Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1255 ‘หยวน’ เกรย์คาสเซิล

ด้านล่างของข้อกำหนดข้อนี้ยังมีแบบฟอร์มลงทะเบียนแนบเอาไว้ด้วย

สิ่งที่ต้องกรอกในแบบฟอร์มนอกจากจะมีข้อมูลพื้นฐานของพ่อค้าแล้ว มันเหมือนจะต้องระบุสิ้นค้าที่จะซื้อขายอย่างขัดเจนด้วย วิคเตอร์อ่านดูอย่างละเอียดอยู่หลายรอบ ทันใดนั้นภายในหัวเขาพลันสว่างวาบขึ้นมาทันที

อย่างนี้นี่เอง! สายตาเขารีบเลื่อนลงไปยังข้อกำหนดที่สี่และที่ห้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆ เข้าใจถึงจุดประสงค์ของข้อกำหนดสองข้อนี้ นั่นคือเก็บภาษี!

ตามหลักแล้วเมืองเนเวอร์วินเทอร์ก็เหมือนกับเมืองส่วนมากที่ไม่ได้มีการละเว้นภาษี ซึ่งตัวเขาเองก็จ่ายภาษีตามจริงมาโดยตลอด แต่ความจริงแล้วในบรรดาพ่อค้าก็ยังมีบางคนที่แอบหลบเลี่ยงภาษีอยู่ให้เห็นเป็นประจำ พ่อค้าเหมือนอย่างเขานั้นกลับกลายเป็นเหมือนตัวประหลาด

พ่อค้าที่ซื้อร้านเอาไว้ที่นี่ก็ยังมีการจ่ายภาษีบ้างพอเป็นพิธี แต่พ่อค้าที่เช่าร้านหรือว่าเดินทางค้าขายแบบไปๆ มาๆ ส่วนใหญ่แทบจะไม่ได้จ่ายภาษีเลย เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนที่ยังมีหน่วยลาดตระเวนมาคอยรีดไถ สำหรับเหล่าพ่อค้ารายย่อยแล้วสภาพแวดล้อมอันสงบสุขของเมืองเนเวอร์วินเทอร์นั้นไม่ได้ต่างอะไรจากเมืองการค้าอื่นๆ อย่างเมืองวาเลนเซียหรือเมืองอีเกิลเลย เผลอๆ อาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ และก็เป็นเพราะเงื่อนไขข้อนี่ที่ทำให้เมืองหลวงแห่งใหม่กลายเป็นเมืองที่เจริญรุ่งเริงได้อย่างรวดเร็วในระยะเวลาสั้นๆ

แต่เหมือนสถานการณ์แบบนี้มันจะไม่ได้เป็นเช่นนั้นไปตลอด

ถึงแม้การลงทะเบียนจะทำให้ได้ละเว้นค่าธรรมเนียม แต่ตัวเองก็ต้องแจ้งแหล่งที่มาของรายได้ทั้งหมด ถ้าสำนักบริหารเรียกเก็บภาษีตามข้อมูลที่ให้ไว้ก็ไม่มีใครที่จะสามารถปฏิเสธได้

แล้วไม่มีวิธีที่จะหลีกเลี่ยงได้เลยเหรอ?

ย่อมต้องมีแน่นอน ขอเพียงไม่เอาเงินใหม่ไปแลกเป็นเหรียญทอง แล้วใช้เงินใหม่ไปซื้อสินค้าที่เข้ามาขายนเกรย์คาสเซิล จากนั้นค่อยเอาสินค้าไปขายที่เมืองอื่นอีกที ก็จะทำให้สามารถชดเชยความเสียหายตรงนี้ได้

แต่มันก็เป็นแค่การชดเชยเท่านั้น

วิคเตอร์เคยชินกับสถานการณ์เช่นนี้ดี ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่ารายได้จะเท่ากับรายรับพอดี ถ้าอยากจะทำให้ธุรกิจดำเนินต่อไปได้ ปกติก็จำเป็นต้องมีเงินใหม่มากกว่าเงินเก่าอยู่หน่อย จากนั้นถ้าไม่เอาพวกมันไปแลกเป็นเหรียญทองจากสำนักบริหารก็ต้องเก็บพวกมันเอาไว้สำหรับใช้จ่ายครั้งหน้า

เมื่อผ่านไปนานวันเข้า สถานการณ์ก็จะค่อยๆ กลายเป็นรูปแบบนี้ ในมือพ่อค้าหลายๆ คนจะมีเงินกระดาษอยู่จำนวนหนึ่ง ในเมื่อมันสามารถใช้ซื้อสิ่งของได้ แถมยังพกพาสะดวก ช้าเร็วมันก็จะถูกใช้แลกเปลี่ยนกันในหมู่พ่อค้า ตอนแรกอาจจะเอาไว้ใช้แลกเปลี่ยนเหรียญทอง แต่ต่อไปมันอาจจะถูกใช้ซื้อสินค้าโดยตรงเลยก็ได้

