Ranker’s Return - ตอนที่ 62

ตอนที่ 62

 

ก่อนที่ฮยอนนูจะแยกตัวจากกิลด์สมาพันธ์ผู้บุกเบิก เคทได้ยื่นข้อเสนอบางอย่างกับชายหนุ่ม “ฉันต้องการสนับสนุนคุณเป็นการส่วนตัว”

 

ฮยอนนูรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเขาปฏิเสธข้อเสนอนั้นอย่างไม่ลังเล ตอนนี้เขาเซ็นสัญญากับไนกี้ การมีผู้สนับสนุนรายอื่นจะสร้างความยุ่งเหยิงบางอย่างให้กับเขา

 

แม้ว่าฮยอนนูจะปฏิเสธอย่างหนักแน่น แต่ดูเหมือนว่าเคทจะรู้คําตอบของชายหนุ่มอยู่ก่อนแล้ว อย่างไรก็ตามเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ “อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธไป เก็บมันไปคิดสักหน่อยก็แล้วกัน คราวหน้าที่เราเจอกัน ฉันหวังว่าคุณจะให้คําตอบที่ดีกับฉันในเวลานั้น” เคทยื่นข้อเสนออีกครั้ง จากนั้นก็บอกลาอย่างสุภาพแล้วจากไป เขาบอกว่าพวกเขากําลังจะไปสํารวจสถานที่ห่างไกลแห่ง

 

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสนุกกับการเล่นอารีนามากเลยทีเดียว…”

 

นทันทีที่ก้าวเท้าออกจาก “เอ-คิวบ์” ชายหนุ่มรีบวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งเป็นที่มาของกลิ่นนั้นโดยทันที

 

“ไก่! ไก่! ไก่!” เสียงตะโกนของเขาดังนําหน้าเจ้าตัวที่กําลังพุ่งตรงมายังห้องนั่งเล่น

 

ยองซานเผลอสะดุ้งเพราะเสียงตะโกนของเพื่อนสนิทจนน่องไกในมือเกือบจะหล่น “เจ้าบ้านี้! นายเล่นเสร็จแล้วเหรอ?”

 

“ปีก! บีก! บีก! ฉันขอปีก!” ฮยอนนูแทบจะเมินยองซานโดยสิ้นเชิง สายตาของเขาจ้องมองไปที่ปีกไก่ในจาน ส่วนที่เขาโปรดปรานมากที่สุดของไก่ก็คือปีก!

 

“สนใจกันหน่อยสิโว้ย! เฮ้อ! เอาเถอะ ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ชอบกินปีกอยู่ดี” ยองซานชอบน่องทั้งสองข้างมากกว่า มันจึงไม่มีปัญหาอะไรเมื่อเขาทั้งสองคนกินไก่ทอดด้วยกันฮยอนนูชอบปีก ในขณะที่ยองซานชอบน่อง ช่างเข้าขากันได้ดียิ่งนัก

 

“นายเลเวลไหนแล้ว?”

 

“ฉันเหรอ? ตอนนี้เลเวล 93 แล้ว ทําไม?”

 

ยองซานวางกระดูกน่องไกในมือลง “นายควรจะเข้าร่วมการแข่งขันประชันทักษะรอบด้าน

 

“ฉันเหรอ? ทําไมนายถึงคิดงั้นล่ะ?”

 

“เหตุผลคือเงินยังไงละเพื่อน ตอนที่นายเข้าร่วม นายสามารถบันทึกวิดีโอจากนั้นก็นํามาอัปโหลดเพื่อโปรโมทตัวเองได้”

 

ฮยอนนูคิดเกี่ยวกับมันแล้ววางปีกไก่ที่เขากําลังกัดลง การแข่งขันประชันทักษะรอบด้านเป็นการแข่งขันที่มีเพียงผู้เล่นเลเวลต่ํากว่า 100 เท่านั้นถึงจะเข้าร่วมได้ มันคือแพลตฟอร์มที่ถูกเรียกว่าลอตเตอรี่สําหรับผู้เล่น และเป็นหนึ่งในแพลตฟอร์มที่สมาคมขนาดใหญ่หรือนักเล่นเกมมืออาชีพให้ความสนใจ ผู้เล่นที่เข้าร่วม หากโชคดีในการแข่งขันก็จะได้รับทักษะที่ดีราวกับการถูกลอตเตอรี่เลยทีเดียว

 

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ควรไป ว่าแต่หัวข้อในการแข่งขันครั้งนี้คืออะไร?”

