Otherworldly evil monarch จอมโฉดแห่งโลกหน้า มือสังหารมือพระกาฬ - ตอนที่ 340

พระเจ้า !  ผลไม้นั้นดูดกลืนพิษมากมาย !  ข้ามั่นใจว่าแม้แต่ยอดฝีมือเทพเชวียนก็จักต้องตายหากกินผลไม้นี้เข้าไป !

สีของผลไม้นั้นเริ่มสดขึ้นเมื่อดูกลืนพิษเข้าไป  มันเริ่มขาว  ขาวบริสุทธิ์  แต่กระนั้น มันก็ยังคงดูกลืนพิษเข้าไปด้วยความตะกละตะกลาม

หรือว่าจะเป็น … ผลไม้พันภูติหมื่นพิษ … ?

จวินโม่เซี่ยตกตะลึง  ความคิดของเขาปั่นป่วนและดวงตาของเขาเกือบลุดออกจากเบ้า

ข้าไม่คาดว่าจะบังเอิญเจอสิ่งเช่นนี้ในป่าเทียนฟา !  ข้าได้พบกับผลไม้ที่ชั่วร้ายจริงๆ !  ยิ่งกว่านั้น ผลไม้นี้เกือบจะสุกงอมแล้ว !

ชื่อมันควรจะเป็น ผลไม้พันภูติหมื่นพิษ เป็นผลไม้ที่มีพิษสูงส่งเกินจินตนาการ  จวินโม่เซี่ยเชื่อว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตชนิดใดที่สามารถต้านทานพิษของมันได้

ข้าคาดว่าแม้แต่ผู้เป็นตำนาน และผู้ที่เป็นอมตะก็มิอาจทนต่อพิษที่รุนแรงและน่าอัศจรรย์ของผลไม้นี้ได้

ผลไม้นี้ต้องการพื้นที่ซึ่งเต็มไปด้วยพิษที่เข้มข้นในการเติบโต  ความจริง มันต้องการของเหลวที่มีพิษสูงส่งเพื่อให้น้ำในตอนแรก นับประสาอะไรกับตอนที่มันโต  แม้แต่อากาศก็ยังต้องเต็มไปด้วยพิษเพื่อให้พืชชนิดนี้มีโอกาสที่จะเติบโตได้  อีกข้อที่สำคัญคือต้องใช้พิษเพิ่มมากขึ้นเพื่อให้มันเติบโต  มิเช่นนั้น … มันอาจจะเหี่ยวเฉาได้ตลอดเวลา

ยิ่งไปกว่านั้น การเติบโตของพืชนี้สั้นมากนัก  และ มันอาจจะสุกเต็มที่ภายในเวลาอันสั้นเพียงหนึ่งปี  อย่างไรก็ตาม มันก็ยังคงต้องการดูซึมพิษปริมาณมหาศาลในช่วงเวลานั้นด้วย  แม้จะมีพิษนับหมื่นชนิดสะสมอยู่ในพื้นที่นี้ก็ถูกดูดซึมเข้าไปในระยะเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งปี  ความจริง สิ่งต่างๆที่มีพิษร้ายแรงก่อนที่จะถูกพืชชนิดนี้ดูดกลืน … มันจะกลายเป็กองขยะในภายหลัง

นอกจากนี้ ผลไม้นี้ก็มิอาจหยุดสุกได้ เมื่อมันเริ่มแก่งอม  ความจริง มันจักเหี่ยวเฉาหากทำเช่นนั้น …

ปกติแล้ว ผลไม้จักเป็นสีขาวก่อน จากนั้นเป็นสีชมพู ฟ้า เขียว เหลือง ม่วง สีเงิน และในที่สุด …เป็นสีม่วงทองในขณะที่มันกำลังสุก

