องครักษ์เสื้อแพร - ตอนที่ 1112 ตัดสินใจกับผลที่ปรากฏ

ทวนยาวในมือหลี่หรูป๋อเอียงออก ก่อนจะแทงลงไป ซามูไรวัวโค่วที่บุกมาด้านหน้าไม่ทันป้องกัน ถูกคมทวนแทงหมวกเกราะ ใบหน้าถูกเปิดออก หลี่หรูป๋อบนหลังม้าไม่ทันได้กระชากทวนยาวกลับ ก็มีเสียงร้องประหลาดซามูไรวัวโค่วก่อนจะฟันดาบยาวใส่ทวนยาวเขา ครั้งแรกถูกปลายทวนยาวรับไว้ ครั้งที่สองฟันใส่ด้ามทวน หลี่หรูป๋อไม่ตกใจ  หากกระชากม้า อาศัยม้ากระโจน ดันทวนที่หักแทงเข้าลำคอศัตรูทางซ้าย

เห็นในมือเขาไร้ทวนยาว อีกคนก็พุ่งเข้ามา ทหารติดตามด้านหลังหลี่หรูป๋อตะโกนดัง ให้ท่านแม่ทัพอย่าออกห่างทัพใหญ่มากไป  หลี่หรูป๋อกลับไม่สนใจ พลิกมือชักดาบวัวโค่วที่เก็บได้ออกมา  ซ้ายตวัดขวาฟัน ดาบวัวโค่วคมมากจริง สองข้างซ้ายขวาล้วนถูกเขาฟันตายไปหลายคน

ขุนพลหมิงที่กล้าหาญเช่นนี้ พริบตาซามูไรวัวโค่วที่ล้อมไว้พากันหวาดกลัว  หลี่หรูป๋อบนหลังม้ามองสำรวจแล้ว ก็ตวัดดาบยาวตะโกนว่า

“บุกหน้าๆ พี่ใหญ่อยู่ที่นั่น!”

หลี่หรูป๋อข้างกายรวมกำลังทหารม้าได้หลายร้อย ทหารม้ากองกำลังหมิงกองเล็กรวมกำลังกันไม่หยุด เพื่อไปรวมตัวกับทางหลี่หรูซง

ทหารที่หลี่หรูซงนำมาจากเมืองเซวียนฝู่ และทหารม้าเลือกมาจากเหลียวซีเหล่านี้ล้วนเป็นทหารม้าเก่งกล้าที่ตอนนั้นพ่อลูกตระกูลหลี่ฝึกซ้อมมา แม้ถูกโจรวัวโค่วใช้คลื่นกองทัพล้อมไว้หลายชั้น แยกให้แยกตัวจากกัน แต่ก็ไม่ตื่นตระหนก ยังคงค้นหาเพื่อนทหารด้วยกันก่อนจะบุกไปรวมตัวกัน

กองกำลังหมิงเล็กๆ เริ่มเป็นกองใหญ่ กองกำลังหมิงทั้งสนามรบเหมือนก้อนหิมะที่กลิ้งมารวมกัน ยิ่งใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้น บริเวณให้เคลื่อนไหวยิ่งกว้างขึ้น การล้อมของทัพใหญ่โจรวัวโค่วก็ยิ่งต้องตีวงกว้างขึ้น

**************

“จังหวัดพยองอัน ไม่ได้ผิดที่เจ้า ข้าจะเรียนแม่ทัพใหญ่และใต้เท้าทุกท่านให้ทราบเอง!”

ขุนพลโจรวัวโค่วด้านบนล้วนสีหน้าย่ำแย่ โคบายากาว่า ทาคากาเกะอยู่ๆ กล่าวเช่นนี้ โคนิชิ ยูกินากะเงียบ ตอนแรกเขาทิ้งกำลังหนึ่งในสามถอยไปยังจังหวัดคยองกี โจรวัวโค่วทุกระดับล้วนมองเขาด้วยสายตาหยามเหยียด คิดว่าโคนิชิ ยูกินากะไร้สามารถ

แต่หลังจากการรบวันนี้ พวกขุนพลโจรวัวโค่วได้เห็นความกล้าหาญทหารม้าเมืองเหลียวโจว แน่นอนรู้สึกว่าไม่ใช่ความผิดของโคนิชิ ยูกินากะ อย่างน้อยก็ทำการรบได้ดีแล้ว

“ใต้เท้า ใต้เท้าโอโนะสละชีพกลางสนามรบแล้ว!”

