Ranker’s Return - ตอนที่ 63

ตอนที่ 63

 

– อา โหดร้ายเกินไปแล้ว

 

– โดนเหยียบจนแบนแบบนี้จะเล่นต่อได้ยังไง?

 

– ฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่กล้าขึ้นเวทีประลองอีกแน่

 

– บอสใหญ่คือผู้สร้างบาดแผลในใจที่แท้จริง

 

มันช่างเป็นการโจมตีที่สมบูรณ์แบบ ฮยอนนูกวัดแกว่งดาบของเขาอย่างมั่นคงและกล้าหาญ อีกทั้งยังมีความเผด็จการอยู่เนืองๆ อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะยังไม่ยอมแพ้ คู่ต่อสู้ผู้น่าสงสารของฮยอนนูดิ้นรนอย่างดื้อรั้น แม้ว่าร่างกายและจิตใจของเขาจะบอบช้ํามากก็ตาม สุดท้ายฮยอนนูก็เผด็จศึกด้วยการโจมตีที่โหดเหี้ยม

 

สมบูรณ์แบบ…นี่แหละคือฮยอนนู

 

ฝ่ายตรงข้ามแทบจะเป็นบ้า น่าเสียดายที่เขาต้องมาเผชิญหน้ากับฮยอนนู การต่อสู้ในครั้งนี้ จะกลายเป็นความทรงจําที่ยากจะลืมเลือน เขาจะไม่มีวันลืมสิ่งนี้ไปตลอดชีวิต

 

ผู้เล่น “คังฮยอนนู” เป็นฝ่ายชนะ]

 

ตอนนี้ผมแข่งไปกี่แมตช์แล้วกันนะ?”

 

– ฉันเคยเห็นฉากนี้มาแล้วเก้าครั้ง ดูเหมือนว่าฉันเริ่มจะเลือดเย็นขึ้นเรื่อยๆ

 

– พวกเราทุกคนล้วนเลือดเย็นขึ้น 555

 

“ผมได้รับรางวัลเก้าครั้ง กริชเล่มนี้เป็นหนึ่งในนั้น และมันก็เป็นอาวุธที่ดีกว่าที่คุณคิด คงจะดีถ้าผมใช้มันคู่กับดาบยาว พวกคุณคิดว่าไงบ้างครับ?”

 

หน้าต่างแชทกระตือรือร้นกับคําพูดของฮยอนนู และเสียงของทุกคนก็เป็นไปในทิศทางเดียวกัน

 

– นั่นเยี่ยมไปเลย มันต้องเร้าใจสุดๆแน่ ทุกคนคิดงั้นไหม?

 

-ฉันด้วย! แค่คิดว่าบอสใหญ่แทงคนอื่นด้วยดาบสองเล่มก็ตื่นเต้นแล้ว 555

 

– ถ้าฉันเป็นคู่ต่อสู้ของบอสใหญ่ ฉันจะยอมแพ้

 

– นี่แหละคือบอสใหญ่ประจําซอย เขาบ้ามาก

 

ฮยอนนไม่ได้กังวลเกี่ยวกับปฏิกิริยาของผู้ชม วันหนึ่งเขาจะเข้าร่วม “ราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากาก” ในเวลานั้นเขาจะต้องสร้างวิธีการต่อสู้แบบอื่นเพื่อซ่อนตัวตนของเขา

 

ฉันควรใช้กริชหรือไม่? มันน่าจะดีกว่าที่ฉันคิดไว้

 

คู่ต่อสู้คนสุดท้ายของฮยอนนูเป็นนักเวท เมื่อเขารู้ว่าต้องต่อสู้กับบอสใหญ่ประจําซอยตัวเขาก็สั่นเทาและเผยแววตาน่าสงสารออกมา

 

– บอกตรงๆว่าเขาควรยอมแพ้

 

– ยอมมอบตัวเสียเถิดน้องชาย

 

– อย่าดื้อรั้นไปเลยสหาย มันไม่มีประโยชน์หรอก

 

ฮยอนนูไม่คิดจะต่อสู้ในเมื่ออีกฝ่ายดูเหมือนไม่มีใจจะต่อสู้เช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงเชิญบุคคลนี้ให้ยอมจํานน “คุณอยากยอมแพ้ไหม?”

