Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1310 จนตรอก

เฮคซอดปิดประตูมิติด้วยสีหน้าคร่ำเคร่ง

ต่อให้เป็นคนโง่แค่ไหนก็ไม่มีทางที่จะมองไม่ออก ตอนนี้พวกมันถูกพวกมนุษย์หลอกแล้ว!

“เจ้าพวกแมลง!” ซีอาซิสคำรามออกมาจากโกรธแค้น หนวดบนใบหน้าที่บิดไปบิดมาอย่างรุนแรงได้จิตสังหารภายในใจมันออกมา

“หุบปาก!” แต่เฮคซอดก็พูดตัดบทมัน “ถ้าพวกมันเป็นแมลง อย่างนั้นพวกเราที่ถูกแมลงหลอกคือตัวอะไรล่ะ? หลังจากนี้ข้าไม่อยากได้ยินคำเรียกว่า ‘แมลง’ อีก!”

จากนั้นมันก็พุ่งตัวบินขึ้นไปยังอีกด้านหนึ่งของเกาะอาชดยุค

ควันสีดำยังคงพวยพุ่งขึ้นมาไม่หยุดจนกลายเป็นเหมือนเสาควันขนาดใหญ่ ด้านล่างยังคงมองเห็นแสงไฟสว่างวาบออกมาอยู่ ดูคล้ายกับลาวาที่ทะลักออกมาจากใต้พื้นดิน ส่วนภายในเมืองนั้นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ถึงแม้จะเป็นพื้นที่ที่ไม่ได้ถูกลูกบอลไฟลามไปถึง แต่มันก็ยังเห็นร่างระดับต้นนอนกระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย

แต่ว่านี่ไม่ใช่จุดสำคัญที่มันให้ความสนใจ เรื่องจริงคือมันเกิดขึ้นไปแล้ว ต่อให้หยุดอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้ทำให้ความเสียหายน้อยลง รังแต่จะรู้สึกโกรธแค้นขึ้นเปล่าๆ สู้เอาเวลาไปทำให้ศัตรูมันชดใช้ดีกว่า

ทางด้านทิศใต้ของเกาะ สกายลอร์ดมองเห็นเรือจำนวนหนึ่งยังล่องออกไปไม่ไกลมา ถึงแม้มันจะกางใบเรือจนเต็ม แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าความสามารถของตัวเอง เรือพวกนั้นก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเรือที่จอดอยู่นิ่งๆ

ในตอนที่มันเตรียมจะเข้าไปหาเรือเหล่านั้น ด้านล่างพลันมีแสงสว่างดึงดูดความสนใจของมันเอาไว้

มันเห็นว่ามีเงาคนบินออกมาจากรอบนอกของเกาะอาชดยุค ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางทิศใต้อย่างรวดเร็ว

อย่างนี้นี่เอง เดิมมันคิดว่าคนที่จุดระเบิดขึ้นมาได้ตายลงไปในเปลวเพลิงแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่ามนุษย์วางแผนที่จะจุดระเบิดแล้วหนีออกไปด้วย!

ให้แม่มดมาจุดระเบิด จากนั้นก็ค่อยหนีออกไปจากสนามรบอย่างสบายๆ งั้นเหรอ?

มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!

สกายลอร์ดรีบเปลี่ยนเป้าหมายทันที มันเปิดประตูมิติแล้วมาอยู่ข้างหน้าแม่มดในชั่วพริบตา

นั่นคือมนุษย์ตัวเมียที่มีผมสั้นสีทองอ่อน บนใบหน้าของเธอมีสีหน้าตกใจปรากฏขึ้นมาทันที เหมือนกับคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ มันจะปรากฏตัวขึ้นมา แต่เฮคซอดไม่ได้คิดที่จะพูดอะไรมาก มันยื่นมือออกไปคว้าจับตัวเธอ

แต่มันกลับคว้าไม่เจออะไรเลย

ตัวเมียที่อยู่ตรงหน้าจู่ๆ ก็ระเบิดความเร็วอันน่าเหลือเชื่อออกมา เธอบินออกไปไกลหลายร้อยเมตรในชั่วพริบตา ขณะเดียวกันคลื่นอากาศที่เธอระเบิดออกมาก็เป็นเหมือนกำแพงที่กระแทกเข้าใส่เฮคซอดกับพาราซีทิคอายการ์ด บาเรียเวทมนตร์ส่งแสงวิบวับๆ ออกมา ผ่านไปครู่หนึ่งทุกอย่างถึงจะสงบลง

ส่วนแม่มดหลังบินไปได้ระยะหนึ่งก็ลดความเร็วลง เหมือนกับว่าเธอใช้พลังไปอย่างมาก

มันส่งเสียงเหอะออกมา ก่อนจะไล่ตามขึ้นไปอีกครั้ง

แต่ในตอนที่มันก้าวออกมาจากประตูมิติ อีกฝ่ายก็เร่งความเร็วบินออกไปไกลอีก

เฮคซอดโมโห มันใช้พลังเป็นครั้งที่สาม ครั้งนี้มันตั้งประตูเอาไว้ข้างหน้าอีกฝ่ายหลายร้อยเมตรเพราะอยากจะดูว่าอีกฝ่ายยังจะหนีไปไหนได้อีก

