Otherworldly evil monarch จอมโฉดแห่งโลกหน้า มือสังหารมือพระกาฬ - ตอนที่ 335
” อำนาจของเถียรฟาไร้เทียมทาน ! พลังของเถียรฟานั้นมหาศาลกว่าผู้ใดในทั่วหล้า ! ”
กระเรียนคอยาวตะโกนขณะที่เขาโบกมือ ราชัญสิงโตขาว และ ราชัญลิงทองยืนอยู่ด้านหลังเขา พวกเขามองขึ้นฟ้าเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเอ่ยสิ่งที่คิดออกมา
” เถียรฟามิได้บุรุกเข้าไปภายในแผ่นดินเนื่องจากเรามิต้องการสร้างปัญหาให้สามัญชน นี่เป็นขนบที่เราไม่ฝ่าฝืนมาเสมอ หมีใหญ่ เจ้าจะได้ควบคุมกองกำลังภาคพื้นกับ ราชัญพยัคฆ์ ราชัญสิงโต ราชัญลิง และ ราชัญงู และเจ้าจักจู่โจมการต่อต้านในนครสวรรค์ใต้ กระเรียนคอยาว เจ้าจักได้นำกองกำลังอากาศกับ ราชัญอินทรี และเตรียมเตรียมพร้อมจู่โจมไว้ตลอดเวลา พวกเราโจมตีเขาด้วยความรวดเร็ว และรุนแรง พวกเขาจักได้รับความเสียหายย่างหนัก จากนั้น เราจักตัดสินใจว่าจักต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบหรือไม่ แต่การตัดสินในที่สุด จักต้องเป็นของข้า ! เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? “
“ขอรับ! ”
บุรุษสองตอบพร้อมกัน
” น้องสี่ การบาดเจ็บของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ? “
บุรุษชุดคลุมสอบถาม
” ไม่เป็นอันใด มันได้รับการรักษาแล้วตอนที่พี่ใหญ่ถ่ายทอดพลังของเขา ”
หมีใหญ่ตอบซาบซึ้ง
” กระบี่แยกหัวใจอาจสังหารข้าหากมิได้พี่ใหญ่ ”
” พี่ใหญ่ยังมีอีกสิ่ง … ข้าคิกว่า หมีใหญ่ อาจเป็นเป้าหมายหลักของ ลีจื้อเทียน มาตลอด ”
กระเรียนเอ่ยแนะนำ
” โอ้ว ? แล้ว เหตุใดเป็นเช่นนั้น ? ลีจื้อเทียนมิใช่คนโง่เขลา เขาต้องรู้ว่าการสังหารน้องสี่ จักเป็นการสร้างความเกลียดชังและเป็นศัตรูกับราชัญแห่งเถียรฟา แล้ว เขายังต้องการเช่นนั้นอีกหรือ ? “
บุรุษชุดคลุมคำรามทางจมูก
กระเรียนคอยาวตอบ หดหู่
” หรือบางที … ผู้อื่นไม่รู้ถึงสิ่งที่เราทำ โลกมีวลีที่ว่า มีหัวใจของหมี และความกล้างของเสือดำ เพื่อบอกถึงความกล้าหาญของคน เรารู้ว่ามันมิได้เป็นเช่นนั้น … แต่ บางที ลีจื้อเทียน สังหาร ราชัญเสือดำอย่างโหดเหี้ยม และ เอาแกนของเขาไปด้วยความเชื่อนี้ ….”
