Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1285 ล้อ 5 คู่

อาจารย์เซี่ยยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที มีแต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาที่ถอนหายใจออกมาเบาๆ

โรแลนด์ย่อมต้องสังเกตเห็นอย่างแน่นอน นับตั้งแต่ที่เขาดูดซับแกนพลังแห่งธรรมชาติในโลกแห่งความฝันมาหลายครั้ง พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ระดับความไวในการรับรู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นไปอยู่ในอีกระดับหนึ่ง ถึงแม้อีกฝ่ายจะทำได้แนบเนียน แต่หางตาของเขาก็ยังจับความเคลื่อนไหวเอาไว้ได้

ผู้หญิงคนนี้คือชิงชิง เป็นเลขาและเจ้าหน้าที่การเงินที่การ์โดส่งมา ได้ยินว่าเธอเพิ่งจะจบมาจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง ทั้งพรสวรรค์และความสามารถล้วนแต่อยู่ในระดับต้นๆ อีกทั้งหน้าตาก็ดูดีอย่างมาก เรียกได้ว่าเป็นคนประเภทที่ชนะตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่ง ทั้งโรงงานนี้มีแต่เธอเท่านั้นที่รู้ว่ากลุ่มทุนโคลฟเวอร์เป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในโรงงานนี้ เถ้าแก่คนปัจจุบันแทบจะไม่ได้ออกอะไรเลยแม้แต่สตางค์เดียว

ในสายตาของชิงชิงคงจะมองว่าเขากำลังขูดรีดบริษัทอยู่ การที่เธอทำสีหน้าไม่ค่อยดีจึงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้

แต่โรแลนด์ไม่สนใจ ในเวลานี้ขอเพียงลากอีกฝ่ายมามีเอี่ยวด้วย คำบ่นพวกนั้นก็จะหายไปแน่นอน

“แน่นอนว่าที่งานคืบหน้าไปได้เร็วขนาดนี้ก็เป็นเพราะทุกคน” เขาหันไปยิ้มให้กับเลขา “ถ้าหากสำเร็จล่ะก็ เดี๋ยวผมแจกเงินเดือนให้พนักงานทุกคนในโรงงานอีกคนละหนึ่งเดือนแล้วกัน!”

“ใช่ครับๆ เถ้าแก่คิดรอบคอบมากครับ” อาจารย์เซี่ยรีบผงกหัว

“ไม่…ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น…” ชิงชิงคิดไม่ถึงว่าความเคลื่่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ของตนจะถูกโรแลนด์มองเห็น เธอจึงพูดอย่างกระอักกระอ่วนขึ้นมา “ฉันแค่กำลังคิดว่าเมื่อไรในหน้าบัญชีถึงจะมีกำไรซักที…”

ถ้าไม่มีอะไรผิดคาดล่ะก็ มันน่าจะไม่มีวันนั้นหรอก โรแลนด์โบกมือโดยสีหน้าไม่เปลี่ยน “วางใจได้ เพื่อนของผมเป็นพวกที่ไล่ตามความฝัน เราขายได้แน่นอน ทุกคนรอเลื่อนตำแหน่งขึ้นเงินเดือนได้เลย”

“ดีครับ ดีครับ” อาจารย์เซี่ยเหมือนจะตกลงไปในอยู่ในภาพลวงตา เขายิ้มจนหน้าย่นไปหมดเลย

“เออใช่” เขามองไปทางชิงชิง “ผมมีโปรเจคใหม่ที่อยากจะทำ เดี๋ยวคุณตามผมไปที่ห้องทำงานหน่อยสิ”

“เอ่อ..เถ้าแก่” ในขณะที่โรแลนด์กำลังหมุนตัวเดินจากไป อาจารย์เซี่ยเหมือนจะถามอะไรขึ้นมา “คุณต้องการให้ปรับอะไรเพิ่มเติมไหมครับ? อย่างเช่นรูปแบบหรือสีอะไรพวกนั้น”

นี่คิดว่ามันเป็นอุปกรณ์ประกอบฉากในภาพยนตร์จริงๆ เหรอเนี่ย…โรแลนด์ส่ายหัวยิ้มๆ “ขอเพียงมันใช้ได้ อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ แต่ว่า…”

“ว่ามาเลยครับ”

“ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะให้มันมีล้อ 5 คู่”

“ไม่มีปัญหาครับ” อาจารย์เซี่ยตบหน้าอก “ตอนที่ออกแบบโครงรถผมได้คิดเผื่อเรื่องที่จะทำการปรับปรุงเอาไว้แล้ว เดี๋ยวผมจัดการเองครับ!”