 

“PvP ทดสอบพลังเวทมนตร์ และประเมินความสําเร็จ”

 

“แน่นอนว่าต้องเป็นสามหัวข้อนั้น” ฮยอนนูครุ่นคิดอย่างพิจารณา

 

“บอสใหญ่ประจําซอยจะเข้าร่วมการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านหรือไม่?”

“ครับบอส มันอาจจะถูกใช้เป็นเนื้อหาในสตรีมของเขา”

 

เจมี่และเคลได้พบกันบ่อยมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงข้อมูลและพูดถึงฮยอนนูได้อย่างอิสระ แม้แต่ในบริษัทไนกี้เอง ข้อมูลเกี่ยวกับฮยอนนูก็ยังเป็นความลับสุดยอด ทั้งนี้ก็เพื่อป้องกันการรั่วไหลของข้อมูล

 

“เขาจะทําลายสถิติทั้งหมดได้หรือไม่?”

 

“พูดยากเหมือนกันครับ สําหรับการทดสอบพลังเวทมนตร์นั้นเขาค่อนข้างโดดเด่น แต่สําหรับในหัวข้อการทดสอบอีกสองอย่างนั้นคงต้องรอดูกันอีกที”

 

“ใช่แล้ว! ไม่มีผู้เล่นเลเวลต่ํากว่า 100 คนไหนเลยที่สามารถอยู่ในระดับทองแดงได้” เจมี่แสดงท่าทางเห็นด้วยกับเคลอย่างขะมักเขม้น

 

นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมเรื่องของบอสใหญ่ประจําซอยถึงได้กลายเป็นประเด็นร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นผู้เล่นที่อยู่ในระดับทองแดงตอนที่มีเลเวลต่ํากว่ามาตรฐานถึง 30 เลเวล มันถือว่าเป็นครั้งแรกตั้งแต่เปิดให้บริการเกมอารีน่ามาเลยที่มีเรื่องแบบนี้ ผลการสํารวจล่าสุดเปิดเผยข้อมูลว่าระดับผู้เล่นเฉลี่ยที่อยู่ในระดับทองแดงคือเลเวล 120 ในขณะที่ระดับเงินและระดับทองนั้นจะอยู่ที่เลเวล 142 และ 170 ตามลําดับ

 

“การต่อสู้โดยไม่แพ้เลยในขณะที่เลเวลต่ํากว่า 120 ถือเป็นความสําเร็จอย่างยิ่งยวดของผู้เล่นเลยทีเดียว ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจนัก เพราะระดับมาตรฐานของเขานั้นสูงอยู่แล้ว” โทนเสียงของเจมี่แสดงออกมาว่าเขาเชื่อในสิ่งที่ตนรับรู้

 

“บอส! คุณเห็นวิดีโอใหม่หรือยัง? อันที่ต่อสู้กับดูลาฮาน?”

 

“แน่นอน! ฉันเคยเห็นแล้ว”

 

เจมกดปุ่ม และวิดีโอของฮยอนนูก็เริ่มเล่นบนหน้าจอขนาดเล็กที่อีกด้านของสํานักงาน ทั้งเจมี่ และเคลดูวิดีโออย่างเงียบๆ ทั้งคู่ดูมาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังหยุดดูไม่ได้ไม่นานนักวิดีโอก็จบลง มันเป็นวิดีโอสั้นๆห้านาที และพวกเขาทั้งสองก็รู้สึกเศร้ามากเมื่อมันจบลง ทุกคนที่ดูวิดีโอนี้คงรู้สึกแบบเดียวกัน

 

“เทรลเลอร์เสร็จแล้วเหรอ?”

