Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - ตอนที่ 1051

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1051 สามสุดยอดมรดก

แปลโดย iPAT 

ไม่ว่าจะเป็นภูเขาตงฮัน หุบเขาเหล่าโป หรือวิญญาณสติปัญญา พวกมันล้วนเป็นสมบัติล้ำค่าที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น

ฟางหยวนกล่าวว่าพวกเขาสามารถซื้อขายแลกเปลี่ยน แต่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะใช้สิ่งใดซื้อพวกมัน?

ฟางหยวนไม่ได้ปฏิเสธและกำลังรอคำตอบด้วยความคาดหวัง

แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยามีรากฐานที่ไม่ธรรมดา มันดำรงอยู่มาตั้งแต่ยุคโบราณ หลังจากแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือถูกทำลาย แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจึงกลายเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่งของทั้งห้าภูมิภาค

เมื่อบรรพชนผมยาวยังมีชีวิต เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นสุดยอดปรมาจารย์อันดับหนึ่งบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมตลอดกาล เขายังเหนือกว่าเฒ่าสายฟ้าเทียนหนานและผู้อมตะเฒ่ากงเจีย

ตัวละครเช่นนี้จะไม่มีสมบัติล้ำค่าในการครอบครองได้อย่างไร?

วิญญาณแต่ละดวงมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว สมบัติที่มีเอกลักษณ์สามารถแลกเปลี่ยนกับสมบัติที่มีเอกลักษณ์และหายากในระดับเดียวกัน

สำหรับการประเมินสินค้า เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของแต่ละบุคคล

ภูเขาตงฮัน หุบเขาเหล่าโป และวิญญาณสติปัญญา สมบัติทั้งสามไม่ใช่สิ่งที่ฟางหยวนไม่สามารถแลกเปลี่ยนตราบเท่าที่ผลตอบแทนคุ้มค่า

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเริ่มเดินไปรอบๆและขมวดคิ้วลึก

หากเป็นจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคนก่อนหน้า เขาไม่จำเป็นต้องคิดมากและจะแลกเปลี่ยนกับฟางหยวนอย่างรวดเร็ว แต่บุคลิกใหม่ของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามีความสนใจที่แตกต่างออกไป ดังนั้นเขาจึงต้องไตร่ตรองอย่างรอบคอบ

‘จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมขาวคนก่อนหน้าต้องการหลอมรวมวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งห้วงมิติ ดังนั้นเขาจึงให้ความสนใจกับการหลอมรวมเท่านั้น แต่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมดำผู้นี้ต้องการนำเผ่ามนุษย์ขนยึดครองโลก ข้าสามารถใช้ประโยชน์จากจุดนี้’ ฟางหยวนคิดขณะรอการตัดสินใจของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

ฟางหยวนมีความมั่นใจและเชื่อว่าจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง

ดังคาด หลังจากไตร่ตรอง จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตัดสินใจแลกเปลี่ยนกับฟางหยวน!

“ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง ข้าไม่เคยสงสัยความสามารถในการแลกเปลี่ยนของท่าน แต่มันต้องเป็นสิ่งที่เท่าเทียม หากสิ่งที่ท่านเสนอไม่ตรงกับความคาดหวังของข้า ข้าเกรงว่า…” ฟางหยวนจงใจกล่าว

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตอบกลับด้วยความไม่พอใจ “อย่ากังวล สมบัติของนิกายหลางหยาไม่ด้อยไปกว่าสมบัติของเจ้า!”

หลังกล่าวจบคำเขาส่งวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลให้กับฟางหยวน

ฟางหยวนรับวิญญาณดวงนี้เอาไว้

“นี่คือวิญญาณหนอนหนังสือ?” ฟางหยวนตกใจเล็กน้อย

เขาเคยเห็นวิญญาณหนอนหนังสือมาก่อน พวกมันเป็นวิญญาณระดับหนึ่ง แต่สิ่งที่ทำให้ฟางหยวนตกใจก็คือวิญญาณหนอนหนังสือดวงนี้เป็นวิญญาณระดับสาม!

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาส่งเสียงกร้าว “นี่เป็นสิ่งที่ร่างหลักของข้าสร้างขึ้น เขาทำลายขีดจำกัดของวิญญาณหนอนหนังสือระดับหนึ่งและสอง แต่แล้วอย่างไร หากศัตรูโจมตี พวกมันสามารถปกป้องพวกเรางั้นหรือ?”

