Otherworldly evil monarch จอมโฉดแห่งโลกหน้า มือสังหารมือพระกาฬ - ตอนที่ 253

เศษเสี้ยวแห่งโทสะเปล่งขึ้นในดวงตาของหยางมู่

เจ้าคือองค์ชาย  ตอนนี้เจ้ายังไม่ยุติธรรมกับเด็กหนุ่มผู้ที่มีส่วนสัมพันธ์กับสกุลของเจ้ากระนั้นหรือ ?  เจ้าต้องการกลั่นแกล้งเด็กตัวน้อยๆเพื่อปกป้องชื่อเสียงของเจ้า ?  เจ้าทำได้เพียงแค่นี้กระนั้น ?  เจ้าทำให้ข้ารังเกียจ !

มีองค์รัชทายาทเพียงหนึ่งในรัชสมัยแห่งอาณาจักรนี้

สถานการณ์นี้จึงน่าอับอายยิ่ง  จวินโม่เซี่ย และถังหยวน ปฏิเสธ องค์ชายสาม อย่างไรก็ตาม มันจึงเป็นปัญหาอย่างมากหาก หยางมู่ ทำเช่นเดียวกัน  ความจริงแล้ว มันอาจนำไปสู่ความบาดหมางภายในราชวงศ์ได้

” ข้าอนุญาติ พระองค์ … สาม “

หยางมู่ กัดริมฝีปากขณะกระซิบ

ประกายเย็นชาเปล่งขึ้นในดวงตาของชายชุดดำที่นั่งอยู่ด้านหลัง องค์หญิงหลิงเมิง เขามองไปยัง องค์ชายสาม และจากนั้นเลื่อนไปยัง องค์ชายสอง และ องค์ชายหนึ่ง อย่างรวดเร็ว  จากนั้นจึงหลับตาและถอนหายใจยาว  แต่กระนั้น เขารู้สึกถึงความโศกเศร้าอันเบาบาง

เหล่านี้คือลูกชายของข้า !

ข้าทำงานอย่างหนักเพื่ออบรมผู้สืบทอด และ จักรพรรดิแห่งอณาจักรเทียนเชียงก็คือหนึ่งในพวกเขาทั้งสาม

ข้าต้องการให้พวกเขาเข้าใจเสมอ ว่าคำที่เรียกว่า จักรพรรดินั้น คือเรื่องการชิงชัยในตำแหน่งที่ต้องเสียสละ … ชัยชนะ และความพ่ายแพ้คือเรื่องปกติ   แต่ยังเป็นเลือดเนื้อ … เป็นเลือดเนื้อ  พวกเจ้าทั้งสามจักชนะ ไม่สำคัญว่าเจ้าจะได้ขนานนามนั้นหรือไม่หลังจากการต่อสู้นี้ … เพราะหนึ่งในพวกเจ้าจะต้องเป็น จักรพรรดิ และ อีกสอง… จะต้องยื่นมือมาช่วยเหลือ

นั่นจึงเป็นเหตุที่ข้าปล่อยให้เจ้าแข่งขันกันโดยไม่แทรกแซง

อย่างไรก็ตาม ข้าหวังว่าเจ้าจะแข่งขันในกรอบ และไม่ดึงผู้อื่นมาเกี่ยวข้อง  ข้าหวังว่าเจ้าจะยืนหยัดเคียงข้างกันต่อหน้าคนภายนอก เนื่องจากเจ้าถือกำเนิดมาจากพ่อแม่เดียวกัน !  สายใยระหว่างพี่น้องควรจะแข็งแกร่งกว่าความสัมพันธ์ในสังคม

แต่กระนั้น ลูกชายคนที่สามของข้ากำลังกลั่นแกล้งเด็กใน สถานประมูล แม้ว่าจะอยู่ในตำแหน่งองค์ชาย  ความจริงแล้ว เจ้าเด็กนั่นเป็นน้องเล็กของเจ้า และเป็นสมาชิกในราชวงศ์  ตอนนี้เขาฉีกหน้าสายเลือดของตัวเองต่อสายตาประชาชน  อย่างไรก็ตาม อีกสองคนนั้นไม่แยแสในขณะที่น้องพวกเขาทำตัวโง่เขลา !

