Perfect Superstar - ตอนที่ 897 กลับบ้านฉลองปีใหม่
ตอนที่ 897 กลับบ้านฉลองปีใหม่
“ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ปรากฎตัวที่โรงพยาบาลประชาชนที่สาม ลู่ซีพี่สาวลู่เฉินก็ไปด้วย!”
“สงสัยว่าเฉินเฟยเอ๋อร์น่าจะท้อง ลู่เฉินพี่สาวน้องชายอยู่เป็นเพื่อนที่โรงพยาบาล!”
“ไปตรวจ หรือว่าท้อง ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์กำลังจะมีข่าวดีใช่ไหม”
…
วันที่สองหลังจากลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์กลับมาจากไปเยี่ยมบ้านตระกูลหลี่ อี้หว่างเอนเตอร์เทนเมนต์ได้แฉข้อมูลออกมาตู้มหนึ่ง พาดหัวข่าวบันเทิงแปะรูปที่ทั้งสองคนอยู่ที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลประชาชนเมื่อสองสามวันก่อน และยังคาดเดาไปต่างๆ นานา
สื่อจำนวนมากตีพิมพ์ข่าวนี้ และยังพูดเกินจริงสารพัด!
เทคนิคการถ่ายรูปสองสามรูปนี้แย่มาก เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใช้อุปกรณ์กล้องแบบมืออาชีพอะไร และไม่ได้มาจากฝีมือของปาปารัสซี่ ไม่ถึงสิบก็มีแปดเก้าส่วนที่คนแถวนั้นเจอโดยบังเอิญแล้วใช้โทรศัพท์แอบถ่าย
ถึงแม้ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ที่อยู่ในภาพจะสวมแว่นกันแดด แต่แฟนคลับที่คุ้นเคยกับคนทั้งสองมองปราดเดียวก็จำได้ บวกกับมีลู่ซีเพิ่มมาด้วย จึงไม่มีเหตุผลที่จะจำผิดคนแน่นอน
คราวนี้สื่อมีความคึกคักเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะบล็อกล่างฉาวที่อัปเดตข่าวอย่างรวดเร็ว มีข้อมูลเล็กน้อยที่ไม่น่าเชื่อถือมากมายว่อนเต็มไปหมด และยังมีคนอีกมากที่บอกว่าตนเป็นหมอ พยาบาล คนทำความสะอาด หรือไม่ก็เพื่อนหรือเพื่อนบ้านของหมอ พยาบาล คนทำความสะอาดของโรงพยาบาลประชาชนที่เผยข้อมูลออกมา ต่างพูดจาอย่างน่าเชื่อถือว่าเห็นลู่เฉินเข้าไปแผนกสูตินารีเวชกับเฉินเฟยเอ๋อร์
แฟนคลับจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนเข้าไปสอบถามในบล็อกของลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ ทั้งสองคนกำลังจะมีลูกจริงๆ ใช่ไหม
“จริงหรือเปล่า”
“โอ้พระเจ้า เฉินของฉันกำลังจะเป็นพ่อคนแล้ว สงสารตัวเองที่ยังเป็นโสดอยู่!”
“โสดอีกหนึ่ง หวังว่าปี 2019 จะได้สละโสด”
“ตั้งชื่อลูกกันหรือยัง”
“ฉันคิดว่าน่าจะเป็นลูกที่มีความสุขที่สุดในโลก พ่อแม่หน้าตาดีขนาดนี้ แถมยังเป็นซูเปอร์สตาร์ดังอีก”
“หวังว่าจะเป็นลูกสาว…”
ลู่เฉินแน่นอนว่าเห็นข่าวที่เกี่ยวข้องเร็วมาก และไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี…นี่มันเรื่องอะไรกัน!
อะไรที่เรียกว่าโดนเป้าได้แต้มโดยบังเอิญ นี่ก็คือโดนเป้าได้แต้มโดยบังเอิญจริงๆ!
สื่อจะต้องคาดเดาไปต่างๆ นานาแน่นอน สิ่งใดที่ดึงดูดสายตาคนได้ก็คาดเดาไปอย่างนั้น และเพื่อยอดการเข้าชม การสร้างข่าวที่เป็นที่ชื่นชอบของประชาชนจึงมีให้เห็นเป็นเรื่องปกติมาก นับประสาอะไรกับมีรูปภาพเป็นหลักฐานอย่างนี้
พวกเขาไม่รู้ความจริงของเรื่องนี้ แต่กลับทายความจริงอีกเรื่องหนึ่งถูก นั่นก็คือเฉินเฟยเอ๋อร์ท้องจริงๆ!
