Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1181 ทีมรวมดารา
ภารกิจ…กวาดล้าง? ทำไมฟังแล้วเหมือนจะไม่ค่อยเข้ากับสังคมที่อยู่ภายใต้กฎหมายเลย มุมปากของโรแลนด์กระตุกขึ้นมา “ฟังแล้วเหมือนเป็นเรื่องที่สุดยอดเลยนะเนี่ย”
“มันก็ไม่ได้ซับซ้อนเหมือนที่นายคิดเอาไว้” การ์เซียเหมือนจะมองเห็นความคิดของเขา “เมื่อก่อนก็มีภารกิจแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ทางสมาคมแค่มีข้อมูลของฟอลเลนอีวิลมากพอ ก็เลยตัดสินใจที่จะจัดการพวกมันทีเดียวเท่านั้น เมื่อเทียบกับการออกไปล่าคนเดียวหรือบังเอิญเจอพวกฟอลเลนอีวิลลอบโจมตีแล้ว การชิงเตรียมตัวและเป็นฝ่ายลงมือก่อนกลับมีความปลอดภัยมากกว่า”
“เธอเคยเข้าร่วมด้วยเหรอ?”
“เอ่อ…” การ์เซียตกตะลึงเล็กน้อย “ฉันแค่ฟังอาจารย์พูดมา เมื่อก่อนฉันไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมภารกิจกวาดล้าง นี่เป็นครั้งแรกของฉัน” เธอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะก้มมองดูแก้วกาแฟที่อยู่ในมือ “บางทีนายอาจจะไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ แต่ฉันต้องบอกนายเอาไว้ก่อน…นับตั้งแต่ที่นายได้ใบอนุญาตไล่ล่ามา สถานะของนายก็อยู่สูงกว่าฉันขึ้นไปแล้ว ที่สมาคมให้ฉันมาแจ้งนาย ก็เพราะว่านายเพิ่งจะเข้ามาในสมาคมได้ไม่นาน การส่งมอบงานจึงอาจจะมีความผิดพลาดได้ แต่ถ้านายคิดว่ามันไม่เหมาะสม ฉันก็จะกลับไปแจ้งทางสมาคม..”
“ไม่ แบบนี้ดีแล้ว” โรแลนด์รีบพูดตัดบท เป้าหมายที่เขาเข้ามาในสมาคมตอนแรกก็เพราะอยากจะไขปริศนาเรื่องการกลืนกินและเรื่องพลังแห่งธรรมชาติเท่านั้น ที่เขาไปปล้นพวกฟอลเลนอีวิลก็เพื่อจะเอาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัว เรื่องที่จะทำอะไรเพื่อองค์กรนั้นเขาไม่ได้คิดเอาไว้เลย ยิ่งไม่ต้องไปพูดถึงเรื่องที่จะให้เขาเป็นผู้นำในพื้นที่เลย “ในเมื่อเธอเป็นคนพาฉันเข้าสมาคม เธอก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบฉัน เข้าใจไหม?”
การ์เซียตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเขาครู่หนึ่ง จากนั้นจึงส่งเสียงหัวเราะหึๆ ออกมาเบาๆ “รับผิดชอบอะไร นายนี่มันแปลกจริงๆ…มันก็แค่ข้ออ้างที่จะอู้เท่านั้นแหละ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังเอาเปรียบนายอยู่เลย” ถึงแม้ปากจะพูดเช่นนี้ แต่สีหน้าเธอกลับดูผ่อนคลายขึ้นไม่น้อย
“เธอรู้ก็ดีแล้ว” โรแลนด์ยักไหล่ “เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า นอกจากเธอกับฉันแล้ว ยังมีใครที่เข้าร่วมภารกิจนี้อีก? เป้าหมายที่พวกเราต้องเจอคือใคร?”
“เพื่อป้องกันไม่ใช่ความลับรั่วไหลออกไป ปกติข้อมูลพวกนี้จะแจ้งก็ต่อเมื่อทุกคนมารวมตัวกันพร้อมแล้ว” การ์เซียดื่มกาแฟเข้าไปแก้วหนึ่ง “แต่ฉันไปถามมาแล้ว ภารกิจครั้งนี้จะมีพวกตัวแทนยุคใหม่มาเข้าร่วมด้วย”
ดูเหมือนภายในของสมาคมจะไม่ค่อยลงรอยกันนะเนี่ย เขาพยักหน้า “อย่างนั้นเวลากับสถานที่ล่ะ?”