ในความจริง มันก็เป็นเช่นเดียวกันที่ลูกสองของข้าได้รับการดูหมิ่นที่ประตูทางเข้าก่อนหน้านี้  พี่น้องของเขาเฝ้ามองและเยาะเย้ย

ลูกชายคนแรกของข้า ต่อกรกับ ผู้นำก๊ก ไฮ่เฉินเฟิงในการประมูลก่อนหน้านี้  อย่างไรก็ตาม ลูกสองและสามเพียงแต่ต้องการสร้างปัญหาให้แก่พี่ใหญ่ของพวกเขา

และตอนนี้ ลูกสามของข้าได้แสดงความหน้าด้านเช่นนี้ต่อสาธารณะชน แต่กระนั้น พี่ใหญ่ของเขายังคงนั่งและเฝ้ามองจากด้านข้าง  พวกเขาไม่พยายามให้ปัญญาแก่เขาเลย  พวกเขาเฝ้ารอเพื่อใช้สิ่งนี้ต่อต้านเขาในภายหลัง .. เป็นพี่น้องแบบใหนกัน ?

พระองค์มั่นใจว่า ลูกชายทั้งสามจะบันทึกรายละเอียดสถานที่ และการกระทำของพี่น้องพวกเขาบนโต๊ะตอนกลางดึก  พวกเขาจะกล่าวหาอีกสองคนที่เหลือ  สำหรับสิ่งที่พวกเขาบันทึก…. องค์จักรพรรดิไม่ประสงค์อ่าน

 …ข้ายังจดจำวันของข้าได้ … หวยหนุ๋ง และข้าแข่งขันกันเพื่อตำแหน่งจักรพรรดิ หวยหนุ๋งและข้าจักรักษาความสัมพันธ์พี่น้องเสมอ แม้ว่าจะมีสิ่งที่ไม่ง่ายระหว่างพวกเรา  เหตุใดทั้งสามไม่เอา หวยหนุ๋ง เป็นเยี่ยงอย่าง ?

อย่างน้อย หยางมู่ ก็ตัวเหมือนพ่อของเขา

ใบหน้าอันน่าสางสารของหยางมู่เปล่งขึ้นในดวงตาองค์จักรพรรดิ  พระองค์รู้ชัดเจนว่ามันเป็นการกระทำที่ผิดต่อเด็กชายผู้นั้น  แต่กระนั้น มิได้แทรกแซง  พระองค์ถอนหายใจด้วยความ โทมนัส

ไม่มีความนับถือกันต่อพี่น้องเลยกระนั้น ?  ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับ หวยหนุ๋งจะเปลี่ยนไปหรือไม่ หากเขาไม่ถอนตัวจากการแข่งขัน ?  ไม่มีสัมพันธ์อันใดในสกุลเทียนกระนั้นหรือ ?

องค์จักรพรรดิถอนใจอ่อนแรง  ทันใดนนั้น พระองค์รู้สึกเบื่อหน่าย  พระองค์ใช้เวลาทั้งวันเพื่อวางแผนและเขียนอุบาย ด้วยเหตุนี้ จึงมิอาจเผยตัวได้

ช่างน่าเบื่อ !  น่าเบื่อที่สุด !

พระองค์รู้สึกผิด  ท่านมาที่นี่เพื่อหวังจะสืบสาวเกี่ยวกับผู้ลึกลับที่อยู่เบื้องหลัง การก่อตั้งสถานประมูลแห่งนี้  แต่กระนั้น มิได้คาดว่าลูกทั้งสามจะทำให้สถานการณ์เป็นเช่นนี้