” และ… เขาต้องการสังหารหมีใหญ่ด้วยอย่างนั้นหรือ ? “
บุรุษชุดคลุมคำรามทางจมูกด้วยโทสะ
” ใช่ การเพาะปลูกของคนจักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหากกินแกนเชวียนเข้าไป แต่บางคนก็มิอาจดูดกลืนมันได้อย่างเหมาะสม และ ลีจื้อเทียนต้องเผชิญกับปัญหานี้เช่นกัน แต่ หากเขากินหัวใจของ หมีใหญ่พร้อมกับ ราชัญเสือดำ … เขาจักไม่เพียงดูดกลืนแกนเชวียน … แต่วยุทธของเขาจักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า และ ความแข็งแกร่งของเขาจักเพิ่มขึ้นสองเท่าหากเขา กินแกนของหมีใหญ่เข้าไปเช่นกัน นี่ทำให้ความสามารถของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสี่เท่า และ ผู้ใดในโลกนี้จักสามารถต่อสู้กับลีจื้อเทียนได้หากสิ่งนี้เกิดขึ้น ? เช่นนั้น เหตุใดเขาถึงคิดว่าเป็นศัตรูจากเถียรฟาหากมีความแข็งแกร่งเช่นนี้ ? “
ใบหน้าของ กระเรียน เต็มไปด้วยความรังเกียจ
” ลีจื้อเทียน เมินเฉยที่่จักต่อสู้กับข้ามาตลอด และ เขายังมุ่งเป้าไปยังหมีใหญ่ และ การโจมตีของเขาทุกครั้งนั้นถึงความตาย เช่นนั้น ประสงค์ร้ายของเขาชัดเจน ! นี่เป็นเหตุผลหนักที่น้องสี่และข้าเริ่มการกบฏนี้ ! ”
” ลีจื้อเทียน ! ”
บุรุษชุดคลุมตัวสั่นด้วยโทสะ ราวกับเขาเอ่ยคำนั้นออกมาจากช่องว่างระหว่างฟัน
” ไม่ประหลาดใจที่เขายอมลดความทะนงตนและเริ่ม การอัญเชิญสูงสุด! ไม่แปลกใจที่เขาไม่ลังเลที่จักใช้ กระบี่แยกหัวใจเพื่อสังหารน้องสี่ ! เขาต้องการสังหารเขาในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ! เขาต้องการใช่ความแข็งแกร่งครึ่งหนึ่งของดินแดนเชวียนๆ เพื่อสำเร็จความต้องการที่ชั่วร้ายของเขา แต่ เขามิได้ประมาณตนก่อนใช้การโจมตีนั้น ! ”
” ตอนนี้เจ้าต้องไปและเตรียมการโจมตีได้แลว ส่งอสูรระดับเจ็ดหรือต่ำกว่านั้นไปยังป่าเถียรฟา ตอนนี้เรายังไม่ต้อใช่พวกเขา ตอนนี้ข้าจักจัดตารางฝึกฝนให้พวกเขา ”
ผู้ที่ใส่ชุดคลุมสีดำเอ่ยต่อ
” ราชัญงูเขียว ความเร็วของเจ้านั้นถือว่าช้า เช่นนั้นจึงตั้งใจ งูด้ายบิน ตะขาบทอง งูเจ็ดดาว ที่อยู่ต่ำกว่าระดับห้าขึ้นไปควรเข้าร่วม ตอนนี้ผู้อื่นไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมในตอนนี้ ”
เขาเอ่ยถึง งูด้ายบิน ตะขาบทอง งูเจ็ดดาว ทั้งสามนั้นมีความเร็วที่สุด มีพิษที่สุด และ เป็นงูที่ดุร้ายที่สุดในเถียรฟา ความจริง งูเหล่านี้ว่องไว และผู้คนทั่วไปไม่สามารถติดตามพวกเขาได้แม้แต่เงา
หญิงสาวชุดเขียว ราชัญงู โค้งด้วยความเคารพ และ ตอบรับคำสั่ง
” น้องสามและสี่ … เจ้าบอกว่าบุรุษลึกลับผู้นี้แข็งแกร่งยิ่งนัก เช่นนั้น .. เขาอาจทรงพลังมากกว่าข้า เจ้าคาดการความแข็งแกร่งระหว่างเขากับข้าได้หรือไม่ ? และด้วยความซื่อตรง ! ”
น้ำเสียงของบุรุษชุดคลุมนั้นแหบห้าว
” วรยุทธของคนผู้นั้นสูงส่งยิ่งนัก ข้าคาดว่าไม่น้อยกว่าท่าน วรยุทธทของเขานั้นไม่มากน้อยไปกว่าท่านนัก”