“พรุ่งนี้ 6 โมงเย็น สถานที่อยู่ทางชานเมืองทิศใต้ เดี๋ยวฉันจะส่งโลเคชั่นเข้ามือถือนายให้ นายจะไปเองหรือจะนั่งรถฉันไปก็ได้…”
“ฉันไปเองก็ได้” โรแลนด์รีบพูด ถ้าไปรถคันเดียวกับเธอ แล้วจะพาพวกแม่มดไปได้ยังไงล่ะ?
การ์เซียเบะปาก “แล้วแต่นายแล้วกัน” จากนั้นเธอก็โบกมือไปทางฟิลลิส ก่อนจะยื่นกระดาษโน้ตให้เธอแผ่นหนึ่ง “ฉันเป็นเพื่อนบ้านของโรแลนด์ พักอยู่ห้อง 0827 ถ้าเธออยู่ที่เมืองนี้แล้วมีปัญหาอะไร…ฉันหมายถึงถ้ามีเรื่องอะไรที่ทำให้เธอลำบากใจ เธอก็โทรมาหาฉันตามเบอร์นี้ได้…ฉันยินดีที่จะช่วย”
ฟิลลิสกะพริบตา “ขะ…ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไร” เธอยิ้มๆ พร้อมตบไหล่อีกฝ่าย ก่อนจะโบกมือแล้วเดินไปทางประตู “อย่างนั้น พรุ่งนี้เจอกัน”
หลังเสียงกระดิ่งดังขึ้นมา การ์เซียก็เดินหายไปด้านหลังประตู
“นางเป็นคนดีจัง” ฟิลลิสถอนใจออกมา “ฝ่าบาท พระองค์จะเสด็จไปหรือเพคะ?”
“ในเมื่อสมาคมระบุชื่อมาแล้ว จะบอกปัดก็คงทำไม่ได้แล้ว ก็คิดซะว่าเป็นค่าใบอนุญาตไล่ล่าแล้วกัน” โรแลนด์พูดอย่างไม่ใส่ใจ “ยังไงซะก็ไม่ได้มีแค่ข้าคนเดียว ขอเพียงระวังตัวเอาไว้หน่อยก็น่าจะไม่มีอันตรายอะไร ยิ่งไปกว่านั้นนานๆ ออกไปทำอะไรแบบนี้บ้างมันก็ดีเหมือนกัน” เพราะการออกไปเจอผู้คนมันก็ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายได้บ้าง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังมีแม่มดเป็นผู้ช่วย คงยากที่จะมีปัญหาอะไร
“อย่างนั้นหม่อมฉันจะไปแจ้งท่านพาซาร์ให้เปลี่ยนเอาแม่มดสายต่อสู้มาช่วยพระองค์เพคะ” ฟิลลิสพูดพร้อมโค้งตัว
….
หลังผ่านการคัดเลือกอย่างง่ายๆ รายชื่อคนที่จะเข้าร่วมภารกิจครั้งนี้ก็ถูกกำหนดออกมา รายชื่อยังคงเป็นแม่มดสี่คนที่เข้ามาในโลกแห่งความฝันเป็นกลุ่มแรก ฟิลลิส ฟาลดี้ หลิง ดาเนน ความสามารถของพวกเธอนั้นมีทั้งการหลบซ่อนและติดตาม ซึ่งเหมาะกับการทำงานช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง
บ่ายวันถัดมา โรแลนด์และเหล่าแม่มดขับรถตู้มุ่งหน้าไปยังจุดหมายที่กำหนดเอาไว้
สถานที่ที่แสดงอยู่บนแผนที่นั้นอยู่ตรงพื้นที่บริการทางด่วนแห่งหนึ่งที่อยู่ตรงชานเมือง นี่เป็นสถานที่ที่กำหนดขึ้นมาชั่วคราวอย่างไม่ต้องสงสัย มันทั้งสะดวกที่จะให้ทุกคนไปรวมตัว อีกทั้งเวลาเปลี่ยนรถก็ไม่เป็นจุดสนใจอีกด้วย
สมาคมผู้ฝึกยุทธ์ถือว่าคิดได้รอบคอบทีเดียว
แต่ในตอนที่เขามาถึงพื้นที่ให้บริการของทางด่วน เขาก็พบว่าตัวเองนั้นคิดผิดมหันต์
ในลานจอดรถนั้นมีรถหรูจอดอยู่สิบกว่าคัน บริเวณรอบๆ มีคนคอยเดินมามองดูพร้อมชี้ๆ อยู่ตลอดเวลา ที่มากกว่านั้นก็คือด้านข้างยังมีคนคอยส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดอยู่กลุ่มหนึ่ง ดูแล้วเหมือนกำลังไล่ตามดาราไม่มีผิด แค่ดูก็รู้แล้วว่ามีผู้ฝึกยุทธ์ชื่อดังถูกคนจำได้
“ลั่วลั่ว มองทางนี้หน่อย!”
