Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1290 ผลสำเร็จทยอยปรากฏ

เพื่อที่จะทำให้การวิจัยก้าวหน้าไปได้เร็วขึ้น โรแลนด์จึงปรับเวลาพักผ่อนของตัวเอง ทุกวันหลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ เขาจะนอนหลับอยู่ในห้องทำงานเป็นเวลา 2 – 3 ชั่วโมง นี่กลายเป็นการเพิ่มความถี่ในการเข้าไปในโลกแห่งความฝันให้บ่อยขึ้น

และก็ด้วยเหตุนี้ กองกำลังทหารอาญาสิทธิ์ที่ปรากฏตัวขึ้นทุกวันหลังเที่ยงจึงกลายเป็นภาพอันน่าประหลาดภายในปราสาท

เมื่อได้รับความช่วยเหลือจากศูนย์ออกแบบเกรย์คาสเซิล โปรเจคใหม่ที่วางเอาไว้ก็ก้าวหน้าไปได้อย่างราบรื่น ในช่วงอาทิตย์สุดท้ายของฤดูใบไม้ผลิ รถแทรกเตอร์ก็ออกแบบใกล้จะแล้วเสร็จ

ก่อนหน้านี้ เครื่องจักรทุกอย่างของเมืองเนเวอร์วินเทอร์ต้องให้อันนาเป็นคนสร้างและทดสอบทั้งหมด หลังจากนั้นก็ทำการแยกชิ้นส่วนออกมาแล้วส่งไปให้โรงงานทดลองทำการผลิต สุดท้ายถึงจะทำการผลิตและประกอบออกมา มันไม่เพียงแต่จะใช้เวลานาน แต่ยังอาจจะเดินไปผิดทางได้ง่ายๆ ด้วย

โดยเฉพาะในขั้นตอนการแยกชิ้นส่วน เนื่องจากความสามารถในการตัดแต่งของไฟสีดำนั้นเหนือกว่าเครื่องจักร ด้วยเหตุนี้จึงไม่แน่นอนว่าทางโรงงานจะสามารถสร้างชิ้นส่วนที่อันนาตัดออกมาได้ เครื่องจักรเครื่องหนึ่งนั้นประกอบไปด้วยชิ้นส่วนนับร้อยนับพันชิ้น จะไปมั่นใจได้อย่างไรว่าชิ้นส่วนไหนโรงงานสามารถผลิตเองได้ ชิ้นส่วนใหญ่ต้องให้อันนาเป็นคนจัดการในภายหลัง นี่เป็นงานที่เสียเวลามากอย่างเห็นได้ชัด มีแต่ต้องประกอบเครื่องจักรขึ้นมาได้สำเร็จซักเครื่อง มันจึงจะสามารถเข้าสู่ขั้นตอนการผลิตจำนวนมากได้

ความจริงในการผลิตเครื่องจักรไอน้ำรุ่นที่สองก่อนหน้านี้ก็เคยเจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน ชิ้นส่วนวาล์วแรงดันที่ดูเหมือนง่ายๆ แต่ในตอนที่ทำการผลิตจริงกลับมีปริมาณผลิตภัณฑ์ที่ผ่านเกณฑ์ต่ำมาก นี่จึงทำให้สายการผลิตอื่นๆ ต้องถูกยกเลิกและทำการผลิตใหม่ด้วย สุดท้ายก็ต้องรอไปอีกครึ่งเดือนกว่าจะผลิตได้สำเร็จ

ซึ่งทางศูนย์ออกแบบเกรย์คาสเซิลนั้นเหมือนกับมาช่วยทำงานทั้งหมดแทนอันนา ตั้งแต่ทำการทดสอบไปจนถึงการออกแบบสายการผลิต และการทดสอบว่าเครื่องจักรธรรมดาจะใช้ในการผลิตได้หรือไม่ ขั้นตอนเหล่านี้สามารถทำให้เสร็จได้ภายในโลกแห่งความฝันเลย ด้วยเหตุนี้เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย กองอุตสาหกรรมก็สามารถดำเนินการผลิตได้ทันที นี่จึงทำให้การช่วงเวลาที่ต้องใช้ในการวิจัยโปรเจคใหม่ๆ ลดลงอย่างมาก