กระเรียนตอบท่าทีระมัดระววังหลังจากเขาครุ่นคิดชั่วครู่
อย่างไรก็ตาม หัวของหมีใหญ่อาจจะถูกยัดด้วยเมล็ดแตงโม เช่นนั้น เขาไม่เข้าใจถึงความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำตอบอันอ้อมค้อมของ กระเรียน และเข้าได้เอ่ยปาก “
พี่สาม เจ้าต้องเบิกตาก่อนเอ่ย เจ้าเอ่ยดั่งคนตาบอด วรยุทธของคนผู้นั้นล้ำลึกยิ่งนัก พี่ใหญ่แข็งแกร่งอย่างมากนั้นแท้จริง แต่เอ่ยอย่างตรงไปตรงมา … เขาสามารถทำให้คนเช่นท่านเจ็ดคนกลายเป็นฝุ่นควันไปได้ …. อ่อ … ในความจริงข้าคิดว่าเขาสามารถทำลายคนเช่นนั้นสองคนได้อย่างง่ายดาย … ข้า ..เอ่อ … แม่เจ้า .. ข้า … เอ่อ … แม่เจ้าเอ้ย… ข้ามิได้หมายความเช่นนั้น … ข้ามิได้เอ่ยเช่นนั้นแม่เจ้าเอ้ย …. ท่านพี่คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่นี่พี่ใหญ่ … แม่เจ้า… ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น … ข้าเพียงแต่กำลังจักบอกว่าพี่ใหญ่สามารถจัดการกับคนเช่นเขาได้นับสิบ … แม่ข้าเอ้ย … ”
ในไม่ช้าก็มีเสียงกรีดร้องดังให้ได้ยิน
เขายังไม่ทันเอ่ยจบในตอนที่ทั่งร่างของเขาเริ่มสั่น จากนั้นเขาลืมตา และคืนสติได้ แต่มันสายไปเสียแล้ว
” ตู้ม ! “
ร่างของเขาลองไปนอนอยู่บนพื้นใต้เท้าของบุรุษชุดคลุมดำ ไม่นาน เสียงหักเบาๆดังขึ้น และ นั้นเป็นเพราะเขากระแทกเข้ากับรากของต้นไม้สองสามราก … และทำให้มันหัก …
” เช่นนั้น จากคำพูดของเจ้า … ข้าคาดว่าความแข็งแกร่งของคนผู้นี้สูงส่งยิ่งกว่าข้า ? นั่นคือสิ่งที่เจ้าต้องการบอก … ? ไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อม พูดมาตามตรง และอย่าทำให้ข้าเสียเวลา ! ”
น้ำเสียงของบุรุษชัดคลุมดำหม่นหมองขณะที่เขาประมือและขยับขา เราสามารถเห็นขาทั้งสองข้างของหมีใหญ่โผล่ออกมาจากจุดที่เขาถูกเหวี่ยงออกไป และ เสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดของหมีใหญ่ดังให้ได้ยินอย่างเจือจาง …
” แม้แต่สามตาเฒ่าจากสาม ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็มิอาจมีวรยุทธเทียบข้าได้ เช่นนั้น จักเทียบกับบุรุษผู้นี้ได้อย่างไร ? เขาจักมี วรยุทธสูงส่งเช่นนั้นได้อย่างไร ? “
บุรุษชุดคลุมดำขยับขาไปๆมาๆชั่วครู่ เขาแคลงใจ และเสียงครวญครางโศกเศร้าดังให้ได้ยินทุกครั้งที่เขากระทืบเท้าลงบนพื้น …
” ที่มาของคนผู้นี้ลึกลับนัก และความแข็งแกร่งของเขานั้นล้ำลึก แต่ข้ายืนยันกับท่านได้ว่าเขาไม่มีทางเป็นคนที่มาจากสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ! ”
กระเรียนตอบจริงจัง หลังเขาเขาตรง และสีหน้าของเขาจริงจังอย่างมาก เขาได้เรียนรู้จากความผิดพลาดของหมีใหญ่ และใตร่ตรองทุกคำที่พูด
เขาทำเช่นนี้เนื่องจากหวาดกลัวว่าสิ่งที่เกิดกับหมีใหญ่จักเกิดกับเขา
” เจ้ามั่นใจได้อย่างไร ?”