 

“ใช่ครับ! เหลือแค่เผยแพร่”

 

“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ก็สามารถดูได้จากทุกที่ทั่วโลก?”

 

“แน่นอนครับบอส!”

 

โฆษณาตัวอย่างของ “ราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากาก” กําลังจะออกสู่สายตาชาวโลก

 

“ฮยอนนู! นี่มันอะไรกัน?”

 

ยามเช้าตรู่ของวัน ฮยอนนูผู้กําลังหลับฝันหวานสะดุ้งตื่นเพราะเสียงตะโกนของยองซานซึ่งเดินเข้ามาในห้องนอนของเขาพร้อมกับแท็บเล็ตพีซีในมือ บนหน้าจอมีรูปชายสวมหน้ากากและตัวอักษรเขียนว่า “ราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากาก”

 

ฮยอนนูงุนงงเพราะยังไม่ตื่นดี เขาขยี้ตาในขณะที่มองดูแท็บเล็ตพีซีที่ยองซานยื่นออกมาและตอบคําถามของเพื่อนสนิทอย่างเป็นกันเองว่า “เนื้อหาใหม่ของฉันเอง” จากนั้นเขาก็มองไปที่ใบหน้าของยองซานเพราะสงสัยว่านี่คือสาเหตุที่ตนเองโดนปลุกอย่างนั้นหรือ

 

“ทําไมนายไม่บอกฉัน?” ยองซานโต้กลับ จ้องไปที่ดวงตาของฮยอนนูด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความขัดใจ

 

ทว่าฮยอนนูกลับตอบกลับว่า “ก็นายไม่ได้ถามนี่!”

 

“เอ่อ…” ยองซานไม่มีอะไรจะพูด เขาไม่สามารถโต้แย้งได้

 

“เข้าใจแล้ว” ในที่สุดยองซานก็ยอมแพ้ “พวกเขาได้เริ่มโปรโมตมันแล้ว”

 

มันกลายเป็นเช้าวันใหม่ที่แสนสุขสําหรับฮยอนนโดยทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

 

อนาคตของเขาเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆแล้ว

 

“สวัสดีทุกๆคน ผมบอสใหญ่ประจําซอยเอง”

 

วันนี้เริ่มต้นด้วยการทักทายตามปกติของฮยอนนู

 

– หวัดดีบอสใหญ่!

 

– วันนี้นายสตรีมนาน ๆ ได้ไหม?

 

– ขอแปดชั่วโมงไปเลย

 

– “ยินดีที่ได้รู้จัก” ได้โดเนทให้คุณ 444 เหรียญทอง

 

– “วันนี้คุณทําอะไรอยู่” ได้โดเนทให้คุณ 33 เหรียญทอง

 

โดยทั่วไปแล้วฮยอนนมีการออกอากาศน้อยกว่าสตรีมเมอร์คนอื่นๆ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ผู้ชมกระหายสตรีมสดของเขามากยิ่งขึ้น เป็นเรื่องปกติที่จะสตรีมสี่ถึงเจ็ดครั้งต่อสัปดาห์ แต่ฮยอนนูนั้นต่างออกไป

 

“การคิดถึงเนื้อหาสตรีมดูเหมือนจะไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ฉันควรบันทึกความคิดของตัวเองคร่าวๆแล้ววางแผนสําหรับอนาคต”

 

ฮยอนนูยังคงให้ความสําคัญกับการสตรีมของตน การหาเงินจากการสตรีมทุกวันเป็นเรื่องที่ดี แต่ก็ยังมีขีดจํากัดในบางจุดไม่มีสตรีมเมอร์คนใดจะทําสิ่งนี้ได้เป็นเวลานาน คนที่ถูกเรียกว่าดีที่สุดยังคงเปลี่ยนแปลงไปนับครั้งไม่ถ้วนในระยะเวลาเพียงแค่สองปี

 

“ไม่ว่ายังไงก็ต้องทํามันต่อไป ฉันต้องจ่ายหนี้และแก้แค้น!”

