ออกแบบรักโปรเจกต์หัวใจ - ตอนที่ 476 ลูกตื๊อของหลินเหยา / ตอนที่ 477 หลินเหยา เต่าหัวหด

ตอนที่ 476 ลูกตื๊อของหลินเหยา

 “แต่ก็ไม่ควรพิจารณานานเกินไปนะ” ถังโจวโจวรู้สึกว่า ผู้ชายคนหนึ่งถ้าเกิดอยากจะไปหาผู้หญิงคนอื่นจริงๆ คุณกับเขาก็คงไม่คุยกันนานขนาดนั้น ผู้ชายดีๆบางคนก็ควรจะรีบคว้าไว้

และแน่นอนว่าถังโจวโจวก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ฟังหยวนคือผู้ชายที่ดีไหม เชื่อว่ามีแค่หลินเหยาที่รู้ดีที่สุด

หลินเหยาเห็นแววตาขบขันของเธอจึงมองค้อนในทันที “ถังโจวโจว รีบกลับมา เธอคิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย”

หลินเหยามองเธอด้วยรอยยิ้ม รู้สึกว่าในใจเธอต้องแอบยิ้มแน่ๆ ตนก็แค่ถามขึ้นมาเฉยๆ เอง ดูเธอสิ ถ้าฟังหยวนแต่งงานกับเธอจริงก็ดีหรอก

 “อะไรล่ะ ฉันก็แค่ยินดีกับเธอเอง” ท่าทางหลินเหยาตอนนี้น่ากลัวจริงๆ ถังโจวโจวดึงผ้าห่มมาคลุมหัวทันที รีบนอนดีกว่า พรุ่งนี้ยังมีเรื่องยุ่งอีก

 “นี่ ถ้าวันนี้เธอไม่พูดให้ชัดเจนก็อย่าหวังจะได้นอนเลย” พอดีกับที่ตอนนี้ก็ยังไม่หลับ หลินเหยาจึงก่อกวนให้คนมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ ดึงผ้าห่มถังโจวโจวออกทันที

 “อย่านะ อย่านะ พรุ่งนี้ยังต้องตื่นแต่เช้าอีก รีบนอนเถอะ ไม่งั้นพรุ่งนี้จะไม่สดชื่นนะ” ถังโจวโจวกลัวว่าหลินเหยาจะจั๊กจี้เธอจึงร้องขอความเมตตา

พอคุณแม่ถังออกมาเข้าห้องน้ำก็พบว่าในห้องนอนถังโจวโจวยังครึกครื้นอยู่จึงเคาะประตู “โจวโจว เหยาเหยา ทำไมยังไม่นอนกันอีก”

“เอ่อ แม่คะ พวกเรากำลังจะนอนค่ะ แม่ก็รีบไปพักผ่อนเถอะค่ะ”

 “ได้ รีบนอนนะ พรุ่งนี้คงมีคนมาแต่เช้า” ลั่วเซ่าเชินได้โทรมาบอกคุณแม่ถังนานแล้ว ทีมสไตลิสต์ที่เขาจ้างจะมาที่นี่ตอนตีห้า

 “อ้อ รู้แล้วค่ะ” ถึงแม้คุณแม่ถังจะมองไม่เห็น แต่ถังโจวโจวก็ยังพยักหน้า

หลินเหยาเองก็แอบยิ้มในผ้าห่ม ถังโจวโจวเห็นเธอเยาะเย้ยตนเลยพูดเสียงต่ำว่า “เธอยังกล้ายิ้มอีกนะ เมื่อกี้เพราะเธอเสียงดังถึงได้ทำให้แม่ฉันได้ยิน”

ในที่สุดหลินเหยาก็ไม่รบกวนเธออีก ถังโจวโจวเองก็นอนแล้ว เพียงแต่ตอนนี้อยากจะนอนก็คงไม่สามารถนอนหลับลงได้อย่างรวดเร็วแล้ว ก่อนหน้านี้หลับตาครู่หนึ่งก็หลับแล้ว แต่ตอนนี้กลับทำไม่ได้แล้ว

 “เหยาเหยา เธอกับฟังหยวนตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว” ฟังความหมายของเธอเมื่อครู่ ทั้งสองคนดูเหมือนจะเคยปรึกษากันเรื่องแต่งานแล้ว ก็แปลว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก

ครั้งก่อนฟังหยวนพาเธอไปเจอคุณพ่อคุณแม่บ้านตระกูลฟัง ดูเหมือนว่าคนที่บ้านต่างก็ชอบเธอมากและฟังหยวนก็อายุสามสิบกว่าแล้ว คงรีบอยากอุ้มหลานแน่นอน

