Paradise of Demonic Gods - ตอนที่ 126

ขณะที่ฟางซิงเจี้ยนกำลังเดินทางไปยังห้องทำงานของหวางหลิน…

ที่เชิงภูเขาไฟไกลออกไปควันหนาและขี้เถ้าแตกหน่อออกจากภูเขาไฟอย่างไม่หยุดยั้งทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ทั่วทั้งแผ่นดิน หมู่บ้านในพื้นที่ได้อพยพออกไปทั้งหมด

รีเบคก้ายืนที่เชิงภูเขาไฟมองดูพลังธรรมชาตินี้ เธอขมวดคิ้วแล้วถามว่า “คริซ กำลังฝึกฝนอยู่ที่นั้น คราวนี้เขาพาเรามาที่นี่ด้วยความรีบเร่งแล้วมันจะเป็นยังไง?”

คนรับใช้ถัดจากเธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “นายน้อยบอกแค่ว่ามันเป็นปัญหาร้ายแรงและเขาต้องเชิญผู้อาวุโสเหล่านี้ให้มาพบกับเขาอย่างแน่นอน”

มีผู้อาวุโสอีกสองคนที่มาพร้อมกับรีเบคก้าชายและหญิง

ชายชราดูเหมือนจะอยู่ในอายุเจ็ดสิบหรือแปดสิบ แต่มีลักษณะที่เรียบง่ายและไม่ซับซ้อนและร่างกายผอมแห้งราวกับว่าเขาเป็นชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในภูเขาและที่ราบ

ตรงกันข้ามกับชายชราหญิงชราที่อยู่ข้างๆเขาสวมชุดที่ดูหรูหราและประดับด้วยเพชรพลอยอันงดงาม การแสดงความมั่งคั่งและอำนาจของเธอยิ่งใหญ่กว่าของรีเบคก้า

อย่างไรก็ตามเธอก็มีความเย่อหยิ่งราวกับว่าเธอไม่ได้สนใจอะไรในโลกนี้

หญิงชราคนนี้เป็นพี่สาวของรีเบคก้าตอนที่เธอยังเป็นเด็กผู้ดีจากซินเทียกรีนเวสเทิร์น ส่วนคนที่อยู่ถัดจากเธอคือสามีของเธอชายที่กลัวภรรยาของเขามากคือ ชาคส์

เมื่อได้ยินคำพูดของคนรับใช้ซินเธียขมวดคิ้วพูดว่า “รีเบคก้าหลานชายคนนี้ของคุณช่างน่ารังเกียจจริง ๆ ในฐานะผู้เฒ่าผู้แก่ของเราเรามาพบเขาจากระยะไกลเช่นนี้ ตัวเราเอง แต่ต้องคิดว่าเขายังคงออกอากาศอยู่และทำให้เราต้องรอเขาการดูถูกเหยียดหยามผู้อาวุโสนี้ไร้สาระอย่างแท้จริง “

คนรับใช้นั้นอธิบายด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ว่า “มาดามไม่ใช่ว่านายน้อย คริซ ไม่เคารพผู้อาวุโสมันเป็นเพียงการฝึกฝนของเขามาถึงจุดสำคัญและเขาไม่สามารถออกไปได้ตามที่เขาต้องการ”

“หืมม” ดวงตาเย็นชาส่องประกายในดวงตาของซินเธีย เธอฝังลึกอยู่กับแนวคิดของการแสดงความเคารพต่อผู้อาวุโสกฎระเบียบของตระกูลรวมถึงวิธีการที่ชนชั้นสูงต่างจากชนชั้นสามัญ สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดก็คือคนอื่น ๆ แสดงความไม่เคารพเธอ เมื่อได้ยินคำอธิบายของคนรับใช้เธอก็หัวเราะเยือกเย็นและส่งตบผ่านอากาศ สนามพลังของเธอส่งคนรับใช้มากลิ้งลงบนพื้นแล้วพ่นเลือดออก

เธอยังเป็นอัศวิน ไม่เพียงแต่เธอแต่สามีของเธอและรีเบคก้าเป็นอัศวินทั้งหมด ยิ่งกว่านั้นพวกเขาคืออัศวินทุกคนที่จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกที่มาจากครอบครัวชนชั้นสูงและได้รับการฝึกฝนมาหลายทศวรรษกินอาหารดีๆมากมาย

พวกเขาอาจได้รับการพิจารณาว่าเป็นกลุ่มคนที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของอัศวินในการเปลี่ยนแปลงครั้งแรก

ซินเธียพูดช้าๆ “รีเบคก้าทำไมคนในตละกูลทีเซอร์ถึงไม่เชื่อฟังมากขึ้นเรื่อย ๆ คิดว่าแม้แต่ทาสก็กล้าหยาบคายเรากำลังคุยกันอยู่นี่ใครเขาจะไปไหน พูด?”