 

“ขอบคุณสําหรับ 444 เหรียญทอง และ 33 เหรียญทอง วันนี้ผมจะไปแข่งขันประชันทักษะรอบด้านครับ”

 

– ว้าว! ในที่สุดบอสใหญ่ก็ไปแข่งขันประชันทักษะรอบด้าน ดูเหมือนว่าบอสจะเลเวล 100 แล้วนะ

 

– วันนี้จะมีการสร้างสถิติใหม่ไหมนะ?

 

– สงสารพวกมือใหม่ที่จะเข้าร่วมในวันนี้เลย? 555

 

– นายหัวเราะทําไมกัน? 555

 

ผู้ชมอดรู้สึกสงสารและสนุกสนานไปกับความโชคร้ายของพวกมือใหม่ที่จะเข้าร่วมการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านของวันนี้ไม่ได้ ทุกคนต่างนึกขํา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขานึกถึงผู้ที่จะพ่ายแพ้อย่างสิ้นท่าให้กับฮยอนนูในการ PVP

 

“วันนี้ผมจะทํา PvP การทดสอบพลังเวทมนตร์ และการประเมินความสําเร็จนะครับ”

 

– ว่าแต่ราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากากคืออะไร?

 

– แค่ใส่หน้ากากก็เข้าร่วมได้หรอ?

 

– ใครจะเข้าร่วมบ้าง?

 

“ผมจะบอกพวกคุณเกี่ยวกับราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากากในตอนท้ายของการแข่งขันประชันทักษะรอบด้าน หากพวกคุณอยากรู้โปรดตั้งตารอด้วยนะครับ”

 

– ให้ตายสิบอสใหญ่ คุณกําลังล่อลวงพวกเรา

 

-อา- ท่านบอสใหญ่ประจําซอยได้โปรดเมตตาด้วย

 

– ฉันสงสัยจะแย่อยู่แล้ว บอกหน่อยเร็ว!

 

“อยากรู้กันเหรอครับ?”

 

– ใช่แล้ว!

 

– ฉันอยากรู้จริง ๆ

 

รีบพูดออกมานะ ไม่งั้นฉันจะไป!

 

ดูเหมือนว่าผู้ชมจะอยากรู้จริงๆ ว่าราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากากคืออะไร? ใครจะเข้าร่วมบ้าง? อะไรจะเกิดขึ้น? สิ่งเดียวที่ออกมาในโฆษณาคือเนื้อหาใหม่เท่านั้น ไม่ได้มีรายละเอียดอื่นใด

 

“ถ้าอยากรู้ก็ให้เหรียญทอง!” ฮยอนนูแนะนําบทกลอนของนักแสดงตลกในอดีต ฮอคยองฮุนให้กับผู้ชม

 

– อ่า- จริงๆเลยผู้ชายคนนี้

 

– คําพูดนี้มันอะไรกัน

 

– ไม่เอาอย่างนั้นนะบอส!

 

– ช่างน่าตกใจ บอสใหญ่ประจําซอยแก่แล้วหรือนี่!

 

หลังจากได้ยินประโยคเด็ดของฮยอนนู ผู้ชมก็เริ่มพูดคุยกันอย่างโกรธจัด อย่างไรก็ตามบางคนก็ยังโยนเหรียญทองคํา.shg-k

 

“ฉันอยากรู้” ได้โดเนทให้คุณ 55 เหรียญทอง

 

– “น้ําตาปริ่ม” ได้โดเนทให้คุณ 555 เหรียญทอง

 

– “บอกมันเดี๋ยวนี้” ได้โดเนทให้คุณ 44 เหรียญทอง

 

ฮยอนนูเดินไปที่ห้องแข่งขันพร้อมรับเหรียญทอง “ขอบคุณสําหรับเหรียญทอง อย่างไรก็ตามผมจะเปิดเผยรายละเอียดของราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากากในตอนท้ายของวันนี้! ตอนนี้เรามาดูการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านกันเถอะ!”