 “อะไรเล่า รีบนอนสิ….” หลินเหยาปิดหู เหมือนไม่ยินดีที่จะตอบคำถามนี้ของเธอ

 “นี่ คุณหนูเหยา แล้วเมื่อกี้เธอถามฉันทำไมเล่า แล้วทำไมตอนนี้ฉันจะถามเธอไม่ได้ รีบพูดมาเลย ไม่อย่างนั้นโดนกฎของครอบครัวฉันแน่”

 “กฎครอบครัวมาจากไหน” นี่เอามาจากไหน ตอนนี้หลินเหยาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรเหมือนกัน เธอและฟังหยวนดีต่อกันมากจริงๆ แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆ ที่ไม่สามารถอธิบายได้

“แน่นอนว่าเป็นกฏของตระกูลถัง ฝ่ามือจั๊กจี้ไงเล่า” ถังโจวโจวพูดพลางขยับมือ หลินเหยาถามกลับอีกครั้งว่า “หรือเธอไม่รู้เหรอว่าฉันไม่บ้าจี้”

มันน่าอายนะ หลินเหยาไม่บ้าจี้ แต่ถังโจวโจวกลับบ้าจี้

“พอแล้ว พอแล้ว บอกเธอก็ได้ นี่เธอทำกับพี่น้องแบบนี้เหรอ” หลินเหยาบอกความรู้สึกที่สับสนของตัวเองกับถังโจวโจวอย่างละเอียด

จริงๆ แล้วเธอเองก็มีความคิดเรื่องแต่งงานแล้ว แต่ฟังหยวนกลับไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ หลินเหยาก็ไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง สำหรับเรื่องการแต่งงานเธอคิดจะเล่นตัวสักหน่อย แค่คิดอยากจะให้ฟังหยวนเป็นคนเริ่มก่อน

ถังโจวโจวฟังมานานจึงรู้ปมปัญหา เดิมทีคุณหนูหลินไม่พอใจแล้ว เพียงเพราะคำแนะนำที่แข็งแกร่งของเธอ แต่ฟังหยวนมั่นคงดี ไม่เคยเผยความคิดอะไรออกมา นี่ทำให้หลินเหยารำคาญมาก เธอควรจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนงั้นเหรอ

 “วางใจเถอะ เรื่องนี้ฉันจะช่วยเธอจัดการเอง รอหลังจากงานแต่งฉันเสร็จแล้ว ฉันจะช่วยไปคุยกับฟังหยวนให้” ถังโจวโจวไม่เชื่อว่าฟังหยวนจะไม่เข้าใจ แต่ว่าฟังหยวนที่เป็นคนฉลาด จะไม่เข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไร

อย่างน้อยถังโจวโจวก็เชื่อว่าฟังหยวนมีประสบการณ์มากมายในความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง

ตอนที่ 477 หลินเหยา เต่าหัวหด

“ช่างเถอะ ยังต้องค่อยๆ ดูกันไป ยังไงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รีบ” ดูสิ ตอนนี้หลินเหยาหดหัวเข้ากระดองเต่าไปอีกแล้ว ถังโจวโจวเองก็จนปัญญา

“ได้ เธอว่ายังไงก็เอาอย่างนั้นแหละ” เรื่องของหลินเหยา ในเมื่อเธอเองไม่ได้ตัดสินใจ เธอจะถือดียื่นมือไปช่วยได้ยังไง แฟนก็ไม่ใช่จะไปยุ่งได้ทั้งหมด ระหว่างเพื่อนก็ต้องมีช่องว่างเรื่องส่วนตัวบ้าง

วันที่สองถังโจวโจวถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงคุณแม่ถังที่อยู่นอกห้อง เมื่อวานคุยกับหลินเหยาเพลิน และไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน

ถังโจวโจวรู้สึกว่าลืมตาไม่ขึ้น แต่เสียงคุณแม่ถังที่อยู่ข้างนอกก็ไม่มีวี่แววจะหยุด เธอเขย่าตัวหลินเหยาไปมา “เหยาเหยา ตื่นเถอะ” ถังโจวโจวพยายามที่จะลืมตา ต้องการที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกตื่นตัว

หลินเหยาพลิกตัวกลับไปและหลับต่อ ตอนนี้ถังโจวโจวเสียใจมาก ใครกันที่บอกว่าพรุ่งนี้จะตื่นไหว ข้างนอกเสียงดังขนาดนี้ยังไม่สะทกสะท้านสักนิด เหมือนหมูตัวใหญ่ตัวหนึ่งจริงๆ

 “แม่คะ รอเดี๋ยวนะคะ หนูกำลังจะลุกแล้วค่ะ” ถังโจวโจวที่สวมชุดนอนกระโปรง ผมยุ่งเหยิงเปิดประตูออกมาพบว่านอกจากคุณแม่ถังแล้วยังมีคนอื่นที่ไม่รู้จักอีก เธอร้องกรี๊ดออกมาและปิดประตูทันที

แล้ววิ่งไปที่เตียงและดึงผ้าห่มของหลินเหยา “เหยาเหยา รีบตื่นเร็ว มีคนมาแล้ว”

