Ranker’s Return - ตอนที่ 36

“เฮ้อ~ เหมือนจะขาดใจตายเลยแฮะ”

 

เมื่อการสตรีมจบลงแล้ว ฮยอนนูก็ทิ้งตัวลงไปยังโซฟาที่อยู่ในห้องนั่งเล่น เขาไม่เหลือพลังแม้แต่จะยกนิ้วขึ้นมาแล้ว การสตรีมนั้นเต็มไปด้วยความเครียดและความกดดัน ไม่มีอะไรที่ดูผ่อนคลายเลย ทั้งการต่อสู้ในอารีน่าเอย หรือแม้แต่การแชทของผู้ชม ทำให้เขาต้องคอยกังวลเกี่ยวกับทั้งคำพูด การกระทำ เขาต้องรักษาภาพพจน์ในทุก ๆ การกระทำ

 

“สตรีมอีกซักครั้งสองครั้งนายก็ปรับตัวได้แหละ” ยองซานปลอบใจฮยอนนูพร้อมทั้งส่งน้ำเขา

 

ยองซานเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ดี จนถึงตอนนี้ทั้งร่างของเขาก็ยังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อหลังจากสตรีมเสร็จแล้ว เห็นได้ชัดว่ามันต่างออกไปจากการเล่นอารีน่าเพียงแค่สนุก ๆ เท่านั้น อย่างไรก็ตามหากมีโชคและความสามารถเป็นตัวหนุนนำแล้ว การประสบความสำเร็จในเกมอารีน่านั้นจะเฉิดฉายและไปได้ไกลกว่าแค่การขายไอเทมหรืออัปโหลดวีดีโออย่างแน่นอน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงแนะนำการไลฟ์สตรีมให้กับฮยอนนู แม้จะดูยากในตอนนี้ แต่มันก็เป็นเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น

 

“ถึงอย่างงั้นนายก็ได้เงินมาเยอะเลยไม่ใช่เหรอ?”

 

“จริงด้วย! โกลด์คอยน์ของฉัน!”

 

ดวงไฟแห่งจิตวิญญาณของฮยอนนูโชติช่วงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินประโยคนี้ ทำไมเขาต้องรู้สึกทรมานด้วย ในเมื่อทั้งหมดที่เขาลงทุนลงแรงไปก็ได้ผลตอบแทนมาอยู่แล้ว ฮยอนนูเข้าไปใน ‘เอ-เวิร์ล’ ด้วยแล็ปท็อปของยองซาน

 

“ดูตรงไหนกันนะ? ตรงนี้ใช่ไหม?” ฮยอนนูมองหาหน้าเพจสรุปยอดเงินที่ได้มาทั้งหมดอย่างกระตือรือร้น

 

จากนั้นยองซานก็เป็นคนที่ยื่นมือออกไปคลิกหน้าสรุปนั้น “เอ๋?”

 

“นะ…นี่มันอะไรกัน? ทำไมมันถึงได้เยอะขนาดนี้ล่ะ?” ฮยอนนูถึงกับตกใจเมื่อเห็นจำนวนโกลด์คอยน์ที่ได้รับ

 

ยองซานเองก็กดตรวจสอบซ้ำไปซ้ำมาเพราะเขาก็ไม่เชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน “ผิดพลาดหรือเปล่า? ทำไมมันถึงได้เยอะจัง?”

 

1,000 วอนต่อ 1 โกลด์…

 

57,384 โกลด์คอยน์…

 

57,384,000 วอน…

 

เขาช่างโชคดีจริง ๆ มันช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน

 

“ยองซาน! วันนี้มากินจาจังมยอนกับหมูเปรี้ยวหวานกันเถอะ ไม่สิ ไก่ทอดสไปซี่กับผักรวมซีฟู้ดละกัน! ฉันเลี้ยงนายเอง!” ฮยอนนูตะโกนออกมาอย่างเบิกบานใจ

 