“ขอถ่ายรูปคู่หน่อยได้ไหมคะ?”
“พวกคุณมาถ่ายโฆษณากันที่นี่เหรอคะ?”
“คนนั้นใช่คุณชายโหยวหลงที่เป็นรองแชมป์งานประลองยุทธ์สมัยที่แล้วหรือเปล่า?”
“ว้าย เขายิ้มให้ฉันด้วย! หล่อจัง!”
เฮ้ๆ เจ้าพวกนี้มันมาทำภารกิจจริงๆ เหรอเนี่ย? โรแลนด์กรอกตา ในขณะที่เพิ่งจะจอดรถตู้ เขาพลันมองเห็นการ์เซียกำลังเดินมาทางเขา
“ซ่อนตัวเร็ว”
“รับทราบเพคะ” ดาเนนเรียกผ้าคลุมล่องหนออกมา ก่อนจะคลุมสามคนที่อยู่ด้านหลังเอาไว้
โรแลนด์ดับเครื่อง ก่อนจะพูดทักการ์เซีย “คิดอยู่แล้วว่าเธอต้องมาถึงก่อนฉัน”
“ตอนนี้นายมีใบอนุญาตไล่ล่าแล้วนะ ทำไมถึงยังขับ….รถกระป๋องแบบนี้อยู่เนี่ย?” การ์เซียถามอย่างไม่เข้าใจ “ฉันรู้ว่านายไม่ชอบเป็นเป้าสายตาคนอื่น แต่…นี่มันจะดูน่าเกลียดเกินไปหรือเปล่า”
“เหรอ?” เขาพูดพร้อมผายมือ “ฉันกลับคิดว่าไม่มีรถบ้านไหนจะสะดวกเท่าคันนี้อีกแล้ว จะไปห้างหรือไปตลาดก็ขนกับข้าวมาได้ทีละเยอะๆ รถคันอื่นทำแบบนี้ไม่ได้นะ” แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือเธอไม่มีทางรู้เลยว่ารถตู้คันนี้สามารถขนนักสู้ได้กี่คนกันแน่
“เอาล่ะ” การ์เซียส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ “ถ้านายไม่สนใจสายตาคนอื่นล่ะก็นะ”
“แน่นอน” โรแลนด์ยิ้มๆ อย่างไม่ใช่ใจ “พวกหน้าใสพวกนั้นก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้าร่วมภารกิจครั้งนี้ด้วยเหรอ?”
“ใช่ แต่คำพูดไม่สุภาพแบบนี้อย่าเผลอไปพูดกับคนอื่นล่ะ” การ์เซียถลึงตาใส่เขา “ถ้าดูจากเวลาที่เข้ามาอยู่ในสมาคมแล้ว พวกเขาถือว่าเป็นรุ่นพี่นาย”
“แล้วถ้าว่ากันตามสถานะล่ะ?”
“มันก็พูดยากเหมือนกัน เพราะว่าในสายตาของคนในแล้ว ตอนนี้นายถือว่าเป็นตัวแทนของฝ่ายยุคเก่า” การ์เซียถอนใจออกมา “ถ้ามีโอกาสทำให้นายขายหน้า ฉันว่าพวกนั้นไม่มีทางปล่อยนายแน่”
“ฉันนึกว่าผู้ฝึกยุทธ์จะมองเรื่องช่วยเหลือโลกนี้เป็นสำคัญเหมือนอย่างเธอซะอีก” โรแลนด์พูดงึมงำออกมา “เออใช่ เธอน่าจะอยู่ฝ่ายยุคใหม่ใช่เปล่า? แล้วมาเดินใกล้ๆ ฉันแบบนี้จะไม่เป็นไรเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสนใจเรื่องการทะเลาะของฝ่ายยุคเก่ากับยุคใหม่หรอกนะ” การ์เซียพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ยิ่งไปกว่านั้นนายเป็นคนบอกให้ฉันมารับผิดชอบนายไม่ใช่เหรอไง?”
