Princess Medical Doctor องค์หญิงแพทย์ผู้เชียวชาญ - ตอนที่ 269.1

  โจว เหอ ประสบกับหลายสิ่งหลายอย่างในสองปีที่ผ่านมา นั่นเป็นเหตุผลที่เขากลายเป็นคนที่ระมัดระวังอย่างมาก จิตใจของเขามีความมั่นคงและเป็นผู้ใหญ่มากเมื่อเทียบกับเด็กคนอื่นๆ แต่ไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ว่าเขายังเด็ก ดังนั้นต่อหน้าสุนัขจิ้งจอกเฒ่าอย่างซู่ฉาเขาจึงไม่มีโอกาสชนะ

       ในที่สุดก็ไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น โจว เหอ เลือกที่จะออกเดินทางไปกับซู่ฉา และพักอยู่ในโรงหมอที่พวกเขากำลังจะไปซึ่งเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยและเงียบสงบ

       เกี่ยวกับเรื่องนี้หลิน ชูจิ่วไม่ได้พูดอะไรอีก โจว เหอ ดูแลเซี่ยวรุ่ยเป็นอย่างดี ในขณะที่หลิน ชูจิ่วมองดูเด็กทั้งสอง

“ขอบคุณฮูหยิน” โจว เหอ ผู้ที่อุ้มเซี่ยวรุ่ยหดตัวอยู่อีกมุมหนึ่งของรถม้า

       เขาควรจะขอบคุณ หลิน ชูจิ่ว ถ้าไม่ใช่เพราะนาง ซู่ฉาจะไม่ใช้วิธีอ่อนโยนเช่นนี้ เซียวหวางเย่จะไม่ใส่ใจที่จะปกป้องพวกเขา ท้ายที่สุดการส่งพวกเขาไปยังศัตรูนั้นมีประโยชน์มากกว่า

“ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย”หลิน ชูจิ่วส่ายหัวของเธอแล้วจ้องมองไปที่เซี่ยวรุ่ย ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย หลิน ชูจิ่วช่วยไม่ได้ที่จะถอนหายใจหลังจากมองดูเขา

       เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอโชคดีหรือไม่ แต่เธอพบกับบุคคลที่ไม่ธรรมดามากมายเมื่อใดก็ตามที่เธอช่วยผู้ป่วยเอาไว้

       แม้ว่าเขาจะเลือกที่จะไปกับซู่ฉา แต่โจว เหอก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการที่จะทำอะไรกันแน่ เขาไม่สบายใจมากเขาจึงอุ้มเซี่ยวรุ่ยเอาไว้ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่พูดอะไรอีก ตรงกันข้ามเซี่ยวรุ่ยกลับเอาแต่มองหลิน จิ่วซู่เท่านั้น

ในไม่ช้ารถม้าก็เข้าถึงที่โรงหมอ หลิน ชูจิ่วกล่าวอำลากับเซี่ยวรุ่ย จากนั้นเธอก็หยิบกล่องยาของเธอแล้วจากไปพร้อมกับซู่ฉา ที่ตามหลังมา

“ท่านยังต้องการที่จะตามข้าอยู่อีกหรือ” งานของเขายังไม่เสร็จอีกหรือ

“ถ้าข้าจากไปครึ่งทาง พวกเขาจะสงสัยมากขึ้นไปอีก” ซู่ฉารู้สึกเหมือนเขาเป็นคนใจดีมากกับการทำงานของเขาในวันนี้ นั่นเป็นสาเหตุที่หวางเฟย ของพวกเขาไม่ควรโกรธ ใช่ไหม

“ โอ้……” หลิน ชูจิ่วเพียงแค่พูดขึ้นสั้นๆ ก่อนจะเข้าไปข้างใน

       อย่างไรก็ตาม เพื่อให้แน่ใจซู่ฉายังคงถามขึ้น“ หวางเฟย ท่านโกรธหรือไม่?” ถ้าเขาทำให้หวางเฟยโกรธ เสี่ยวเทียนเหยา จะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน

“ข้าไม่โกรธ” หลิน ชูจิ่ว ไม่โกรธจริงๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้เสี่ยวเทียนเหยาไว้หน้าของเธอเพียงพอแล้ว

       ด้วยความสามารถของเสี่ยวเทียนเหยา มันเป็นเรื่องง่ายมากที่เขาจะพาตัวของโจว เหอและเซี่ยวรุ่ย ไปอย่างลับ ๆ ดังนั้นดูเหมือนว่าเสี่ยวเทียนเหยา จะกำลังบอกให้เธอรู้ว่านี่เป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่

       เมื่อค่ำคืนมาถึง เธอจะต้องให้รางวัลกับเขา!

       เมื่อพูดถึงเรื่องรางวัล หลิน ชูจิ่วก็ช่วยไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องจูบเมื่อคืนนี้

       เมื่อคิดถึงว่าเมื่อคืนที่ผ่านมา พวกเขาจูบกันอย่างไร ใบหน้าของเธอก็มีรอยยิ้มขึ้น มันจะดีมากถ้าพวกเขาทำอย่างนี้ต่อไป

       พวกเขาไม่จำเป็นต้องรีบร้อน พวกเขาสามารถทำมันไปช้าๆได้ …

       ซู่ฉาซึ่งกำลังเดินอยู่ข้างหลังมองดูรอยยิ้มบนในหน้าที่เยือกเย็นของหลิน ชูจิ่ว เมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาก็ช่วยไม่ได้ที่จะส่ายหัว : ผู้หญิงมีความไม่แน่นอนเช่นเคย

       เมื่อหลิน ชูจิ่วเข้าไปในโรงหมอก็มีคนรีบมาหาเธอทันที“หวางเฟยเด็กบนเตียงที่17 ริมฝีปากของเขามีเลือดออก หมอคนอื่นๆ ไม่กล้ารักษาเขา โปรดรีบไปตรวจสอบสภาพของเขาด้วยขอรับ”

       เด็กบนเตียงที่17 เพิ่งได้รับการผ่าตัด เด็กๆ เหล่านี้ไม่มีชื่อ ดังนั้นหลิน ชูจิ่ว จึงทำได้เพียงใช้หมายเลขแทนตัวพวกเขาได้เท่านั้น

“ได้ ข้าจะไปดูเขาเดี๋ยวนี้” เมื่อพูดถึงงาน หลิน ชูจิ่วก็มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนขึ้นทันที เมื่อเห็นสิ่งนี้ซู่ฉาก็ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกงงงวย หวางเฟยเป็นหนึ่งในผู้หญิงไม่กี่คนที่เขารู้ว่าสามารถเปลี่ยนสีหน้าของพวกนางได้ในทันทันใด

       ในขณะที่ซู่ฉายังคงงงงันอยู่นั้น หลิน ชูจิ่วก็เดินเข้าไปในห้องอีกห้อง เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าและล้างมือ เธอหยิบยาใส่เข้าไปในกล่องยาแล้วไปที่แผนกผู้ป่วยทันที

       เมื่อซู่ฉาได้สติอีกครั้ง เขาก็เดินตามนางไป แต่เขาก็ถูกเด็กรับใช้หยุดเอาไว้“ หวางเฟย บอกว่า ท่านต้องสวมเสื้อผ้าที่สะอาดก่อนเข้าไปในห้องก่อนเจ้าค่ะคุณชาย”

       แม้ว่าซู่ฉาจะนั่งในรถม้ามาตลอดทาง แต่เสื้อผ้าและรองเท้าของเขาก็โดยฝุ่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นมันจึงถือว่าไม่สะอาด