Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1115 ทดสอบอาวุธใหม่

หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ ณ หุบเขาในเทือกเขาสิ้นวิถี

หลังจากที่ทำการทดสอบระเบิดนาปาล์มไปเมื่อครั้งที่แล้ว ที่นี่ก็กลายเป็นลานทดสอบอาวุธแห่งใหม่ของโรแลนด์ มันอยู่ใกล้ห้องทดลองตรงเนินทางเหนือมากที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้จะทดสอบอาวุธเสียงดังยังไงก็ไม่เป็นที่สังเกตของชาวเมืองด้วย หลังจากที่มีการบุกเบิกพื้นที่ในป่าเร้นลับได้มากขึ้นเรื่อยๆ พื้นที่ทั้งในและนอกกำแพงเมืองทางฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือจึงมีผู้คนสัญจรไปมามากขึ้นกว่าเดิม การจะทำพื้นที่แบ่งเขตตรงทุ่งหญ้านอกเมืองเพื่อทำการทดสอบอาวุธเหมือนอย่างแต่ก่อนดูจะไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไร

เมื่อคำนึงถึงเรื่องอานุภาพของอาวุธที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้การย้ายลานทดสอบอาวุธมาอยู่ที่นี่จึงเป็นเรื่องที่เหมาะสม

และสิ่งที่โรแลนด์จะทำการทดสอบในวันนี้ก็คือปืนไร้แรงสะท้อนถอยหลังต่อต้านปีศา­จที่ก่อนหน้านี้เขาตัดสินใจจะพัฒนาขึ้นมา

เนื่องจากมีทั้งความก้าวหน้าของระดับอุตสาหกรรมและความเพียบพร้อมทางวัตถุดิบ ทำให้อาวุธชนิดนี้ใช้เวลาเพียงแค่ 5 วันในการทดสอบผลิตจนนำมาทดสอบใช้จริง ถือได้ว่าเป็นอาวุธที่ใช้เวลาสร้างเร็วที่สุดของเมืองเนเวอร์วินเทอร์

แต่ว่านี่เป็นเพราะว่ามันมีโครงสร้างที่ไม่ซับซ้อนด้วย

ในอีกโลกหนึ่งที๋โรแลนด์เคยอาศัยอยู่ พวกโจรก่อการร้ายกระจอกๆ ยังสามารถใช้ถังแก้สกับท่อน้ำมาทำเป็นปืน RPG ขนาดใหญ่ได้ พอเอาไปใส่บนรถกระบะก็กลายเป็นปืนใหญ่อัตตาจร ดังนั้นด้วยระดับเทคโนโลยีของเมืองเนเวอร์วินเทอร์ในตอนนี้จึงไม่ใช่เรื่องยากลำบากอะไรที่จะผลิตอาวุธแบบนี้ขึ้นมา

‘แค่เล็งไปที่เป้าแล้วเหนี่ยวไกก็พอใช่ไหมเพคะ?’ อาลิเธียใช้หนวดรัดกระบอกปืนพร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เห็นได้ชัดว่าเธอซึ่งเป็นอดีตนักรบศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงนั้นมีความสนใจในอาวุธชนิดใหม่นี้อย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นอาวุธนี้ยังสร้างขึ้นมาเพื่อเล่นงานปีศาจโดยเฉพาะด้วย

เพียงแต่ภาพที่อยู่ตรงหน้าทำให้โรแลนด์รู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย

สัตว์ประหลาดก้อนเนื้อที่มีหนวดอยู่เต็มร่างกายนั้นเป็นแขกประจำในหนังสัตว์ประหลาด พวกมันบางตัวก็ปล่อยลำแสงออกมาจากดวงตาได้ บางตัวก็ใช้มีดดาบโล่เหล็ก บางตัวก็ใช้แรงดูดมหาศาลและน้ำเหนียวๆ ชนิดพิเศษในการสู้กับพวกผู้กล้า…แต่สัตว์ประหลาดที่ถือ RPG? เอ่อ…รู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆ

ที่เขาให้ร่างต้นแบบมาเป็นคนทำการทดสอบอาวุธก็เพราะคำนึงถึงเรื่องความปลอดภัย เพราะถ้ากระสุนระเบิดมันเกิดระเบิดลั่นขึ้นมา ทหารที่ถือปืนอยู่คงโดนระเบิดจนเละแน่ ต่อให้เป็นแม่มดอาญาสิทธิ์ก็คงไม่ดีไปกว่ากันเท่าไร มีแต่ร่างต้นแบบเท่านั้นที่สามารถยืดหนวดออกไปจนถึงระยะปลอดภัยแล้วค่อยทำการยิงได้

“อย่าให้ท้ายปืนหันมาหาตัวเองกับคนอื่นๆ ก็พอ” โรแลนด์กระแอมเล็กน้อย “เริ่มได้”

อาลิเธียพยักหนวดหลักก่อนจะเหนี่ยวไกปืน

แสงไฟพุ่งออกมาจากกระบอกปืน ก่อนจะบินตรงไปหาเป้าที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตร

หลังลอยเป็นเส้นโค้งเล็กน้อยอยู่ในอากาศ สุดท้ายกระสุนก็ตกลง…ด้านล่างของเป้าอย่างแม่นยำ หลังมีเสียงระเบิดดังขึ้นมา กล่องเหล็กที่ถูกวางให้เป็นเป้าก็ตีลังกาไปด้านหลังสองรอบ ดูแล้วเหมือนไม่มีความเสียหายใดๆ เลยแม้แต่น้อย

เมื่อเทียบกับปืนใหญ่ป้อมหรือระเบิดนาปาล์มที่มีอานุภาพรุนแรงแล้ว นี่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นการทดสอบที่ดูน่าตื่นเต้นน้อยที่สุดแล้ว อย่าว่าแต่แสงไฟจากการระเบิดเลย แม้แต่ฝุ่นควันกับเศษหินที่ฟุ้งกระจายขึ้นมาก็ยังแทบไม่มี แค่ไม่กี่อึดใจก็ถูกลมพัดหายไปจนหมดแล้ว

“เอ่อ….” ทุกคนทำหน้ากระอักกระอ่วนออกมา

มีเพียงโรแลนด์เท่านั้นที่ยิ้มเล็กน้อย “ไปเอามันมาดูหน่อย”

แม่มดอาญาสิทธิ์สองคนวิ่งไปแบกกล่องเหล็กกลับมา

“นี่มัน….”

พอเอามาดูใกล้ๆ ทุกคนถึงได้พบว่าด้านล่างกล่องกลายเป็นแถบสีขาวเหมือนถูกอะไรบางอย่างเผาอย่างไรอย่างนั้น ส่วนตรงกลางแถบขาวนั้นมีรูบุบขนาดประมาณ 3 นิ้วมืออยู่รูหนึ่ง

‘ทะลุเหรอ?’ พาซาร์ถามอย่างสงสัย ‘ความเร็วของมันถึงแม้จะไม่ช้า แต่มันก็ไม่ได้เร็วมากเท่าไร อย่างน้อยก็ยังพอมองเห็นได้…ปืนลูกโม่ยังยิงลังนี่ไม่ทะลุเลยไม่ใช่เหรอ?’

‘ต่อให้เป็นปืนกลแม็กซิมก็ไม่แน่ว่าจะยิงทะลุได้’ อาลิเธียขยับเข้ามา ‘โลงเหล็กนี่สร้างเลียนแบบเสาหินที่ปีศาจแมงมุมยิงออกมา แต่ละด้านมีแผ่นเหล็กหนาหนึ่งนิ้วหุ้มเอาไว้อยู่ การจะยิงให้ทะลุนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เออใช่ ข้างในมีของที่ใช้ทดสอบอยู่นี่ เปิดออกมากันเถอะ’

เธอยื่นหนวดออกมาสองเส้น ก่อนจะเปิดฝาลังที่หนักอึ้งออกมา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นพากันส่งเสียงอุทานตกใจออกมา

เพื่อที่จะจำลองตัวปีศาจที่อยู่ภายในเสาหิน ภายในกล่องจึงมีการใส่ไก่เป็นๆ เอาไว้หลายตัวแล้วใช้ลวดเหล็กมันติดเอาไว้กับผนังกล่องด้านใน แต่ตอนนี้ด้านในกล่องเหลือเพียงแต่เศษเนื้อเละๆ อยู่ไม่กี่ชิ้น แล้วก็ขนไก่ที่มีกลิ่นไหม้

“ดูเหมือนจะใช้ได้เลยนะเนี่ย” โรแลนด์พยักหน้าอย่างพึงพอใจ สำหรับผลที่ออกมาเช่นนี้ เขาไม่รู้สึกแปลกใจอะไร กลับกลายเป็นเรื่องที่อาลิเธียสามารถยิงถูกเป้าตั้งแต่ครั้งแรกมากกว่าที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ จากที่เขาคิดเอาไว้ตอนนี้ อย่างน้อยก็ต้องยิง 5 – 6 นัดถึงจะเข้าเป้า

เรื่องที่ว่าไม่มีเปลวไฟที่ลุกโยนและเสียงที่ดังสนั่นนั้นอยู่ในการคำนวนของเขาตั้งแต่แรกแล้ว มีน้ำหนักสมมูลเท่าไร มันก็จะมีแสงสว่างมากขึ้นเท่านั้น นี่เป็นกฎที่ไม่อาจทำลายได้ แต่ถ้าอยากจะเพิ่มน้ำหนักสมมูลให้มากขึ้น มันก็จำเป็นต้องมีค่าตอบแทน ซึ่งสิ่งแรกที่จะมันจะส่งผลกระทบก็คือความเร็วในการยิง

ในกรณีที่ปริมาณดินปืนที่ใช้ในการยิงเท่ากัน กระสุนหัวยิ่งใหญ่ แรงต้านก็จะยิ่งมาก หัวกระสุนยิ่งหนัก ความเร็วในการยิงก็จะยิ่งช้า เพื่อที่จะเพิ่มโอกาสในการยิงถูกปีศาจระดับสูงให้ได้มากที่สุด โรแลนด์จึงล้มเลิกความคิดที่จะใช้ประโยชน์จากขนาดลำกล้องปืนที่ใหญ่ ตัวกระสุนแทบจะมีขนาดเท่ากับกระสุน 40 มม. หัวกระสุนเป็นทรงกรวยเพื่อลดแรงเสียดทานจากอากาศ