แต่ในเสี้ยววินาทีที่มันก้าวออกจากประตูไป มันพลันรับรู้ได้ถึงสายตาจำนวนมากที่จ้องมองมาที่ตัวมัน เหมือนกับว่ามันจู่ๆ ก็ก้าวข้ามจากที่ๆ ไม่มีคนเข้าไปยังใจกลางเมืองอย่างไรอย่างนั้น

สกายลอร์ดงุนงง มันมองไปทางจุดกำเนิดของสายตาที่มองมา ก่อนจะเป็นจุดดำๆ ที่อยู่ตรงเส้นขอบทะเลกับแผ่นดินพุ่งเข้ามาตน ในนั้นมีทั้งนกเหล็กและแม่มด

นี่มัน…การซุ่มโจมตีที่วางแผนเอาไว้ล่วงหน้าเหรอ?

เจ้านั้นมันเลยจงใจบินๆ หยุดๆ เพื่อให้มันคิดว่าอีกฝ่ายได้รับผลกระทบจากขีดจำกัดของเวทมนตร์ เลยตงใช้การเร่งความเร็วในช่วงระยะเวลาสั้นๆ งั้นเหรอ?

“หึ…มนุษย์…ฮ่าๆๆๆ….”

เฮคซอดโมโหจนหัวเราะออกมา!

พวกเขาไม่เพียงแต่จะวางแผนหลอกกองทัพของมันเท่านั้น แต่ยังเตรียมจะวางแผนหลอกมันด้วย?

ถ้าถอยกลับในตอนนี้ มันก็สามารถทำได้ในพริบตา

แต่มันกลับไม่ได้ทำเช่นนั้น

ถูกต้อง มันไม่ใช่ผู้พิฆาตเวทมนตร์ นี่เป็นเรื่องหนึ่งที่มันเฝ้าครุ่นคิดมาโดยตลอด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามนุษย์ตัวผู้สวมใส่หินอาญาสิทธิ์แล้วจะอยู่เหนือมันได้!

มันจะทำให้อีกฝ่ายรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นเจ้าแห่งท้องฟ้า!

แค่พริบตา นกเหล็ก 8 ตัวก็พุ่งเข้ามาอยู่ตรงหน้ามัน ตรงหัวนกเหล็กพ่นเปลวไฟออกมา

เฮคซอดโบกมือเปิดประตูมิติขึ้นมาตรงหน้า ก่อนจะกลืนกินลูกดอกเหล็กของอีกฝ่ายที่ยิงออกมา ขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งของประตูก็เปิดขึ้นตรงด้านข้างของนกเหล็ก ลูกดอกเหล็กเหล่านั้นพุ่งทะลุประตูออกไป ในชั่วพริบตานกเหล็กหลายตัวถูกลูกดอกเหล็กเหล่านั้นยิงเข้าใส่จนบนร่างกายมีรูขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาทันที

แต่สิ่งที่ทำให้มันแปลกใจคือลูกดอกเหล็กที่สามารถทำให้ร่างระดับต้นบาดเจ็บจนถึงตายกลับไม่ได้ฉีกนกเหล็กออกเป็นชิ้นๆ หากแต่ทิ้งรูสองสามรูเอาไว้บนร่างกายเท่านั้น

สกายลอร์ดโยนความคิดแปลกใจนี้ทิ้งไป มันพุ่งตัวขึ้นไปด้านบน ส่วนนกเหล็กเหล่านั้นเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถไล่ตามมันทันได้ ถึงแม้จะเชิดหัวขึ้นแล้ว แต่ท่าทางที่งุ่มงามของนกเหล็กนั้นไม่ได้ต่างอะไรกับไส้เดือนเลย

ในตอนที่มันคิดจะฉีกนกเหล็กเหล่านั้นเป็นชิ้นๆ จู่ๆ นกตัวหนึ่งที่บินผ่านมาก็แปลงร่างเป็นอสูรสยอง ก่อนจะอ้าแล้วงับเข้ามาที่มัน!

อายการ์ดไม่ได้มองนกทะเลทั่วๆ ไปเป็นภัยคุกคาม เฮคซอดเบี่ยงตัวอย่างรวดเร็วถึงได้หลบหลีการลอบโจมตีครั้งนี้ได้อย่างหวุดหวิด มันกางมือออกอย่างโมโห แสงสีดำสายหนึ่งปรากฏขึ้นมาคั่นระหว่างกลางของทั้งสองทันที นี่คือประตูมิติเหมือนกัน เพียงแต่มันมีความกว้างเพียงแค่หนึ่งนิ้วมือ ร่างกายส่วนที่ผ่านมันไปไม่มีทางที่จะต่อกับร่างกายส่วนที่เหลือแน่นอน

อสูรสยองเหมือนจะรู้ถึงอันตรายที่อยู่ตรงหน้า เธอจึงรีบแปลงร่างกลับเป็นนกทะเลทันที แต่การจะหยุดร่างกายในระยะกระชั้นชิดแบบนี้นั้นเป็นเรื่องยาก ปีกส่วนหนึ่งของเธอยังคงสัมผัสถูกเส้นดำนั้น ปลายปีกและขนถูกเส้นสีดำตัดจนฟุ้งกระจายเหมือนหิมะ