แต่กระนั้น ผลไม้พันภูติหมื่นพิษ ก็จักไม่มีพิษอีกต่อไปเมื่อมันเปลี่ยนสีครั้งสุดท้าย  ความจริง มันจักต้องรักษาพิษได้ทุกชนิดบนโลก  ยิ่งไปกว่านั้น มันสามารถเพิ่ม วรยุทธของคนได้นระดับตำนาน …

การเปลี่ยนแปลที่อัศจรรย์นี้ค่อนข้างสมเหตุผล   ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่ไร้ขีดจำกัด  และ ทุกสิ่งที่ไปถึงจุดต่ำสุดมันจักกลับกลายเป็นเป็นจุดสูงสุด เนื่องจากทุกสิ่งจักกลับกลายเป็นฝั่งตรงข้ามเมื่อมันไปถุงจุดสูงสุดแล้ว  ดังนั้น จึงมีเพียงความสุขหลังจากมีเรื่องเศร้าแสนสาหัส  ดังนั้น ผลไม้พันภูตหมื่นพิษนี้จักกลายเป็นยารักษาพิษชั้นเลิศ …

แต่กระนั้น ผลไม้พันภูติหมื่นพิษ ก็ไม่สามารถกินเข้าไปได้โดยตรงเมื่อมันเป็นสีม่วงทอง  และแม้แต่ยอดฝีมือเชวียนผู้ทรงพลังก็มิอาจอดทนได้หากพวกเขากินเข้าไปเนื่องจากพลังของพืชสมุนไพรตอนนี้ มหาศาลกว่าการกระเบิดของระเบิดนิวเคลียร์มากมายนัก

ความรู้ด้านยาของ เจดีย์หงส์จวินบอกว่า ผลไม้พันภูติหมื่นพิษอยู่ในอันดับที่หกในบรรดายาที่มีประสิทธิภาพสูงสุด  ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเป็นส่วนผสมสำคัญสำหรับ ยาเก้าชั้นฟ้า ตามชื่อนั้น จวินโม่เซี่ยสามารถสกัดยานี้ได้เมื่อเขาบรรลุไปถึงชั้นที่ห้าของ เจดีย์หงส์จวิน

เจดีย์หงส์จวิน ชั้นที่หก เจ็ด และแปด ก็สามารถใช้ ผลไม้พันภูติหมื่นพิษ เพื่อปรุงยาได้หากต้องการ  แต่กระนั้น บางส่วนของผลไม้นี้ก็ไร้ประโยชน์ในชั้นเหล่านั้นหลังจากการปรุยาเสร็จสิ้น  และ นั้นเท่ากับการทำให้วัตถุดิบล้ำค่าสูญเปล่า

พืชชนิดนี้เรียกได้ว่าเป็น พืชที่ให้ผลทางยางชั้นเลิศ หากมันไม่ไวต่อปฏิกริยาเกินไป  ดังนั้น มันจึงต้องถูกเก็บไว้ใน กล่องบรรจุเชวียน เมื่อมันสุกงอม … หากไม่ได้ใช้การมันทันทีหลังจากนั้น  ความจริง แม้แต่กล่องหยกขาวชั้นเลิศก็ยังถูกกัดกร่อนหากใช้เก็บพืชนี้ไว้ข้างใน

ผลไม้พันภูตหมื่นพิษจักเหี่ยวเฉาภายในระยะเวลาหนึ่งวันหากมันไม่ถูกเก็บไว้ในสิ่งที่เหมาะสม  กิ่งก้านของมันจะลงไปใต้ดิน  และพื้นที่ในระยะร้อยลี้รอบๆจักกลายเป็นดินแดนรกร้างที่แห้งแล้ง  ยิ่งกว่านั้น พลังของดินแดนแห่งนั้นก็จักไม่ฟื้นคืนกลับมาแม้นเวลาจักผ่านไปร้อยปี ….