องค์จักรพรรดิรู้ว่าความสัมพันธ์ระห่างลูกชายทั้งสามตึงเครียดอยู่บ้างในเวลานี้ อย่างไรก็ตาม พระองค์ยังคิดว่าสามารถเข้ากันได้  คิดเสมอว่าพี่น้องทั้งสามนั้นมีความสัมพันธ์และสามัคคีกัน และเชื่อว่าลูกชายคนโตนั้นสุขุม คนรองนั้นมีเชาว์ และคนสุดท้องนั้นเรียบง่ายและซื่อสัตย์  พะรงอค์คิดเสมอว่าลูกทั้งสาม เป็นดั่งรัตนากรสามยอดในต้นไม้สกุล พะรองค์ตระหนักดีว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกเลี่ยงความบกพร่องเล็กน้อยบนพฤษาที่งดงาม  แต่ไม่เคยคาดการว่า ข้อบกพร่องนี้จะใหญ่โต

นี่เป็นเรื่องทางอารมณ์ของพวกเขา ?  นี่คือวิธีการแสดงต่อสาธารณะชนกระนั้น ?  ความจริงแล้ว พวกเขาจะใช้ชื่อเสียงของตัวเองเพื่อรับเอาสิ่งที่ต้องการ ช่างน่าอับอาย

นี่คือการชิงทรัพย์ !  ความจริง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะขาดแคลนความรู้สึกขอบคุณต่อผู้ที่พวกเขาจี้ปล้นมา

ข้าเชื่อว่า แม้แต่ผู้พิพากษาจักพิจารณาถึงผลกระทบที่ตามมจากสิ่งนี้ !  และ นี่คือองค์ชายแห่งอาณาจักร ?  ช่างเหลืออดยิ่ง !

นี่คือสิ่งที่ข้าสั่งสอนเจ้า ?

ใบหน้าองค์จักระพรรดิซีดเผือก และนิ้วของพระองค์เริ่มสั่น  คล้ายกับพระองค์มิอาจควบคุมโทสะได้

ขุนนางเหวิน ยื่นมืออกไปและ ช่วยประคององค์จักรพรรดิ

” ข้าผิดหวังยิ่งนัก ! “

พระเอามือประคองหัว  ไม่เคยภูมิใจเลยสิบปีมานี้  อย่างไรก็ตาม พระองก้มหัวลงต่ำด้วยความโศกเศร้าเมื่อได้เห็นสิ่งนี้  คลื่นความโศกเศร้าซัดสาดเข้าในใจขณะพูดต่อ

” ข้าผิดหวังจริงๆ “

” ข้าเข้าใจ … ว่าเจ้ารู้สึกเช่นไร “

พวกเขาอยู่ในระยะที่หลายคนสามารถได้ยิน  ดังนั้น ขุนนางเหวินจึงมิอาจเรียกองค์จักรพรรดิด้วยนามจริงได้  ยิ่งไปกว่านั้น จักรพรรดิสกุลเทียนมิได้สนใจมันมากนัก  ตำแหน่งจักรพรรดินั้นโดดเดี่ยวอย่างมาก  มันทำให้พระองค์ต้องตัดขาดออกจากโลก  ไม่อาจปล่อยประทายาทที่ไม่เหมาะสมได้แม้แต่คนเดียว …

ขุนนางเหวิน ตระหนักได้ว่าพระองค์วางใจเป็นกลาง และสัมผัสได้ว่า พระองค์จะต้องไม่รู้สึกโศกเศร้าเกินไป องค์จักรพรรดินั้นเป็นองค์ชายที่โดดเด่นมาเสมอ  พี่ของพระองค์ องค์รัชทายาทไม่เคยลงแข่งขันเลยแม้แต่ต้น และจะถอยตัวไปต่อหน้าเสมอ  และแม้นว่าองค์จักรพรรดิจะรอบรู้ ก็ยังไม่เพียงพอเมื่อเทียบกับราชัญผู้โหดร้ายในอดีต  พระองค์ไม่เคยมีประสบการณ์ในการต่อสู้เพื่อหญิงสาว หรือประสบกับการแต่งานเพื่อการเมือง  ทุกผู้จะยอมแพ้ต่อหน้าเขา

การได้รับพระนามว่าองค์จักรพรรดิในลักษณะเช่นนี้ถือได้ว่าโชคดี … และโชคร้ายอย่างมาก