เมื่อดูจากผลการยิงแล้ว ความเร็วและความนิ่งของหัวกระสุนนั้นเป็นที่น่าพอใจอย่างมากทีเดียว ถึงแม้จะมีขนาดเล็กกว่าพันแซร์เฟาสท์มาก แต่มันก็สามารถยิงทะลุเกราะหน้าสิบมิลลิเมตรได้สบายๆ

“พวกเจ้าคิดว่าอาวุธนี่จะยิงถูกปีศาจระดับสูงหรือเปล่า?” โรแลนด์มองไปทางพวกพาซาร์

‘เอ่อ….’ คนที่พูดขึ้นมาเป็นคนแรกคืออาลิเธีย ‘ในบรรดาปีศาจระดับสูงนั้นจะมีการแบ่งระดับความแข็งแกร่งลงไปอีก เหมือนกับอมนุษย์และสุดยอดอมนุษย์ ทำให้ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้เพคะ ถ้าเป็นพวกที่เคลื่อนไหวได้รวดเร็วหรือไม่ก็ผู้พิฆาตเวทมนตร์ ทูลตามตรง…ความเป็นไปได้ที่จะยิงถูกมันแบบตรงๆ นั้นมีไม่มากเท่าไร ถึงแม้กระสุนถูกยิงออกไปแล้ว แต่พวกมันก็ยังมีเวลาเหลือพอให้หลบได้เพคะ แต่ว่า….’

เธอชะงักไปเล็กน้อย น้ำเสียงฟังดูฮึกเหิมมากขึ้น ‘นี่ถือเป็นอาวุธที่ก้าวข้ามยุคสมัยเลยก็ว่าได้เพคะ เพราะว่ามันทำให้ระยะห่างของมนุษย์กับปีศาจหดสั้นลง ทำให้เรามีโอกาสที่จะใช้ความได้เปรียบในเรื่องจำนวนเอาชนะได้เพคะ!’

‘ถูกต้อง’ พาซาร์ยิ้มตามขึ้นมา ‘คนธรรมดาสามารถโจมตีปีศาจระดับสูงได้ หากเป็นเมื่อก่อนคงไม่มีใครกล้าที่จะจินตนาการถึงเรื่องนี้แน่เพคะ ถ้าในยุคสมัยทาคิลามีอาวุธเช่นนี้ ท่านนาตาย่าคงจะนอนหลับฝันดีอย่างแน่นอนเพคะ’

‘ยิ่งไปกว่านั้นหม่อมฉันยังมีวิธีที่จะทำให้โอกาสในการยิงถูกศัตรูเพิ่มสูงขึ้นอย่างมากด้วยเพคะ’ อาลิเธียโบกหนวดหลัก

“โอ้?” โรแลนด์มองไปทางเธอ “ทำยังไงเหรอ?”

‘ให้แม่มดอาญาสิทธิ์ใช้มันเพคะ’ เสียงของอาลิเธียเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ‘มีเพียงอมนุษย์เท่านั้นที่จะตามปีศาจระดับสูงได้ทัน ถ้าถูกยิงระยะประชิด ต่อให้ศัตรูแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่มีทางหลบพ้นแน่เพคะ!’

“วางใจได้ ในเมื่อมันเป็นอาวุธประจำตัว ทหารทุกคนย่อมต้องมีมันคนละกระบอกอย่างแน่นอน” โรแลนด์ยิ้มๆ “แม่มดอาญาสิทธิ์ก็เหมือนกัน”

เขาแอบคำนวณอยู่ในใจว่าการทดสอบขั้นต่อไปจะเป็นเรื่องของการเพิ่มอานุภาพของอาวุธโดยคงเรื่องความเร็วในการยิงและต้นทุนการผลิตเอาไว้เท่าเดิม นอกจากนี้โรแลนด์ยังคิดจะผลิตปืนรุ่นที่มีขนาดลำกล้องปืนที่ใหญ่ออกมาด้วย ถึงปีศาจระดับสูงจะวิ่งได้ไว แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกปีศาจแมงมุมมันจะวิ่งได้ไวเหมือนกัน ช้าเร็วเขาก็ต้องบุกโจมตีเมืองปีศาจ ยังไงก็ต้องได้เจอปีศาจแมงมุมอีกแน่ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องพัฒนากระสุนชนิดใหม่เอาไว้ก่อน

ในขณะที่โรแลนด์กำลังครุ่นคิด องครักษ์คนหนึ่งพลันนำข่าวเข้ามาแจ้ง

“ฝ่าบาท ตอนนี้ทีมสำรวจที่พระองค์ทรงส่งไปยังอาณาจักรวูล์ฟฮาร์ทได้เดินทางมาถึงท่าเรือแล้ว ท่านฌอนกลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

…………………………………………………………………