ทหารถ่ายทอดคำสั่งรีบวิ่งกลับมารายงาน คนผู้นี้เป็นขุนพลคนสำคัญในกองรบหกของโคบายากาว่า เหมือนจะในขณะเดียวกันกับที่ทหารถ่ายทอดคำสั่งนำธงกลับมารายงาน เกือบทุกกองที่ส่งออกไปล้วนมีซามูไรกับขุนพลระดับสูงสละชีพ คุโรดะ นากามาสะกองรบสามลังเลครู่หนึ่งก็กล่าวว่า

“ใต้เท้าโคบายากาว่า ปล่อยให้โจรหมิงสังหารเราเพียงพอแล้ว พวกเรากลับเมืองโซอุล……”

โคบายากาว่า ทาคากาเกะไม่สนใจวาจานี้ หากยังออกคำสั่งดัง

“ปืนใหญ่แต่ละหน่วยรวมกำลัง สกัดขบวนทัพม้าหมิง เตรียมกำลังของกองแม่ทัพใหญ่ออกรบด้วย เร็ว!”

“กองแม่ทัพใหญ่ ใต้เท้าโคบายากาว่า ท่านจะใช้จริงหรือ?”

“ทำไมไม่ใช้ ใต้เท้าใช้ที่ดินมหาศาลแลกอาวุธร้ายแรงนี้มา หากไม่ใช่ใช่ว่าเสียเปล่าหรือ!!”

จากที่สูงสามารถมองเห็นทหารม้ากองกำลังหมิงรวมกำลังเป็นกองใหญ่ แม้ความเร็วยังไม่ได้กระเตื้องขึ้น แต่ทิศทางที่กองกำลังหมิงมุ่งไป กองทหารราบโจรวัวโค่วไม่อาจรับมือได้

***************

หลี่หรูซงพอเห็นหลี่หรูป๋อ แม้ว่าสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน แต่ก็แอบผ่อนลมหายใจ ดาบในมือหลี่หรูป๋อเต็มไปด้วยคราบเลือด  กระชากม้าหยุด ตะโกนบอกหลี่หรูซงว่า

“พี่ใหญ่ พวกเราฝ่าออกไปอีกที อาศัยกำลังชนกองกำลังโจรวัวโค่วให้แตก!!”

“ไม่อาจชนแล้ว ตอนนี้เสียหายไปมากแล้ว หากยังบุกอีกความเสี่ยงมากเกินไป ให้ทุกคนวิ่งกลับ ตีมาถึงตรงนี้กลับไปรายงานได้แล้ว!”

หลี่หรูซงกล่าวได้อย่างมีสติ  ที่แห่งนี้ รอบนอกมีแต่ทหารโจรวัวโค่วมากราวทะเล หลี่หรูป๋อไม่โต้แย้ง พยักหน้ากลับไป

ทหารม้ากองกำลังหมิงไม่ได้หยุดพัก ชนปะทะทัพใหญ่โจรวัวโค่วจุดที่อ่อนกำลังที่สุด เท้าม้าติดดินโคลนวิ่งได้ไม่เร็ว หากบุกมาถึงตอนนี้ก็ล้วนอ่อนล้าเหน็ดเหนื่อย โจรวัวโค่วด้านหน้าเอาแต่ถอย แต่ระดับเช่นนี้บุกเข้าไป กลับไม่แตกกระเจิง

มารอรับศัตรูรอบนอกนี้ ขุนพลทหารโจรวัวโค่วพยายามที่จะรวบรวมกำลังปืนใหญ่มาให้หมด มาเตรียมรอยิงที่นี่  น่าจะเป็นช่องทางนี้แล้ว  หากตีฝ่าออกไปได้ ก็สามารถหนีพ้นปี้ถีก่วนขึ้นเหนือได้แล้ว  อุดที่นี่ไว้ ก็ยังสู้กันต่อ

“ม้าไม่มีคนขี่มากมายเช่นนี้ ไม่ต้องกลัวม้าตาย บุกเข้าไป!”