โรแลนด์ตั้งชื่อเครื่องจักรทางการเกษตรที่เขาฝากความหวังเอาไว้เครื่องนี้ว่า ‘ฮาร์เวส’

ล้อ 5 คู่ของมันจะวิ่งไปบนพื้นดินของเกรย์คาสเซิล

แน่นอนว่าเขาย่อมไม่ปล่อยให้อาจารย์เซี่ยต้องว่างงาน ตอนนี้ฮาร์เวสยังเป็นเพียงแค่โครงรถแบบง่ายๆ เท่านั้น การจะติดคันไถเข้าไปเพื่อใช้เป็นรถแทรกเตอร์นั้นไม่ได้ยากลำบากอะไร แต่มันยังถือว่าห่างจากล้อ 5 คู่แบบสมบูรณ์แบบอย่างที่เขาต้องการอีกไกลนัก

เขาหวังว่าจะสามารถทำรถหุ้มเกราะที่กองทัพต้องการด้วยโครงรถอันนี้

ส่วนทางด้านวิทยุสื่อสาร ชิงชิงนั้นเรียกผู้สมัครให้มาสัมภาษณ์ 2 – 3 คนอย่างรวดเร็ว ในนั้นมีทั้งนักศึกษาจบใหม่ แล้วก็มีชาวบ้านทั่วๆ ไปที่ชื่นชอบวิทยุด้วย เพียงแต่พอได้เห็นไดอะแกรมแผงวงจรของวิทยุสื่อสาร โรแลนด์พลันรู้สึกปวดหัวอย่างมาก สุดท้ายเขาจึงสั่งคนงานให้ทำมันออกมาเป็นรูปเป็นร่าง เขาถึงพอจะแยกแยะได้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ยังเรียนรู้เรื่องนี้ได้ช้ามาก สุดท้ายก็ได้แต่ต้องจำแบบแปลนออกมา แล้วค่อยๆ มาคิดกับอันนาว่าจะทำอย่างไรต่อ

นอกจากสองเรื่องนี้แล้ว งานก่อสร้างอื่นๆ ที่เตรียมพร้อมสำหรับการรบของเมืองเนเวอร์วินเทอร์ก็ทยอยเป็นรูปเป็นร่างออกมา

อันดับแรกคือการทำถนนเชื่อมระหว่างทางเหนือกับทางใต้

ฮอว์ฟอร์ด ควินนท์ส่งจดหมายมาหาเขามองว่าตอนนี้อาณาจักรดอว์นได้ส่งคนไปเกือบพันคนไปยังเมืองสองเมืองตรงชายแดนเพื่อตั้งโรงงานทำซีเมนต์ โรงงานเหล่านี้สามารถผลิตซีเมนต์ได้วันละหลายตันเพื่อใช้ในการสร้างถนน ตอนนี้ถนนของเมืองวินด์สวิปริดจ์และแม่น้ำสปาร์คกิ้งเรียกได้ว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่วนถนนครึ่งหลังของเคจเมาเธ่นกำลังเริ่มก่อสร้างอยู่ คาดว่าใช้เวลาอีกครึ่งเดือนคงแล้วเสร็จ