ถึงจะไม่รู้ว่าโกลด์คอยน์จำนวนขนาดนี้จะทะลักเข้ามาอีกในการสตรีมครั้งต่อไปหรือไม่ แต่อย่างไรก็ตามฮยอนนูก็ไม่ได้กังวลเลย

 

“หมูเปรี้ยวหวาน ผักรวมซีฟู้ด ไก่ทอดสไปซี่ แล้วก็…” ยองซานโทรสั่งอาหารจากร้านอาหารแล้วเรียบร้อย

 

***

 

การสตรีมครั้งแรกของฮยอนนูประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก กระแสที่สร้างขึ้นโดยบอสใหญ่ประจำซอยนั้นดุดันกว่าที่ใครหลาย ๆ คนคิดไว้ มันเปรียบได้กับพายุลูกใหญ่ที่เข้าทำลายสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ จนสิ้น ความเสียหายนั้นใหญ่โตมากพอที่จะทำให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับสิ่งปลูกสร้างเหล่านั้นนั่งไม่ติด

 

หนึ่งในบุคคลเหล่านั้นก็คือมาโคร ผู้นำกิลด์แห่งสมาพันธ์ยักษ์ใหญ่อย่าง ‘มาโน’ เขารู้สึกไม่ค่อยดีมาตั้งแต่เช้าแล้ว เนื่องจากข่าวแย่ ๆ ข่าวแล้วข่าวเล่าที่ประดังเข้ามา

 

“จะมีการลดเงินสนับสนุน สปอนเซอร์จะไม่ต่อสัญญาจนกว่าพวกเราจะลดจำนวนเงินในสัญญาลง”

 

“เหตุผลเพราะอะไรกัน? พักหลังนี้เราเสียสปอนเซอร์ไปรัว ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?”

 

แพทริคผู้เป็นคนดูแลเรื่องต่าง ๆ ในโลกความจริงตอบคำถามของมาโครโดยอ้างชื่อของฮยอนนูออกมา “เป็นเพราะบอสใหญ่ประจำซอยครับ สปอนเซอร์ต่างก็หันทิศทางไปสนับสนุนเขากันหมด คอนเทนต์หลักของเราส่วนใหญ่เกี่ยวกับอารีน่า แต่ดูเหมือนสถานการณ์เกี่ยวกับอารีน่าในตอนนี้จะไม่เอื้ออำนวยเลยครับ”

 

เมื่อมาโครได้ฟังดังนั้นเขาก็เคาะหน้าผากของตนเบา ๆ “บอสใหญ่ประจำซอย บอสใหญ่ประจำซอย…”

 

เขาขบคิดอยู่นานก่อนที่จะเอ่ยปากถาม “ตอนนี้เขามีเลเวลเท่าไหร่?”

 

“เลเวล 50 ครับ มันได้รับการเปิดเผยออกมาเมื่อวาน ดังนั้นผมคิดว่าคงมีการคาดเคลื่อนไม่เกินสามเลเวลหรอกครับ”

 

“จะดึงตัวมาหรือกำจัดทิ้งก็ได้ ผมจะได้ไม่ต้องเจอปัญหาจากเขาอีก”

 

“เข้าใจแล้วครับ”

 

หลาย ๆ ฝ่ายเริ่มเพ่งเล็งฮยอนนูมากขึ้นเรื่อย ๆ  ส่วนใหญ่แล้วล้วนเป็นกลุ่มคนที่มีผลประโยชน์ได้เสียกับเขา รวมถึงกลุ่มที่ต้องการจะมีผลประโยชน์ร่วมกันกับเขาด้วย

 

***

 

ฮยอนนูกำลังนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งในแมนชั่นของเลบรอนโดยมีเจ้าตุ๊กตาหมีทังอีนั่งอยู่บนไหล่ของเขาด้วย เหตุผลที่ฮยอนนูมาที่นี่นั้นเรียบง่ายมาก เพราะว่าเขาต้องการจะมาพบเลบรอน และให้เลบรอนพาเขาเข้าเฝ้าจักรพรรดินั่นเอง อย่างไรก็ตามในระหว่างที่เขากำลังมุ่งหน้าไปหาเลบรอนนั้น เขาก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