……

เนื่องจากคนงานในโรงงานต่างวิ่งออกไปดูการทดสอบรถแทรกเตอร์ ภายในโรงงานจึงดูเงียบอย่างเห็นได้ชัด โรแลนด์สังเกตเห็นว่าตั้งแต่ที่ก้าวข้ามประตูโรงงานมา ชิงชิงก็ทิ้งระยะห่างจากตนจาก 2 เมตรกลายเป็น 5 เมตร

เขาอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ ดูเหมือนการ์โดจะไม่ได้บอกสถานะของเขาให้เธอรู้ ไม่อย่างนั้นเธอน่าจะรู้ว่าถ้าผู้ฝึกยุทธ์อยากจะทำเรื่องอะไรไม่ดีล่ะก็ อย่าว่าแต่ 5 เมตรเลย ต่อให้เธอวิ่งนำไปก่อน 50 เมตรมันก็ไม่เป็นปัญหา

แต่ว่าเขาขี้เกียจจะไปเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ของตัวเองในสายตาของคนงาน ขอเพียงพวกเขาทำงานแทนตัวเองให้ดีก็พอ เรื่องอื่นไม่สำคัญ

หลังเดินเข้าไปในห้องทำงานที่ค่อนข้างรก โรแลนด์นั่งลงตรงเก้าอี้ของเถ้าแก่ แล้วก็พูดเข้าประเด็นทันที “คือแบบนี้ ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง…”

เอาอีกแล้ว

ชิงชิงบ่นอยู่ในใจ เอะอะก็บอกว่าเพื่อนอย่างโน้นเพื่อนอย่างนี้ ปัญหาอยู่ที่มีเพื่อนที่ไหนที่ยอมจ่ายเงินหลายแสนเพื่อซื้อขยะ เธอยอมรับว่าพวกเธอคนมีเงินนั้นมีรสนิยมแปลกๆ แต่ดูการแต่งตัวของเถ้าแก่คนนี้แล้วไม่เหมือนเป็นลูกคุณหนูที่ไหนเลย ในจุดนี้เธอเชื่อในสายตาตัวเอง

เพราะว่าระหว่างที่เธอเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เธอได้พบเจอพวกลูกเศรษฐีมาไม่น้อย แต่เธอยังไม่เคยเจอใครที่ดูธรรมดาเหมือนเถ้าแก่คนนี้เลย พวกคนรวยต่อให้ติดดินอย่างไร เขาก็ไม่มีทางทำให้ตัวเองลำบากในเรื่องการกินหรือการแต่งตัว ถึงแม้จะใช้ของน้อย แต่คุณภาพและราคาก็ด้วยแต่เป็นของราคาแพง แถมคนหนุ่มที่พยายามจะทำตัวให้ดูติดดินก็มีน้อยขึ้นทุกวัน…แต่คุณโรแลนด์นี่ เสื้อผ้าก็เป็นชุดที่ธรรมดาที่สุด บนร่างกายก็ไม่มีเครื่องประดับอะไรเลย แม้แต่รถที่ัขับก็ยังเป็นรถตู้เก่าๆ แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าติดดินแล้ว…

ควรจะเรียกว่าบนตัวมีแต่ออร่าความยากจนแผ่ออกมาต่างหาก!

เพื่อนของคนแบบนี้จะมีเงินเยอะแค่ไหนกันเชียว?

หลังเธอเรียนจบก็มาสมัครเข้าทำงานกับกลุ่มทุนโคลฟเวอร์ที่เป็นบริษัทที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในตลาด เดิมเธอคิดจะเติมประวัติที่สวยงามลงไปในเรซูเม่ของเธอซักหน่อย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะถูกเจ้านายส่งให้มาทำงานที่โรงงานเล็กๆ แห่งนี้ โปรคเจคที่ทำก็แปลกประหลาดอย่างมาก เธอเริ่มสงสัยแล้วว่าคุณการ์โดนั้นหลอกเธอหรือเปล่า หรือว่าเขาจงใจใช้โรงงานแห่งนี้บังหน้าธุรกิจบางอย่างที่ไม่อยากให้ใครรู้

