ออกแบบรักโปรเจกต์หัวใจ - ตอนที่ 580 ชอบ / ตอนที่ 581 เหมือนได้เจอครั้งแรก

ตอนที่ 580 ชอบ

“คุณผู้หญิงคะ ใกล้เสร็จแล้วค่ะ พวกคุณล้างมือแล้วก็ทานได้เลยค่ะ” ป้าหลิวยกซุปออกมา ตอนนี้กำลังผัดผัก ตอนนี้ยังไม่หกโมงเย็น กำลังพอดี

“ไป แม่พาลูกไปล้างมือ เซ่าเซิน คุณเอากระเป๋าลูกไปเก็บชั้นบนนะ”

“ได้ เข้าห้องน้ำระวังด้วยนะ” แม้ในห้องน้ำจะมีแผ่นกันเลื่อน แต่ลั่วเซ่าเชินก็กลัวว่าถังโจวโจวจะเกิดอันตราย

“รู้แล้ว ฉันจะระวัง” ตอนนี้ถังโจวโจวมีประสบการณ์แล้วรู้ดีว่าเรื่องใดควรระมัดระวังให้มากเช่นท้องของเธอตอนนี้

ตอนค่ำเมื่อทั้งสองคนกลับห้อง ถังโจวโจวกับลั่วเซ่าเชินก็พูดถึงเรื่องครูเหวิน แต่เธอไม่ได้อธิบายว่าครูเหวินคิดยังไงกับเขา เพียงแต่บอกว่าวันนี้คนอื่นพูดถึงเท่านั้น

“คำพูดพวกนั้นคุณอย่าไปเชื่อนะ ผมปฏิบัติต่อคุณยังไง ในใจคุณยังไม่รู้อีกเหรอ” ลั่วเซ่าเชินไม่อยากให้ถังโจวโจวกังวลจึงไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย นอกจากนี้เขาเองก็ไม่คิดว่ามันสำคัญ

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่เคยคิดอะไรกับครูเหวินคนนั้นเลย ทั้งหมดนี้เธอคิดไปเองเท่านั้น

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณคิดยังไง คุณไม่ได้คิดแต่คนอื่นไม่ได้คิดแบบนั้นนี่” ในสายตาเธอครูเหวินยังไม่หมดหวังในตัวเซ่าเซิน ยังอยากจะสานต่อความสัมพันธ์กับเขาต่อ

“นั่นเป็นปัญหาของเขา โจวโจว รีบนอนเถอะ ไม่ว่าคุณจะคิดยังไง ผมจะไม่ทำอย่างนั้นแน่ หัวใจของผมให้คุณแค่คนเดียว” ไม่ใช่ว่าลั่วเซ่าเชินเป็นคนไร้ความรู้สึก เพียงแต่หนึ่งคนมีหัวใจเพียงดวงเดียว ไม่อาจแบ่งปันให้คนอื่นได้

นี่เป็นความรับผิดชอบของตนเองและของอีกคนหนึ่ง เพราะอย่างไรความรู้สึกพวกนี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้นเองได้ โดยเฉพาะตอนที่เขาและถังโจวโจวยังรักกันดีอยู่แบบนี้ด้วย นอกจากเขาต้องการจะทำลายตัวเองเท่านั้น ไม่อย่างนั้นเขาจะหาเรื่องใส่ตัวทำไม

“งั้นคุณก็เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ เพราะไม่งั้นถึงคุณจะทำอะไรอยู่ข้างนอก ฉันก็ไม่รู้อยู่ดี” ผู้หญิงนั้นชอบหึงหวง แต่ลั่วเซ่าเชินไม่อยากให้ถังโจวโจวพูดแบบนี้

“พูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว แต่อย่าพูดอะไรไม่ดีให้ลูกในท้องได้ยินสิ” ลั่วเซ่าเชินอยากตีถังโจวโจวนัก ให้เธอได้จดจำไปนานๆ แต่ถังโจวโจวยังท้องอยู่ ทำอะไรเธอไม่ได้

“ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะจูบชดเชยให้คุณแล้วกัน” พูดจบเธอก็หอมแก้มลั่วเซ่าเชิน ใบหน้าของลั่วเซ่าเชินเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำทันที “แค่จูบไม่น้อยไปหน่อยเหรอ”

“แล้วคุณจะเอาอะไรอีก” แค่จูบก็พอแล้วไหม ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาอยากให้เธอจูบเธอยังไม่ยอมจูบเลย

“ไม่พอแน่นอน อย่างน้อยมันก็ควรเป็นอย่างนี้…” คำพูดที่เหลือหายไประหว่างริมฝีปากของพวกเขา ถังโจวโจวถอยหลังและลั่วเซ่าเชินก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ ใช้มือพยุงร่างของเธอไว้

จูบนี้เหนือการควบคุมเล็กน้อย ลั่วเซ่าเชินรู้สึกว่าเหมือนเขาไม่ได้แตะต้องภรรยาตัวน้อยของเขามานานแล้ว เขาทนมาได้ยังไงกันนะ เขาไม่อาจเข้าใจมันได้จนถึงตอนนี้และไม่อยากเข้าใจด้วย

“โจวโจว โจวโจว….”