 

“จริงสิ! ฉันได้รางวัลจากเควสมาแล้วหนิ”

 

ฮยอนนูมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะนั่งลงตรงมุมหนึ่งเพื่อตรวจเช็คฉายาและช่องเก็บของของเขา

 

[ฉายา ‘รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง’]

 

[ฉายาที่มอบให้กับผู้เล่นคนแรกที่สามารถเอาชนะติดต่อกัน 100 ครั้งในอารีน่าได้]

 

ความสามารถ: เพิ่มความเสียหาย 20% เมื่อสู้กับมอนสเตอร์ประเภทมนุษย์ (รวมถึงตอน PvP ด้วย)

 

“โอ้! เยี่ยมไปเลย” ฮยอนนูปรบมือรัว ๆ ท่าทางของเขาไม่ต่างอะไรกับท่าทางของแมวน้ำเลยในตอนนี้ เมื่อเป็นเช่นนั้นเจ้าตุ๊กตาหมีทังอีก็ปรบมือด้วยเช่นกัน

 

ฉายามีความสามารถไม่เลวเลยทีเดียว มีมอนสเตอร์จำนวนไม่น้อยที่เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ในเกมอารีน่า และมักจะเจอตอนทำภารกิจ ผลลัพธ์ของมันส่งผลไปถึงการ PvP ด้วย นั่นหมายความว่าการประลองในอารีน่าหรือโหมดการบุกยึดก็ส่งผลด้วยเช่นกัน หัวใจของฮยอนนูเต้นไม่เป็นจังหวะในขณะที่เขาดูไอเทมที่ได้รับมาเป็นรางวัล

 

“แหวนงั้นเหรอ”

 

ฮยอนนูไม่รอช้า เขารีบหยิบแหวนขึ้นมา ทว่าเขากลับไม่รู้จักแหวนวงนี้ อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะเปลี่ยนอาชีพครั้งที่สอง เขาสามารถใส่แหวนที่มือข้างหนึ่งได้เพียงแค่สองวงเท่านั้น ต้องรอหลังจากเปลี่ยนอาชีพครั้งที่สองแล้ว ช่องใส่แหวนอีกสองช่องจึงจะเพิ่มเข้ามา เมื่อถึงตอนนั้นเขาจะสามารถสวมใส่แหวนได้ถึงสี่วง

 

เมื่อเป็นเช่นนั้นฮยอนนูจึงถอดแหวนของเดลออกแล้วใส่แหวนวงเล็ก ๆ วงนี้ ทันทีที่ฮยอนนูสวมแหวนลงไปบนนิ้วของเขา ข้อความหนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าฮยอนนูและมันทำให้เขาแทบไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเอง

 

“เอ๋?”

 

[สวมใส่เซตยักษาบรรพกาล 2/3]

 

[ได้รับความสามารถของเซต]

 

[ค่าสถานะทั้งหมด +50]

 

[แหวนกักเก็บวิญญาณยักษ์]

 

[แหวนที่กักเก็บวิญญาณยักษ์เอาไว้ สามารถสัมผัสได้ทั้งพลังและวิญญาณจากยักษ์บรรพกาลที่เปล่งออกมาจากแหวนวงนี้]

 

ระดับ: ยูนีค

 

ข้อจำกัด: ไม่มี

 

ความสามารถ: พละกำลัง +50 พลังโจมตีเวทมนตร์+50 สามารถใช้ทักษะ ‘ธาตุแท้ของยักษ์’ ได้ (เวลาคูลดาวน์ 2 ชั่วโมง)

 

ทักษะธาตุแท้ของยักษ์: มีพลังเพิ่มขึ้นตามค่าพลังโจมตีเวทย์มนตร์ ระยะเวลา 5 นาที

 

“ผลลัพธ์จากไอเทมเซตงั้นเหรอ?”