ขุนพลทหารกองกำลังหมิงล้วนตะโกนด่าด้วยความโมโหมาก ให้ทหารม้าเบื้องหน้าบุกเข้าไป ทหารม้ากองกำลังหมิงล้มตายไปมากแล้ว ม้าวิ่งเปล่าหลายตัวก็เริ่มวิ่งตามกองกำลัง  ตายไปตัว ก็หาม้ามาแทนได้

ม้าวิ่งชนอย่างไม่สนใจอันใด  ทหารราบหลายสิบภายใต้การนำของซามูไรก็เริ่มแทงม้า  แต่คนมากมายก็ยังตกใจแหวกทางให้ หาทางหลบทหารม้าที่บ้าคลั่งพวกนี้

 ทหารราบโจรวัวโค่วด้านหน้าค่อยๆ ต้านทานไม่ไหว เสียงตูมดัง  กองกำลังหมิงคำรามบุกเข้ามา  ด้านหลังทหารราบพลปืนใหญ่วัวโค่วไม่ได้ตั้งแถว แต่เตรียมยิงพร้อมแล้ว ตอนนั้นเอง ก็ไม่สนใจอันใดมากมายอีกแล้ว

 ซามูไรนำทัพมากวัดแกว่งดาบยาว  คำรามออกคำสั่ง ปืนใหญ่วัวโค่วยิงดัง  ควันขาวลอยปกคลุมทั่ว กองกำลังหมิงชะงักไปครู่ แต่ไม่ได้หยุด ในเวลากระชั้นชิดการรวมกำลังมาถึงหน้ากองปืนใหญ่วัวโค่วได้พันกว่า  เสียงยิงดัง ทหารม้ากองกำลังหมิงด้านหน้าทยอยล้มลง

มีคนโดนยิงตายทันที แต่เพราะที่สูงกว่า ม้าจึงถูกยิงมากกว่า หลายคนร่วงลงพื้น แต่ก็ตะกายลุกขึ้นทันที ก่อนจะหลบทหารโจรวัวโค่ว จากนั้นก็หาม้าที่ว่างขึ้นขี่บุกต่อ

“ท่านแม่ทัพ ใช้ม้าข้า!”

หลี่หรูซงเองก็ม้าตาย  ตะกายลุกขึ้นมาได้ ทหารติดตามหนึ่งโดดลงจากม้า ประคองเขาขึ้นม้าแทน ทหารติดตามหันไปอีกทางคิดหาม้า แต่ไปได้สองก้าว ก็ถูกทวนยาวสามทวนแทงตายทันที

หลี่หรูซงไม่อาจสนใจอันใดอีกแล้ว เห็นหลี่หรูป๋อไกลที่ตัวเริ่มบาดเจ็บ  แต่ก็กวัดแกว่งดาบสู้ไม่กลัวตาย  จึงได้มองต่อไปด้านหน้า กองปืนใหญ่ยิงมาในระยะห่างใกล้มาก ไม่ทันเติมกระสุน ไม่อาจขวางทางการบุกทหารม้าได้

กองกำลังขวางทางแนวนี้ ในเวลาอันสั้น ถูกทหารม้ากองกำลังหมิงตีแตก ทหารม้าบุกต่อไป ตอนนี้ใกล้สลัดหลุดแล้ว

ม้าที่ขี่เหงื่อออกมากจนน่าตกใจแล้ว ตอนวิ่งตะบึงไม่ได้พลิ้วตามลมอีกแล้ว หลี่หรูซงเองสองแขนใช้ดาบและธนูมากไปตอนนี้เริ่มปวดชาแล้ว หากยังไม่หนีเกรงว่าคงได้ตายสถานเดียวแล้ว หนีไม่พ้น  เพิ่งหนีมาได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงตูมดัง…

พริบตา หลี่หรูซงก็สะดุ้งตกใจ เป็นเสียงปืนใหญ่ พวกเขาไม่ได้นำปืนใหญ่มา อาวุธเช่นนี้ หรือว่าเป็นของโจรวัวโค่ว วินาทีนั้นผ่านไปช้ามาก แต่พริบตาถัดมา หลี่หรูซงก็ได้ยินปีกขวามีคนตื่นตระหนกร้องโหยหวน มีคนตะโกนดัง

“มีปืนใหญ่ โจรวัวโค่วมีปืนใหญ่!”