 “ใครมาล่ะ” หลินเหยายังคิดว่านี้เป็นบ้านของตัวเอง เสียงนาฬิกายังไม่ดัง ยังไม่ถึงเวลาตื่น

 “สไตล์ลิสมาแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตื่น ฉันจะเปิดประตูแล้วนะ เหมือนด้านนอกจะมีผู้ชายมาด้วย” เมื่อถังโจวโจวพูดประโยดนี้จบ หลินเหยาก็ลืมตาทันที

 “อะไรนะ มีผู้ชายเหรอ รีบตื่นสิ รีบตื่น” ทั้งสองต่างจัดการข้าวของของตัวเอง อย่างน้อยก็เอาให้สามารถออกไปพบหน้าผู้คนได้ก็พอ

คุณแม่ถังเห็นถังโจวโจวไม่พูดอะไรสักคำแต่ก็ปิดประตูไปแล้ว หล่อนอยากจะโกรธแต่ก็มีคนอื่นอยู่ด้วยจึงรีบคุยกับกลุ่มสไตล์ลิส “ต้องขอโทษด้วยนะคะ อาจเป็นเพราะเมื่อวานลูกสาวฉันนอนไม่เต็มอิ่มน่ะค่ะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณลั่วบอกไว้ก่อนแล้ว เดี๋ยวรอให้คุณนายลั่วเตรียมตัวเสร็จแล้วพวกเราค่อยเข้าไปค่ะ” ซันนี่ที่เป็นหัวหน้าเดินออกมา เธอเข้าใจดี พอเห็นถังโจวโจวเมื่อกี้ เธออาจจะยังไม่ได้ตื่นขนาดนั้น

รอจนประตูเปิดออก ถังโจวโจวก็ขยับร่างกายทันที “ทุกคนเข้ามาเถอะค่ะ แต่ห้องฉันค่อนข้างเล็ก อาจจะแออัดนิดหน่อยนะคะ” ถังโจวโจวที่เห็นว่าในห้องค่อนข้างรกหน้าก็แดงขึ้นมา เพิ่งรู้ว่าพวกเขาจะมาเช้าขนาดนี้ ไม่งั้นเธอจะเก็บของก่อน

 “ไม่เป็นไรค่ะ คุณถัง พวกเรามาเริ่มกันเลยไหมคะ”

 “แน่นอนค่ะ เชิญเข้ามาเลยค่ะ” ถังโจวโจวเดินไปพร้อมกับกลุ่มสไตล์ลิส ครั้งนี้พวกเขามากันสี่คน ซันนี่คือหัวหน้าส่วนคนอื่นๆ ก็ต้องเชื่อฟังเธอ

หลังจากที่เธอเข้ามาก็ช่วยถังโจวโจวเปลี่ยนชุดเจ้าสาว หวังหวาก็ถูกส่งให้มาช่วย นี่คือสไตล์ลิสที่ลั่วเซ่าเชินเชิญมา

ถังโจวโจวเห็นฝีมือการแต่งตัวของเธอแล้ว หลังจากแต่งตัวเสร็จ ซันนี่ก็เอ่ยชมไม่หยุดปาก “คุณถังคะ ชุดเจ้าสาวชุดนี้เหมาะกับคุณมากเลยค่ะ”

เมื่อได้ใส่มันแล้วถังโจวโจวก็รู้สึกเหมือนมีรักแรกพบอีกครั้ง ความรู้สึกของความรักที่ทำให้หัวใจของเธอเปี่ยมไปด้วยความสุข

แต่งหน้าดี ผมสวย และแล้วเจ้าหญิงพราวเสน่ห์ก็ได้ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ถังโจวโจวดูเวลาอีกครั้งก็พบว่าผ่านมาสามชั่วโมงแล้ว

 “เวลาผ่านไปไวมาก เหยาเหยาล่ะ” ถังโจวโจวไม่เห็นหลินเหยา ก่อนหน้านี้คุณแม่ถังเป็นคนส่งอาหารมาให้ ไม่อย่างนั้นถังโจวโจวคงหิวแย่แล้ว

 “คงไปเปลี่ยนเสื้อแล้วล่ะค่ะ” ซันนี่หยิบมงกุฎขึ้นมาและให้ถังโจวโจวยืนขึ้น “คุณถังสวยจริงๆ ทำให้ชุดนี้สวยงามมากขึ้นไปอีก”

ใบหน้าของถังโจวโจวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง รู้สึกได้ถึงความแตกต่าง ดูเหมือนว่าเหยาเหยาจะพูดถูก ไม่ว่ายังไงวันนี้ก็เป็นวันของเธอ แล้วทำไมเธอถึงไม่รู้สึกอะไรเลยเล่า บางทีเธออาจจะความรู้สึกช้ากว่าคนอื่นก็เป็นได้