บุรุษชุดดำขยับเท้าของเขาขึ้นลงต่อเนื่อง แต่การเคลื่อนไหวของเขาไม่ได้ทำให้เกิดฝุ่น พลังส่งจากเท้าของเขาสู่พื้น แต่ หมีใหญ่ผู้น่าสงสารมิได้รับบาดเจ็บ หรือเจ็บปวดเพราะเหตุนี้เนื่องจากมีเพียงหัวของเขาที่ถูกดันให้จมดินลึกลงไปเนื่องด้วยการกระทืบเท้านี้ …
ผิวของหมีใหญ่นั้นหนา เช่นนั้นเข้าจึงไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด เขายังคงย่ำต่อไปจนเท้าของเขาเหยียบลงบนที่ว่าเปล่า บุรุษชุดคลุมจักพอใจเมื่อร่างของใหญ่ใหญ่ทั้งหมดจมลงไปในดินชั้นที่สอง
” พี่ใหญ่ท่านรู้ว่าผู้อาวุโสจากสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีกลิ่นไอที่ต่ำช้ามิใช่หรือ … ? และมั้นเป็นบางสิ่งที่สัมผัสได้อย่างง่ายดาย แล้ว … กลิ่นไอของคนผู้นี้มิได้ต่ำช้า แต่มันเต็มไปด้วยความปิติ ข้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด … แต่มันทำให้ผู้คนอยากเป็นมิตรกับเขา….”
” อืม .. เช่นนั้น … ข้าเข้าใจชัดเจนแล้วว่านี้เป็นสัญชาตญาณของเจ้า ! ”
บุรุษชุดดำตัดบทเขาด้วยการสบัดมือ
” สัญชาตญาณ … ? “
สีหน้าของกระเรียนแปลกประหลาดขณะที่เขามองไป จากนั้นเขาพึมพัมกับตัวเอง
” เจ้ากำลังมองหาอะไร ? เจ้ากำลังคิดอันใด ? การวิเคราะห์ของข้านั้นผิดหรือ ? “
บุรุษชุดคลุมถามดุร้ายขณะที่เขาปลอดปล่อยกลิ่นอายด้วยโทสะ จากนั้นเขาใช้กลิ่นไอไร้รูปมัดกระเรียนไว้แน่น
” ท่านสมควรเป็นพี่ใหญ่อย่างแท้จริง… พี่ใหญ่ฉลาดที่สุด .. ฮ๋าฮ่า … อั๊ก .. “
กระเรียนกรีดร้องอย่างรุนแรง เขารีบเอ่ยวาจาเหล่านั้น และฝืนหัวเราะก่อนที่คอหอยของเขาจักเริ่มส่งเสียงของการหัก
” กระเรียน … เจ้านั้นมากฝีมือ น้องสาม ”
บุรุษชุดคลุมเอ่ยน้ำเสียงโศกเศร้า
” พี่ใหญ่ … ละเว้นข้า … ”
กระเรียนร้องขอความเมตตา แต่เขาก็ถูกขว้างออกไป จากนั้นเขาล้มลงบนพื้น และสร้างรอยลึกจากกระกระแทก
จากนั้น จากนั้นมีกองดินปรากฏขึ้นข้างๆตัวของเขา และหรือใหญ่ปรากฏตัวขึ้นจากกองดินนั้น ตัวของเขาเต็มไปด้วยโคลนสีเหลือง แต่ เขาร่างเริงอย่างมกาเมือเห็นความทุกข์ยากของกระเรียน เขารีบเร่งปัดโคลนออกและเอ่ยด้วน้ำเสียงเศร้าโศก