 

“ซะ…ใช่!” นักเวทคนนั้นตอบราวกับว่าเขากําลังรอมันอยู่ เขาพยักหน้ารัวๆ จนฮยอนนูกลัวว่าคอของเขาจะหัก

 

ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามได้ยอมแพ้แล้ว]

 

ผู้เล่น “คังฮยอนนู” เป็นฝ่ายชนะ]

 

“ขอให้มีช่วงเวลาที่ดีในอารีน่า”

 

หลังจากเห็นข้อความนี้ ฮยอนนูก็บอกลานักเวทฝ่ายตรงข้าม เขายังคงรักษาภาพลักษณ์ที่สุภาพของเขาไว้จนจบ

 

– คนคนนี้เป็นพวกสองบุคลิกงั้นเหรอ?

 

– เขาจะเปลี่ยนไปเมื่อจับดาบ

 

– เขาเป็นคนดีตอนที่เขาไม่ต่อสู้

 

– ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นมารร้ายอยู่ดี

 

อย่างไรก็ตามภาพลักษณ์ของฮยอนนนั้นแข็งกระด้างไปแล้ว

 

“ต่อไปผมจะไปทําการประเมินความสําเร็จ”

 

– มันต้องเป็นการโจมตีแบบโซโล่ ฉันตั้งหน้าตั้งตารอสิ่งนี้มากที่สุด

 

– ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรจาก PVP ตั้งแต่แรก มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่ผู้ชนะเลิศเหรียญของระดับทองแดงจะต่อสู้ที่นี่

 

– อย่างกับผู้ใหญ่รังแกเด็ก

 

ฮยอนนูมาถึงสถานที่ประเมินความสําเร็จอย่างรวดเร็วในระหว่างที่เขาสนทนากับผู้ชม

 

“แค่วางมือบนแผ่นหินก้อนนี้” NPC สาวสวยสอนวิธีวัดความสําเร็จของเขา

 

ฮยอนนูวางมือลงบนร่องหินรูปฝ่ามือในแผ่นหินตามคําอธิบาย มันสั่นสะเทือนเล็กน้อย

 

[เรากําลังประเมินความสําเร็จของคุณ]

 

“ผมอยากรู้ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร โดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่ามันจะเป็นการให้คะแนนที่ไม่เหมือนใคร”

 

– โลภเกินไป นายควรมีคุณธรรมในใจบ้างนะบอส

 

– ตอนนี้มีผู้ที่ได้รับคะแนนพิเศษในการประเมินความสําเร็จน้อยกว่าห้าคน

 

-ทําไม? คุณควรจะเป็นระดับหายากอย่างแน่นอน ออกจะโลภมากไปหน่อยที่หวังสูงกว่านั้น

 

– ฉันดีใจจนแทบจะร้องไห้เมื่อได้ระดับหายาก มีเพียงบางคนเท่านั้นที่ได้ระดับยูนิค

 

ผู้ชมแอบไม่พอใจกับคําพูดของฮยอนนู น้ําเสียงของเขาแตกต่างจากปกติ หลายคนรู้สึกหมั่นไส้ในความมั่นใจของเขา

 

[16, 26, 36.206.90%, 100%]

 

[การประเมินความสําเร็จเสร็จสิ้นแล้ว]

 

“การประเมินความสําเร็จเสร็จสิ้นแล้ว กรุณายืนยันด้วยค่ะ”

 

ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ

 

NPC หญิงประกาศว่าการประเมินความสําเร็จสิ้นสุดลงแล้ว พร้อมกันนั้นก็มีหน้าต่างข้อความปรากฏขึ้นต่อหน้าฮยอนนู จากนั้นทุกคนที่อ่านข้อความของเขาก็พูดไม่ออก แม้แต่ฮยอนนูเองก็เช่นเดียวกัน ทุกคนต่างก็คนตกใจ

 

– เป็นไปไม่ได้!