องค์จักรพรรดิมั่นใจว่าผู้คนสำคัญที่สุดในอาณาจักร  และนั่นจึงเป็นเหตุให้เหล่าสกุลใหญ่ๆต่างภักดีต่อเขา  อย่างไรก็ตาม นี่คือหนึ่งในข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุด  จักรพรรดิยังคงเป็นคน และจะต้องเลือกผู้สืบราชบัลลังต่อไป  พระองค์จะต้องเลือกผู้ที่เหมาะสมที่สุด  ลาภอาจเป็นที่โปรดปราณของผู้คน แต่อาจจะไม่สำหรับลูกชายของเขา  สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นที่นี่ … ดังนั้น ความขัดแย้งเพื่อตำแหน่งจักรพรรดิจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

” ประหลาดทั้งสามแสดงความมั่นใจ … และน่าเชื่อถือ แต่เหตุใดจึงรับมือกับเรื่องเช่นนี้ได้โง่เขลานัก ?  โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนสุดท้อง เหตุใดเขาจึงเอ่ยเช่นนั้นต่อหน้าผู้คนมากมาย ?  เขามิได้สนใจการเยาะเย้ยที่จะตามมากระนั้นหรือ ?  หรือเป็นไปได้ว่าเขาอาจไม่รู้เท่าทัน ? “

จักรพรรดิขมวดคิ้วขณะเอ่ยด้วยเสียงต่ำ

” ข้าเชื่อว่าองค์ชายพิจารณาเรื่องนี้แล้ว  ลูกชายทั้งสามของพระองค์มิได้โง่เขลา  อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาคิดถึงมากที่สุดในเวลานี้คือ ท่าน “

เขาถอนหายใจสุขุม ขุนนางเหวินยิ้ม

” เขาต้องการแสดงให้ท่านเห็นว่าเขานับถือพระองขนาดใหน ตำแหน่งของเขาจะยังแข็งแกร่งตราบใดที่พระองค์รับรู้  และแม้นผู้อื่นจะเยาะเย้ย … เขาก็มิสนใจ  มันไม่สำคัญกับเขา ตราบใดที่เจ้ามองไม่เห็น !

” หากสุรานี่ถูกส่งไปในราชวัง … และหากท่านอยู่ที่นั่นมิใช่ที่นี่ … ท่านจะไม่ประหลาดใจ ?  ท่านจะไม่มีความสุขกระนั้น ?  นี่คือประสงค์ที่แท้จริงขององค์ชายสาม !  สำหรับเรื่องอื่นๆ มันไม่เกี่ยวข้องกับเขา “

ขุนนางเหวินเอ่ยด้วยท่วงท่าที่สุขุมและเฉียบคม

” องค์ชายสามประสงค์จะดุษฎีท่านด้วยสุราชั้นเลิศ สำหรับสิ่งที่จะตามมานั้น … จะมีผลกระทบอะไรกับท่าน ? “​

” ใช่ !  ใช่ ! มันจะต้องเป็นเช่นนั้นแน่นอน ! “

ในที่สุดองค์จักรพรรดิจึงกลับมาเป็นตัวเอง

ดูเหมือนว่าลูกสามของข้าจะไม่โดดนตำหนิอย่างสิ้นเชิง  เพียงแค่เขาค่อยข้างประมาทในการรับมือกับสิ่งต่างๆ  เพียงเท่านั้น

นี่คือสิ่งที่เรียกว่า พระเจ้าให้ในสิ่งที่มนุษย์ร้องขอ ?

” หากตามที่เจ้าว่า … ลูกชายข้าจะไม่ … “

องค์จักรพรรดิขบฟัน

” …. ทำลายล้างกันและกันในอนาคต ? “

ขุนนางเหวินไร้คำพูด  เขาพยายามจะพูดออกมา

สหายของข้านั้นเป็นผู้รอบรู้ วันนี้เขาเอ่ยคำถามอย่างไร้เดียงสาเช่นนี้ได้อย่างไร ?  ศัตรูมิอาจมีชีวิตอยู่ใต้ฟ้าเดียวกันได้ !

เมื่อเป็นเรื่องของอำนาจ ผู้อาวุโสกว่าจะกำจัดผู้ที่อ่อนเยาว์กว่า  ยากเกินจะจินตนการหรือ ?  แต่ข้าจะเอ่ยเรื่องนี้ได้อย่างไร ?