ถึงแม้จะมีความช่วยเหลือจากโลตัสและมอลลี่ แต่ความเร็วในการทำงานนี้ก็ยังเรียกได้ว่ายอดเยี่ยมอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าตระกูลควินน์นั้นทุ่มเทไม่น้อย เมื่อรวมกับถนนจากจุดเลี้ยวในดินแดนตะวันตกของแม่น้ำแดงตรงไปยังเมืองอีเทอร์นอลไนท์ที่สร้างเสร็จไปก่อนหน้านี้ นี่ก็หมายความว่าอีกนิดเดียวเมืองเนเวอร์วินเทอร์ก็จะสามารถส่งกองกำลังทหารไปยังแนวรบที่อยู่ห่างออกไปเป็นพันกิโลเมตรได้

อันดับต่อมาก็คืองานผลิตที่เอาไว้ใช้คู่กับโปรเจคสร้างถนน รถบรรทุกไอน้ำ ‘ฮัม’ คันแรกก็ออกมาจากโรงงานผลิตแล้วเช่นเดียวกัน

มันใช้หัวรถแบบหน้าเรียบ เครื่องยนต์ติดตั้งเอาไว้ด้านหน้า มีล้อ 6 ล้อ นอกจากส่วนหัวที่ค่อนข้างยาวแล้ว (เพื่อที่จะได้ใส่แทงค์น้ำที่มีขนาดใหญ่) รูปลักษณ์ภายนอกของมันแทบจะไม่ต่างอะไรกับรถบรรทุกสมัยใหม่เลย น้ำหนักของมันประมาณ 10 ตัน สามารถรับน้ำหนักได้ 6 ตัน และวิ่งไปบนถนนซีเมนต์เรียบๆ ด้วยความเร็ว 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเป็นระยะทางต่อเนื่อง 300 กิโลเมตร

ในเวลาที่จำเป็น คนขับยังสามารถเติมน้ำฝน น้ำในบ่อน้ำ หรือแม้กระทั่งน้ำปัสสาวะเพื่อเพิ่มระยะทางให้กับมันได้ แน่นอน ถึงแม้จะไม่เติมเข้าไป มันก็สามารถวิ่งไปกลับระหว่างเมืองกับแม่น้ำได้สบาย

มันไม่เหมือนกับรถไฟหุ้มเกราะ รถบรรทุกแต่ละคันอย่างน้อยๆ ก็ต้องมีคนขับสองคน พูดอีกอย่างก็คือต่อให้เมืองเนเวอร์วินเทอร์สามารถสร้างรถบรรทุกออกมาได้เป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องขาดแคลนคนขับอยู่ดี โชคดีที่ตอนนี้มีรถบรรทุกตัวอย่างแล้ว หลังจากนี้ขอเพียงตั้งโรงเรียนสอนขับรถขึ้นมาและรีบผลิตคนขับรถบรรทุกออกมาก็พอ เพราะในยุคสมัยนี้ยังไม่มีเรื่องกฏจราจร ขอเพียงขับรถออกไปได้ก็เพียงพอแล้ว

สุดท้ายก็คือแบตเตอรี่ตะกั่วกรด

ถึงแม้มันจะดูไม่ได้ยิ่งใหญ่ ความยากของเทคโนโลยีการผลิตก็น้อยกว่าโปรเจคก่อนหน้านี้มา แต่ประโยชน์ของมันกลับมีไม่น้อยทีเดียว

อย่างเช่นมันสามารถจ่ายไฟให้กับไฟหน้าและไฟท้ายให้กับรถบรรทุกได้ และเมื่อมีไฟ รถบรรทุกก็จะสามารถขับได้ตั้งแต่กลางวันไปจนถึงกลางคืน ทำให้ประสิทธิภาพการใช้งานของมันเพิ่มขึ้นไปอีกเท่า

นอกจากนี้ก็ยังสามารถเอาไปใช้บนเครื่องบินได้ด้วย ซึ่งจะทำให้ช่วยเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินประหยัดแพงไปได้ไม่น้อย ที่สำคัญกว่านั้นก็คือถ้าหากเครื่องยนต์เกิดดับกลางอากาศ นักบินก็ยังสามารถลองสตาร์ทเครื่องยนต์ใหม่ได้เลย นี่จะช่วยเพิ่มความปลอดภัยขึ้นได้มาก