สำหรับวิธีการนำไปกิน … นั้นง่ายมาก ผู้นั้นเพียงแค่กินเข้าไปตามระดับการบ่มเพาะของตนเท่านั้น  อย่างเช่น ยอดฝีมือเทพเชวียนก็จะกินน้ำของมันเพียงหนึ่งหยดเท่านั้น  น้ำผลไม้เพียงหยดเดียวดสามารถพัฒนาวรยุทธได้อย่างมาก

อย่างไรก็ตาม คนผู้นั้นจักตายหากหิวกระหายและกินเข้าไปเกินกว่าที่กำหนดเนื่องจากพวกเขาจักไม่สามารถรับมือกับพลังมหาศาลของผลไม้นี้ได้  และ ไม่มีช่องว่างสำหรับการผิดพลาดในเรื่องนี้ …

เช่นนั้น ผลไม้นี้จึงเป็นที่ต้องการของยอดฝีมืออย่างมาก  พวกเขาเกลียดมัน และ พวกเขารักมัน  แต่ มันน่าปวดหัวเนื่องจากพวกเขาต้องอดทนต่อความอยากร่างของพวกเขาจักระเบิดและตายหากพวกเขาไม่สามารถต้ายทานความอยากนี้ได้ ….

ความจริงแล้ว ความตายก็มิได้เป็นจุดจบของความทรมาณของพวกเขา  แม้แต่กระดูกของพวกเขาก็ไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน และหายไปอย่างไร้ร่องรอย  และ มันก็จะหยุดอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ผู้ที่มีโอกาสได้กินผลไม้นี้จักถือได้ว่าเป็นผู้ไร้เทียมทานจริงหรือ ?  ผู้คนส่วนใหญ่ไม่แข็งแกร่งพอที่จะรับมือกับพลังมหาศาลของผลไม้ และร่างก็จะระเบิดจนตาย …

เช่นนั้น ก็สามารถจินตนาการถึงความรุนแรงของผลนั้นได้

ยิ่งกว่านั้น คุณสมบัติในการแก้พิษของผลไม้ชนิดนี้ ยังห่างไกลจากสถานการณ์ที่สามารถช่วยคนให้รอดตายได้อย่างหวุดหวิด

จวินโม่เซี่ยไม่เคยจินตนาการว่าเขาเข้ามาในป่าเถียรฟา และพบเข้ากับจิตวิญญาณในตำนานเช่นนี้หลังจากนั้นไม่นาน  อย่างไรก็ตาม  นี่ก็เป็นหมือนกับความโชคร้าย  และ จวินโม่เซี่ยรู้สึกโศกเศร้าไร้สิ้นสุด เพราะผลไม้นี้ได้กลายเป็นสีขาวแล้ว …

หรือพูดอีกอย่าง … ผลไม้ได้อยู่ในจุดที่มันเริ่มสุกแล้ว

พิษหลายชนิดต้องใช้บำรุงผลไม้เพื่อให้มันมาถึงจุดนี้  ดังนั้น ความเป็นพิษในอากาศก็ใกล้จะลดลงเต็มที  เช่นนั้น มันจึงต้องเปลี่ยนอีกแปดสีก่อนที่มันจะสุกงอม

การเปลี่ยนแปลงครั้งสุดท้ายนี้ต้องใช้พิษมหาศาลเพื่อบำรุงมัน

เห็นได้ชัดว่าพิษที่มีอยู่นั้นมิได้มากมายนัก  หรือเอ่ยอีกอย่าง …. เหตุการนี้เกิดขึ้นหนึ่งครั้งในพันปีของผลไม้พันภูตหมื่นพิษนี้จะจบลงด้วยโศกนาฏกรรม

มันจักกลายเป็นผลไม้แห่งจิตวิญญาณหลังจากที่สุกแล้ว  แต่มันจักกลายเป็นพิษที่รุนแรงที่สุดในสามโลกก่อนที่มันจะสุกงอม

ตอนนี้จักใช้การอะไรได้ ?

