Perfect Superstar - ตอนที่ 604 มารวมตัวกัน
ตอนที่ 604 มารวมตัวกัน
วันที่ 12 พฤษภาคม ลู่เฉินบินไปที่หังโจว
วันที่ 12 เป็นวันสุดท้ายของการออดิชันทั่วประเทศของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ นักร้องทุกคนที่ผ่านรอบออดิชันจะถูกแบ่งกลุ่มเพื่อให้โค้ชเลือกแบบคนตาบอด สุดท้ายเลือกออกมาสี่ทีมโดยมีนักเรียนทั้งหมดห้าสิบหกคนเข้าสู่รอบการต่อสู้และคัดออก
สตาร์แฟคตอรีของเถียนเถียนเตรียมงานมานานขนาดนี้ รู้สึกอัดอั้นมานานแล้ว ตอนนี้ในที่สุดก็ได้ระเบิดพลังที่สะสมเอาไว้ออกมาเสียที จัดงานรอบออดิชันทั่วประเทศเก้าวันอย่างอึกทึกครึกโครม สร้างอิทธิพลได้เป็นอย่างมาก
สตาร์แฟคตอรีมีเดียถือว่าต่อสู้จนมีชื่อเสียงในศึกเดียว ก้าวเข้าสู่วงการรายการวาไรตี้ประเภทรายการประกวดอย่างแท้จริง
ตอนที่ลู่เฉินได้พบกับเถียนเถียนอีกครั้ง ผู้คุมหางเสือเรือของสตาร์แฟคตอรีคนนี้มีความสง่าผ่าเผยยิ่งนัก แผ่กระจายความมั่นใจที่ยิ่งใหญ่ทั้งภายในและภายนอก มีมาดของผู้หญิงแกร่งในวงการธุรกิจ
เมื่อเจอลู่เฉิน เธอบ่นว่า “มาหังโจวครั้งที่แล้วก็ไม่ติดต่อฉัน ยังมองฉันเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่า”
ลู่เฉินมาหังโจวครั้งที่แล้วเพราะเรื่องการเปิดตัวเว็บไซต์ไคซิน ด้านหนึ่งเพราะเขางานยุ่งมากเจียดเวลาไม่ได้ อีกด้านหนึ่งก็เพื่อหลีกเลี่ยงความยุ่งยาก ดังนั้นจึงไม่ได้ไปหาเถียนเถียน
คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ก็ยังเป็นความผิดอยู่ ลู่เฉินจึงได้แต่ยอมรับผิด “โอเค ครั้งหน้าผมมาหังโจวจะติดต่อคุณเป็นคนแรก แบบนี้โอเคไหมครับ”
“ค่อยยังชั่วหน่อย!”
เถียนเถียนกอดแขนเฉินเฟยเอ๋อร์แล้วกล่าวว่า “ที่อื่นฉันไม่สน ถ้าคุณมาที่หังโจว ฉันมีหน้าที่ต้องดูแลคุณแทนพี่เฟยเอ๋อร์ หังโจวมีสาวสวยเยอะแยะ เผื่อว่าคุณจะเผลอทำความผิด!”
เฉินเฟยเอ๋อร์เม้มปากยิ้มแล้วเอ่ยว่า “งั้นหน้าที่อันทรงเกียรตินี้ขอมอบให้เธอก็แล้วกัน”
หลังจากพูดล้อเล่นกันแล้ว เถียนเถียนจึงพูดเรื่องงานต่อ “ซือฟางจะมาเมื่อไรนะ”
อีกสองสามวัน ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ก็จะเริ่มบันทึกเทปอย่างเป็นทางการแล้ว โค้ชทั้งสี่ได้เปิดเผยไปแล้วสามคน ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์สองคนมาถึงหังโจวก่อน เลี่ยวเจี่ยจะมาถึงวันพรุ่งนี้ แต่ตารางของซือฟางยังไม่ได้กำหนด
ตารางงานของราชินีเพลงแห่งฮ่องกงคนนี้ก็เต็มมาก ถึงแม้เธอได้ยืนยันเข้าร่วม ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ และเซ็นสัญญากับทางบริษัทเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไม่เจอเธอตัวเป็นๆ สักวันเดียว เถียนเถียนก็ไม่อาจสบายใจได้สักวัน
ซือฟางถือว่าเป็นไพ่คิงที่ยังไม่ได้เปิดเผยของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ เถียนเถียนเพิ่งทำโปรเจกต์ใหญ่ขนาดนี้เป็นครั้งแรก หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดความวิตกกังวลเล็กน้อย เป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอยู่เสมอ
ไพ่ตายใบนี้จนป่านนี้ยังไม่ถูกเปิดเผย ก็มีเหตุผลอยู่เช่นกัน
ลู่เฉินเข้าใจ “งั้นผมจะลองโทรถามนะครับ”
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์ส่วนตัวของซือฟาง โทรศัพท์ถูกรับสายอย่างรวดเร็ว
หลังจากลู่เฉินคุยกับอีกฝ่ายสองสามประโยคแล้วจึงเอ่ยว่า “พี่ฟางจะมาเที่ยวบินตอนบ่ายวันมะรืน น่าจะถึงสนามบินประมาณห้าโมงเย็น!”