พอหันไปมอง เห็นมุมสูงทางปีกขวา ปืนใหญ่สิบห้ากระบอกกำลังเร่งรีบบรรจุกระสุน ข้างๆ ยังม้าวัวทยอยลากออกไปอย่างเร่งรีบ  เห็นชัดว่าเพิ่งนำมายังสนามรบ

 ม้าไม่หยุด  คาดว่าวิ่งมานาน  ปืนใหญ่อย่างน้อยสามารถยิ่งได้สองหรือสามรอบ ทหารม้ากองกำลังหมิงกองใหญ่ได้มารวมตัวกันหนาแน่นแล้ว ความเสียหายย่อมมีมาก วันนี้ดีไม่ดีทุกคนล้วนหนีไม่พ้น หลี่หรูซงรู้สึกแน่นหน้าอก เหมือนจะพ่นเป็นโลหิตออกมา

ไม่เพียงแต่เขาคนเดียวที่เห็นปืนใหญ่ ทั้งกองกำลังหมิงล้วนเริ่มช้าลงไม่ทันรู้ตัว ทุกคนล้วนลังเล หลี่หรูซงได้สติทันที  ใช้ดาบตีไปยังลำตัวม้าอย่างแรง  ม้าเจ็บ หลี่หรูซงมุ่งตรงไปยังกองทหารปืนใหญ่

“หากยังเป็นลูกผู้ชาย ก็ตามข้าบุกเข้าไป ทุกคนจะได้กลับไป!”

แม่ทัพเป็นเช่นนี้ ทหารติดตามล้วนตะโกนคำรามดัง กระชากม้าตามไป พวกหลี่หนิงไม่สนใจอันใดใช้ขอม้าแทงท้องม้า  จนม้าเจ็บกระโจนตัวขึ้น ระยะห่างใกล้ถึงกับล้วนมองเห็นท้องม้าพวกเขาเลือดแดงฉาน นี่ย่อมทำให้หากวิ่งพันก้าว ม้าก็ทนไม่ไหว แต่ในระยะสั้นๆ นี้ ม้าก็จะสามารถวิ่งได้เร็วอย่างที่สุด

“ท่านแม่ทัพ ตระกูลหลี่ยังต้องการท่านดูแล พวกข้าน้อยไปแทนท่าน!!”

ทหารติดตามวิ่งแซงหน้าหลี่หรูซง หลี่หรูซงไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีก ยกมือปาด มองเห็นแดงฉาน  เลือดในมือเปรอะเปื้อนดวงตา

ปืนใหญ่โจรวัวโค่วเรียงแถวได้มั่วมาก พอเห็นทหารม้าตะลึงมาใกล้ พวกเขาก็รีบบรรจุกระสุน อย่างไรก็มีระยะห่าง ทหารม้ากองกำลังหมิงก็ใช่ว่าจะมาถึงก็มาได้ในทันที ปืนใหญ่ห้ากระบอกยิงดังแล้ว

เสียงดังราวอสุนีบาต  ทหารม้ากองกำลังหมิงที่บุกหน้าม้าล้วนสะดุ้ง แต่ล้วนไม่มีผู้ใดผ่อนกำลังม้า

หลี่หรูซงยกดาบตะโกนดังบุกไปด้านหน้า เขาได้ยินเสียงหวีดดังยิ่งมาก  หลี่หรูซงไม่กลัวอันใด สถานการณ์ตอนนี้ตายเป็นตาย  ‘ตูม’ ดังสนั่น    ทหารม้าติดตามด้านหน้าเขาผู้หนึ่งที่วิ่งไปอย่างบ้าคลั่งยามนี้ทั้งคนและม้าล้วนปลิวว่อน ปะทะใส่เขา

ในเวลาสั้นๆ คิดจะหลบก็ไม่ทัน ม้าหลี่หรูซงมีสัญชาตญาณดี  ร้องเสียงดัง ก่อนจะโดดหลบ  แต่การวิ่งมาด้วยความเร็ว ม้าก็ย่อมเสียสมดุล ทั้งคนและม้าล้มกระแทกพื้นดังตึง หลี่หรูซงขาเดิมที่ยังเหยียบยังโกรนม้าไว้ พอตกกระแทกพื้น หมวกเกราะไม่รู้ชนกับอะไร หมดสติไปทันที…

***************

หลี่หรูซงตื่นมาอีกที ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ใด รู้แต่ตนเองเหมือนนอนในหีบไม้ น่าจะเป็นบนรถใหญ่ รถใหญ่เคลื่อนไปเรื่อยๆ  หลี่หรูซงไม่รู้ว่าตนเองถูกจับเป็นเชลยหรือไม่ รู้แต่ว่าตอนนี้ปวดหัวแทบระเบิด  คอแห้งผากราวไฟสุม  เขาพึมพำขึ้น ด้านนอกก็มีคนโผล่หัวเข้ามา ตะโกนดังทันทีว่า

“ท่านแม่ทัพฟื้นแล้วๆ!”

หลี่หรูซงหลับตา ก่อนจะหมดสติหลับไปอีก