จวินโม่เซี่ยกระทืบเท้า และตบอกตัวเองด้วยความเสียใจ

ข้าจักได้เป็นผู้ครอบครองสิ่งนี้หากข้ารู้เรื่องนี้เร็วกว่านี้  และข้าจักปล้นเงินทำหมดที่จำเป็นเพื่อซื้อพิษมาช่วยในการเติบโตนี้  โอสถสวรรค์ชั้นเลิศอยู่ตรงหน้าข้า …!

อย่างไรก็ตาม จวินโม่เซี่ยไม่รู้ว่าผลไม้นี้มีอีกชื่อเรียก อีกชื่อหนึ่งในภาษาของ ราชันอสูรแห่งเทียนฟา

ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ !

ไม่รู้ได้ว่ามีอสูรเชวียนดุร้ายและมีพิษมากมายเท่าใหร่ที่ช่วยให้ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งเทียนฟาเติบโต

ผลไม้กลายเป็นสีขาวบริสุทธิ์ และเรืองแสง  ความจริง ผิวชั้นนอกเริ่มมีสีชมพูอ่อนๆปรากฏขึ้นบางส่วนแล้ว  การเติบโตของ ผลไม้พันภูตหมื่นพิษ นั้นเหมือนกับวงล้อประวัติศาสตร์ มันไม่เคยหยุดเมื่อเริ่มขึ้นแล้ว

จวินโม่เซี่ยเกือบกระอักเลือด

ชีวิตของเขาเศร้าสลดอยางมากในทันที  ไม่มีอะไรจักโศกเศร้าได้เกินกว่าการได้เห็นสมบัติล้ำค่าของโลกที่อยู่แค่เอื้อม … แต่ทำได้เพียงแค่เฝ้าดูเท่านั้น !  และ ความทุกข์ของเขาไม่ได้จบเพียงเท่านั้น  เขาถูกบีบให้มองมันกลายเป็นขยะอย่างไร้หนทาง …

ข้าจักใช้ทรัพย์สินทั้งหมดของข้า … สังเวยทุกสิ่งที่ข้ามี …  แม้แต่ขายเลือดของข้าเพื่อให้มีเงินเพียงพอซื้อพิษมาทำให้ผลไม้นี้คงอยู่ต่อไป หากสวรรค์ให้ข้ามีชีวิตอีกครั้ง !

โอ้ว สวรรค์ !  โอ้ แผ่นดินแม่ !  เหตุใดท่านถึงให้ข้าได้เห็นผลไม้นี้ถูกทำลาย …. ?!  มันจักดีกว่าหากข้าไม่ได้เห็นมัน !

ปล่อยให้ข้าตายเถิด !

จวินโม่เซี่ยโศกเศร้าอย่างมากเป็นเวลานานในขณะที่หญิงสาวชุดเขียวส่งเสียงขู่ฟ่อ  ตามมาด้วยเสียงขู่ฟ่อจากพุ่มไม่รอบๆ  จากนั้น กลิ่นเหม็น และกลิ่นไออันแปลกประหลาด พุ่งพล่านขึ้น  เลือดของจวินโม่เซี่ยเย็นยะเยือก  และ ขนหัวของเขาอดที่จะลุกไม่ได้

หากมองไปรอบๆ จะเห็นได้ว่า ทั่วทั้งพื้นที่นั้น กลายเป็นทะเลแห่งพิษ

งูพิษทุกชนิด ตะขาบเล็ก แมงป่อง คางคกสามลาย งูสี่สาย ทุกสิ่งมีพิษที่จวินโม่เซี่ยรู้จัก มาอยู่ที่นี่อย่าหนาแน่น   อย่างไรก็ตาม จากนั้นพวกมันจัดเรียงตัวเองอย่างเป็นระเบียบ

ยังไม่จบเพียงเท่านั้น

ท้องฟ้าสั่นสะเทือนด้วยเสียงอึกทึก …

กระเรียนพิษ ค้างคาวเหยี่ยว อินทรีเจ็ดสี … อสูรเวียนบินได้มีพิษทุกชนิดจำนวนมากก็มาถึง …

จวินโม่เซี่ยตัวสั่น ….