ผู้รับใช้คนนั้นปิดบังใบหน้าของเขาด้วยความเจ็บปวดและพูดเร็ว ๆ ว่า “ฉันสมควรตาย! ฉันสมควรตาย! ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย”

รีเบคก้าพูดแล้วก็รำคาญ “สแครมเราจะรออยู่ที่นี่ด้วยตัวเอง” จากนั้นเธอก็หันไปคุยกับซินเธีย“ พี่สาวไม่ต้องโกรธแค้นเด็กคนนี้ได้รับความชื่นชมจากเจ้าชายคนแรกและมาถึงขั้นตอนสำคัญในการฝึกฝนของเขาในฐานะพี่ขอรอสักครู่”

“ฮึ่ม” ซินเธียส่ายหัวของเธอ “เธอยังมีจิตใจที่อ่อนหวานเกินไปหากมีผู้เยาว์คนหนึ่งขอให้ฉันรอเขากลับมาที่กรีนเจดซิตี้ฉันจะลงโทษเขาอย่างแน่นอน

“ฉันได้ยินมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่ามีวีรบุรุษดาบวาตภัยผู้ซึ่งเคยเอาชนะคริซขึ้นมาอยู่ตรงหน้าเธอ” ในขณะที่พูดอย่างนั้นเธอก็ดูน่ารังเกียจ “ เด็ก ๆ ในทุกวันนี้เริ่มมีความขุ่นเคืองมากขึ้นเฉพาะในเคิร์สเท่านั้นที่เธอจะเห็นว่าคนที่หยาบคายกลายเป็นแชมป์ประจำจังหวัด”

ทันใดนั้นอากาศในบริเวณนั้นก็เกิดความรุนแรงและอุณหภูมิก็เพิ่มขึ้นเกินสิบองศา มันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุดจนกว่าจะเกินร้อยองศา

ความร้อนที่แผดเผานั้นรุนแรงพอที่จะทำให้คนลวกจนตาย แต่สำหรับอัศวินอาวุโสสามคนมันเป็นการเทียบเท่าของการแช่ในน้ำพุร้อน

เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นกลิ่นกำมะถันพุ่งทะยานเข้าหาพวกเขา ความรู้สึกชั่วช้าที่เพิ่มขึ้นภายในพวกเขาและราวกับว่าพวกเขาทั้งสามมาถึงนรกจากโลกมนุษย์ในเวลาเพียงชั่วครู่เดียว

“ฮ่าฮ่า ป้าซินเทียถูกต้องฟสงซิงเจี้ยนนั้นไม่เคารพผู้อาวุโสกว่าต่อต้านจริยธรรมของมนุษย์และไม่ให้เกียร์ติขุนนางถ้าเราปล่อยให้สัตว์ร้ายนี้ก้าวหน้าเขาจะนำหายนะมาให้ จักรวรรดิก่อให้เกิดการสังหารอย่างไม่รู้จบ “

ในขณะที่เขาพูดแบบนั้น คริซค่อยๆเดินขึ้นไปที่สามคน ร่างของเขาถูกหุ้มด้วยเกราะระดับดำคล้ำโดยมีเขาที่คดเคี้ยวยาวสองตัวชี้ไปทาง

ท้องฟ้า. เขาถือดาบที่มีความยาวหนึ่งในหกของแขนของเขาอนุภาคอีเทอร์กระเพื่อมอย่างรุนแรงจากดาบทุกอัน

เรื่องนี้ทำให้เขาปรากฏว่าชั่วร้ายและน่ากลัวมาก ดูเหมือนเขาจะเป็นวิญญาณที่ชั่วร้ายจากนรกมากกว่ามนุษย์

รีเบคก้าก็ได้รับความตกใจอย่างมากเช่นกัน การแสดงออกของเธอกลายเป็นความสุขอย่างรวดเร็ว “คริซ นี่ … นี่คือร่างกายที่ไม่สามารถทำลายได้ของ อินเฟอรฺโน่ ที่เจ้าชายองค์แรกมอบให้กับเจ้า?”