ฟางหยวนลอบส่ายศีรษะโดยไม่โต้ตอบและเริ่มสำรวจข้อมูลที่อยู่ภายใน

เขาไม่ได้เป็นเจ้าของวิญญาณหนอนหนังสือแต่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาให้เขายืม ดังนั้นเขาจึงสามารถอ่านมันได้โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง

ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น

ข้อมูลที่อยู่ภายในทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้

‘ดังคาด’ ฟางหยวนยกย่องอยู่ในใจ

หลังจากกลับมายังแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา เขาใช้เวลาส่วนใหญ่กับการฟื้นฟูร่างกาย ตอนนี้ภัยพิบัติใกล้เข้ามาแล้ว

อิงอู๋เซี่ย ไห่ลั่วหลัน จิตวิญญาณแผ่นดินเสี่ยวหู วิญญาณท่องแดนอมตะ และสิ่งอื่นๆไม่สำคัญ สิ่งที่เขาต้องคิดมีเพียงวิธีก้าวข้ามภัยพิบัติเท่านั้น

ยิ่งรากฐานของมิติช่องว่างแข็งแกร่งเท่าใด ภัยพิบัติที่พวกเขาต้องเผชิญก็จะยิ่งทรงพลังเท่านั้น

มิติช่องว่างของฟางหยวนในปัจจุบันยังว่างเปล่าและไร้ทรัพยากร แต่มันมีพื้นที่ขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากนี้พื้นฐานบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของมันก็ไม่ธรรมดา กล่าวได้ว่ามิติช่องว่างของฟางหยวนกระทั่งเหนือกว่ามิติช่องว่างของสุดยอดกายาทั้งสิบรวมกัน ดังนั้นภัยพิบัติที่เขาต้องเผชิญย่อมทรงพลังและอันตรายอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

หลังจากพักฟื้น ฟางหยวนฝึกฝนฟางเจิ้งและพิจารณาสถาการณ์ของตน

มีเวลาไม่กี่วันก่อนที่ภัยพิบัติจะมาถึง เกี่ยวกับเรื่องนี้ฟางหยวนไม่มีความมั่นใจมากนัก

วิญญาณอมตะส่วนใหญ่ถูกทิ้งไว้ในร่างเดิมของเขา นี่ทำให้พลังการต่อสู้ของฟางหยวนลดลงอย่างมาก

ไท่เป่ยหยุนเฉิงและไห่ลั่วหลันหายตัวไปขณะที่เทพธิดาหลี่ซานและนางมารผลาญสวรรค์เสียชีวิตไปแล้ว ความช่วยเหลือจากภายนอกเดียวที่เขาเหลืออยู่คือจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาก้าวข้ามภัยพิบัติมากมายหลังจากผ่านวันเวลามาอย่างยาวนาน มันเป็นตัวอย่างของความสำเร็จในการรับมือกับภัยพิบัติ ฟางหยวนต้องเรียนรู้จากมัน

“เป็นอย่างไรบ้าง?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม

เขาชูสามนิ้ว “นิกายหลางหยาของข้ามีรากฐานสำคัญสามอย่าง หนึ่ง มรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมที่ถูกทิ้งไว้โดยร่างหลักของข้า สอง มรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งโชคที่ถูกทิ้งไว้โดยเทพอมตะตะวันเดือด สาม มรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการโจรกรรมที่ถูกทิ้งไว้โดยเทพปีศาจปล้นสวรรค์ เมื่อร่างหลักของข้ายังมีชีวิต เขาหลอมรวมวิญญาณให้กับผู้อมตระดับเก้าทั้งสอง พวกมันก็คือค่าตอบแทน”

ฟางหยวนพยักหน้า

วิญญาณหนอนหนังสือบันทึกรายละเอียดของมรดกที่แท้จริงทั้งสามเอาไว้

ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใด พวกมันล้วนล้ำค่า เพียงเห็นข้อมูลผิวเผิน พวกมันก็สามารถดึงดูดความปรารถนาของฟางหยวนได้อย่างง่ายดาย

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวต่อ “ในบรรดามรดกที่แท้จริงทั้งสาม มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์มีค่าน้อยที่สุด นี่เป็นเพราะร่างหลักของข้ายังไม่ประสบความสำเร็จในการหลอมรวมวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งห้วงมิติที่สมบูรณ์แบบให้เขา ดังนั้นร่างหลักจึงต้องส่งคืนค่าตอบแทนบางส่วน อย่างไรก็ตามมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์มักจะมาเป็นคู่ หากเจ้าโชคดี เจ้าอาจได้รับเบาะแสของมรดกที่แท้จริงส่วนที่สอง”

“เทพปีศาจปล้นสวรรค์ทิ้งมรดกที่แท้จริงไว้สิบมรดก แต่มีเพียงปีศาจต่างโลกเท่านั้นที่สามารถครอบครองพวกมัน มีเพียงมรดกที่อยู่กับข้าที่เป็นข้อยกเว้น ฟางหยวน เจ้าเป็นปีศาจต่างโลก เจ้าสามารถรับสืบทอดมรดกของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ได้อย่างง่ายดายหากพวกมันยังอยู่”

