรูมีปืนใหญ่ ความจริงนี้น่าตกใจยิ่งกว่าปืนใหญ่ถล่มเสียอีก ยิงปืนใหญ่มารอบหนึ่ง คนร้อยคนที่แน่นหนาก็ถูกกวาดเรียบ  คนที่เหลือไม่ถึง 40  คนมีชีวิตยังมีอีก แต่คนที่หนีได้ก็ยังมีสองสามคน

สำหรับพวกเขาแล้ว มีแค่ทางเลือกสองทาง ตอนนี้บุกเข้าไปแย่งปืนใหญ่ หรือหนี เลือกอย่างรวดเร็ว หนีสิ แต่ทว่าพวกเขามองไปด้านหลังเห็นพลปืนไฟสิบกว่าคนรออยู่ ก็หมดหวังสิ้นเชิง

****************

หวังทงมองดูจากนอกที่พัก ระยะทางหลายสิบลี้ยังสามารถจัดการไว้ได้ รถใหญ่ขนลงมาจากเรือ แต่ทว่าไม่มีม้ามากมายมาลาก ล้วนได้แต่อาศัยแรงงานคนลาก  แต่ไม่กลัวว่าคนจะตาย กำลังคนก็ย่อมสามารถรักษาไว้ได้ดี

พื้นที่ค่ายไม่เล็ก อย่างไรก็มีคนหลายพัน แต่แบ่งเขตกันชัด ที่พักผู้คุ้มกันหวังทงเป็นระเบียบกว่า ซาต้าเฉิงทางนั้นไร้ระเบียบอยู่สักหน่อย สำหรับที่เหลือ ก็รวมๆ กันอยู่

กำลังมองดูอยู่ ก็มีเจ้าหนุ่มท่าทางแข็งแรงกับทหารหลายคนเดินเข้ามา เจ้าหนุ่มท่าทางแข็งแรงเหมือนเด็กยังไม่โตเต็มที่สวมชุดเกราะทหารในสังกัด มือถือดาบยาว ดาบยาวมีรอยเปื้อนโลหิต

“ใช้ดาบแล้ว ก็ต้องไปล้างเลือดออกให้หมด เรื่องนี้เจ้าลืมแล้วหรือ?”

หวังทงหน้าตาเคร่งเครียด เจ้าหนุ่มท่าทางแข็งแรงเห็นชัดว่าเหม่อ พอได้ยินก็ไว รีบตอบกล่าวว่า

“กั๋วกงโปรดอภัย ข้าน้อยจะรีบไปจัดการ”

ดูเจ้าหนุ่มท่าทางแข็งแรงมีสีหน้าซีด หวังทงสีหน้าผ่อนลงเอ่ยถามขึ้น

“หานเถี่ย คนนำทางนั่นได้พบครอบครัวแล้วใช่ไหม?” เจ้าหนุ่มท่าทางแข็งแรง หานเถี่ยเป็นน้องชายหานกังกับหานเสีย ยังมีหานสือ อายุยังน้อย หานกังเป็นลูกน้องหวังทงมาหลายปี ตอนนี้มีตำแหน่ง เขาเองเข้าใจ หากเป็นขุนนางบู๊ก็ต้องฝึกให้ดี  เป็นทหารหวังทงมีผลประโยชน์มากมาย ล้วนได้รับการฝึกอีกด้วย

หานเถี่ยกับหานสือสองคนก็ล้วนเตรียมเดินเส้นทางขุนนางบู๊นี้ มีหวังทงกับหานกังหนุนหลัง แน่นอนย่อมได้รับการส่งเสริม  แต่ก็ต้องมีความสามารถจริงถึงจะได้ ดังนั้นหานเถี่ยพอเข้าเป็นทหารหวังทง หานสืออายุยังน้อย ให้ไปติดตามเรียนรู้จากซาตงหนิง

“เรียนกั๋วกง ล้วนจัดการเรียบร้อยแล้ว!”