 

– นี่เรื่องจริงงั้นหรอ?

 

– ว้าว! สุดยอด!

 

มีเพียงคําชมเชย พวกเขากําลังบ้าคลังกับผลลัพธ์ของผลการประเมินที่ออกมา

 

[คะแนนความสําเร็จะ มหากาพย์]

การจัดอันดับระดับมหากาพย์ได้เกิดขึ้นแล้ว

 

มหากาพย์เป็นหนึ่งห้าระดับที่มีอยู่ในการประเมินความสําเร็จตามคําอธิบายในคู่มืออารีน่า โดยสีระดับก่อนหน้าประกอบด้วย ทั่วไป หายาก แรร์ และยูนีค ที่สําคัญคือยังไม่มีผู้เล่นคนไหนได้รับระดับมหากาพย์ในการประเมินความสําเร็จมาก่อนเลย

 

– คนแรกที่ได้รับการยอมรับจากเจ้าหน้าที่ฝึกคลาสนักรบ

 

– คนแรกที่ได้รับการยอมรับจากองค์จักรพรรดิ

 

– คนแรกที่ได้ย่างกรายเข้าสู่พระราชวังอิมพีเรียล

 

– คนแรกที่ได้เข้าพบกับองค์จักรพรรดิ

 

– คนแรกที่ได้รับชัยชนะติดต่อกัน 100 ครั้งในอารีน่า

 

– คนแรกที่สามารถสังหารมังกรทะเลทรายด้วยตัวคนเดียว

 

และบรรทัดสุดท้ายที่ทําให้ทุกคนตกใจมากที่สุด

 

– ศิษย์ของอัศวินที่เก่งกาจที่สุดของจักรวรรดิ

 

ดูเหมือนว่าการประเมินความสําเร็จนี้จะพิจารณาจากฉายาเป็นหลัก มันจึงไม่แปลกเลยที่ฮยอนนูจะได้รับระดับมหากาพย์

 

ผู้ชมของเขากระตือรือร้นกับฉายาหายากต่างๆนานาของฮยอนูอยู่พักใหญ่ อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็นคลาสของชายหนุ่มระลอกคลื่นที่บ้าคลั่งก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

 

อัศวินแห่งคีออน…

 

– ว้าว! เป็นคลาสที่หายากมาก

 

– ศิษย์ของเลบรอน? ดูเหมือนจะอยู่ในอันดับต้นๆ ของฉายาหายาก

 

– ใครคือเลบรอน?

 

– นายไม่รู้จักเลบรอนเหรอ? อัศวินของจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุด NPC สําคัญของเควสหลักก่อนหน้า

 

– ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเขาถึงแข็งแกร่ง เขามีผู้สอนที่ดี

 

“อา… อื่ม…” ฮยอนนูไม่รู้จะพูดอะไร เขาจะจัดการกับมันได้อย่างไรเพื่อให้เขาสามารถก้าวต่อไปได้โดยไม่ได้รับความเกลียดชังจากผู้ชม?

 

“ฉันทําอะไรผิดหรือเปล่า?”

 

แล้วความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ไม่ได้ทําอะไรผิด “ใช่! มันเป็นคลาสที่หายาก นั่นเป็นเหตุผลที่ผมแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย”

 

– บูวววววว คลาสหายากควรเลิกเล่น!

 

– ทําไมนายไม่สอนฉันถึงวิธีการเปลี่ยนเป็นคลาสหายากล่ะ?