 

ถูกต้องแล้ว! แหวนวงนี้มีความเกี่ยวข้องกับแหวนวงที่ฮยอนนูเคยได้มาเมื่อตอนที่เขาผ่านโหมดฝึกฝน ฮยอนนูพอใจกับผลลัพธ์มาที่คาดไม่ถึงของไอเทมเซตนี้เป็นอย่างมาก

 

‘เซตไอเทมระดับยูนีค’ ยิ่งไปกว่านั้นมันยังเป็นเซตไอเทมระดับยูนีคอีกด้วย

 

“หน้าต่างแสดงข้อมูลตัวละคร!”

 

ฮยอนนูตรวจดูหน้าต่างแสดงข้อมูลตัวละครของตัวเอง ซึ่งเปลี่ยนไปหลังจากที่เขาได้สวมใส่แหวนกักเก็บวิญญาณยักษ์แล้ว เขาพอใจในค่าสถานะที่่เปลี่ยนไปอย่างมาก

 

[หน้าต่างแสดงข้อมูลตัวละคร]

 

[ชื่อตัวละคร: คังฮยอนนู]

 

เลเวล: 50

 

อาชีพ: นักรบ

 

ฉายา: นักรบผู้ได้รับการยอมรับจากคาน ดาวดวงใหม่ผู้ได้รับการยอมรับจากเลบรอน บุคคลแรกผู้ได้พบกับจักรพรรดิ บุคคลแรกผู้ย่างกรายเข้าสู่เขตพระราชวังแห่งอาณาจักร รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

 

ค่าสเตตัส: พละกำลัง 70(+300) ความว่องไว 125(+150) พลังโจมตีทางกายภาพ 60(+180) พลังโจมตีเวทมนตร์ 60(+130) พลังงานการต่อสู้ 6(+50)

 

แต้มสเตตัสคงเหลือ: 0

 

ด้วยเอฟเฟคจากแหวนเพียงแค่วงเดียวสามารถยกระดับค่าสเตตัสทั้งหมดของเขาได้อย่างมาก

 

หลังจากนั้นฮยอนนูก็ลุกขึ้น ถึงเวลาไปหาเลบรอนแล้ว

 

***

 

อย่างไรก็ตามท้ายที่สุดแล้วฮยอนนูก็ต้องเข้าเฝ้าจักรพรรดิด้วยตัวคนเดียว เนื่องจากเลบรอนอ้างว่ากำลังยุ่งจึงไปกับเขาด้วยไม่ได้ เขาเพียงแค่ประทับตราใบอนุญาตผ่านให้ฮยอนนูเท่านั้น

 

10 นาทีผ่านไป ฮยอนนูก็มาถึงหน้าพระราชวังแห่งอาณาจักรจนได้ เขายื่นใบอนุญาตผ่านของเลบรอนให้พวกองครักษ์ดู องครักษ์เหล่านั้นพิจารณามันอย่างละเอียดก่อนที่จะเปิดทางให้เขา

 

‘จะได้ไอเทมแบบไหนกันนะ?’

 

ตาทั้งสองของฮยอนนูสุกสกาวขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงของรางวัลจากภารกิจที่เขาทำสำเร็จแล้ว ดวงตาคู่นี้ของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

 

‘รางวัลจะต้องสมกับระดับของจักรพรรดิแน่’

 

“ยังไงก็ต้องเจ๋งอยู่แล้ว! รีบไปเอารางวัลแล้วลุยกันต่อเถอะ”

 

ไม่นานนักฮยอนนูก็มาถึงพระราชวังของจักรพรรดิแล้ว เขาผ่านพิธีรีตองต่าง ๆ ตามที่กำหนดไว้ก่อนที่จะได้เข้าเฝ้าจักรพรรดิอีกครั้ง

 