สรุปแล้วก็คือการหลั่งไหลเข้ามาเป็นจำนวนมากของผู้อพยพทำให้อุตสาหกรรมของเนเวอร์วินเทอร์สามารถพัฒนาไปได้อย่างรวดเร็ว

แต่โรแลนด์ก็รู้ดีว่าการขยายขนาดของอุตสาหกรรมนี้ไม่ได้เป็นจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นเพียงอย่างเดียว ถ้าการยังเป็นการผลิตด้วยมือแบบเก่า อย่าว่าแต่ไม่กี่เดือนเลย ต่อให้ใช้เวลาหลายปีก็ยังไม่แน่ว่าจะฝึกคนงานที่ไม่รู้เรื่องอะไรให้กลายเป็นคนงานฝีมือได้ด้วยซ้ำ ส่วนพวกคนงานที่มีฝีมือและมากประสบการณ์ที่อยู่ที่นี่ก็ไม่ได้กลัวว่าจะไม่มีคนมาเรียน แต่ที่พวกเขากลัวคือกลัวว่าจะเรียนแล้วไม่เป็น เพราะว่าการเลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือนของพวกเขานั้นขึ้นอยู่กับเด็กฝึกงานที่อยู่ใต้การดูแลของพวกเขาด้วย พวกเขาจึงมักจะมีท่าทีที่กระหายพร้อมจะสอนทุกอย่างอยู่ตลอดเวลา

คนธรรมดาเรียนรู้อยู่แค่ 1 – 2 สัปดาห์ก็พอจะเข้าใจเรื่องการควบคุมเครื่องจักรแล้ว ต่อให้คนที่เข้ามาใหม่จะไม่รู้หนังสือเลยแม้แต่ตัวเดียว แต่พวกเขาก็ยังสามารถผลิตชิ้นส่วนออกมาตามขั้นตอนที่สอนได้

เมื่อมีการใช้ระบบการผลิตใหม่ มีการกระจายการศึกษาและให้ความสำคัญกับการวิจัยและพัฒนา ระดับความก้าวหน้าของอุตสาหกรรมของเมืองมีแต่จะเร็วขึ้นเรื่อยๆ

แต่ว่าข้าวที่เขาได้รับก็ไม่ได้มีแค่ข่าวดีเพียงอย่างเดียว

ในรายงานของขวานเหล็กบอกว่าแนวหน้าของกองทัพที่หนึ่งได้รับความกดดันมาดขึ้นเรื่อยๆ ด้วยหมอกแดงที่ขยายตัวเข้ามาทำให้ปีศาจได้มาถึงพื้นที่เคจเมาเธ่นแล้ว นอกจากนี้ยังมีบางคนบอกว่าเห็นอสูรสยองบินอยู่ในอาณาจักรดอว์นด้วย

ตอนที่อยู่บนที่ราบลุ่มบริบูรณ์ โรแลนด์เคยเห็นแผนการลอบโจมตีทางไกลของพวกศัตรูแล้ว ถึงแม้จะใช้กำลังปีศาจไม่เยอะ แต่มันก็สร้างความเสียหายให้กับกองทัพที่หนึ่งค่อนข้างมากทีเดียว

ซึ่งอสูรสยองที่ปรากฏตัวประปรายเหล่านั้นก็อาจจะมาสอดแนมดูเส้นทางเพื่อลอบโจมตี

หากกองทัพที่หนึ่งอยากจะตอบโต้กลับ พวกเขาก็จำเป็นต้องมีความสามารถในการเคลื่อนไหวที่อยู่ในระดับเดียวกัน

เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ บางทีคงจะได้เวลาที่ต้องส่งสโมสรแม่มดกับอัศวินอากาศออกไปยังแนวหน้าแล้วล่ะมั้ง

………………………………………………………