 

มีผู้ชมที่ประท้วงว่าฮยอนนูปิดบังคลาสของเขา ถามว่าทําไมไม่บอก คลาสหายากไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือเขาไม่ได้สอนวิธีเปลี่ยนคลาสให้พวกเขา

 

“ก็พวกคุณไม่ได้ถามเกี่ยวกับคลาสของผมเลยไม่ใช่เหรอ? ถ้าพวกคุณถาม ยังไงผมก็ตอบ”

 

– ฮะ!… อุกอาจมาก

 

– ไม่มีใครถาม? จริงเหรอ? ไม่มีใครเลย?

 

– ก็จริงนะ

 

– ไม่เคยมีใครถามเลยจริง ๆ

 

ฮยอนนูยังคงพูดต่อไป “ผมผิดหวังจริงๆ ทําไมพวกคุณไม่ใส่ใจผมบ้างเลย” เขาแสร้งทําเป็นน้อยใจเพื่อกลบเกลื่อน

 

– ขอโทษก็ได้ ว่าแต่เรื่องราชันย์นักสู้ผู้สวมหน้ากากล่ะ?

 

– บอสใหญ่น้อยใจงั้นเหรอ?

 

– ไม่เอาน่าบอสใหญ่ น้อยใจไปได้

 

“ใช่แล้ว ผมเป็นคนกรุปเลือดเอ ดังนั้นผมจึงใจแคบและขี้น้อยใจ ผมจะหยุดการสตรีม”

 

– ใจเย็นก่อนบอส

 

– ใครทําให้บอสใหญ่ของเราไม่พอใจ?

 

– ฉันจะสั่งสอนมันเอง ดังนั้นโปรดสตรีมต่อเถอะนะบอสใหญ่

 

“คิก ๆ ดูเหมือนว่าการเสแสร้งเพื่อบ่ายเบี่ยงความสนใจของเราจะได้ผล

 

“งั้นเราไปทดสอบพลังเวทกันดีไหม? ออกอากาศวันนี้สนุกมาก ผมคิดว่าผมสามารถทํามันได้เป็นเวลานาน 555”

 

เสียงหัวเราะของฮยอนนูเริ่มทําให้ผู้คนหันมาหมั่นไส้เขาอีกครั้งแล้ว

 

ฮยอนนูพูดคุยกับผู้ชมอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาก็เข้าทดสอบพลังเวทมนตร์หลังจากที่รอ 30 นาที “การทดสอบพลังเวทมนตร์คืออะไรกันแน่? มันคล้ายกับบทช่วยสอนไหม?”

 

ฮยอนนูไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับการทดสอบพลังเวทมนตร์ อันที่จริงเขาไม่ได้สนใจการแข่งขันมากนัก เขาแค่คิดว่ามันเป็นเนื้อหาสําหรับสตรีมสดของวันนี้

 

– มันคล้ายกับการกวดวิชา

 

– มันทดสอบสองสิ่ง

 

– ฉันล้มเหลวในการทดสอบพลังเวทมนตร์

 

– มันยากอย่างยิ่ง ฉันตายเพราะความต้านทานไฟมีไม่มากพอ

 

ผู้ชมเริ่มเปิดเผยข้อมูลที่พวกเขารู้ มันค่อนข้างวุ่นวายแต่ก็ช่วยฮยอนนูได้มาก

 

“อันหนึ่งคล้ายกับบทช่วยสอน และอีกอันหนึ่งแตกต่างกันไปสําหรับแต่ละคน ผลลัพธ์ก็ออกมาเช่นเดียวกันกับการประเมินความสําเร็จ

 

“ขอบคุณทุกคนมาก ผมจะผ่านมันไปให้ได้”

 

– ขอเพียงแค่บอสได้ระดับยูนีค นั่นหมายความว่าเขาจะเป็นอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน

 

– เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว

 

– ถึงอย่างนั้นมันก็ยังยากอยู่ดี โชคดีนะบอส

 

– ดูเหมือนว่าเราจะได้เห็นสถิติใหม่ 555

 

ผู้ชมส่วนใหญ่ล้วนคิดว่าฮยอนนูจะทําลายสถิติการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านในครั้งนี้

 

“หากผมได้ระดับมหากาพย์ในการทดสอบพลังเวทมนตร์ มันจะเป็นสถิติที่ไม่เคยมีมาก่อนหรือไม่?

