Princess Medical Doctor องค์หญิงแพทย์ผู้เชียวชาญ - ตอนที่ 207.2

การยินยอมของตระกูลอยู่ในความคาดหวังของเสี่ยวเทียนเหยา  ดังนั้นเมื่อเขาได้รับการตอบกลับ เสี่ยวเทียนเหยา ก็เขียนจดหมายถึงซูฉาและหลิวไป๋เพื่อจัดให้คนไปรับธัญพืชจากตระกูลโม่ แต่แน่นอนพวกเขาจะจ่ายเงินให้กับพวกเขา

“อ่า เทียนเหยา เป็นคนที่มีอำนาจจริงๆ เขาสามารถชักจูงตระกูลโม่ได้รวดเร็วเช่นนี้” เมื่อซูฉา ได้รับข่าวของเสี่ยวเทียนเหยา เขามีความสุขมากจนเขาเกือบจะกระโดดขึ้นด้วยความปิติยินดี

       ใบหน้าของหลิวไป๋ ก็ยังแสดงให้เห็นถึงความโล่งอก”ตอนนี้เราได้รับการสนับสนุนธัญพืชจากตระกูลโม่ ไม่ว่าฮ่องเต้จะเล่นไม้ไหน เราก็ไม่ต้องกังวล “

“ชุดเกราะและอาหารตอนนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว แต่เรายังไม่มีอาวุธ “หลังจากที่ซูฉารู้สึกมีความสุข เขาก็เปลี่ยนไปเป็นกังวลอีกครั้ง

       หลิวไป๋ ถอนหายใจและพูดขึ้น”อาวุธสามารถรอได้ แต่ทหารแนวหน้าไม่สามารถทำได้ ข้าไม่รู้ว่าหมออู๋จะได้เรียนรู้ทักษะที่เหมาะสมหรือยัง ข้าหวังว่าเมื่อพวกเขาไปถึง พวกเขาสามารถช่วยชีวิตเพิ่มขึ้นได้อีกสองหรือสามชีวิต “

       หลังจากที่หลิน ชูจิ่วได้มอบใบสั่งยาให้แก่เสี่ยวเทียนเหยา เสี่ยวเทียนเหยาก็จัดให้คนไปเตรียมส่วนผสมที่จำเป็นต่างๆ และเขาก็ปล่อยให้หลิน ชูจิ่วได้สอนหมออู๋และลูกศิษย์ของเขาให้เร็วที่สุด

       การรักษาบาดแผลไม่ใช่เรื่องยาก ลูกศิษย์ของหมออู๋มีความรู้ด้านการแพทย์ขั้นพื้นฐานอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะสอนพวกเขาทุกเช้าเป็นเวลาสองวัน และเพื่อให้สามารถใช้ทักษะนี้ได้ดีขึ้น พวกเขาจึงต้องฝึกฝนต่อไปในช่วงที่เหลืออยู่ของวัน

       เพื่อให้ลูกศิษย์ของเขาได้รับประสบการณ์ในการปฏิบัติจริง หมออู๋ให้พวกเขาไปที่หมู่บ้านและให้ความช่วยเหลือด้านการแพทย์กับชาวบ้าน อย่างไรก็ตามหากชาวบ้านไม่ไปล่าสัตว์ในป่าลึกก็จะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ

       โชคดีที่หมออู๋พบกรณีร้ายแรง ชาวบ้านถูกเสือกัดและบาดเจ็บที่ขา หมออู๋และลูกศิษย์ของเขาเฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิด ชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บกลัวและถ้าหากบังเอิญเขารู้ว่าเขาได้จ่ายค่าหมอไปแล้วด้วยการเป็นหนูทดลอง เขาอาจจะวิ่งหนีไปด้วยความตกใจกลัวก็ได้

       แม้ว่าหมออู๋กับลูกศิษย์ของเขาจะทำตัวเหมือนกับคนเสียสติ แต่ผลของการรักษาก็เป็นที่น่าพอใจ ความเร็วในการรักษาและลักษณะของการเย็บแผลถึงระดับมืออาชีพแล้ว ดังนั้นหลิน ชูจิ่วจึงไม่มีสิ่งอื่นใดที่จะสอนพวกเขาอีก ดังนั้นเธอจึงบอกพวกเขาว่าพวกเขาสามารถไปได้แล้ว

       ด้วยคำเหล่านี้ เสี่ยวเทียนเหยาจึงส่งพวกเขาไปที่แนวหน้า พร้อมกับรถม้าที่มีทั้งยาฆ่าเชื้อ ผ้าพันแผลและชุดเย็บแผลพร้อมกับยาอื่นๆ อีก และยังมีเสบียงอาหารขนาดเล็กอีก เนื่องจากของทั้งหมดนี้อย่างน้อยก็สามารถรักษาสถานการณ์ของทหารเอาไว้ได้ชั่วขณะ

       หมออู๋ไม่ได้ไปกับพวกเขาด้วย เขาอยู่เพื่อช่วยในการผลิตยารักษาบาดแผล การผลิตยาไม่ง่าย มันต้องการคนที่มีทักษะการกลั่นยาและความเข้าใจที่แท้จริง

       ไม่ต้องพูดถึงเพื่อหาเอ็นแมว เสี่ยวเทียนเหยาได้ส่งคนไปทุ่งหญ้ากว้าง ดังนั้นใครจะรู้ว่าแกะจำนวนเท่าไรที่ได้รับความเดือดร้อนจากภัยพิบัติในครั้งนี้

       การกระทำของเสี่ยวเทียนเหยา ในครั้งนี้ไม่ใหญ่ แต่เนื่องจากฮ่องเต้ได้เฝ้าดูเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงได้รู้ว่าเสี่ยวเทียนเหยา ได้ส่งคนไปยังแนวหน้าและดินแดนทางเหนือจึงทำให้เขามีความรู้สึกหลากหลายอยู่ในตอนนี้

“สารเลว! ใครให้สิทธิ์เขาในการส่งคนไปแถวหน้า “ฮ่องเต้พูดขึ้นด้วยความโกรธขึ้นทันทีที่เขาได้เห็นรายงานบนโต๊ะ” อย่าปล่อยให้คนเหล่านั้นและสิ่งที่เขาส่งไปไปปรากฏที่ในแนวหน้าได้! ”

“ผู้ใต้บังคับบัญชารับบัญชาพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท!” องครักษ์เงาตอบขึ้นโดยไม่ลังเล

       ไม่ว่าจะมีผู้บริสุทธิ์จำนวนมากตายไปเพราะเหตุนี้ มันก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา เขาเพียงแค่ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของฮ่องเต้เท่านั้น … …