” เจ้าต้องพูดมันออกมา  ข้าเข้าใจ ! “

จักรพรรดิเอามือปิดหัวและก้มหน้าลงอีกครั้ง  เขาไม่รู้จะต้องคิดเช่นไร  เขานวดผ่อนคลายด้วยนิ้วมือ

เขาทำเช่นนี้เมื่อต้องตัดสินใจในเรื่องสำคัญ มันเป็นการกระทำตามนิสัย

” ขุนนางเหวิน หอชนชั้นสูง ได้รับการสนับสนุนจาก ก๊กจินหยาง ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังมีผู้มากฝีมือที่กำลังควบคุมสิ่งต่างๆอยู่เบื้องหลัง  ข้าไม่เชื่อว่าเด็กสามคนนั้นจะสามารถดำเนินการ หอนี้ได้  มันต้องมิใช่ จวินจ้านเทียน และ ถังหว่านลี่ ลูกชายของข้าน้องชายของข้าก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้  พวกเราวางแผนการเดินทางนี้เพื่อค้นหาว่าคนผู้นี้คือใคร !  คนผู้นี้จัดการชุมนุมเหล่าเศรษฐีและผู้มีอำนาจทั้งหมด  และพวกเขาหลายคนจะมีเรื่องราวต่อกันหลังจากเรื่องในวันนี้  ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมอบโอกาศให้องค์ชายทั้งสามตอบโต้กับเหล่าผู้ทรงอิทธิพลในนคร “

องค์จักรพรรดิเงยหน้าขึ้นและเข้าใจได้ในทันที  เขาเปล่งประกายเย็นชา

” จากการพิจารณาของข้า เขาไม่เพียงแต่หยั่งเชิงปัญญาของเหล่าองค์ชาย แต่อาจจะสร้างเครือข่ายกับเหล่าผู้มั่งคั่งและผู้ทรงอำนาจเพื่อปกป้องตัวเอง นี่คือวิธีการธรรมดาในการที่จะได้พบกับเหล่าเจ้านายแห่งสกุลผู้ทรงอิทธิพล

” โดยไม่คิดถึงเจตนาของคนผู้นี้ เขาใช้การขายสุราเหล่านี้เพื่อผลประโยชน์ต่อตัวเอง  แต่กระนั้น เขายังคงไม่สำเร็จ !  และเป็นเรื่องสำคัญที่พวกเราจะต้องหาเขาให้พบ !

“​และสำหรับเรื่องขององค์ชายทั้งสาม … ข้าจะต้องพิจารณา … อย่างระมัดระวัง ! “

กล้ามเนื้อบนใบหน้าขององค์จักรพรรดิ กระตุกด้วยความเจ็บปวด

” ข้าจะทบทวนเรื่องนั้นอีกครั้งเมื่อตัดสินใจ ! “

องค์หญิงหลิงเมิง ผู้ที่นั่งอยู่เบื้องหน้าพวกเขา รู้สึกว่าร่างอันบอบบางของนางแข็งทื่อขึ้นทันใด  นางไม่เชื่อในสิ่งที่นางได้ยิน

นั่นคือสิ่งที่ข้ามิควรได้ยิน … ข้าจะเอามันออกไปจากหัวได้อย่างไร ?

การซื้อขายครั้งสุดท้ายจบลงไปแล้ว  หน่อเนื้อของ องค์รัชทายาท หยางมู่ ถอยไปอย่างเศร้าหมอง  องค์ชายสามได้รับสุราชั้นเลิศร้อยโถไว้ในมือ … โดยไม่ต้องเสียสิ่งใดเลย  ตอนนี้เขาร้อนรนจะกลับไปราชวัง และ แสดงความรักของเขา

ร่างเงาที่สงบและเยือกเย็นปรากกขึ้นตรงหน้าองค์หญิงหลิงเมิง

” ขอให้ข้าได้รับเกียรติ องค์หญิง ? “

องค์หญิงมองขึ้นไปและเห็นหลานชายของ ราชครูลี่ นายน้อย ลี่โย่วหลาน !