อย่างเช่นโปรเจคใหม่ที่เถ้าแก่บอกว่านั้นกลับเป็นวิทยุสื่อสาร! ชิงชิงแทบอยากจะกุบขมับแล้วถอนหายใจออกมาอย่างๆ วอล์คกี้ทอล์คกี้บนอินเทอร์เน็ตก็ขายอยู่แค่อันละไม่กี่สิบหยวน เครื่องส่งโทรเลขแบบโบราณก็มีขาย แต่เขากลับอยากจะสร้างมันขึ้นมาใหม่ตั้งแต่ต้น เหมือนกับโปรเจครถแทรคเตอร์เลย ทุกอย่างต้องใช้มือทำตั้งแต่ต้น ห้ามมีชิ้นส่วนที่ซื้อสำเร็จมาแม้แต่ชิ้นเดียว

นี่มันจงใจผลาญเงินชัดๆ!

“จ้างคนมา ไม่จำเป็นต้องจบมาตรงสายเป๊ะๆ นักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่หรือไม่ก็คนที่ชอบวิทยุก็ได้ แล้วก็สร้างห้องทำงานให้พวกเขาขึ้นมาที่นอกโรงงาน ผมจะได้ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมาไกลๆ!” โรแลนด์อธิบายความต้องการของตัวเองออกมาอย่างละเอียด “พวกเขาอยากจะได้อุปกรณ์อะไรก็ให้ไป แต่จำไว้ ชิ้นส่วนทุกอย่างต้องผลิตจากที่นี่ ไม่จำเป็นต้องทำออกมาให้สวยงาม พูดอีกอย่างก็คือยิ่งใช้ฝีมือต่ำยิ่งดี เข้าใจหรือเปล่า? เพื่อนของผมคนนั้นชอบแบบนี้”

“เรื่องนี้ไม่เหมือนกับการขึ้นเงินเดือน…ฉันเกรงว่าคงต้องรายงานให้คุณการ์โดทราบก่อน”

“ไม่เป็นไร” โรแลนด์พูดอย่างสบายๆ “ผมคิดว่าเขาต้องรับปากแน่”

ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าเขาก็ดังขึ้นมา

เสียงริงโทนที่ดังเป็นสายที่โทรมาจากสมาคมผู้ฝึกยุทธ์

โรแลนด์บอกให้ชิงชิงออกไปก่อน จากนั้นเขาจึงรับโทรศัพท์

“สวัสดี คุณโรแลนด์” เสียงที่หนักแน่นและคุ้นเคยดังขึ้นมา คนที่โทรมาคือผู้คุมร็อค “ผมมีภารกิจใหม่อยากจะมอบหมายให้คุณทำ ไม่ทราบว่าช่วงบ่ายคุณมีเวลามาที่ศูนย์พักฟื้นไหม?”

ตอนนี้ผู้คุมร็อคคือที่พึ่งที่สำคัญของศูนย์ออกแบบเกรย์คาสเซิล เขาย่อมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

หลังจากที่กำจัดสัตว์ประหลาดเวทมนตร์ที่ออกมาจากการกัดกินครั้งนั้นไปแล้ว จู่ๆ ร่องรอยความเคลื่อนไหวของฟอลเลนอีวิลก็ดูเงียบเชียบไปถนัดตา เหมือนกับว่าพวกมันสัมผัสได้ถึงอันตราย แล้วก็พากันหนีออกไปจากเมืองนี้อย่างไรอย่างนั้น ทำให้การค้นหาและจำกัดฟอลเลนอีวิลของแม่มดทาคิลาน้อยลงเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน

แต่โรแลนด์คิดว่าเรื่องราวมันต้องมีอะไรมากกว่านั้น

เป้าหมายของฟอลเลนอีวิลคือขโมยเอาพลังแห่งธรรมชาติมาจากผู้ตื่นรู้ แล้วก็ทำให้พลังของโลกแห่งความฝันอ่อนแอนลง ตอนนี้เมืองปริซึมถูกลอบโจมตี บวกกับงานประลองยุทธ์ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมากต่างมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ พวกมันไม่น่าจะปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือไปถึงจะถูก

ถ้าสมาคมมีข่าวคราวอะไรใหม่เกี่ยวกับฟอลเลนอีวิล อย่างนั้นมันก็จะเป็นการช่วยเขาประหยัดแรงได้ไม่น้อย

……………………………………………………………