ฟางหยวนพยักหน้าอีกครั้ง

เขาเคยเห็นพลังอำนาจของมือปีศาจปล้นวิญญาณมาแล้ว

ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยก็มาจากเทพปีศาจปล้นสวรรค์เช่นกัน

กล่าวได้ว่ามรดกของเทพปีศาจปล้นวิญญาณจะไม่ทำให้ฟางหยวนผิดหวังอย่างแน่นอน

หลังจากชั่วครู่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจึงกล่าวต่อ “เทพปีศาจปล้นสวรรค์มีมรดกที่แท้จริงสิบมรดก แต่เทพอมตะตะวันเดือดมีมรดกที่แท้จริงเพียงสาม ร่างหลักของข้าหลอมรวมคฤหาสน์วิญญาณอมตะวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงให้เขา ดังนั้นมรดกนี้ของเขาจึงเหนือกว่ามรดกของเทพปีศาจปล้นสวรรค์”

“มรดกที่แท้จริงของเทพอมตะตะวันเดือดล้วนเป็นมรดกบนเส้นทางแห่งโชค พวกมันประกอบด้วยโชคของตนเอง โชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด และโชคของสวรรค์พิภพ ท่ามกลางโชคเหล่านี้ มรดกที่แท้จริงโชคของตนเองอยู่กับข้า มรดกที่แท้จริงโชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือ สำหรับมรดกที่แท้จริงโชคของสวรรค์พิภพ มันถูกเก็บไว้ในถ้ำสวรรค์นิรันดร”

โชคของตนเอง โชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด โชคของสวรรค์พิภพ

วิญญาณอมตะเชื่อมโยงโชค วิญญาณอมตะตัดโชค วิญญาณอมตะเรียกภัยพิบัติ พวกมันเป็นส่วนหนึ่งในมรดกที่แท้จริงโชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด หลังจากแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือถูกทำลายโดยฟางหยวน วิญญาณอมตะบางส่วนหลบหนีออกมายังโลกภายนอก แต่หลายสิ่งสูญหายและถูกทำลายไปแล้ว

ฟางหยวนกับหม่าหงหยุนต่างเคยสัมผัสกับพลังอำนาจของเส้นทางแห่งโชคมาแล้ว

‘โดยยังไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งอื่น หากข้ามีวิญญาณเบี่ยงเบนภัยพิบัติ ข้าสามารถเลียนแบบแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือและส่งภัยพิบัติออกไปยังโลกภายนอก!’ ฟางหยวนรู้ว่าเส้นทางแห่งโชคมีประโยชน์มากกับการต่อต้านภัยพิบัติของเขา

แม้มรดกที่แท้จริงโชคของตนเองจะไม่มีวิญญาณอมตะเช่นวิญญาณเบี่ยงเบนภัยพิบัติ แต่เมื่อโชคของฟางหยวนดีขึ้น ภัยพิบัติก็จะอ่อนแอลง เขาจะสามารถรับมือกับมันได้ง่ายขึ้น

“ฟางหยวน ข้าแนะนำให้เจ้ารับมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งโชคเพราะดูเหมือนโชคของเจ้าจะเลวร้ายมากจริงๆ” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าว

“ก่อนหน้านี้เจ้าพบอุปสรรคมากมายระหว่างเดินทางมาที่นี่ สุดท้ายเจ้ายังทำให้ข้าสูญเสียผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนไปถึงสองคน เจ้ายังไม่รู้สาเหตุอีกงั้นหรือ!?”

“เพื่อหลอมรวมวิญญาณโชคชะตาท้าทายสวรรค์ ปีศาจอมตะเซี่ยหูมอบภารกิจรวบรวมทรัพยากรให้กับปีศาจอมตะของแดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะ การกระทำนี้ทำให้ความภักดีของพวกเขาลดลงกระทั่งมีผู้ทรยศปรากฏตัวขึ้นและขโมยหนึ่งในทรัพยากรอมตะที่ล้ำค่าไป”

“ปีศาจอมตะเซี่ยหูโกรธมาก เขาส่งปีศาจอมตะออกมาไล่ล่าหัวขโมยแต่พวกเขาบังเอิญพบผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่ข้าส่งออกไปรับเจ้า”

“สำหรับการหายตัวไปอย่างลึกลับของผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนที่สอง ข้ายังไม่พบเงื่อนงำ”

“วันหนึ่งเมื่อความจริงปรากฏ พวกเขาจะไม่เสียชีวิตอย่างไร้ประโยชน์!” ฟางหยวนกล่าวอย่างจริงจัง

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากัดฟันแน่น เขาไม่ต้องการกล่าวถึงหัวข้อนี้อีกและย้อนกลับไปยังหัวข้อก่อนหน้า “แต่ดูเหมือนมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมจะเหมาะสมกับเจ้ามากที่สุด เส้นทางแห่งการหลอมรวมมีอยู่สอบแนวทาง เจ้ารู้หรือไม่?”