 

ดูเหมือนว่าความสามารถในการสตรีมของฮยอนนูจะเพิ่มขึ้นทุกวัน

 

โคลอสเซียมขนาดมหึมาที่สร้างขึ้นเพื่อการแข่งขันโดยเฉาะบัดนี้ถูกอัดแน่นไปด้วยผู้เล่นที่เข้าร่วมการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านในวันนี้ โดยเฉพาะผู้เล่นที่มารวมตัวกันเมื่อพวกเขาได้ยินว่าบอสใหญ่ประจําซอยจะเข้าร่วมในวันนี้

 

“สวัสดีครับ… ใช่ครับ ยินดีครับ” ฮยอนนูยังคงทักทายผู้เล่นที่เข้ามาพูดกับเขาอย่างเป็นมิตร

 

“ภาพลักษณ์เป็นสิ่งสําคัญ

 

ไม่นานนักฮยอนนูก็สามารถก้าวผ่านฝูงชนจํานวนมากและเข้าร่วมการแข่งขันได้ในที่สุด

 

“ผู้เล่น คังฮยอนนู คุณได้รับเชิญให้เข้าร่วมการแข่งขันประชันทักษะรอบด้าน

 

“ขอบคุณครับ”

 

– ในที่สุดก็เริ่มแล้ว

 

– ตอนนี้เป็นโหมดฆ่ามือใหม่สินะ น่าสนุกจริงๆ 555

 

– ฉันไม่รู้ว่าพวกมือใหม่จะเป็นใคร แต่พวกเขาจะถูกจดจําไปตลอดกาล

 

– คิๆๆ การพ่ายแพ้มันน่าเศร้านะ เป็นฉันคงร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่

 

ดูเหมือนผู้ชมจะสนุกกับมันมากเลยทีเดียว

 

“เอาล่ะ! วันนี้ผมจะออมมือโดยสู้ด้วยมีดเล่มนี้”

 

ฮยอนนูกล่าวขึ้นพร้อมทั้งดึงกริชออกมาตามที่เขาวางแผนไว้ มันอาจจะดูแปลกไปหน่อยเพราะมันดูไม่คม แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นของหายาก

 

[กริชของนักล่ายักษ์น้ําแข็ง]

 

[กริชที่นักล่าฝีมือดีใช้ต่อสู้กับยักษ์น้ําแข็งในหุบเขาเยือกแข็ง]

 

[ระดับ: แรร์]

 

[ข้อจํากัด: ความคล่องตัว 400 ความแข็งแกร่ง 200]

 

[ความทนทาน: 700/700]

 

[พลังโจมตี: 300]

 

[ความสามารถ: การเจาะเกราะ 1596 จะทําให้สถานะ “เลือดออก” ผิดปกติแก่คู่ต่อสู้เมื่อทําการโจมตี]

 

“มันคือของเล่นราคา 1,000 เหรียญทอง

 

แม้ว่าจะเป็นอาวุธที่ค่อนข้างดี แต่ฮยอนนูก็ทําราวกับว่ามันเป็นของที่แย่

 

– มันเป็นบลัฟใหม่หรือเปล่า?

 

– ความอวดดีของเขาเพิ่มขึ้นทุกวัน หรือว่ามันจะเป็นโรคอย่างหนึ่ง?

 

– เป็นความมั่นใจที่มาจากทักษะไม่ใช่การบลัฟ

 

– แต่ทําไมฉันถึงรู้สึกว่าเป็นการบลัฟกันนะ? 555

 

กระแสตอบรับจากผู้ชมเป็นไปด้วยดี แน่นอนว่ามันไม่ได้ดีทั้งหมด แม้กระทั่งทุกวันนี้ ฮยอนนูก็มีชื่อเล่นต่างๆ เช่นราชันย์แห่งการบลัฟ กัปตันบรัฟฟาโด้และอื่นๆ

 

“เอาล่ะ! งั้นผมไป PVP ก่อนนะครับ”