Princess Medical Doctor องค์หญิงแพทย์ผู้เชียวชาญ - ตอนที่ 207.1

หลังจากที่เสี่ยวเทียนเหยา และหลิน ชูจิ่ว ได้เปิดปากและพูดคุยกัน และเมื่อรู้ว่าหลิน ชูจิ่ว ยังมีปมอยู่ภายในใจ เสี่ยวเทียนเหยา ก็ไม่ได้ปรากฏต่อหน้านางอีก เขาเพียงแค่ให้พื้นที่และเสรีภาพในการคิดมันอย่างรอบคอบ … …

       ห้องพักของหลิน ชูจิ่ว กลับคืนสภาพเดิม และเสี่ยวเทียนเหยา ก็ไม่ก้าวเข้ามาในห้องของเธออีก ทั้งสองดูเหมือนจะกลับมายังช่วงเวลาที่แต่งงานกัน พวกเขาจะไม่ได้พบจนกว่าจะมีธุรกิจเพื่อหารือ

       หลิน ชูจิ่วมอบใบสั่งยาให้แก่เสี่ยวเทียนเหยา ตามข้อตกลง แต่เธอยังให้มีดผ่าตัดเขาอีก 20 ชิ้น และ 100 ชุดของเครื่องมือในการเย็บ ซึ่งนับเป็นผลงานจากการติดสินใจของเธอเอง

       เสี่ยวเทียนเหยา ไม่ได้ถามหลิน ชูจิ่ว ว่าเอาสิ่งเหล่านั้นมาจากไหน แต่หมออู๋ ถาม อย่างไรก็ตามหลิน ชูจิ่ว ไม่ได้ให้คำตอบแก่เขาแม้แต่น้อย

       การฟื้นตัวของแม่นางโมค่อนข้างดี แต่นางยังไม่สามารถให้นมลูกของนางได้ ดังนั้นหลิน ชูจิ่วจึงจัดให้พี่เลี้ยงดูแลลูกน้อยของนางจนกว่านางจะสามารถทำมันได้ด้วยตัวเธอเอง

       แม้ว่าโม่ ชิงเฟิงจะไม่ชอบพ่อของทารก แต่เขาก็ไม่เกลียดเด็กคนนี้ เขารู้สึกสิ้นหวังเมื่อได้ยินว่าพี่สาวของเขาไม่ต้องการอยู่ร่วมกับผู้ชายคนนั้นอีกต่อไป หลังจากที่ทั้งหมดแล้ว หลานชายของเขาก็จะเติบโตขึ้นมาโดยไม่มีความรักของพ่อ

       หลังจากที่เด็กเกิดมา โม่ ชิงเฟิง ก็ใช้ช่องทางพิเศษของตระกูลโม่ เพื่อส่งข่าว แต่แน่นอนพร้อมกับข่าวนี้ยังรวมถึงข้อเสนอของเสี่ยวเทียนเหยาอีกด้วย  

       เมื่อตระกูลโม่ได้เรียนรู้ว่าบุตรสาวคนโตและลูกชายของพวกเขาปลอดภัย พวกเขาก็มีความสุขมาก แต่หลังจากได้เห็นข้อของโม่ ชิงเฟิงแล้ว ตระกูลโม่ก็ไม่ช่วยไม่ได้ที่จะต้องคิดทบทวนอย่างลึก ๆ

“ข้อขัดแย้งระหว่างเสี่ยวหวางเย่กับฮ่องเต้แคว้นตะวันออกได้ไปถึงจุดที่ไม่มีการประนีประนอมอีกต่อไป แม้ว่าดินแดนทางเหนือจะไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งของฮ่องเต้ของแคว้นตะวันออก แต่เขาก็ได้ขอให้ฮ่องเต้ของพวกเราคอยเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของพวกเรา ”

       ตระกูลโม่ไม่ได้อยู่ในสายตาของฮ่องเต้ของดินแดนทางเหนือ พวกเขาไม่มีทายาทที่เกี่ยวข้องกับเขา ดังนั้นความสัมพันธ์ของพวกเขาจึงแข็งกระด้างมากขึ้น

“แต่เราได้เหยียบลงไปที่เรือของเสี่ยวหวางเย่แล้ว แม้ว่าเราจะปฏิเสธข้อเสนอของเสี่ยวหวางเย่ แต่ฮ่องเต้ก็จะไม่เชื่อเรา เสี่ยวหวางเย่ จะไม่ช่วยเราและตระกูลตานก็จะละทิ้งพวกเรา “บุตรชายคนโตของตระกูลโม่พูดขึ้น

       บุตรชายรองของตระกูลโม่ พยักหน้าและพูดขึ้น “ท่านพ่อ เสี่ยวหวางเย่ได้ช่วยน้องหญิงใหญ่และหลานชายของตระกูลโม่เอาไว้ พวกเราเป็นหนี้ชีวิตต่อเขา”

       เห็นได้ชัดว่าตระกูลโม่ไม่เต็มใจที่จะยอมรับข้อเสนอของเสี่ยวเทียนเหยา  

       ตระกูลตานมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกชายขององค์หญิงแห่งดินแดนทางเหนือ ถ้าพวกเขาไม่มองหาภูเขาที่จะพึ่งพิง พวกเขาจะถูกทำลายโดยตระกูลตาน

“ความคิดเห็นของพวกเจ้า เป็นการเห็นดีเห็นงามของพวกเจ้าหรือไม่?”ผู้นำตระกูลโม่ถามลูกชายสองคนของเขา

       บุตรชายคนโตและบุตรคนรองของตระกูลโม่เงียบไปสักครู่ แต่หลังจากนั้น พวกเขามองหน้ากันและกัน และพูดขึ้นในเวลาเดียวกันว่า “ใช่ขอรับ”

       เพื่อที่จะโน้มน้าวบิดาของพวกเขา บุตรชายคนโตของตระกูลโม่จึงพูดขึ้น “ท่านพ่อเราไม่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุน หน้าขนมไม่ได้เพียงแค่ทำให้ขนมดูดีเท่านั้น แต่ยังเพิ่มคุณค่าทางสายตาอีกด้วย ถ้าเราช่วยเสี่ยวหวางเย่ในครั้งนี้และเขาได้ขึ้นสู่บัลลังก์ เขาจะไม่มีวันลืมพวกเรา ”

“แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเสี่ยวหวางเย่ ล้มเหลว?” ผู้นำตระกูลโม่โยนประโยคที่หนักหน่วงขึ้นมา

       พ่อและลูกชายต่างก็เงียบอีกครั้ง แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็พูดขึ้น “ถ้ามันเกิดขึ้น พวกเราไม่ควรกันและกัน “

“ดี เช่นนั้นจงตอบลูกสามกลับไป” ผู้นำตระกูลโม่ไม่ได้พูดมาก

       ข้ามระยะทางเป็นพันลี้ ในที่สุดจดหมายก็ถึงมือโม่ ชิงเฟิง ภายในสามวัน โม่ ชิงเฟิง ไม่แปลกใจเมื่อได้เรียนรู้ถึงการตัดสินใจของครอบครัวเขา เขายิ้มและพับจดหมายลง จากนั้นก็หายใจเข้าลึก ๆ และไปหาเสี่ยวเทียนเหยา