“มันก็ใช่” โรแลนด์หัวเราะขึ้นมา “อย่างนั้นรบกวนเธอด้วยนะ”
“เหอะ ในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ ฉันจะแนะนำพวกเขาให้นายรู้จักหน่อยแล้วกัน…แต่ว่ามีบางคนที่นายน่าจะเคยเห็นตอนไปงานเลี้ยงของพ่อฉันแล้ว ดังนั้นฉันจะแนะนำแค่สามคนที่สำคัญๆ แล้วกัน” การ์เซียเลิกคิ้วไปทางคนที่ยืนอยู่ตรงกลางของกลุ่ม “ลั่วฮว่า เป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่มีชื่อเสียงมานานแล้ว เป็นนักสู้ที่มีเทคนิคแพรวพราว ความสามารถแข็งแกร่ง มีแฟนคลับค่อนข้างเยอะ ได้อันดับที่ 10 ในการแข่งขันประลองยุทธ์สมัยที่แล้ว แล้วก็เป็นผลงานที่ดีที่สุดของเมืองเราด้วย ถึงแม้เขาจะมีชื่อเสียงมานานแล้ว แต่ปีนี้ก็เพิ่งจะอายุแค่ 22 ปีเท่านั้น นี่ถือเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมมากทีเดียว”
“คุณชายโหยวหลง อายุไม่แน่ใจ แต่น่าจะประมาณ 30 – 35 ปี เกิดในครอบครัวผู้ฝึกยุทธ์ ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในตัวแทนของยุคใหม่ ฉายาของเขาก็ได้มาเพราะเหตุนี้เหมือนกัน ความสามารถในทุกๆ ด้านของเขาเรียกได้ว่าค่อนข้างสมบูรณ์แบบ มีคนบอกว่าความจริงความสามารถของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่า ‘ผู้คุม’ เลย เป็นรองแชมป์ในการแข่งขันประลองยุทธ์สมัยที่แล้ว ครั้งนี้เขาน่าจะเตรียมตัวมาเพื่อคว้าแชมป์ ถ้าไม่มีอะไรผิดคาด เขาน่าจะเป็นหัวหน้าทีมในปฏิบัติการครั้งนี้”
การเซียพูดถึงตรงนี้ก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมองไปรอบๆ เหมือนกำลังมองหาใครอยู่ ผ่านไปครู่หนึ่งเธอจึงชี้ไปยังศาลาที่อยู่ด้านนอกลานจอดรถ “ส่วนคนสุดท้าย บางทีอาจจะเป็นคนที่นายต้องระวังเอาไว้ให้มากที่สุด”
โรแลนด์มองไปยังทิศทางที่เธอชี้
“เฟยอวี่หาน เป็นดาวรุ่งที่ใช้เวลาในการสร้างชื่อเสียงน้อยที่สุด หลังตื่นรู้มาเพียง 5 ปี ก็สามารถผ่านเข้าไปถึงรอบชิงของการแข่งขันประลองยุทธ์ได้ถึงสองครั้ง เป็นอัจฉริยะที่ทุกคนในสมาคมต่างรู้จักกันดี” น้ำเสียงของการ์เซียฟังดูค่อนข้างสับสน มันเหมือนทั้งชื่นชมปนอิจฉา “ฉันไม่คิดว่าเธอจะมาเข้าร่วมปฏิบัติการกวาดล้างครั้งนี้ด้วย ถ้ามีเธออยู่ ทีมนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นทีมรวมดาราแล้ว”
“แล้วฉันต้องระวังอะไร? เธอจะสร้างปัญหาให้ฉันเหรอ?”
“ใช่ที่ไหนล่ะ” การ์เซียกรอกตาใส่เขา “นายมันอยู่คนละชั้นกับเธอ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือว่าสถานะก็ตาม….ที่ฉันบอกให้ระวังก็คืออย่าไปหลงเสน่ห์เธอเข้าล่ะ!”
………………………………………………………………………..