ตอนกล่าววาจานี้ หานเถี่ยสะบัดมือตามสัญชาตญาณ หวังทงพยักหน้ายิ้มถามขึ้น

“ก่อนหน้ารับปากปล่อยพวกเขาทั้งครอบครัว ตอนนี้สังหารพวกเขาไม่เหลือแม้คนแก่และเด็ก เจ้ารู้สึกไม่สบายใจใช่หรือไม่?”

คิ้วหานเถี่ยเหมือนหานกังมาก พอถูกถามเช่นนี้ก็อึ้งไป อดไม่ได้พยักหน้า หวังทงไร้รอยยิ้ม เคร่งเครียดกล่าวว่า

“ชาวพื้นเมืองโง่เขลา ล้วนคิดว่าจะเป็นคนนำทางให้เราเพื่อเอาชีวิตรอด ลูซอนชาวฮั่นมากมาย ล้วนมีลูกเล็ก ตอนพวกเขาถูกสังหาร หรือว่าไม่มีผู้ใดคิดร้องขอชีวิต? ชาวฮั่นหลายหมื่นชีวิตบนเกาะลูซอนนี้ ตอนนี้มีกี่คนที่ยังมีชีวิตเล่า?”

หวังทงถามขึ้นเช่นนี้  สีหน้าหานเถี่ยก็เด็ดเดี่ยวขึ้น พยักหน้าหงึกๆ  ด้านหลังเขามีหลายคนฟังจนเริ่มเคลิ้มตาม หวังทงเสียงดังขึ้นว่า

“เลือดล้างด้วยเลือด วันนี้เห็นพวกเขาแล้วสงสาร แต่พวกเขาเคยสงสารผู้อื่นหรือไม่กัน?”

ทุกคนล้วนยอมรับอึ้งไป

******************

เห็นเรือรบบนท้องทะเลแล้ว บนหอระฆังในฐานที่มั่นสเปนก็ตีดัง พลปืนใหญ่รีบวิ่งขึ้นป้อมปืนใหญ่ ฐานที่มั่นเริ่มเข้าสู่ภาวะป้องกันฉุกเฉิน

ทหารบนหอระฆังมองไกลมา รายงานข่าวลงไป บนเสากระโดงเรือรบก็มีทหารมองมายังฐานที่มั่นนี้ สองฝ่ายล้วนป้องกันรับมือเคร่งเครียด ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย

ตอนนี้หัวหน้าเรือกวางบิน หูอันพูดภาษาจีนสำเนียงกลางติดสำเนียงเทียนจิน ทังซานอยู่บนเรือเช่นกัน สองคนล้วนมองไปไกลๆ หูอันยิ้มก่อน กล่าวว่า

“พี่ทัง กำแพงป้อมเช่นนี้ เสียงระฆังเช่นนี้ ทำให้ข้ารู้สึกมึนแล้ว!”

ครอบครัวหูอันถูกอาปาก้งนำตัวจากยุโรปมาแผ่นดินหมิงแล้ว ยามนี้กล่าวเช่นนี้ก็กล่าวไปอย่างนั้น กล่าวจบหูอันก็ตะโกนดัง

“สั่งการไปยังเรือให้ลดใบลงทุกลำ ลดความเร็วขึ้นหน้า!”

ลูกเรือรีบไปส่งสัญญาณยังเรือต่างๆ ทันที เรือกวางบินเริ่มลดใบเรือลง ทังซานจับราวระเบียงเรือมองไปไกล กล่าวเบาๆ ว่า

“ตามรายงานสายสืบ บนฝั่งอย่างน้อยมีปืนใหญ่กระสุน 14 ชั่ง ระยะนี้ปลอดภัยไหม?”