“ดีจริงๆ เลย!”
เถียนเถียนกระโดดโลดเต้น พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ฉันจะไปรับที่สนามบิน!”
เธอนับว่าเป็นแฟนคลับตัวยงของซือฟางก็ว่าได้ ชอบราชินีเพลงคนนี้มากมาตั้งแต่ช่วงมัธยมต้น จนกระทั่งตอนนี้ยังเก็บสะสมอัลบั้มของซือฟางไว้ที่บ้านอีกมากมาย
ลู่เฉินยิ้มเอ่ยว่า “ไปด้วยกันสิ พี่ฟางเป็นคนง่ายๆ สบายๆ”
ตอนเย็น ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ยังคงพักที่บ้านของเถียนเถียน
บ้านของเถียนเถียนใหญ่มาก ในบ้านมีสี่ห้าห้อง และเธอก็เป็นคนโสด ดังนั้นโดยทั่วไปถ้าหากเฉินฟยเอ๋อร์มาที่หังโจว เว้นเสียว่าถูกจัดตารางอย่างอื่น ไม่อย่างนั้นก็จะพักที่บ้านของเธอไม่ใช่โรงแรม
แต่ลู่เฉินยังรู้สึกว่าไม่ค่อยสะดวก จึงพูดกับเฉินเฟยเอ๋อร์ว่า “พวกเราซื้อบ้านที่นี่ดีไหมครับ”
เฉินเฟยเอ๋อร์พยักหน้ากล่าวว่า “ดี”
ลู่เฉินดีใจทันที “งั้นอีกสองวันพวกเราไปดูบ้านกัน”
เฉินเฟยเอ๋อร์หัวเราะเอ่ยว่า “ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้มั้ง”
ลู่เฉินสวมกอดเธอ เงยหน้ามองเพดานแล้วเอ่ยว่า “คุณไม่รู้ ตอนแรกที่ผมเรียนอยู่มหาลัยในหังโจว เคยคิดจะซื้อบ้านอยู่ที่นี่ แต่ต่อมาภายหลัง…ตอนนี้ถือว่าสมความปรารถนาแล้วครับ”
ที่เขาไม่ได้พูดก็คือ ตอนแรกอยากจะซื้อบ้านเพื่อจะได้อยู่ในบ้านกับแฟนสาวอย่างมีความสุข หลังจากเรียนจบก็ทำงานสร้างความก้าวหน้าที่หังโจว ทว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของครอบครัวทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เฉินเฟยเอ๋อร์ที่ซบอยู่ในอ้อมอกของลู่เฉินสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเขาในยามนี้ จึงเอ่ยว่า “งั้นอีกสองวันไปดูก็แล้วกัน!”