“หือ….มีอะไร” ถังโจวโจวหายใจหอบเล็กน้อย เธอชอบอยู่ใกล้กับลั่วเซ่าเชิน เหมือนคนสองคนได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

“ผมคิดถึงคุณแล้ว….” คำพูดนี้ถังโจวโจวเข้าใจในทันที แต่ลูกยังอยู่ในท้อง ตอนนี้พวกเธอจะทำอะไรแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

“ถ้า ถ้ารออีกหน่อยได้ไหม…” แต่เมื่อเห็นแววตาสีแดงของลั่วเซ่าเชิน ถังโจวโจวก็เกือบจะหลวมตัวรับปากไป แต่ความกังวลเกี่ยวกับลูกยังมีมากกว่าความปรารถนานั้น

“ไม่ ผมต้องการวันนี้ ตอนนี้ วางใจเถอะ ผมจะทำเบาๆ…..” ลั่วเซ่าเชินพาถังโจวโจวไปนอนบนเตียง เขาไม่ได้กดร่างเธอ และเลือกวิธีนอนลงข้างๆ วิธีนี้จะทำให้ทั้งสองคนรักกันได้โดยไม่กระทบกับลูก

นิ้วมือของเขาค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อออก เม็ดที่หนึ่ง เม็ดที่สอง อุณหภูมิในห้องค่อยๆ เพิ่มสูงขึ้น ใบหน้าแดงระเรื่อของถังโจวโจวรู้สึกถึงความเร่าร้อนของลั่วเซ่าเชิน เธอไม่ได้ทำแบบนี้กับลั่วเซ่าเชินมานานแล้ว

“ชอบไหม”

ตอนที่ 581 เหมือนได้เจอครั้งแรก

ลั่วเซ่าเชินนั้นแย่มาก เห็นอยู่ว่าใบหน้าของถังโจวโจวแดงหมดแล้ว ยังตั้งใจจะถามอีก บางครั้งก็รู้สึกแปลกๆ รู้อยู่แล้วว่าถังโจวโจวแต่งงานมานานแล้ว แต่เธอก็ยังหน้าแดงง่ายอยู่เหมือนกับครั้งแรกที่เจอตลอด

“ชอบ ฉันชอบที่สุดเลย เซ่าเซิน ไม่ว่าคุณจะทำอะไรฉันก็ชอบ” ถังโจวโจวดวงตาเป็นประกาย มันเต็มไปด้วยความจริงใจและความรักที่มีต่อลั่วเซ่าเชิน

ลั่วเซ่าเชินเองก็กลัวว่าจะทำให้ลูกเจ็บ ตอนนี้ทำได้แค่ชิมน้ำซุปเนื้อเพื่อบรรเทาความอยากไปก่อน รอจนถังโจวโจวเป็นอิสระแล้ว เขาก็จะได้รับการลปลดปล่อย

ในที่สุดวันเกิดของเสี่ยวอวี่ก็มาถึง บัตรเชิญเองก็ได้ส่งออกไปให้กับทุกคนแล้ว หลินเหยาและฟังหยวนเองก็ได้รับด้วย และพวกเขาก็เป็นพ่อทูนหัวแม่ทูนหัวของเสี่ยวอวี่และมาถึงงานตั้งแต่เช้า

“ว้าว วันนี้เสี่ยวอวี่หล่อจริงๆ” ไม่แปลกใจที่หลินเหยาชอบใ เพราะวันนี้ถังโจวโจวใส่เสื้อสีแดงให้เสี่ยวอวี่ เด็กเล็กผิวขาว หน้าแดงระเรื่อเป็นประกายสดใส

“หล่อใช่ไหม ฉันตั้งใจใส่ชุดนี้ให้เขาเลยนะ” แค่ลูกชายใส่เสื้อแจ็คเก็ตก็ดูเหมือนกลายเป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อย ดูน่ารักเหมือนนางฟ้าเด็ก