แต่ยังไม่ทันที่มันจะได้ตามเข้าไปจบชีวิตอีกฝ่าย เสียงคำรามที่ดังกระหึ่มพลันดังขึ้นมาอีกครั้ง

แม่มดผมทองคนนั้นกลายเป็นเหมืองลำแสงสีทองพุ่งตรงเข้ามาหามัน! เฮคซอดที่เปิดประตูมิติไม่ทันดึงพลังเวทมนตร์ทั้งหมดในร่างกายออกมาห่อหุ้มร่างกายเอาไว้เหมือนโล่!

“ตู้ม…..!”

ทั้งสองปะทะกัน แรงปะทะอันรุนแรงทำให้แสงสีทองบนตัวอีกฝ่ายแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วก็ทำให้เฮคซอดรู้สึกจุกที่หน้าอกขึ้นมา เพียงแต่อาการบาดเจ็บของอีกฝ่ายดูหนักกว่าตนอย่างเห็นได้ชัด ไม่เพียงแต่จะมีเลือดออกที่มุมปาก แต่แขนข้างหนึ่งยังหักออกเป็นหลายส่วนด้วย แต่แม่มดกับไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเองเลย เธอใช้มีอีกข้างที่ยังปกติชักกระบองเพลิงสั้นออกมาจากข้างเอว

บ้าเอ้ย!

มันเปิดประตูมิติขึ้นมาอย่างจนปัญญา ถ้าอีกฝ่ายยิงออกไป ลูกดอกเหล็กก็จะยิงโดนเพื่อนของเธอ

แต่สิ่งที่ทำให้เฮคซอดยิ่งเดือดดาลมากกว่าเดิมก็คือการโจมตีครั้งนี้เป็นเพียงแค่การหลอก แม่มดไม่ได้ยิงปืนมาที่มัน หากแต่เร่งความเร็วลงไปด้านล่างแล้วคว้าตัวนกทะเลมากอดเอาไว้

“ข้าจะฉีกพวกเจ้าเป็นชิ้น!” สู้มาจนถึงตอนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่มันคำรามออกมา

แต่ทันใดนั้นเอง ในหัวของสกายลอร์ดพลันมีเสียงเตือนชั้นสูงสุดดังขึ้นมา มันมาจากนกเหล็กขนาดใหญ่ตัวหนึ่งที่ร่อนลงมาจากชั้นเมฆ ในสายตาของอายการ์ด ปลายอีกด้านของเสียงคือแม่มดที่ถูกอุรูคพูดถึงคนนั้น

มันรู้สึกเหมือนตัวเองถูกอะไรมาพันธนาการเอาไว้

เฮคซอดที่สัมผัสได้ถึงอันตรายเปิดประตูมิติออกจนกว้างที่สุด เพื่อที่จะได้ครอบคลุมการโจมตีทั้งหมดของอีกฝ่ายเอาไว้!

แต่อายการ์ดกลับผลักมันออก

จากนั้นก็มีแสงไฟสว่างวาบขึ้นมา ราวกับผ่านไปนาน แล้วก็เหมือนผ่านไปแค่ชั่วระยะเวลาสั้นๆ เงาดำสายหนึ่งสว่างวาบขึ้นมาเหมือนกับสายฟ้า บนบานประตูมิติมีรอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมา จากนั้นมันก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ เหมือนกับกระจก!

จากนั้นก็เป็นพาราซิติคอายการ์ดที่ผลักมันออก แสงสีน้ำเงินบนร่างกายมันสว่างขึ้นมาแล้วก็ดับลงไป ก้อนเนื้อและเครื่องในพุ่งกระจายตามออกมา หมอกสีน้ำเงินฟุ้งกระจายท่ามกลางหิมะที่ตกโปรยปรายลงมา ทั้งสองเหตุการณ์แทบจะเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน มันรวดเร็วจนทำให้เฮคซอดตั้งตัวไม่ทัน

สุดท้ายก็เป็นตัวมันเอง

ถึงแม้หินอาญาสิทธิ์ที่โจมตีมาแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ แล้ว แต่ฝ่ามือส่วนหนึ่งของมันยังคงถูกตัดขาดหายไป แล้วก็ทิ้งรอยบุบเป็นจุดๆ เอาไว้ พลังเวทมนตร์ที่ปั่นป่วนทำให้มันสูญเสียการควบคุมร่างกายไปจนร่วงตกลงไปในทะเล

ส่วนนกเหล็กพวกนั้นก็พากันพุ่งตามมันลงไป

หลังหลุดออกมาจากพื้นที่ปิดกั้นพลังเวทมนตร์ เฮคซอดใช้พลังเฮือกสุดท้ายเปิดประตูขนาดใหญ่ขึ้นมาที่ด้านร่างร่างกาย

จากนั้นมันก็เหมือนตกลงไปในโพรงลึก ก่อนจะหายวับไปบนทะเล

………………………………………………………………