 

ฮยอนนูไม่ค่อยมั่นใจนัก เขาจําอะไรไม่ค่อยได้ แต่ NPC ในบทช่วยสอนเคยรู้สึกทิ้งกับเขา เขาจึงคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นอะไร

 

“มาดูกันว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรหลังจากการทดสอบพลังเวทมนตร์”

 

หัวใจของฮยอนนูเริ่มลุกเป็นไฟ เขาจะทําลายสถิตินี้เอง

 

“การทดสอบพลังเวทมนตร์ประกอบด้วยการทดสอบทั้งหมดสองแบบ อย่างแรกคือสิ่งที่คุณทําในบทช่วยสอน ความแตกต่างคือไม่มีวงเวทย์” NPC ให้คําอธิบายโดยละเอียดในครั้งนี้เช่นกัน

 

ฮยอนนูฟังคําอธิบาย มีข้อมูลบางส่วนที่เขาได้ยินจากผู้ชม แต่เขาไม่คิดว่ามันจะแม่นยําเท่ากับคําอธิบายของ NPC

 

“ประการที่สอง มีการทดสอบเพื่อวัดความสามารถ คุณจะรู้เมื่อคุณเข้าไป แต่จะมีลูกแก้วลูกหนึ่งอยู่ข้างใน” NPC กําลังแนะนําลูกแก้วสีดําขนาดเท่าหัวผู้ใหญ่ “เมื่อคุณเพิ่มพลังเวทมนตร์ให้กับสิ่งนี้ สีของลูกปัดจะเปลี่ยนไป มีทั้งหมดห้าสี แดง เขียว น้ําเงิน เหลือง และขาว”

 

“งั้นจะให้ทําไงล่ะ?”

 

“เพียงแค่เปลี่ยนลูกปัดเป็นสีที่กําหนด มันไม่ง่ายเหรอ?”

 

ทันทีที่ NPC พูดจบ คนอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ฮยอนนูก็ประท้วง มันเป็นผู้ชม

 

– อะไรง่าย ๆ?

 

– ฉันได้อันนั้นด้วย โชคดีที่มันเป็นสีขาว 555

 

– สีเหลืองยังโอเคอยู่ แต่ฉันกลับไม่ได้แม้แต่สีเขียว

 

– นี่ไม่ใช่อันที่ยากที่สุดเหรอ? ฉันได้ยินจากชุมชนว่ามันแย่ที่สุดสําหรับการทดสอบพลังเวทมนตร์

 

ผู้ที่เข้าร่วมการทดสอบพลังเวทมนตร์แบบเดียวกันของการแข่งขันประชันทักษะรอบด้านเริ่มบ้าคลั่ง สําหรับผู้เล่นทั่วไป การอัดฉีดพลังเวทมนตร์เข้าไปในวัตถุเป็นงานที่น่ากลัวมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะปรับความแรงของพลังเวทมนตร์

 

“นี่เป็นเรื่องยากงั้นเหรอ?”

 

“ดูเหมือนจะง่ายกว่าที่คิด ระดับมหากาพย์อยู่ตรงหน้าผมแล้ว!”

 

ในทางกลับกัน ฮยอนนูคิดว่าการทดสอบพลังเวทครั้งนี้ง่ายกว่าที่เขาคิด มันไม่ต่างจากสิ่งที่เขาทําในห้องฝึกของเลบรอนมากนัก ดังนั้นเขาจึงผ่อนคลายและเดินเข้าไปในอาคารอย่างไร้ความกังวล