“โฮ่! เป็นเจ้าอีกแล้วงั้นหรือ?” จักรพรรดิพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย อย่างไรก็ตามสายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความสนใจในตัวฮยอนนู ชายหนุ่มผู้นี้กลับมาที่นี่อีกครั้งในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์หลังจากการมาเยือนเมื่อครั้งก่อน ตามความคิดของจักรพรรดิแล้วถือว่าเป็นการกลับมาที่รวดเร็วมาก

 

“ผมกลับมาอีกครั้งหลังจากได้รับเครื่องยืนยันมาแล้วครับ” ฮยอนนูโค้งคำนับพร้อมกับพูดด้วยความอ่อนน้อม

 

‘หมอนี่มันปีศาจชัด ๆ เลเวลน่าจะไม่ต่ำกว่า 200 สินะ? ไม่สิ ดูจากหลังของฉันที่แข็งเกร็งไปหมดเพราะแรงกดดันนี้ อย่างน้อยน่าจะมีเลเวลซัก 300 แน่’

 

เมื่อไม่มีเลบรอนมาคอยกันท่าให้ จักรพรรดิในตอนนี้ก็เปรียบเสมือนปีศาจร้ายดี ๆ นี่เอง แถมยังเป็นปีศาจร้ายผู้มีหลายร้อยแขนและดวงตาหลายสิบคู่อีกด้วย

 

“งั้นรับนี่ไปสิ”

 

[คุณสำเร็จภารกิจ ‘การพิสูจน์คุณสมบัติ’]

 

[ได้รับของขวัญจากจักรพรรดิ]

 

สิ่งที่จักรพรรดิมอบให้เขาคือลูกประคำเล็ก ๆ ลูกหนึ่ง

 

“จงรับสิ่งนี้ไปแล้วนำมันไปที่ทะเลทรายอาร์ติเพื่อเจอกับอัลเดรด”

 

[ภารกิจถูกสร้างขึ้นแล้ว]

 

[ภารกิจ ‘ไปยังทะเลทรายอาร์ติ’]

 

[คุณได้รับการยอมรับจากจักรพรรดิแล้ว จงนำของสิ่งนี้ไปยังทะเลทรายอาร์ติเพื่อพบกับอัลเดรด]

 

ระดับ: C

 

เงื่อนไข: พบกับอัลเดรด 0/1

 

รางวัล: ทักษะของอัลเดรด

 

“เข้าใจแล้วครับ!” ฮยอนนูค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นจากการโค้งคำนับ ‘เฮ้อ~ ฉันต้องรีบไปยังทะเลทรายเร็ว ๆ แล้วสิ’

 

จักรพรรดิมองเขาอยู่นานก่อนที่จะเอ่ยปากพูดอีกครั้ง “นี่ถือเป็นการร้องขอจากข้า ทั้งนี้ก็เพราะข้าเชื่อใจคนที่เลบรอนให้การยอมรับ ข้าได้ยินว่ามีพวกกบฏซ่อนอยู่ในเขตทะเลทราย หาให้เจอว่าใครเป็นตัวการ ใครกำลังสมคบคิดกันอยู่ แล้วก็หาที่อยู่ของพวกมันให้เจอด้วย”

 

[ภารกิจถูกสร้างขึ้นแล้ว]

 

[ภารกิจ ‘การสำรวจพวกกบฏ’]

 

[มีพวกกบฏหลบซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักที่ในเขตทะเลทรายอาร์ติ หาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกกบฏ]

 

ระดับ: MS

 

เงื่อนไข: ข้อมูลเกี่ยวกับพวกกบฏ 0/1

 

รางวัล: ของขวัญจากจักรพรรดิ

 

“ผมจะรีบทำให้เสร็จครับ!” เมื่อฮยอนนูรับปาก จักรพรรดิก็โบกมือเป็นสัญญาณให้ฮยอนนูออกไปได้

 

หลังจากฮยอนนูออกมาจากพระราชวังแล้ว เขาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ “เฮ้อ~ ให้ตายสิ! ใจฉันสั่นไปหมดเลย”