สำหรับคนธรรมดาทั่วไป ซื้อบ้านสักหลังในเมืองใหญ่อย่างเมืองหังโจว ต่อให้พยายามทั้งชีวิตก็ไม่พอ แต่สำหรับเธอและลู่เฉิน กลับเป็นเรื่องที่ง่ายมาก
ขอเพียงลู่เฉินมีความสุขก็พอ
ตอนเย็นวันต่อมา ลู่เฉินไปรับเลี่ยวเจี่ยที่กลับมาจากยุโรปที่สนามบินนานาชาติหังโจว
เลี่ยวเจี่ยช่วงนี้ตะลอนอยู่ที่ยุโรปตลอด เขาทนความเหงาไม่ไหว ชอบท่องเที่ยวไปทั่ว มักจะใช้ชีวิตระยะหนึ่งในเมืองไหนสักแห่งเป็นประจำ จากนั้นก็ย้ายไปเมืองอื่นอีก
นี่คือนิสัยของคนที่ชอบเตร็ดเตร่และไม่ชอบการผูกมัด ทำให้เขาจนถึงป่านนี้ก็ยังไม่มีคู่ครองเป็นของตัวเองจริงๆสักที
ครั้งนี้ถ้าหากไม่ได้ตกลงตอบรับคำเชิญของลู่เฉิน เขาคงไม่ยอมกลับมาจากฝรั่งเศสหรอก
หลังจากส่งนักร้องเพลงร็อกรุ่นเก๋าเข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว ตอนเย็นวันที่ 14 ลู่เฉิน เฉินเฟยเอ๋อร์ และเถียนเถียนสามคน ได้เดินทางไปต้อนรับซือฟางที่สนามบินนานาชาติหังโจวพร้อมกัน
ซือฟางครั้งนี้มาอย่างเงียบๆ ที่ฮ่องกงแทบไม่มีข่าวใดๆ แพร่กระจายออกมา คนที่รู้ว่าเธอมาร่วมรายการ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ที่ประเทศจีนมีเพียงเพื่อนรักในวงการสองสามคนเท่านั้น
ข้างกายของเธอมีผู้ช่วยติดตามมาเพียงสองคน
“พี่ฟาง!”
เมื่อเห็นซือฟางสวมหมวกและแว่นกันแดดสีดำในช่องทางเดินวีไอพี ลู่เฉินเดินเข้าไปทักทายก่อนเป็นคนแรก
ซือฟางเผยรอยยิ้มแฉ่งออกมาทันที อ้าแขนทั้งสองข้างสวมกอดลู่เฉิน
ราชินีเพลงแห่งฮ่องกงคนนี้ยิ้มพูดว่า “เฉินจ่าย ไม่เจอกันนานเลย!”
สีหน้าของเธอดูแล้วดีเป็นอย่างมาก
เฉินเฟยเอ๋อร์ก็เข้ามาทักทาย “พี่ฟาง…”
“สวัสดีเฟยเอ๋อร์!”
ซือฟางกับเฉินเฟยเอ๋อร์เคยเจอกันตอนที่ฉายภาพยนตร์ ‘โปเยโปโลเย’ รอบปฐมทัศน์ แน่นอนว่ายังจำเธอได้
จากนั้นลู่เฉินก็แนะนำเถียนเถียนให้ซือฟางรู้จัก
ซือฟางตกใจเล็กน้อย “คุณเถียนเถียนดูเด็กขนาดนี้เชียว รู้สึกทึ่งมากจริงๆ ค่ะ”
ในฮ่องกง ไม่เคยมีผู้หญิงสวยอายุยี่สิบกว่าปีคนไหนมีบริษัทบันเทิงมีเดียเป็นของตัวเอง
ซือฟางอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเถียนเถียนมากขึ้น
และต่อหน้าราชินีเพลงแห่งฮ่องกง เถียนเถียนเป็นแฟนคลับตัวน้อยอย่างสิ้นเชิง จับมือเธอด้วยความตื่นเต้นมาก
ซือฟางทั้งตกใจและขำ จากนั้นรู้สึกว่าเถียนเถียนน่ารักมาก นิสัยของเธอเดิมทีก็เป็นกันเองอยู่แล้ว ไม่ได้วางมาดราชินีแต่อย่างใด จึงเข้ากับเถียนเถียนได้เป็นอย่างดี
ตอนเย็นวันเดียวกัน เถียนเถียนได้จัดงานเลี้ยงต้อนรับซือฟางที่เดินทางมาจากแดนไกลที่โรงแรมแชงกรีลาของเมืองหังโจว
เลี่ยวเจี่ยก็มาร่วมงานด้วยเช่นกัน
แบบนี้ โค้ชทั้งสี่ของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ก็ได้มารวมตัวกันหมดแล้ว
ช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้ จะไม่ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกได้อย่างไร
เถียนเถียนใช้โทรศัพท์มือถือของตัวเองถ่ายภาพหนึ่งรูป และโพสต์ลงในบล็อกทางการของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ในทันที
แขกรับเชิญลึกลับคนสุดท้ายของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ได้เปิดเผยแล้ว
และไม่ผิดคาดจริงๆ รูปภาพที่พิเศษรูปนี้ทำให้เกิดเสียงสะท้อนบนบล็อกล่างฉาวอย่างใหญ่หลวง!
…………………………………………………………………………