“ถูกตัอง” คริซดูภาคภูมิใจในตัวเองมาก “ฉันทานยาเม็ดเลือดมังกรและเปลี่ยนเส้นเลือดและไขกระดูกกลายเป็นมนุษย์ครึ่งมังกร ฉันยังได้นำร่างกายที่ไม่สามารถทำลายได้ของอินเฟอร์โน่ไปสู่ระดับสูงสุด 13 อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

“ตอนนี้ฉันไม่เพียงแต่มีพลังของมังกรเท่านั้นฉันยังได้รับความเชี่ยวชาญพิเศษหลายอย่างรวมถึงเส้นประสาทของปีศาจ (เพิ่มปฏิกิริยาและความเร็วในการเคลื่อนที่), หัวใจของแผ่นดิน (ความสามารถในการฟื้นตัวที่ไม่ธรรมดาสามารถดูดซับพลังงานความร้อนใต้พิภพได้ ) และ กล้ามเนื้อของปีศาจ(ภายใต้สถานการณ์ที่ความแข็งแกร่งทางกายภาพลดลงหลายเท่าเร็วขึ้นเพิ่มแรงระเบิดและอัตราการหดตัวของกล้ามเนื้อ)

“ตอนนี้ถึงแม้ว่าค่าสถานะทั้งห้าของฉันจะมีถึง 50 แต่เอฟเฟกต์นั้นเปรียบได้กับอัศวินที่มี 50 หรือ 80 คะแนนในค่าสถานะของพวกเขา”

เห็นได้ชัดว่าข่าวก่อนหน้านี้ของฟางซิงเจี้ยนที่พิการนั้นส่งผลให้เจ้าชายคนแรกอุทิศทรัพยากรทั้งหมดที่เขาตั้งใจจะรักษาฟางซิงเจี้ยนไว้ในคริซ

มีเพียงแปดเม็ดเลือดมังกรเท่านั้นที่อนุญาตให้คริซได้รับคะแนนเพิ่มขึ้น 20 เท่าจากค่าสานะของเขา

แม้ว่ามันจะเป็นเจ้าชายคนแรกเขาก็ไม่สามารถนำทรัพยากรออกมาได้มากมายอย่างไม่เป็นทางการ อย่างไรก็ตามพลังนั้นยอดเยี่ยมมากอย่างแท้จริง พึ่งผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนและคริซได้เติบโตขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับการทำงานหนักห้าปีตามปกติ

แม้ซินเธียหยิ่งพยักหน้าเห็นด้วยคำพูดของเขาว่า “ตามที่คาดไว้จากสมาชิกของราชวงศ์ที่จะใช้ความโชคดีแม้ว่าเราจะรวมความพยายามของหลายเผ่าในเมืองหยกสีเขียวเราอาจไม่ได้ สามารถจับคู่กับสิ่งนี้ดูเหมือนว่านายใกล้จะถึงระดับเทพแล้วในเวลาไม่กี่ปีจักรวรรดิของเราอาจจะมีตัวตนระดับเทพเพิ่มขึ้น”

ในร่างของคริซโคลนของเจ้าชายองค์ที่หนึ่งขมวดคิ้วเล็กน้อยส่งข้อความถึงคริซ “เอาล่ะ รีบจัดกสนภารกิจให้เสร็จ”

คริซยิ้มและพูดว่า “เจ้าชายคนแรกเป็นคนที่มีจิตใจดีและมีความหมายนี่เป็นเพียงกรณีเล็ก ๆ ของเขาคราวนี้เหตุผลที่ฉันเชิญคุณสามผู้เฒ่ามาที่นี่เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับ ฟางซิงเจี้ยน เจ้าชายคนแรกหวังว่าเราสามารถใช้โอกาสในการตามล่าคนการ์เซียเพื่อให้พวกคุณสามคนช่วยฉันยกระดับของฉันและไปถึงจุดสุดยอดระดับ 19 โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้นอกจากนี้ยังมีอีกอย่างหนึ่งซึ่ง คือการปราบปราม ฟางซิงเจี้ยน และบังคับให้เขาลงชื่อในสัญญาปีศาจ “