เช่นนั้น ผลไม้พันภูติหมื่นพิษนี้ถูกปลูกด้วยเทียนฟาอย่างแท้จริง !  ข้าต้องแสดงความเคารพต่อพวกเขา !  พวกเขารักษาพิษหลายร้อยปีเพื่อผลไม้นี่หรือ ?

พวกเขาทุ่มเทแรงกายและใจไปมากมายเท่าไหร่ ?!

นี่คือความกล้าหาญอย่างแท้จริง !

หัวใจของจวินโม่เซี่ยสงบลงด้วยความเข้าใจนี้  จากนั้นเขาเริ่มให้กำลังใจ

ดูเหมือนว่าการสุกของ ผลไม้พันภูตหมื่นพิษนั้นมิใช่ปัญหา !  เช่นนั้น ข้าจักนั่งรอ

สำหรับ กระเรียนคอยาว และ หมีใหญ่….

ข้าจักรอจนเรื่องนี้จบลง  ศึกชี้ชะตานั้นยังคงเหลือเวลาวอีกสามวัน  เช่นนั้นยังคงมีเวลาอีกนาน  แต่ หญิงสาวชุดเขียวผู้นี้คือใคร ?  นางเป็นราชัญอสูรเชวียนอย่างนั้นหรือ ?  อาจจะเป็นคนที่ดูแลอสูรเชวียนพิษ ?  แต่ นี่มันอุกอาจ !  กระเรียนคอยาว และหมีใหญ่มีร่างกายที่น่ารังเกียจ !  เช่นนั้น นางจักดูดีเช่นนี้ได้อย่างไร ?  น่าตกตะลึงยิ่งนัก !

ความเป็นพิษของพื้นที่นี้เริ่มต่ำลงอย่างมาก และ อากาศเริ่มบริสุทธิ์ขึ้นในไม่ช้า  อย่างไรก็ตาม หญิงสาวชุดเขียวผิวปาก และบินขึ้นสู่ท้องฟ้าสูงสามสิบเมตรในทันที  จากนั้น อสูรเชวียนบนท้องฟ้า ถลาลงเป็นรูปร่าง และพวกมันอ้าปากพ่นพิษออกมา  พิษนี้หยดลงไปบนพื้นรอบๆ ผลไม้พันภูตหมื่นพิษ  พิษของพวกมันก่อให้เกิดหมอกหนากลิ่นฉุนอย่างมาก

อสูรเชวียนดูเหมือนท้อในหลังจากพวกมันพ่นพิษทั้งหมดไป  ความจริง ดูราวกับสุขภาพของพวกเขาโทรมลง  พวกเขาไม่แม้จะฟ้อนฟูแม้เวลาผ่านไปหลายปี  ในที่สุด นี่คือแก่นแท้ของชีวิต … ที่พวกเขารักษาไว้

อสูวเชวียนที่พ่นพิษออกมาหยุดลง  จากนั้น พวกเขากระพือปีก และบินหายไปในขอบฟ้าฝั่งตรงข้าม  พวกเขาส่งเสียงหยาบคาดขณะที่จากไป ราวกับพวกเขาบอกลา  และหายไปหลังจากนั้น …

และจากนั้น กองทัพอสูรเชวียนบินได้ ก็โฉบลงมา และพ่นพิษ ก่อนจะจากไป  และ การกระทำนี้ดำเนินต่อไปเป็นลำดับ ความจริง มันไม่มีความวุ่นวายเลยแม้แต่น้อย  แต่กระนั้น มันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และใช้ความพยายามเพียงชั่วครู่  อสูรเชวียนนับพันพ่นพิษ และบินจากไป  แต่ก็ยังมีอสูรที่เหลืออยู่ในอากาศมากมาย  และจำนวนของพวกมันไม่ลดลงเลยแม้เวลาผ่านไป