” พี่กระเรียนสาม เจ้าก็ได้ส่วนแบ่งเช่นกัน ฮ่าฮ่าฮ่า … ! ”
หัวของกระเรียนปกคลุมด้วยโคลน เขาคลานไปยี่สิบถึงยี่สิบหาเมตรก่อนคำรามทางจมูกและ ตอบ
” อย่างน้อยข้าก็ไม่เหมือนใครบางคนที่ถูกทุบจนหัวมุดดิน… จนลึกมากกว่าสิบเมตร ร่างของเจ้าเหมือนเต็มไปด้วยปุ๋ยคอก และเจ้ายังดูพอใจที่เป็นเช่นนี้ …. แม้แต่หน้าของเจ้าก็เต็มไปด้วยปุ๋ยคอก ! ในความจริงเจ้ายังคายออกมาด้วยเมื่อครู่ ! ”
หมีใหญ่ไม่เอ่ยอื่นใด เขารู้ว่าพี่สามสะอิดสะเอียนกับกลิ่นเหม็นที่มาจากร่างของเขา แต่ตอนนี้เขาเองก็เริ่มคลื่นไส้แล้ว …
” ข้าอยากพบกับบุรุษลึกลับผู้นี้หากเขามีเวลา จากนั้น เรามาดูกันว่าผู้ใดแข็งแกร่งกว่ากัน ”
บุรุษชุดคลุมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นขณะที่อีกสองคนเริ่มทะเลาะกัน
“ น่าเสียดายที่มันผ่านมากว่าเดือนแล้วจากที่เราได้ทำข้อตกลง งานนั้นมิได้ยาก แต่พวกเรามีเวลาจำกัด ฮึ่ม ! ตาเฒ่าลีจื้อเทียนผู้นั้นทำทุกสิ่งพัง ! ”
หมีใหญ่กระทืบเท้าด้วยโทสะ และโคลนที่ติดอยู่ตามร่างของเขาเริ่มหลุดออก
” อย่างไรก็ตาม คนผู้นั้นบอกว่าเราสามารถไปหา จวินวูอี้แห่งสกุลจวินได้เมื่อเสร็จงาน ”
กระเรียนคิดขึ้นได้และเอ่ยทันที
” เช่นนั้น เราไม่อาจ.. และต้องไม่ปล่อยให้เขาหนีไปเนื่องจากเขาเอ่ยเช่นนั้น … เช่นนั้นแล้ว พวกเราจักพบเขาหากเราทำสิ่งนี้ต่อไป และเท่าที่เรารู้ … อาณาจักรได้ส่งเขามาบัญชาการทัพที่ถูกส่งมาจัดการกับการกบฏนี้ ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้เขาจึงอยู่ใน นครสวรรค์ใต้…”
” เช่นนั้น เราจักวางแผนเพื่อหาตัวจวินวูอี้อย่างรอบคอบ และ พวกเราจักใช้เขาเพื่อหาข่าวสารเกี่ยวกับบุรุษลึกลับผู้นี้ด้วยความระมัดระวังอย่างมาก
ชุดขอบุรุษชุดคลุมกระพือขณะที่น้ำเสียงองเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
กระเรียน และหมีใหญ่ไม่พบสิ่งใดน่าสงสัย พวกเขาคุ้นเคยกับสิ่งแปลกๆอยู่แล้ว
” พี่ใหญ่ พวกเราต้องระมัดระวังอย่างมากในเรื่องของจวินวูอี้ พวกเราอาจทำให้บุรุษลึกลับมีโทสะหากล้ำเส้น และ อาจเกินสมดุลที่อาจรับได้ … ”
กระเรียนแนะนำตักเตือน
YOU MAY ALSO LIKE