“แค่คำว่าหล่อยังบรรยายไม่หมด เขาเป็นเด็กที่หล่อมากจริงๆ” หลินเหยารู้สึกว่าคำว่าหล่อคงยังไม่พอ เพียงแต่วันนี้เสี่ยวอวี่ดูดีจริงๆ ดูเหมือนว่าวันเกิดเล็กๆ ที่แตกต่างออกไป

“แค่หล่อก็พอแล้ว ไม่เสียแรงที่ฉันอุตส่าห์ทุ่มทุน”

ถังโจวโจวคิดเรื่องชุดนี้เยอะมาก เสี่ยวอวี่ใส่ชุดที่สั่งตัดมาเป็นพิเศษ สีแดงของเสื้อแจ็คเก็ตเดินด้ายทองนั้นดูแล้วงดงามมากทีเดียว

เสื้อแจ็คเก็ตสีแดงปักด้วยคำอวยพรวันเกิดตัวเล็กๆ เป็นการสะท้อนให้เห็นถึงจุดเด่นของเสี่ยวอวี่ในวันนี้ มีลายปลาคาร์พปักที่ข้อมือและขากางเกง เป็นคำอวยพรที่ดีที่สุดสำหรับเด็กน้อย

“รีบสวมหมวกให้เขาเร็ว เดี๋ยวต้องพาเขาออกไปแล้ว”

“ไม่ต้องอุ้ม เสี่ยวอวี่เดินได้แล้วและเขาก็อยากเดินเอง พอสอนให้เขาเดินแล้วถึงเธอจะแค่พยุงเขาก็ไม่ยอมแล้ว”

“จริงเหรอ ไม่คิดว่าเด็กน้อยคนนี้จะเก่งขนาดนี้ ตอนนี้หนูยอดเยี่ยมขนาดนั้นแล้วเหรอจ๊ะ” หลินเหยานั่งย่อตัวไม่ค่อยสะดวก ทำได้แค่โค้งตัวลูบหัวเสี่ยวอวี่

เสี่ยวอวี่ไม่เข้าใจว่าหลินเหยาพูดอะไร แต่เขาฟังแค่คำว่ายอดเยี่ยมสองคำนี้ก็รู้ว่ากำลังชมเขาจึงยิ้มตาหยี เพราะกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าเขากำลังดีใจอยู่

“เธอฟังเข้าใจใช่ไหม เด็กน้อย ฉันแค่ชมไปนิดหน่อย เขาก็เข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าได้ฟังคำที่ชอบสินะ” หลินเหยารู้สึกว่าเสี่ยวอวี่ไม่เหมือนกับผู้ใหญ่ ชมแค่สองคำเขาก็เข้าใจแล้ว แล้วถ้าพูดไม่ดีให้เขาฟังจะเป็นยังไงนะ

เธอเองก็อยากลองดู แต่รอไว้โอกาสอื่นดีกว่า วันนี้เป็นวันเกิด เธอไม่ควรสร้างปัญหา

“อาจจะใช่ ปกติเวลาฉันพูดกับเขา เขาก็ทำเหมือนจะเข้าใจ เหยาเหยา คงไม่ใช่ว่าฉันพูดครึ่งเดียวแล้วเขาก็เข้าใจได้เลยหรอกนะ” ถังโจวโจวคิดว่าถ้าลูกชายตัวเองเป็นอย่างนั้น คงจะน่ากลัวไปหน่อย

“ไม่ใช่หรอก โจวโจว นี่เป็นลูกที่เธอคลอดมาเองนะ เธอไม่รู้แล้วฉันจะรู้เหรอ” หวังว่าจะไม่ใช่อย่างนั้น

“โธ่ ถึงแม้ฉันจะคลอดเสี่ยวอวี่มา แต่เขาจะโตขึ้นมาเป็นยังไงฉันก็กำหนดไม่ได้” ถังโจวโจวควบคุมเรื่องนี้ไม่ได้ ถ้าเธอควบคุมเสี่ยวอวี่ได้ เธอจะมากังวลเสี่ยวอวี่ทุกวันทำไมล่ะ

“ล้อเล่นรึเปล่า ถ้าเธอเป็นอย่างนั้นจริงๆ เธอก็เป็นเทพแล้ว ใกล้ได้เวลาแล้วไม่ใช่เหรอ จะพาเสี่ยวอวี่ออกไปเลยไหม”

หลินเหยาและถังโจวโจวตอนนี้อยู่กับเสี่ยวอวี่ในห้องนอน โถงรับแขกชั้นล่างก็มีแขกเหรื่อมานานแล้ว วันนี้เป็นงานเลี้ยงกลางวัน เชิญคนมาไม่มากแต่ก็ถือว่าไม่น้อย