เรื่องที่เฉินเฟยเอ๋อร์ท้อง ตอนนี้มีคนรู้เรื่องน้อยมาก มีแค่ลู่เฉิน ลู่ซี และผู้ช่วยของเฉินเฟยเอ๋อร์ นอกจากนี้ก็คือหมอที่โรงพยาบาลเอกชนที่เธอไปตรวจครรภ์ และยังอยู่ในช่วงเก็บเป็นความลับชั่วคราว
คิดไม่ถึงว่าเป็นเพราะเรื่องไม่คาดคิดที่แฟนคลับเด็กคนหนึ่งกรีดข้อมือตัวเอง ทำให้เรื่องส่วนตัวเกือบจะถูกเปิดเผยความจริงออกมา
เมื่อปรึกษากับเฉินเฟยเอ๋อร์และลู่ซีแล้ว ลู่เฉินจึงอัปเดตบล็อกใหม่ เพื่อแสดงตัวว่าเขากับเฉินเฟยเอ๋อร์ไปเยี่ยมคนไข้ที่โรงพยาบาลด้วยกันจริงๆ ไม่ได้ไปตรวจครรภ์ตามกระแสของสื่อแบบนั้น นอกจากนี้ขอขอบคุณในความห่วงใยของทุกคน
คำแถลงการณ์แบบนี้อันที่จริงเพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวาย แต่แฟนคลับจำนวนมากคิดว่าคือการปฏิเสธข่าวลือ แล้วกระแสฮิตก็เงียบลงทันที
แต่คนที่ถูกทำให้ ‘เข้าใจผิด’ กลับมีไม่น้อย
“เฟยเอ๋อร์ท้องจริงๆ เหรอ”
วันที่ 29 มกราคม ตรุษจีนเล็กเพิ่งจะผ่านไป ลู่เฉินพาเฉินเฟยเอ๋อร์กับลู่ซีพี่สาวกลับบ้านเกิดที่ปินไห่ด้วยกัน
เพิ่งจะถึงบ้าน คุณแม่ฟางอวิ๋นก็ดึงลู่เฉินไปถามอย่างเป็นห่วง
ลู่เฉินยิ้มเจื่อนๆ เฉินเฟยเอ๋อร์หน้าแดง ลู่ซีมองน้องชายตัวเองอย่างสะใจ ส่วนลู่เสวี่ยนั่งหลบแอบฟังอยู่ข้างโซฟา
“สีหน้าของลูกคืออะไร”
ฟางอวิ๋นพูดอย่างไม่พอใจ “คนอื่นถามว่าจริงหรือไม่จริง บางคนเอาข่าวมาให้แม่ดู รูปภาพที่พวกเธอสามคนโดนถ่ายตอนอยู่ในโรงพยาบาล บอกว่าเฟยเอ๋อร์ไปตรวจครรภ์”
คุณแม่แน่นอนว่าไม่พอใจเป็นอย่างมาก เรื่องที่ลูกสะใภ้ตัวเองท้องกลับได้ยินจากคนอื่น และยังได้ข่าวจากทางอินเทอร์เน็ต…แบบนี้เป็นลูกไม่รักดีชัดๆ!
ลู่เฉินจึงได้แต่อธิบาย “แม่ครับ เรื่องไม่ใช่แบบนั้นเลย”
เขาบอกความจริงตั้งแต่ต้นจนจบอย่างคร่าวๆ ให้แก่ฟางอวิ๋น
ฟางอวิ๋นฟังแล้วผิดหวังมาก “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้…”
ลู่เฉินมองเฉินเฟยเอ๋อร์ กระแอมสองทีอย่างเขินอาย แล้วเอ่ยว่า “แต่มีเรื่องหนึ่งที่เป็นความจริง เฟยเอ๋อร์ท้องแล้วครับ กลับมาครั้งนี้เพราะอยากจะบอกแม่พอดี”
ปีใหม่ปีนี้ ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ยกเลิกงานโชว์ตัวทั้งหมด แล้วกลับบ้านมาฉลองปีใหม่ที่ปินไห่ด้วยกัน เหตุผลหนึ่งที่สำคัญมากก็คือเรื่องที่เฉินเฟยเอ๋อร์ท้องนั่นเอง
“จริงเหรอ”
ฟางอวิ๋นเบิกตาโตทันที “ลูกอย่าหลอกแม่นะ นานเท่าไรแล้ว”
เฉินเฟยเอ๋อร์พูดอย่างเคอะเขิน “คุณป้า เป็นเรื่องจริงค่ะ ประมาณสองเดือนกว่าแล้วค่ะ”
“ไอ้ลูกคนนี้!”