นี่ก็หมายความว่าไม่ว่าพ่อค้าจะตัดสินใจแบบไหนก็ล้วนแต่เป็นประโยชน์ต่อเมืองเนเวอร์วินเทอร์!1、

แต่สิ่งสำคัญคือการจะทำแบบนี้นั้นไม่ใช่เรื่องยาก หากแต่เป็นการคำนึงถึงความรู้สึกของพ่อค้าต่างหากที่เป็นสิ่งที่ยากกว่า ซึ่งนโยบายเหล่านี้ของเมืองเนเวอร์วินเทอร์นั้นไม่ได้ทำให้เหล่าพ่อค้าเสียประโยชน์เลย

การลงทะเบียนจะทำให้เมืองจัดเก็บภาษีได้ แล้วก็สร้างบรรยากาศทางการค้าที่ดีมากขึ้น เมื่อคำนึงถึงว่าเหล่าพ่อค้าที่ทำการค้าอย่างถูกกฎหมายมักจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากนโยบาย ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางขาดทุนอะไรมากแน่นอน

ส่วนพ่อค้าที่ถือเงินกระดาษอยู่ตลอดก็จะไม่ได้รู้สึกแตกต่างจากอดีตมากนัก พวกเขายังคงหลีกเลี่ยงภาษีได้ ขณะเดียวกันก็ยังกระจายเงินกระดาษออกไปยังสถานที่ที่ไกลออกไปได้ ขอเพียงสินค้าของเมืองเนเวอร์วินเทอร์ยังไม่มีสินค้าอื่นมาแทนที่ได้ เงินสกุลใหม่ก็จะค่อยๆ เข้ามาแทนที่เหรียญทอง ต่อให้เป็นดินแดนที่ไม่ได้อยู่ในการปกครองของราชาแห่งเกรย์คาสเซิลก็ตาม!

วิคเตอร์ยังสังเกตเห็นอีกว่าความจริงแล้วไม่ใช่แค่ข้อกำหนดสองข้อสุดท้ายเท่านั้น แต่นโยบายใหม่ทั้งหมดนั้นเผยให้เห็นถึงความนุ่มนวล การค่อยเป็นค่อยไปคือลักษณะพิเศษของมัน

ขอเพียงราชาแห่งเกรย์คาสเซิลสามารถควบคุมการค้าขายเสบียงเอาไว้ในมือได้ เงินสกุลใหม่ก็จะมีคุณค่าขึ้นมาทันที ถึงแม้จะมีนโยบายอื่นๆ คอยผลักดัน แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดก็ยังเป็นตลาดขนาดใหญ่ของเมืองเนเวอร์วินเทอร์

เกรงว่าพวกพ่อค้าที่หนีออกไปคงไม่ทันได้คิดให้ดีถึงความหมายที่แฝงอยู่ในข้อกำหนดเหล่านี้ การที่ทิ้งตลาดที่มีศักยภาพขนาดนี้ไปเพียงเพราะหวาดกลัวในการเปลี่ยนแปลงเงินสกุลใหม่นั้นเรียกได้ว่ามองอะไรแค่เพียงสั้นๆ

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่านี่เป็นเรื่องที่เพ้อฝัน แต่ตอนนี้มันเหมือนจะไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่เขาคิดเสียแล้ว ขอเพียงควบคุมได้อย่างเหมาะสม ฝ่าบาทโรแลนด์ วิมเบิลดันก็จะอาจจะทำเรื่องนี้ได้สำเร็จก็ได้

เมื่อคิดให้ลึกลงไปอีก วิคเตอร์ก็ต้องรู้สึกตกใจขึ้นมาทันที

การเข้ามาแทนที่เหรียญทองนั้นเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น….

ทันทีที่ทุกคนต่างยอมรับเงินสกุลใหม่ได้แล้ว มันก็เท่ากับว่าฝ่าบาทจะมีทรัพย์สินที่ไม่จำกัด ไม่มีโครงการไหนที่จะมีค่าเทียบกับมันได้เลย

ถ้าข่าวนี้แพร่กระจายไปถึงอาณาจักรดอว์น เกรงว่าพวกพ่อค้าที่ภูมิใจในความเชี่ยวชาญทางการค้าของตัวเองเหล่านั้นคงต้องอ้าปากค้างแน่

ปัญหาเพียงหนึ่งเดียวตอนนี้ก็คือคนอื่นๆ จะสามารถหยุดเงินสกุลใหม่ของฝ่าบาทได้หรือไม่

กระทั่งถึงวันจ่ายเงินเดือนในอีกสองวันหลังจากนั้น วิคเตอร์ก็รีบให้ทิงเกิลไปซื้อเงินกระดาษมาจากชาวบ้านในอัตรา 1.5 เท่าทันที