“เราลองระยะมาตลอด ไกลพอปลอดภัยแล้ว หากเข้าใกล้อีกนิด พวกเราก็จะใช้ปืนใหญ่กระสุน18 ชั่งมาลองสักหน่อย”

หูอันมีความมั่นใจมาก ปืนใหญ่กระสุน 14 ชั่ว ใกล้เคียงกับกระสุน 16 ปอนด์ สำหรับลูซอนแล้ว ก็เหมือนว่าเป็นปืนใหญ่ที่สุดแล้ว แต่ทว่าเพราะบนเรือโคลงไปมา ดังนั้นเรือปืนใหญ่จึงทำปากกระบอกกว้าง ปืนใหญ่กระสุน 18 ชั่ง ทั้งทวีปเอเชีย เกรงว่าปืนใหญ่นี้อานุภาพร้ายกาจที่สุดแล้ว

แต่ทว่าของพวกนี้ไม่มีเทคนิคการผลิตยากอันใด ระดับช่างโรงช่างสามธาราก็ทำออกมาได้สบายๆ  ยังเบากว่าปืนใหญ่แดงที่นิยมในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 16 เสียอีก

แม้ว่าปลดใบเรือลง  แต่ก็ยังไม่ได้ปลดลดลงหมด เรือยังคงเดินหน้าต่อไป ปืนใหญ่บนฝั่งยิงมาก่อน  แต่ก็แค่สามกระบอก กระสุนปืนใหญ่ลอยมา ลูกเรือมองตกลงผืนทะเลอย่างเคร่งเครียด

สองฝ่ายต่างพากันเคร่งเครียด เรือรบกองใหญ่เริ่มบีบเข้ามาใกล้ คนบนฐานที่มั่นกับป้อมปืนใหญ่เห็นชัดว่าเริ่มแตกตื่นยิ่ง ในที่สุด ก็มาถึงรัศมีปืนใหญ่กระสุน  18 ชั่ง ระยะยิงนี้อยู่ระยะยิงไกลสุดของอีกฝ่าย เรือปืนใหญ่จัดตำแหน่งดีแล้ว ยิงปืนใหญ่ตูมดัง เห็นเรือกระดอนถอยหลังเพราะแรงปืนใหญ่

กระสุนปืนใหญ่ลอยแหวกอากาศไปยังฐานที่มั่นศัตรู แม้มองไม่ชัด แต่ก็รู้ว่ายิงโดน  ไกลกันเกินไปจริง ๆ เทียบกับอานุภาพยิงอันน่าตกใจ ผลปรากฏไม่ได้ผลเป็นที่น่าพึงใจ

“ปืนใหญ่กระสุน 18 ชั่ง อานุภาพแม้ว่ายิ่งใหญ่ แต่ระยะยิงเช่นนี้ ฐานที่มั่นยังแข็งแกร่งเพียงนี้ด้วยหินเรียงกัน เกรงว่าได้ผลไม่ดีนัก”

หูอันวิเคราะห์เช่นนี้ พอกล่าวจบ ปืนใหญ่บนฝั่งก็ดังขึ้นติด ๆ กัน เสียง ตูมๆ ๆ ไปทั่ว แต่ทว่ายิงไม่โดนเรือสักลำ เพียงแค่ทำให้เกิดคลื่นน้ำบนทะเลเท่านั้น ทุกคนล้วนรู้ พวกคนสเปนเริ่มแตกตื่นแล้ว คนอื่นยิงถึงตนเอง ตนเองยิงไม่ถึงคนอื่น แน่นอนแตกตื่นตกใจ

“ยิงเช่นนี้ไม่มีประโยชน์ เรามาตั้งแนวปิดกั้นไว้ก่อนชั่วคราวละกัน!”

หูอันวิเคราะห์ ทังซานใช้นิ้วมือจุ่มน้ำลายก่อนจะยกชี้ขึ้นฟ้าทดสอบทิศทางลม ก่อนจะมองไปยังท่าเรือกล่าวว่า

“อาจใช้วิธีการอื่นได้!”