ฟางอวิ๋นขึงตาใส่ลู่เฉินหนึ่งที แล้วจูงมือของเฉินเฟยเอ๋อร์ในทันใด ถามด้วยความอ่อนโยนมาก “พวกเธอก็จริงๆ เลยเรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่บอกแม่เร็วๆ”
เฉินเฟยเอ๋อร์อธิบายว่า “ลู่เฉินบอกว่าเรื่องนี้พูดต่อหน้าคุณป้าน่าจะดีกว่าค่ะ”
ฟางอวิ๋นถามว่า “แล้วพวกเธอจะแต่งงานกันเมื่อไร จะรอให้คลอดลูกก่อนคงไม่ได้มั้ง”
ท่านรักเฉินเฟยเอ๋อร์เหมือนลูกสาวคนหนึ่ง ให้ความใส่ใจมากกว่าลูกสาวทั้งสองคนเสียอีก ดังนั้นจะปล่อยให้เฉินเฟยเอ๋อร์ต้องเสียหน้า มีลูกสืบสกุลโดยที่ไม่มีหน้าตาฐานะได้อย่างไร
ลู่เฉินรีบเอ่ยว่า “พวกเราคิดว่าหลังจากฉลองปีใหม่ ผมเสร็จงานคอนเสิร์ตแล้วจะไปจดทะเบียนสมรส จากนั้นวันแต่งงานอยากให้แม่ตัดสินใจครับ พิธีแต่งงานจะจัดขึ้นที่มัลดีฟส์กับปินไห่”
เขากับเฉินเฟยเอ๋อร์ปรึกษากันแล้ว พิธีแต่งงานที่มัลดีฟส์จะเชิญเฉพาะเพื่อนในวงการ ส่วนที่ปินไห่จะเชิญพวกเพื่อนๆ และญาติสนิท เป็นต้น แบบนี้จะได้ดูแลอย่างทั่วถึง
และพิธีแต่งงานที่เกาะแห่งรักในมัลดีฟส์ก็อยู่ในช่วงเตรียมงานแล้ว รอเคาะเวลาทางนี้ให้ชัวร์ ก็สั่งทำการ์ดเชิญได้แล้ว จากนั้นจึงจะร่อนการ์ดประกาศให้โลกรู้
แต่งงานมีลูก เรื่องใหญ่สองเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิตของลู่เฉิน จะเสร็จสมบูรณ์ในปีนี้แล้ว
ฟางอวิ๋นพูดด้วยความตื่นเต้น “งั้นก็ดี แม่จะไปดูปฏิทิน ดูว่าวันไหนเหมาะสม และต้องจัดการโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นรอถึงสี่ห้าเดือนท้องโตแบบนั้นจะดูออกง่ายมาก”
อันที่จริงตามประเพณีของปินไห่ ครอบครัวของฝ่ายชายและฝ่ายหญิงต่างคนต่างต้องจัดงาน แต่สถานการณ์ของเฉินเฟยเอ๋อร์เป็นกรณีพิเศษ เธอออกจากบ้านมานานมาก ความสัมพันธ์กับครอบครัวมีความจืดชืดเป็นอย่างมาก ส่วนใหญ่แล้วไม่ค่อยติดต่ออะไรกัน
ฟางอวิ๋นรู้ ดังนั้นถึงไม่พูดเรื่องนี้
เมื่อคุณแม่วิ่งขึ้นไปชั้นบนพลิกดูปฏิทิน ในที่สุดลู่เสวี่ยก็หาโอกาสวิ่งเข้ามาได้ เธอดึงมือของเฉินเฟยเอ๋อร์ ถามซอกแซกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “พี่สะใภ้ หนูจะเป็นอาแล้วเหรอคะ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ”
ลู่ซีเคาะศีรษะของเธอ “เธออย่ามาวุ่นวาย ตอนนี้จะมองออกว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายได้ยังไงเล่า!”
ลู่เสวี่ยเอามือกุมศีรษะด้วยความน้อยใจ “พี่สาว พี่อย่าเคาะหัวหนูนะ เคาะจนหนูจะโง่แล้ว ต่อไปพี่ต้องเลี้ยงหนูนะ”
ลู่เฉินยิ้มพราย ดึงมือเฉินเฟยเอ๋อร์ไปนั่งที่โซฟา ได้จูงมือแอบอิงกับคนรัก ฟังพี่สาวอบรมน้องสาว รู้สึกถึงรสชาติของความสุขที่เปี่ยมล้นหัวใจ
ชีวิตคนเราก็มีเพียงเท่านี้ ไม่ต้องการอย่างอื่นแล้วจริงๆ!
…………………………………………………………………………