แวบแรกที่มองเห็นมัน ความสงสัยภายในใจพ่อค้าอัญมณีพลันหายไปทันที

“กระดาษพวกนี้….สวยจังเลย” ทิงเกิลถือเงินกระดาษเอาไว้ในมือไม่ยอมวาง

“ใช่” วิคเตอรเห็นด้วย เงินสกุลใหม่นั้นแตกต่างไปจาก ‘เงินกระดาษ’ ที่เขาคิดเอาไว้อย่างมาก เวลาที่ถือเอาไว้ในมือก็สัมผัสได้ถึงความยืดหยุ่นและนุ่มนวล เห็นได้ชัดว่ามันไม่ได้ทำมาจากกระดาษธรรมดา

และจุดที่พิเศษที่สุดก็คือรูปภาพและลวดลายที่อยู่บนตัวเงิน

เงินกระดาษมีทั้งหมด 7 ชนิด มูลค่าบนตัวเงินมีตั้งแต่ 1 ไปจนถึง 1,000 เงินที่ใหญ่ที่สุดนั้นมีค่าเท่ากับเหรียญทอง ในจุดนี้จะเห็นได้จากลวดลายสีทองที่อยู่บนตัวเงิน ส่วนที่เหลือก็แบ่งออกเป็น 500, 100, 50, 20, 10 และ 1 โดยฝ่าบาททรงใช้หน่วยเงิน ‘หยวน’ มาแทนที่หน่วยเงินเดิม จากมูลค่าที่แตกต่างกัน สีและลวดลายบนเงินกระดาษก็จะแตกต่างกันออกไป อย่างเช่นเงิน 1,000 หยวนก็จะพิมพ์รูปราชาและราชีนีเอาไว้ ดูแล้วเหมือนจริงอย่างมาก ส่วนด้านล่างก็จะมีตัวหนังสือ ‘เกรย์คาสเซิล รอยัล แบงค์’ พิมพ์เอาไว้อยู่ ถึงแม้มันจะกินพื้นที่แค่มุมเล็กๆ แต่มันก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เมื่อเอามาดูใกล้ๆ ก็จะเห็นได้ว่าทั้งตัวหนังสือและรูปหน้าพระพักตร์นั้นเป็นการเอาเส้นลวดลายเล็กๆ จำนวนนับไม่ถ้วนมาเชื่อมต่อกัน ลวดลายพวกนั้นละเอียดยิ่งกว่าเส้นผมเสียอีก ระหว่างลวดลายกับกระดาษก็ไม่ได้มีร่องรอยการย้อมหรือการเอาอะไรมาแปะ เพียงแค่จุดนี้ก็พอที่จะทำให้คนอื่นล้มเลิกความคิดที่จะทำเลียนแบบขึ้นมาได้แล้ว

วิคเตอร์ดูเงินสกุลใหม่ใบอื่นๆ เงิน 500 หยวนนั้นพิมพ์รูปสโมสรแม่มดเอาไว้ เงิน 100 หยวนพิมพ์รูปโรงงานและคนงาน ส่วนที่เหลือล้วนแต่เป็นสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ของเมืองเนเวอร์วินเทอร์ อย่างเช่นตึกปาฏิหาริย์ รถไฟ…ส่วนด้านหลังของเงินทุกใบล้วนแต่เป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์เกรย์คาสเซิล เขาอดยิ้มมุมปากขึ้นมาไม่ได้ เห็นได้ชัดว่ารูปภาพที่อยู่บนเงินสกุลใหม่นั้นถูกออกแบบมาอย่างประณีตแล้วก็ผ่านการคิดมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากผลงานศิลปะเลย ต่อให้มันไม่มีมูลค่าทางการเงิน แต่นักสะสมของฟยอร์ดบางส่วนจะต้องยินดีจ่ายเงินเพื่อมันแน่

นี่ถือเป็นวิธีที่ฉลาดมาก เงินกระดาษที่พิมพ์ลวดลายที่สวยงามเช่นนี้จะต้องเพิ่มต้นทุนอย่างแน่นอน แต่มันก็ยิ่งเพิ่มความมั่นใจให้กับประชาชนไปในตัวด้วย ถ้าใช้แค่กระดาษธรรมดาๆ แล้วมาบอกว่ามันสามารถแทนที่ทองคำได้ เกรงว่าคงไม่มีใครกล้าเชื่อง่ายๆ แน่ แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นของที่ดูสวยงาม ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะดีกว่ามาก ถึงแม้โดยแท้ที่จริงแล้วมันจะไม่มีอะไรต่างกันก็ตาม

วิคเตอร์วางเงินกระดาษลง ก่อนจะถอนหายใจออกมา

“เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ?” ทิงเกิลตามอย่างสงสัย

“โลกธุรกิจกำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว” เขาพูดเสียงเบาๆ ขึ้นมา

……………………………………………………………