“ข้าเคยได้ยินมาบ้าง” ฟางหยวนตอบ

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวต่อ “ทั้งสองคือแนวทางของมนุษย์ขนและแนวทางของมนุษย์ การหลอมรวมวิญญาณของพวกเราเผ่ามนุษย์ขนแตกต่างจากมนุษย์ พวกเราใช้พลังงานแห่งสวรรค์พิภพเพื่อหลอมรวมวิญญาณ ดังนั้นมันจึงมีโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้น”

ฟางหยวนฟังอย่างตั้งใจ

“ย้อนกลับไปเหตุผลที่เทพอมตะตะวันเดือดและเทพปีศาจปล้นสวรรค์ร้องขอให้ร่างหลักของข้าหลอมรวมวิญญาณให้กับพวกเขาก็เป็นเพราะรูปแบบการหลอมรวมของมนุษย์ขนมีโอกาสประสบความสำเร็จสูงกว่าวิธีการของมนุษย์”

“แต่ร่างหลักของข้าไม่เพียงเชี่ยวชาญวิธีการของมนุษย์ขนแต่ยังเข้าใจวิธีการของมนุษย์หลังจากได้รับมรดกที่แท้จริงของผู้อมตะเฒ่ากงเจีย ต่อมาเขาจึงคิดค้นสร้างท่าไม้ตายอมตะที่เรียกว่า มิติภัยพิบัติ”

“มิติภัยพิบัติ?” ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเผยรอยยิ้มและอธิบายต่อด้วยความภาคภูมิใจ

ท่าไม้ตายนี้มีแนวคิดที่แยบยลโดยใช้แดนศักดิ์สิทธิ์หรือถ้ำสวรรค์เชื่อมต่อกับโลกภายนอกและดึงดูดภัยพิบัติเข้ามาเพื่อหลอมรวมวิญญาณ

“มิติภัยพิบัติรองรับภัยพิบัติทุกชนิด ผู้ใช้งานสามารถควบคุมภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น เจ้ารู้หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้เพราะเหตุใดแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจึงตั้งอยู่ใกล้กับทะเลสาบวงเดือน? นั่นเป็นเพราะทะเลสาบวงเดือนเต็มไปด้วยพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งวารีและพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม”

“ในอดีตร่างหลักของข้าใช้ท่าไม้ตายนี้รับมือภัยพิบัติและทำให้ภัยพิบัติส่วนใหญ่เป็นภัยพิบัติบนเส้นทางแห่งวารีและการหลอมรวม เมื่อเวลาผ่านไปมิติช่องว่างแห่งนี้จึงได้รับพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งวารีและพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมจำนวนมาก”

“หนึ่งร้อยแปดสิบปีก่อนหน้า แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาไม่มีทะเล แต่ตอนนี้ทวีปทั้งสามกลับถูกโอบล้อมไปด้วยมหาสมุทร นี่คือผลกระทบจากพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งวารี”

ได้ยินเรื่องนี้ช่วยไม่ได้ที่ฟางหยวนจะคิดถึงวิธีการหลอมรวมวิญญาณทารกอมตะของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

‘ท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัตคล้ายคลึงกับแนวคิดของเทพปีศาจจิตวิญญาณ ไม่ นิกายเงามีสายลับอยู่ที่นี่ บางทีเทพปีศาจจิตวิญญาณอาจเลียนแบบท่าไม้ตายนี้!?’

ฟางหยวนคาดเดาได้ถูกต้อง

วิธีการของเทพปีศาจจิตวิญญาณมาจากท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติแต่มันถูกพัมนาขึ้นอีกหลายขั้น

“เอาล่ะ เจ้ามีภูเขาตงฮัน หุบเขาเหล่าโป และวิญญาณสติปัญญา ส่วนข้ามีมรดกที่แท้จริงทั้งสาม พวกเราสามารถแลกเปลี่ยนหนึ่งต่อหนึ่ง สิ่งใดที่เจ้าต้องการแลกเปลี่ยน?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาถาม

นี่เป็นเวลาที่ฟางหยวนต้องตัดสินใจ

แต่เขาจะเลือกสิ่งใด?